Πνευματικότητα σημαίνει να έχουμε συμπόνια. Διαλογισμος και χορτοφαγια.

Όταν φέρνουμε στη σκέψη μας το θέμα της χορτοφαγίας, συνήθως το συνδέουμε με την υγεία του φυσικού μας σώματος. Πράγματι, όσοι ασχολούνται με τα θέματα αυτά που συμβάλλουν στη βελτίωση της φυσικής μας κατάστασης και υγείας, γνωρίζουν ότι η χορτοφαγία έχει αρχίσει πλέον να συνιστάται και να προωθείται από πολλούς γιατρούς, που πιστεύουν ότι η διατροφή αυτή όχι μόνο παρέχει άριστες διατροφικές προϋποθέσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά συγχρόνως λειτουργεί και προληπτικά σε σχέση με πολλές νόσους, οι οποίες οφείλονται στην κατανάλωση συγκεκριμένων μη χορτοφαγικών τροφών.

Ποια είναι όμως η σχέση της χορτοφαγίας με την πνευματική πλευρά της ζωής μας και με ποιο τρόπο συνδέεται η πνευματική μας πρόοδο με τις τροφές που τρώμε;

Εκτός από τα οφέλη της χορτοφαγίας στον τομέα της φυσικής ευεξίας και της υγείας, υπάρχει και μια άλλη εξ ίσου σημαντική διάσταση, η οποία αφορά στον τρόπο με τον οποίο η διατροφή αυτή μπορεί να βοηθήσει το νου και την ψυχή μας.

Κατ' αρχήν, η πνευματικότητα δεν σχετίζεται με την εσωτερική μας ανάπτυξη, μόνο σε προσωπικό επίπεδο. Η πνευματικότητα, στην πραγματικότητα, αποτελεί ένα τρόπο ζωής, ο οποίος προϋποθέτει αγάπη και ενδιαφέρον για όλα τα ζωντανά πλάσματα της Δημιουργίας. Ακόμη η πνευματικότητα έχει σαν στόχο το να μας φέρει πιο κοντά στην αληθινή μας φύση, στον αληθινό μας εαυτό, ο οποίος είναι ομοούσιος με τον Πατέρα.

Από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι ολόκληρο το σύμπαν και επομένως και η γη στην οποία ζούμε και όλα τα πλάσματα που υπάρχουν, έχουν δημιουργηθεί από τον ίδιο το Θεό, είναι φυσικό να σεβόμαστε κάθε μορφή ζωής και να αποφεύγουμε κάθε πράξη που θα μπορούσε να καταστρέψει τα έργα του Δημιουργού μας.

Όσοι είναι αληθινά συνδεδεμένοι με τον Κύριο, αισθάνονται αγάπη για όλα τα πλάσματα, μικρά ή μεγάλα. Το Φως του Θεού που βλέπουμε μέσα στους άλλους, υπάρχει και μέσα σε όλες τις υπόλοιπες μορφές ζωής, από το ταπεινό μυρμήγκι, μέχρι το πανίσχυρο λιοντάρι. Υπάρχει τόσο μέσα στο φίδι, όσο και μέσα στην αγελάδα, στα ψάρια και στα πτηνά.

Όταν κοιτάζουμε τη ζωή με τα μάτια της ψυχής μας, βλέπουμε το Θεό ακόμη και μέσα στα πιο ασήμαντα ή στα πιο αλλόκοτα πλάσματα που υπάρχουν σ' αυτό τον κόσμο. Βλέποντας τα πράγματα μέσα απ' αυτό το πρίσμα, αναπτύσσουμε αγάπη για κάθε τι που υπάρχει.

Η ψυχή, η οποία αναγνωρίζει την ύπαρξη του Θεού μέσα σε κάθε ζωντανό πλάσμα, θεωρεί αδιανόητο το να αφαιρεί κάποιος τη ζωή ενός άλλου όντος. Όταν αρχίζουμε να βλέπουμε τη ζωή μέσα από το πρίσμα της συνειδητότητας της φωτισμένης ψυχής, αρχίζουμε να αναπτύσσουμε ευγένεια και σεβασμό απέναντι σε κάθε μορφή ζωής. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τον οποίο πολλοί άνθρωποι, που έχουν επαφή με την ψυχή τους, στρέφονται στην χορτοφαγία. Αισθάνονται, μάλιστα, ότι ο Θεός έχει φροντίσει ώστε να υπάρχει αρκετή τροφή για τον άνθρωπο σε φυτική μορφή, πράγμα που σημαίνει ότι αφού αυτή είναι αρκετή για να μας συντηρεί, δεν υπάρχει λόγος να αφαιρούμε τη ζωή άλλων πλασμάτων, που κι αυτά έχουν δημιουργηθεί από το Θεό, προκειμένου να τραφούμε εμείς. Πνευματικότητα σημαίνει να έχουμε συμπόνια και να ενδιαφερόμαστε για τους άλλους.

