Η γελωτοθεραπεία στα πλαίσια της ολιστικής ιατρικής.

Γέλιο, το σίγουρο παυσίλυπο. Φάρμακο που δεν γίνεται ποτέ φαρμάκι.

Φανταστείτε έναν κόσμο με γέλιο…Φανταστείτε μωρουδιακά γελάκια και παρέες ενηλίκων να ξεκαρδίζονται στα γέλια. Φανταστείτε κωμωδίες, ανέκδοτα, σάτιρες και αστεία διηγήματα. Έναν κόσμο γεμάτο Αριστοφάνη, Τσάπλιν, Καραγκιόζη, Αυλωνίτη, Βασιλειάδου… Γέλιο, το σίγουρο παυσίλυπο. Η μαγική συνταγή της ευζωίας. Ελιξίριο. Φάρμακο που δεν γίνεται ποτέ φαρμάκι.

1. Γιατί γελάμε;

Οι άνθρωποι με το γέλιο τους εκφράζουν συναισθήματα και μπορούμε να πούμε ότι γελώντας δίνουν ήχο στις μύχιες σκέψεις τους. Γι’ αυτό μπορεί να έχουμε γέλιο ευχάριστο, αυθόρμητο, ξεκαρδιστικό, «γάργαρο», σαρκαστικό, ειρωνικό, βεβιασμένο, «σκληρό». Κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί διάφορες θεωρίες σχετικά με τις αιτίες του γέλιου.

Οι κυριότερες απ’ αυτές είναι :

α) της αποφόρτισης/ανακούφισης,
β) της ανωτερότητας και
γ) του άτοπου.

Εν συντομία, η πρώτη θεωρία συνδέει τις αιτίες του γέλιου με τον βαθμό αποφόρτισης μίας «καταπιεσμένης» ψυχονοητικής μας κατάστασης. Σύμφωνα με τη δεύτερη θεωρία ο άνθρωπος γελάει, γιατί τη δεδομένη στιγμή αισθάνεται να πλημμυρίζει από συναισθήματα ανωτερότητας σε σχέση με αυτό που επικρατεί γύρω του ή…‘αντηχεί’ στα αυτιά του. Τέλος, η τρίτη θεωρία μάς λέει ότι γελάμε, όταν δύο καταστάσεις, ενώ είναι αντίθετες μεταξύ τους, συμβαίνουν ταυτόχρονα. Όπως και να έχει, το γέλιο είναι μία παγκόσμια… γλώσσα, που «μιλιέται», άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, απ’ όλους τους ανθρώπους αυτού του πλανήτη.

2. Μήπως το γέλιο είναι πολυτέλεια στην εποχή που ζούμε;

Όχι, σίγουρα δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη ζωής. Πολλοί θα σκεφτούν ότι με τα προβλήματα που έχουν δεν τους κάνει καρδιά να γελάσουν. Αυτό που έχω να σας προτείνω είναι να γελάσετε ακόμα και άνευ λόγου! Τότε, θα αλλάξει η εσωτερική βιοχημεία του οργανισμού σας και θα δείτε τα προβλήματα με άλλο μάτι. Εξάλλου, η ψυχολογία μάς διδάσκει πως για όσα «τραβάμε» δεν φταίνε τα γεγονότα. Φταίει η γνώμη που έχουμε για τα γεγονότα. Δέκα διαφορετικοί άνθρωποι μπορεί να νιώσουν διαφορετικά για το ίδιο γεγονός. Το σύνθημα μπορεί να είναι: «Γελάτε γιατί χανόμαστε».

3. Μιλώντας για την «εσωτερική βιοχημεία του οργανισμού» και την νευροφυσιολογία, τι μπορεί να προσφέρει το γέλιο στην υγεία μας;

Είναι πολλά τα θετικά που προσφέρει το γέλιο στην υγεία μας. Είναι το γιατρικό που χαίρεσαι να σε γιατρεύει. Είναι οι μικρές, θεραπευτικές ανάσες στην καθημερινότητά μας.

Το γέλιο έχει άμεση επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Βοηθάει στη δημιουργία περισσότερων Τ-κυττάρων του αμυντικού μας συστήματος. Αυτά είναι απαραίτητα για την αποτελεσματική εξάλειψη των λοιμώξεων. Το ανοσοποιητικό σύστημα επηρεάζεται από το γέλιο, σε γενικές γραμμές, με δύο τρόπους:

α) αυξάνει την συγκέντρωση των κυκλοφορούντων αντισωμάτων στο αίμα, και

β) αυξάνει την συγκέντρωση των λευκών αιμοσφαιρίων. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο γίνεται περισσότερο ανθεκτικό στις λοιμώξεις.

