«Η Συνείδηση μπορεί ν' αφυπνισθεί μόνο δια μέσου συνειδητών
εργασιών και θεληματικών πόνων».
«Η εργασία πάνω στον εαυτό μας είναι το βασικό
χαρακτηριστικό του ΚΑΘΕΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ. Κανείς δε θα μπορούσε να βαδίσει το δρόμο
της μεγάλης επανάστασης αν δεν έχει εργαστεί ποτέ πάνω στον εαυτό του.»
Η εργασία στην οποία αναφερόμαστε είναι ψυχολογικού τύπου,
ασχολείται με κάποια μετατροπή της παρούσης στιγμής στην οποία βρισκόμαστε
(χρειαζόμαστε να μάθουμε να ζούμε από στιγμή σε στιγμή).
Για παράδειγμα:
Ένα άτομο το οποίο βρίσκεται απελπισμένο εξ'
αιτίας ενός συναισθηματικού, οικονομικού ή πολιτικού προβλήματος, προφανώς έχει
ξεχάσει τον εαυτό του. Αυτό το άτομο αν σταματήσει μια στιγμή, αν παρατηρήσει
την κατάσταση και προσπαθήσει να ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, αν στη συνέχεια
προσπαθήσει να κατανοήσει τη σημασία της στάσης του, αν αναλογισθεί λίγο, αν
σκεφθεί πάνω σ' όλα αυτά που συμβαίνουν, στο ότι η ζωή είναι απατηλή, φευγαλέα
κι ότι ο θάνατος ελαττώνει σε στάχτες όλες τις ματαιότητες του κόσμου, αν
καταλάβει ότι το πρόβλημα του είναι μια αναλαμπή, μια μοιραία φωτιά που γρήγορα
σβήνει, θα δει αμέσως με έκπληξη ότι όλα έχουν αλλάξει...
Η μετατροπή των μηχανικών αντιδράσεων είναι δυνατή δια μέσου
της λογικής αντιπαράθεσης και του εσωτερικού αυτοσυλλογισμού του Είναι.
Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι αντιδρούν μηχανικά μπροστά
στις διάφορες περιστάσεις της ζωής.
Φτωχοί άνθρωποι, αφήνονται πάντοτε να μετατρέπονται σε
θύματα ! Όταν κάποιος τους κολακεύει, χαμογελούν, όταν κάποιος τους ταπεινώνει,
υποφέρουν, βρίζουν όταν τους βρίζουν, πληγώνουν όταν τους πληγώνουν. Ποτέ δεν
είναι ελεύθεροι: οι όμοιοι τους έχουν τη δύναμη να τους πηγαίνουν από τη χαρά
στη λύπη, από την ελπίδα στην απελπισία!
Όλοι εμείς γνωρίζουμε ότι έχουμε μέσα μας αυτό που
ονομάζεται εγώ, ο εαυτός μου, ο εαυτός σου. Δυστυχώς η Ουσία βρίσκεται
εμφιαλωμένη, εγκλωβισμένη μέσα στο Εγώ και αυτό είναι το αξιοθρήνητο.
Να διαλύσουμε το ψυχολογικό Εγώ, να αποσυνθέσουμε τα
ανεπιθύμητα στοιχεία του, είναι η σημασία της εργασίας πάνω στον εαυτό μας.
Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να απελευθερώσουμε την Ουσία χωρίς
προηγουμένως να έχουμε αποσυνθέσει το ψυχολογικό Εγώ.
Στην Ουσία βρίσκεται η Θρησκεία, ο Βούδας, η Σοφία, τα μόρια
του πόνου του Πατέρα μας που βρίσκεται στο κρυφό και όλα τα δεδομένα που
χρειαζόμαστε για την Εσωτερική Αυτοπραγμάτωση του Είναι.
Κατά το μέτρο που κάποιος εργάζεται πάνω στον εαυτό του θα
κατανοεί κάθε φορά και περισσότερο την αναγκαιότητα να εξαλείψει ριζικά την
εσωτερική του φύση, όλα αυτά που μας κάνουν τόσο απεχθείς.
Χρειαζόμαστε να μετατρέψουμε σε στάχτη την τερατώδη
σκληρότητα αυτών των καιρών. Τον φθόνο, ο οποίος δυστυχώς έχει μετατραπεί στο
κρυφό ελατήριο της πράξης. Την ανυπόφορη απληστία που έχει κάνει την ζωή τόσο
πικρή. Την αηδιαστική κακεντρέχεια, τη συκοφαντία που δημιουργεί τόσες
τραγωδίες, τα μεθύσια, την τρομακτική λαγνεία που μυρίζει τόσο άσχημα κ.λ.π.,
κ.λ.π., κ.λ.π.
Κατά το μέτρο που όλες αυτές οι απέχθειες θα ελαττώνονται σε
κοσμική σκόνη, η Ουσία (χειραφετημένη συν τοις άλλοις) θα μεγαλώνει και θα
αναπτύσσεται αρμονικά.
Αναμφισβήτητα, όταν το ψυχολογικό Εγώ έχει πεθάνει,
απαστράπτει σε μας η Ουσία.
Η ελεύθερη Ουσία μας απονέμει εσωτερική ομορφιά. Από τέτοια
ομορφιά απορρέουν η ευτυχία και η πραγματική Αγάπη.
Η Ουσία κατέχει πολλαπλές αισθήσεις τελειότητας και
καταπληκτικές φυσικές δυνάμεις.
Όταν πεθαίνουμε στον εαυτό μας, όταν διαλύουμε το ψυχολογικό
Εγώ, απολαμβάνουμε τις πολύτιμες αισθήσεις και δυνάμεις της Ουσίας.
Α.Δ.ΣΑΜΑΕΛ
.
.