Σε σχέση με την τροφή, σε παγκόσμιο επίπεδο, παρατηρείται μία ανομοιομορφία και άνιση κατανομή των τροφικών πόρων, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάποιες χώρες υπάρχει αφθονία τροφίμων, ενώ σε άλλες συμβαίνει το αντίθετο. Η χορτοφαγία, όμως, θα μπορούσε να εξασφαλίσει ένα σοβαρό οικονομικό πλεονέκτημα, προς όφελος των φτωχών χωρών της Γης, αφού όπως έλεγε και ο Διδάσκαλος Σαντ Ντάρσαν Σινγκ,

αν χρειάζονται 10 στρέμματα βοσκοτόπων για την παραγωγή μίας συγκεκριμένης ποσότητας ζωικής πρωτεΐνης, η ίδια ποσότητα πρωτεϊνών φυτικής προέλευσης, θα μπορούσε να παραχθεί από ένα μόνο στρέμμα γης. Έτσι, 9 στρέμματα γης σπαταλιούνται, προκειμένου να εξασφαλίσουμε ζωικές πρωτεΐνες. Όταν γίνεται τόσος αγώνας για την εξάλειψη της πείνας στον κόσμο, αυτός ο υπολογισμός δε μπορεί να παραβλέπεται.

Για όσους επιδιώκουν να ακολουθήσουν το δρόμο της πνευματικότητας, η χορτοφαγία αποτελεί μία επέκταση της πνευματικής τους άσκησης. Τα φυτά, καθώς έχουν ελάχιστη συνειδητότητα, αποτελούν την ιδανικότερη τροφή για όσους έχουν αναπτύξει συμπόνια για κάθε πλάσμα της Δημιουργίας. Οι πνευματικοί Διδάσκαλοι αναφέρουν πολύ συχνά, ότι η χορτοφαγία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για όσους επιθυμούν να βρουν το Θεό. Γι αυτούς που θέλουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι που οδηγεί στην αυτογνωσία και στην πραγμάτωση του Θεού, η καθαρά χορτοφαγική διατροφή έχει καθοριστική σημασία.

Γιατί συμβαίνει, όμως, να συμφωνούν απόλυτα οι μεγάλοι άγιοι όλων των εποχών, οι μεγάλοι φιλόσοφοι, οι μύστες και οι ιδρυτές όλων των γνωστών θρησκειών, σε σχέση με την αναγκαιότητα της χορτοφαγίας για την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου;

Ένας από τους λόγους της ομοφωνίας αυτής είναι η κοινή παραδοχή του νόμου της "Δράσης και Αντίδρασης", ενός γνωστού νόμου της φυσικής, σύμφωνα με τον οποίο, για κάθε δράση υπάρχει πάντα η ανάλογη αντίδραση.

Είναι επομένως λογικό να συμπεράνουμε και να κατανοήσουμε ότι αν για τον πόνο που προκαλούμε στους άλλους με τις σκέψεις, τα λόγια ή τις πράξεις μας, πρέπει να πληρώσουμε υποφέροντας κι εμείς, οι συνέπειες που έχουμε όταν αφαιρούμε τη ζωή ενός πλάσματος, ακόμη κι όταν πρόκειται για τα κατώτερα όντα της Δημιουργίας, είναι πολύ σοβαρές. Ο νόμος αυτός της "Δράσης και της Αντίδρασης" που προκαλείται από κάθε δική μας δράση, αποτελεί τη βάση της διδασκαλίας όλων των μεγάλων αγίων, των πνευματικών Διδασκάλων και των ιδρυτών όλων των θρησκειών του κόσμου.

Έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε τώρα τους λόγους για τους οποίους ο Βούδας, ο Μαχαβίρα, ο γκουρού Νανάκ, ο Ιησούς, ο Μωυσής, οι Έλληνες φιλόσοφοι και οι Ινδοί άγιοι, ζητούσαν από τους μαθητές τους να ακολουθούν τη χορτοφαγία.

Όποιες κι αν είναι οι θρησκευτικές ή οι πνευματικές πεποιθήσεις των ανθρώπων, υπάρχουν κατά βάση ορισμένα σημεία τα οποία είναι κοινά και στα οποία συμφωνούν όλοι. Κατ' αρχήν όλοι συμφωνούν στο ότι υπάρχει μία Δημιουργική Δύναμη, για την οποία μπορεί να χρησιμοποιούμε τον όρο "Θεός" ή οποιοδήποτε άλλο όνομα.

Συμφωνούν επίσης ότι όλοι εμείς είμαστε ψυχές, τμήματα Εκείνου, του Ενός Δημιουργού. Επί πλέον, οι περισσότερες θρησκείες συμφωνούν στο ότι και τα ζώα έχουν συνειδητότητα, δηλαδή ψυχή, πράγμα που σημαίνει ότι κι αυτά επίσης αποτελούν ένα μέρος του Θεού. Επομένως, η πνευματική βάση της χορτοφαγίας ανάγεται στην κοινή αποδοχή της αλήθειας αυτής και του γεγονότος ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να αφαιρεί τη ζωή άλλων όντων, ούτε να προκαλεί βλάβη στα υπόλοιπα πλάσματα της Δημιουργίας.

Ένα υπέροχο παράδειγμα μη-βίας, απέναντι σε όλα τα πλάσματα, συναντούμε στη ζωή του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης.

Ο μεγάλος αυτός Άγιος αγαπούσε όλα τα ζώα, που όπως αναφέρεται μαζευόταν γύρω του και καθόταν κοντά του χωρίς να τον ενοχλούν, όταν εκείνος ήταν βυθισμένος σε προσευχή και διαλογισμό. Υπάρχει ακόμα και μία άλλη χαρακτηριστική ιστορία, σύμφωνα με την οποία ένας ψαράς έπιασε κάποτε ένα μεγάλο ψάρι και καθώς περνούσε με τη βάρκα του, είδε τον Άγιο Φραγκίσκο που καθόταν κοντά στην όχθη της λίμνης και θέλησε να του το προσφέρει σαν δώρο. Ο Άγιος το δέχτηκε με μεγάλη χαρά και το πήρε στα χέρια του με αγάπη, αποκαλώντας το μάλιστα "αδελφό"! Στη συνέχεια το έβαλε πάλι προσεκτικά μέσα στα νερά της λίμνης, χαρίζοντας του έτσι τη ζωή. Λέγεται ότι το ψάρι τότε, αντί να κολυμπήσει και να φύγει μακριά, παρέμεινε κοντά στο σημείο όπου καθόταν ο άγιος Φραγκίσκος και προσευχόταν και δεν απομακρύνθηκε παρά μόνο αφού ο άγιος σταμάτησε να προσεύχεται και του είπε να φύγει!

Επομένως, αν θέλουμε να βρούμε το Θεό, πρέπει να έχουμε στοργή και αγάπη απέναντι σε κάθε πλάσμα της Δημιουργίας Του. Αυτός είναι και ο λόγος που η χορτοφαγική διατροφή πρέπει να αποτελεί ένα αναπόσπαστο μέρος της πνευματικής ζωής.

Αν πιστεύουμε αληθινά ότι όλοι εμείς αποτελούμε ένα κόσμο, τότε πρέπει να θεωρούμε ότι όλα τα όντα που ζουν μέσα σ' αυτόν, είτε είναι ζώα, είτε είναι άνθρωποι, είναι μέλη μίας οικογένειας, της δικής μας οικογένειας. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να αγαπούμε και να φροντίζουμε και τα άλλα πλάσματα, όπως φροντίζουμε τους δικούς μας ανθρώπους. Μ' αυτό τον τρόπο θα συμβάλουμε κι εμείς από την πλευρά μας στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, ενός κόσμου ειρήνης και αγάπης. Ακόμα αν θέλουμε να συνδυάσουμε την ανάγκη για συντήρηση του υλικού μας σώματος με την αρχή της μη-βίας, πρέπει να ακολουθούμε τη χορτοφαγική διατροφή, η οποία προκαλεί και τη μικρότερη βλάβη στη φύση.

Αυτοί που ασχολούνται με την πνευματικότητα, γνωρίζουν ότι όλοι οι άγιοι, όλων των θρησκειών και όλων των εποχών, τονίζουν ότι ο Θεός που είναι η Δημιουργική Δύναμη των πάντων, βρίσκεται μέσα μας. Για να βρούμε το Θεό και Δημιουργό μας, καθώς και τον αληθινό μας εαυτό που είναι η ψυχή, πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας εσωτερικά.

Η διαδικασία αυτή της εσωστροφής ονομάζεται διαλογισμός.

Για να διαλογιστούμε, πρέπει να καθίσουμε σε σιγή και να εστιάσουμε την προσοχή μας στο σημείο που μπορεί να γίνει η σύνδεσή μας με τη Θειότητα, εσωτερικά, στο σημείο του Τρίτου Οφθαλμού. Για να είναι επιτυχής ο διαλογισμός μας είναι απαραίτητο, κατ' αρχή θα πρέπει να ακινητοποιήσουμε το νου μας και να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε την εσωτερική μας όραση και ακοή, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δούμε το Φως και να ακούσουμε τον Ήχο του Θεού μέσα μας.

Το ρεύμα αυτό του Φωτός και του Ήχου του Θεού, είναι το ρεύμα που ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει μέσα μας, καθώς διαλογιζόμαστε. Οι Διδάσκαλοι της Πνευματικότητας διδάσκουν μία μέθοδο διαλογισμού, η οποία ονομάζεται "Σούρατ Σαμπντ Γιόγκα" ή Διαλογισμός στον Ιερό Ήχο.

Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, η προσοχή μας πρέπει να εστιασθεί εσωτερικά για να βιώσουμε το ρεύμα του Φωτός και του Ήχου του Θεού. Το Θείο Ρεύμα υπάρχει ήδη μέσα μας και πρέπει απλά να μάθουμε την τεχνική του διαλογισμού, που θα μας επιτρέψει να συνδεθούμε με αυτό.

Για το διαλογισμό απαιτείται ηρεμία και ακινητοποίηση του νου. Όμως η ακινητοποίηση του νου δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν μέσα μας κυκλοφορούν ουσίες που έχουν σχέση με την πέψη κρέατος και αβγών. Η προσοχή μας εξακολουθεί να παραμένει εστιασμένη, μέσω των αισθήσεων, στα εξωτερικά ερεθίσματα αυτού του κόσμου, δηλαδή τους ήχους, τις εικόνες, τις οσμές, τις γεύσεις, κτλ. Και η κατάσταση αυτή, μέσα στο συνεχή θόρυβο και τα "παράσιτα" αυτού του κόσμου, δε μας επιτρέπει να συντονιστούμε με το Ιερό Ρεύμα εσωτερικά.

Υπάρχει και μία προκαταρκτική μέθοδος, που ονομάζεται "Διαλογισμός στο Θείο Φως", που μας επιτρέπει να έχουμε μία πρώτη γεύση της τεχνικής αυτής. Κατά βάση πρόκειται για μία πολύ απλή μέθοδο. Για το σκοπό αυτό, πρέπει να καθίσουμε σε μέρος και με τρόπο που να αισθανόμαστε βολικά και άνετα, ώστε να μπορέσουμε να παραμείνουμε όσο γίνεται περισσότερο χρόνο, χωρίς να αλλάξουμε στάση. Κλείσετε τα μάτια σας απαλά, όπως όταν τα κλείνετε όταν πρόκειται να κοιμηθείτε.

Προσηλώσετε την προσοχή σας ακριβώς μπροστά σας. Για να ακινητοποιήσετε το νου, αρχίστε να επαναλαμβάνετε νοερά όποιο όνομα του Θεού νομίζεται ότι μηχανικά μπορείτε να επαναλαμβάνετε καλύτερα. Κοιτάζοντας σταθερά στο κέντρο του πεδίου που εμφανίζεται μπροστά σας, μπορείτε να βιώσετε μακαριότητα, ειρήνη και χαρά. Όσοι έχουν ήδη μυηθεί στα μυστήρια του Υπερπέραν, αρχίζουν καθώς διαλογίζονται να βλέπουν αστραπές φωτός, φώτα διαφόρων χρωμάτων, καθώς και διάφορες εσωτερικές εικόνες.

Για όλα αυτά, όμως, απαιτείται εσωτερική συγκέντρωση. Η συγκέντρωση αυτή επιτυγχάνεται όταν είμαστε ήρεμοι και ατάραχοι. Αν όμως χρησιμοποιούμε για τροφή μας τις σάρκες σκοτωμένων ζώων, η συνειδητότητά μας επηρεάζεται αρνητικά. Ας αναλογιστούμε μόνο πόσες τοξικές ουσίες βάζουμε στον οργανισμό με την πέψη του κρέατος. Οι ουσίες αυτές, διαχέονται στο αίμα και διαποτίζουν τους ιστούς του κρέατος που θα φάμε, τη στιγμή που κάποιος σκοτώνει το ζώο ή το ψάρι. Οι ουσίες αυτές μπαίνουν στο σώμα μας και γίνονται ένα μέρος του εαυτού μας όταν τα τρώμε.

Η τροφή που καταναλώνουμε καθημερινά, δε μας επηρεάζει μόνο σωματικά, συναισθηματικά και νοητικά, αλλά έχει μεγάλη επίδραση και στην πνευματική μας συνειδητότητα. Αν προσπαθούμε λοιπόν να ακολουθήσουμε μία ζωή γεμάτη συμπόνια, μία ζωή χωρίς βία, μία ζωή γαλήνης και ειρήνης και αν ακόμη προσπαθούμε να θέσουμε κάτω από τον έλεγχο μας το νου και τις αισθήσεις μας, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε εσωτερικά και να βρούμε το Θεό, είναι φυσικό να θέλουμε να υιοθετήσουμε κι ένα τέτοιο είδος διατροφής, που να μπορεί να μην αποτελεί εμπόδιο.

Αναφέρεται πως όταν ο γνωστός Ρωμαίος ποιητής Σενέκας, άρχισε να διαβάζει τα διδάγματα των Πυθαγορείων, έγινε αμέσως χορτοφάγος. Σύντομα διαπίστωσε, προς μεγάλη του χαρά και έκπληξη, ότι ο νους του έγινε οξύτερος και περισσότερο δημιουργικός.

Τα οφέλη, επομένως, που μπορεί να έχει κάποιος από τη χορτοφαγία είναι, όπως βλέπουμε, πολλαπλά.
Άσχετα από το αν κάποιος αποφασίσει να γίνει χορτοφάγος για να έχει καλύτερη υγεία, για να βελτιώσει τη νοητική του ικανότητα ή για να προοδεύσει πνευματικά. Σε κάθε περίπτωση είναι βέβαιο ότι με αυτή τη διατροφή μπορεί να ωφεληθεί πολύ.

SANT RAJINDER SINGH 

Τρώγοντας τις σάρκες σκοτωμένων ζώων, η συνειδητότητά μας επηρεάζεται αρνητικά.

"Αν τα σφαγεία είχαν γυάλινους τοίχους, όλοι θα γίνονταν χορτοφάγοι"

"Βάζεις ένα μωρό σε ένα παιδικό κρεβάτι με ένα μήλο και ένα λαγουδάκι.

Εάν φάει το λαγουδάκι και παίξει με το μήλο, θα σου αγοράσω ένα καινούργιο αυτοκίνητο."

Ανά τους αιώνες, πολλοί μύστες και ιδρυτές θρησκειών συνιστούσαν ή και απαιτούσαν από τους μαθητές τους, να ακολουθούν χορτοφαγική διατροφή. Πολλοί από τους φημισμένους αρχαίους φιλοσόφους όπως ο Πλάτωνας, ο Πλωτίνος, ο Εμπεδοκλής, ο Απολλώνιος, ο Πλούταρχος, ο Πορφύριος και πολλοί άλλοι ακολουθούσαν αυτό το είδος διατροφής. Επίσης σε πολλά μυστικιστικά κινήματα του παρελθόντος όπως αυτά των Ορφικών και των Εσσαίων, η χορτοφαγία ήταν κάτι το προαπαιτούμενο για τη μύηση.

Στη Χριστιανική Βίβλο, αναφέρεται ότι ο Θεός είπε στον άνθρωπο: 

"Ιδού, σας έδωκα πάντα χόρτον κάμνοντα σπόρον, όστις είναι επί του προσώπου της γης, και παν δένδρον, το οποίον έχει εν εαυτώ καρπόν δένδρου κάμνοντος σπόρον.Tαύτα θέλουσιν είσθαι εις εσάς προς τροφήν." (Γένεσις 1: 29).

Ακόμη και με τις Δέκα Εντολές, τις οποίες έδωσε ο Θεός στο Μωυσή, γίνεται υπαινιγμός για τη χορτοφαγία, όταν μία από αυτές λέει: "Όυ φονεύσεις" (Έξοδος 20: 13). Επομένως είναι αδιανόητο για ένα πιστό Χριστιανό, να γίνεται αιτία φόνου κάποιου ζώου για να φάει το κρέας του. Ακόμα πώς μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι είμαστε εραστές της Δημιουργίας του θεού, αν σκοτώνουμε τα κατώτερα μέλη της οικογένειάς Του;

Ο Ιησούς Χριστός που ήταν ενσάρκωση της μη-βίας συνιστούσε στη διδασκαλία του ότι "Αν κάποιος σε ραπίσει στο αριστερό μάγουλο, εσύ πρέπει να του προσφέρεις και το δεξιό".(Κατά Ματθ. 5: 39).

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να θεωρούμε ότι κάποιος που πιστεύει τόσο πολύ στην ανάγκη της μη βίας και δεν αντιδρά ακόμη κι όταν τον ραπίζουν οι άλλοι, θα μπορούσε να ασκήσει θανατηφόρο βία απέναντι στα κατώτερα πλάσματα του Θεού; Αυτό που δίδαξε ο Χριστός ήταν η παγκόσμια αγάπη και η πλήρης αποφυγή βίας και ζητούσε από τους ανθρώπους να αγαπούν κάθε πλάσμα της Δημιουργίας.

Η χορτοφαγία βέβαια αποτελεί μέρος και της Ινδουιστικής θρησκευτικής παράδοσης αλλά και ο φιλεύσπλαχνος Βούδας δίδασκε την αποφυγή βίας απέναντι σε όλα τα όντα και οι πρώτοι μαθητές του ήταν χορτοφάγοι. Ο Μαχαβίρα, ο ιδρυτής της θρησκείας των Τζέϊν, συνιστούσε την αυστηρή χορτοφαγική διατροφή. Οι μεγάλοι άγιοι των Σούφι ήταν κι αυτοί χορτοφάγοι. Στους ναούς των Σιχ, τις "γκουντβάρες", όπως ονομάζονται, δε διανέμεται ποτέ κρέας στο δωρεάν συσσίτιο που προσφέρεται και ο Γκουρού Νάνακ κατηγορηματικά απαγόρευε στους μαθητές του την κρεοφαγία.

Παρόμοια και ένας από τους Μέγιστους Διδασκάλους ο Γκόμπινγκ Σινγκ, έδινε σαφείς εντολές σε σχέση με το θέμα αυτό, λέγοντας στους μαθητές του, "Μην πλησιάζετε ποτέ ψάρια ή κρέατα". Ακόμα ανατρέχοντας στην ιστορία βλέπουμε ότι και πολλοί γνωστοί φιλόσοφοι, καλλιτέχνες, ποιητές, συγγραφείς και μεγάλοι φωτισμένοι ηγέτες, ήταν χορτοφάγοι. Αναφέρονται ενδεικτικά ο Μέγας Ασόκα, ο περίφημος αυτοκράτορας Άκμπαρ, ο Σερ Ισαάκ Νεύτων, ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Αλμπερτ Σβάϊτσερ, κτλ.

Η συμπόνια που χαρακτήριζε τους ανθρώπους αυτούς απέναντι στα άλλα πλάσματα, τους οδήγησε στο να επιλέξουν το μονοπάτι της μη-βίας και δεν γινόταν συμμέτοχοι στη θανάτωση ζώων με το να καταναλώνουν κρέας στη διατροφή τους.

Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα του μεγάλου καλλιτέχνη Λεονάρντο Ντα Βίντσι που ήταν κι αυτός χορτοφάγος και λέγεται ότι κάθε φορά που έβλεπε κάποιο πουλί κλεισμένο σε κλουβί, ζητούσε από τον ιδιοκτήτη του να του το πουλήσει και στη συνέχεια το άφηνε ελεύθερο να φύγει. Ο Θεός έχει φροντίσει να υπάρχει στη διάθεση του ανθρώπου μεγάλη αφθονία φρούτων, καρπών, λαχανικών, οσπρίων, δημητριακών και βοτάνων, τα οποία πρέπει να αποτελούν την τροφή μας.

Μπορούμε επίσης να καταναλώνουμε και γαλακτοκομικά προϊόντα, χωρίς να χρειάζεται να σκοτώνονται ζώα, καθώς το πνευματικό μονοπάτι είναι ένα μονοπάτι αγάπης, συμπόνιας και μη-βίας.

Είναι γεγονός ότι για να ζήσουμε σ΄ αυτό τον κόσμο πρέπει να καταστρέψουμε κάποια άλλη μορφή ζωής. Τα φυτά που τρώμε, αλλά και τα βακτηρίδια που αναπνέουμε, έχουν κι αυτά ζωή. Ο νόμος του κάρμα, σύμφωνα με τον οποίο κάθε δράση συνεπάγεται μία συγκεκριμένη αντίδραση, ισχύει και στην περίπτωση της διατροφής μας.

Όπως αναφέρουν όμως όλοι οι Άγιοι, αφού είναι αδύνατον να επιβιώσουμε χωρίς τροφή, πρέπει τουλάχιστον να επιλέξουμε εκείνο το είδος διατροφής που προκαλεί τον ελάχιστο δυνατό πόνο στη Δημιουργία του Θεού. Τα φυτά έχουν τη χαμηλότερη συνειδητότητα, και επομένως η κατανάλωσή τους από τον άνθρωπο προκαλεί το μικρότερο καρμικό χρέος.

Ενώ η σύγχρονη επιστήμη μας διδάσκει ότι κάθε μορφή της ύλης αποτελείται από διαφορετικούς συνδυασμούς χημικών στοιχείων, οι αρχαίες Γραφές της Ανατολής εισάγουν και μία άλλη διάσταση σε σxέση με τη γνώση αυτή. Αναφέρονται, δηλαδή, στην ύπαρξη μίας ζωντανής δύναμης, η οποία υπάρχει μέσα σε όλα τα όντα και τα πλάσματα της Δημιουργίας, τόσο στον άνθρωπο, όσο και στα ζώα, στα πτηνά, στα ερπετά και τέλος στα φυτά, με τη διαφορά ότι στα φυτά η δύναμη αυτή υπάρχει στην ελάχιστη έντασή της.

Αναλύοντας αυτό το σημείο, εξηγούν ότι τα πέντε δημιουργικά στοιχεία, που είναι το νερό (υγρά), η γη (στερεά), ο αέρας (αέρια) η φωτιά (ενέργεια), και ο αιθέρας (ανώτερη διάνοια), υπάρχουν στο σύνολό τους μέσα στα ανθρώπινα όντα. (Ο φόνος ενός ανθρώπου αποτελεί το πλέον αποτρόπαιο έγκλημα και τιμωρείται με θάνατο). Στη επόμενη κατηγορία υπάγονται τα τετράποδα, στα οποία υπάρχουν εκδηλωμένα τα 4 από τα 5 αυτά στοιχεία, δηλαδή το νερό, η γη, η φωτιά και ο αέρας, με τον αιθέρα να απουσιάζει, ή έστω να υπάρχει σε "αμελητέα ποσότητα". Στην τρίτη κατηγορία υπάγονται τα πτηνά, τα οποία έχουν τα τρία στοιχεία, δηλαδή το νερό, τη φωτιά και τον αέρα. Αν κάποιος σκοτώσει ένα πουλί, ο δράστης δεν τιμωρείται, εκτός κι αν πρόκειται για κάποια προστατευόμενα είδη πουλιών, οπότε καλείται να πληρώσει κάποιο μικρό χρηματικό πρόστιμο. Στα ερπετά, τα σκουλήκια και τα έντομα συναντούμε μόνο δύο από τα δημιουργικά στοιχεία, τη γη και τη φωτιά, ενώ τα άλλα τρία υπάρχουν σε λανθάνουσα κατάσταση.

Η θανάτωση ενός τέτοιου όντος δεν τιμωρείται καν από το νόμο. Οι ρίζες, τα λαχανικά και τα φρούτα περιέχουν μόνο το στοιχείο του νερού σε ενεργή μορφή και επομένως, από ηθικής πλευράς, η χορτοφαγική διατροφή προκαλεί το λιγότερο πόνο και τη μικρότερη βλάβη στη φύση. Υιοθετώντας αυτό το είδος της διατροφής, ο άνθρωπος χρεώνεται με το ελάχιστο καρμικό χρέος.

Πολύς κόσμος έχει λανθασμένη εντύπωση για τη θρεπτική αξία της χορτοφαγικής διατροφής και νομίζει ότι αυτή δεν μας δίνει όλες τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες που πρέπει να δίνει η τροφή και κυρίως πως δεν δίνει τις αναγκαίες πρωτεΐνες. Οι επιστημονικές έρευνες όμως που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες, δείξανε ότι με τη χορτοφαγική διατροφή, μπορεί να πάρει κανείς άφθονες πρωτεΐνες και μάλιστα περισσότερες απ' όσες χρειάζεται.

Το ίδιο ισχύει και για τις βιταμίνες, τα άλατα κ.λπ. Οι σύγχρονοι διαιτολόγοι με τις έρευνές τους βεβαιώνουν ότι μια ισορροπημένη χορτοφαγική διατροφή μπορεί να δώσει στο σώμα μια καλύτερη υγεία. Ήδη από το1974 η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των Ηνωμένων Πολιτειών δημοσίευσε στο περιοδικό "Food and Drug Administration Consumer" μια λεπτομεριακή μελέτη, σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την πρακτικότητα της χορτοφαγικής διατροφής. "Η αντίληψη" αναφέρεται στο συμπέρασμα της μελέτης "ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να πάρει όλες τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες, με τη χορτοφαγική διατροφή είναι σήμερα ένας μύθος".

Άλλες πάλι μελέτες αποδεικνύουν ότι στους χορτοφάγους που δεν πίνουν οινόπνευμα και δεν κάνουν χρήση τοξικών και ναρκωτικών ουσιών η πέψη και η αφομοίωση των θρεπτικών ουσιών γίνεται σωστότερα, με αποτέλεσμα να παίρνουν από τις τροφές περισσότερες θερμίδες και να επιτυγχάνεται στο αίμα μεγαλύτερη συγκέντρωση βιταμινών και μετάλλων.

Όσο περνούν τα χρόνια οι βιολόγοι και οι διαιτολόγοι αποδεικνύουν με τις έρευνές τους ότι η χορτοφαγική διατροφή είναι πιο ταιριαστή και πιο υγιεινή για τον ανθρώπινο οργανισμό από αυτή των κρεατοφάγων.

Τα πιο δυνατά ζώα με τη μεγαλύτερη αντοχή είναι φυτοφάγα. Ο ελέφαντας, το βόδι και το άλογο είναι τόσο γνωστά για τη δύναμή και την ικανότητα τους για εργασία, ώστε ακόμα και τη δύναμη των μηχανών μετράμε με "ίππους".

Για επιβεβαίωση ότι η σωστή χορτοφαγική διατροφή δεν αποτελεί εμπόδιο στη φυσιολογική ανάπτυξη όχι μόνο του σώματος αλλά και της διάνοιας και μάλιστα σε υψηλό βαθμό, ανάφερα μερικούς πολύ γνωστούς διανοούμενους που υπήρξαν χορτοφάγοι.

Ακόμα και από βιοφυσιολογική άποψη στον άνθρωπο ταιριάζει περισσότερο η χορτοφαγική διατροφή.

Η κατασκευή του σώματός του δεν είναι ανάλογη με αυτή των σαρκοβόρων ζώων. Είναι γνωστό ότι τα σαρκοβόρα ζώα έχουν μεγάλους κυνόδοντες και νύχια για να τραβούν και να σκίζουν τις σάρκες ενώ ο άνθρωπος αντίθετα έχει δόντια που μοιάζουν με αυτά των χορτοφάγων ζώων. Έχουν ατροφικούς κυνόδοντες και επίπεδους τραπεζίτες ιδιαίτερα ανεπτυγμένους, για να αλέθουν φυτικές τροφές. Επιπλέον τα έντερα των σαρκοφάγων ζώων είναι μικρά. Έχουν μήκος περίπου το τριπλάσιο του μήκους του σώματός τους, ώστε οι σάρκες να αφομοιώνονται ή να αποβάλλονται γρήγορα προτού υποστούν σήψη και δημιουργηθούν δηλητηριώδεις ουσίες. Ο άνθρωπος έχει πολύ μακριά έντερα, που έχουν μήκους 10-12 φορές μεγαλύτερο από το μήκος του σώματός τους.

Σε τροφές satvik (αγνές) όπως είναι τα λαχανικά, οι σπόροι, τα όσπρια, τα κηπευτικά, τα φρούτα, οι ξηροί καρποί, το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα σε λογικές ποσότητες. Αυτή η διατροφή δίνει γαλήνη και ισορροπία στον άνθρωπο και λέγεται ότι κρατά το νου και την καρδιά μακριά από κάθε είδους ασθένεια και κακία. Σε τροφές rajsik που αυξάνουν την ενεργητικότητα όπως είναι το πιπέρι, τα καρυκεύματα, τα αρωματικά φυτά, τα ξινά και τα πικρά. Οι τροφές αυτού του τύπου δρουν διεγερτικά και ερεθίζουν τις αισθήσεις.

Τέλος σε τροφές tamsik που είναι τροφές βλαβερές για τον οργανισμό και προκαλούν νωθρότητα και βιαιότητα. Τέτοιες τροφές είναι οι μπαγιάτικες τροφές, το κρέας, τα ψάρια, τα πουλερικά, τα αυγά και τα οινοπευματώδη ποτά.

Ο Θεός μας έχει δώσει ευκολίες και τα δώρα της φύσης σε ποσότητες, ώστε να μπορούν να τραφούν όλα Του τα παιδιά. Η χορτοφαγία είναι πολύ πιο παραγωγικός και πιο οικονομικός τρόπος διατροφής και αυτός είναι ένας επιπρόσθετος λόγος που θα πρέπει να την προτιμάμε.

'Όταν ένα άγριο θηρίο τρώει ένα άλλο πλάσμα, το κάνει για να επιβιώσει καθώς δεν έχει άλλο τρόπο για να διατηρηθεί στη ζωή. Για τον άνθρωπο όμως που είναι παμφάγος, δεν υπάρχει δικαιολογία, γιατί μπορεί να επιζήσει χωρίς να αφαιρεί τη ζωή άλλων πλασμάτων.

Αν όλοι όσοι τρώνε κρέας έβλεπαν τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η "βιομηχανία κρέατος" στα σφαγεία, σίγουρα θα εντυπωσιαζόντουσαν και πολλοί θα έπαυαν να είναι κρεατοφάγοι. Το συμπέρασμα είναι ότι η επιθυμία του ανθρώπου να εγκαταλείψει τον τρόπο ζωής που ταιριάζει στη φύση του, προκαλεί μεγάλη σπατάλη και είναι αδικαιολόγητη.

Εκτός από το είδος της τροφής που τρώμε θα πρέπει να προσέχουμε και την ποσότητά της.

Η βασική αρχή είναι ότι πρέπει να τρώμε για να ζούμε και όχι αντίθετα να ζούμε για να τρώμε.
Δυστυχώς οι περισσότεροι από μας τρώμε υπερβολικά.

'Όταν μας προσφέρουν ένα νόστιμο φαγητό τρώμε περισσότερο από το συνηθισμένο, όπως συμβαίνει καμιά φορά που είμαστε φιλοξενούμενοι και θέλουμε να δείξουμε ότι εκτιμούμε τη φιλοξενία. Η πολυφαγία είναι συχνά αιτία πολλών προβλημάτων υγείας καθώς και της δυσκολίας που συχνά έχουν ορισμένοι στο διαλογισμό τους.

Ο Πέρσης μυστικιστής Sheikh Saadi έλεγε ότι, επειδή είμαστε παραγεμισμένοι μέχρι τα ρουθούνια με φαγητό, δεν μπορούμε να δούμε το Φως του Θεού.
Συνιστούσε να χωρίζουμε το στομάχι μας σε τέσσερα ίσα μέρη: "τα δύο να τα γεμίζουμε με αγνή τροφή, το ένα με νερό και το τελευταίο να είναι άδειο για να μπορεί να δεχθεί το Φως του Θεού".

Αν επιθυμούμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της μη βίας και της αγάπης για όλη τη Δημιουργία, τότε θα πρέπει να υιοθετήσουμε τη σωστή χορτοφαγική διατροφή. Θα πρέπει να έχουμε ευσπλαχνία, όχι μόνο για τα κατώτερα μέλη της Θεϊκής Δημιουργίας και για τους συνανθρώπους μας αλλά και για τους ίδιους μας τους εαυτούς.

SANT RAJINDER SINGH
Σικάγο, Μάϊος 1990

"Είναι ωραίο να τρως ένα γεύμα και να μην πρέπει να ανησυχείς για το από τι μπορεί να πέθανε το φαγητό σου."

 

Ο Ντάβιντ Κόατες, συγγραφέας του βιβλίου "Old MacDonald's Factory Farm" ( "Η βιομηχανική φάρμα του γερο-Μακντόναλντ" λέει:

 

"Δεν είναι ο άνθρωπος εκπληκτικό ζώο; Σκοτώνει άγρια ζώα - πουλιά, καγκουρό, ελάφια, ένα σωρό άγριες γάτες, ποντίκια, αλεπούδες και ντίνγκος - με τα εκατομμύρια για να προστατέψει τα κτηνοτροφικά ζώα και τις τροφές τους. Μετά σκοτώνει τα κτηνοτροφικά ζώα με τα εκατομμύρια και τα τρώει. Αυτό με τη σειρά του σκοτώνει τον άνθρωπο με τα εκατομμύρια, διότι τρώγοντας όλα αυτά τα ζώα οδηγείται σε εκφυλιστικές και θανατηφόρες αρρώστιες όπως τα καρδιακά νοσήματα, τα νοσήματα των νεφρών και τον καρκίνο. Οπότε τότε ο άνθρωπος βασανίζει και σκοτώνει εκατομμύρια ακόμα ζώα για να ψάξει να βρει γιατρειά για αυτές τις αρρώστιες. Αλλού, εκατομμύριο άλλοι άνθρωποι πεθαίνουν από πείνα και υποσιτισμό γιατί το φαγητό που θα μπορούσαν να φάνε χρησιμοποιείται για να παχύνει τα κτηνοτροφικά ζώα. Εντωμεταξύ, κάποιοι άνθρωποι πεθαίνουν από θλιμμένο γέλιο για την παραλογία του ανθρώπου, που σκοτώνει τόσο εύκολα και τόσο βίαια, και μία φορά τον χρόνο, στέλνει κάρτες που προσεύχονται για "Ειρήνη πάνω στην γη".