Επίσης, με το γέλιο «βαθαίνει» η αναπνοή μας και έχουμε καλύτερη οξυγόνωση. Όμως, και στο «καθαρά» βιοχημικό περιβάλλον του οργανισμού μας συμβαίνουν αλλαγές. Οι πιο αξιοσημείωτες αλλαγές είναι στα επίπεδα των ενδογενών οπιοειδών (ενδορφίνες, εγκεφαλίνες). Αυτά είναι ουσίες, που έχουν καταπληκτική παυσίπονη δράση, δημιουργώντας παράλληλα ατμόσφαιρα ευφορίας και ηρεμίας στον άνθρωπο. Έτσι, συμβάλλουν πολύ σε μία αίσθηση αισιοδοξίας και εξάλειψης της θλίψης.

Φυσικά δεν θα πρέπει να αμελούμε και τα υπόλοιπα συστήματα, όπως είναι το πεπτικό και το μυϊκό. Το γέλιο, λοιπόν, και μάλιστα το ξεκαρδιστικό, κινητοποιεί τον πεπτικό σωλήνα. Είναι πολύ αποτελεσματικό για την αεροφαγία και τη χώνεψη. Μας προσφέρει ένα καταπληκτικό εσωτερικό μασάζ στη σπλαχνική κοιλότητα. Καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα, αιτία δεκάδων προβλημάτων υγείας.







Ένα λεπτό ξεκαρδιστικού γέλιου ισοδυναμεί με πολλά λεπτά χαλάρωσης. Το γέλιο μάς γυμνάζει, αφού 100-200 γέλια την ημέρα ισοδυναμούν με 10 λεπτά κωπηλασίας ή τρεξίματος. Επιπλέον, μία ώρα γέλιου αρκεί για το «κάψιμο» 500 θερμίδων, αφού όλοι οι μύες του σώματος κινούνται. Επίσης, κάποιες φορές (ξεκαρδιστικού, «ξέφρενου» γέλιου) είναι τέτοια η χαλάρωση, που προκαλείται στο μυϊκό σύστημα, που πέφτουμε… κάτω από την καρέκλα! Ας μην ξεχνάμε και αυτό που λέει ο λαός: «κατουρηθήκαμε στα γέλια»

4. Πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το γέλιο με μία λέξη;

Απελευθερωτικό. Αν μπορούμε να γελάσουμε με μία δύσκολη κατάσταση, τότε, σίγουρα μπορούμε και να την ξεπεράσουμε! Η ζωή δεν παύει να είναι διασκεδαστική ακόμα και όταν κάτι «κακό» συμβαίνει σε μας. Σίγουρα, δεν παύει να είναι σοβαρή, όταν εμείς γελάμε. Όσο περισσότερο σοβαρό είναι ένα θέμα, τόσο η ανάγκη για χιούμορ (με την έννοια του αστείου και του γέλιου) είναι μεγαλύτερη. Η ζωή δεν είναι όλο διασκέδαση και παιχνίδια, όμως από την άλλη πλευρά, δεν είναι μόνο φόβος και πόνος.

Η ζωή είναι ένα ταξίδι επιλογών, που μπορούμε να κάνουμε όλοι. Αρκεί να έχουμε το εισιτήριο της ελπίδας και της αισιοδοξίας στις αποσκευές μας. Γελάτε «άνευ αιτίας», όσο και αν σας φαίνεται τρελό αυτό που διαβάζετε.

5. Ποια είναι τα βασικά βήματα της… πρακτικής γελωτοθεραπείας;

Πρώτα, θα χρειαστεί να μάθουμε να αισθανόμαστε άνετα με το χιούμορ. Μετά, να ανακαλύψουμε αυτά που σε μας φαίνονται αστεία και να αρχίσουμε να τα μοιραζόματε με τους άλλους. Αλλά, πάνω απ’ όλα και κυρίως μαθαίνουμε να γελάμε «χωρίς λόγο». Η γελωτοθεραπεία εντάσσεται στα πλαίσια της ολιστικής ιατρικής, δηλαδή της ιατρικής που «βλέπει» τον άνθρωπο σαν σύνολο (σώμα, νου, συναίσθημα). Μπορεί να συμπληρώσει με την αισιοδοξία, που δίνει το γέλιο μας ή το χαμόγελό μας, οποιαδήποτε θεραπεία κάνουμε, της κλασσικής ή εναλλακτικής ιατρικής. Μαθαίνοντας να γελάμε και να χαμογελάμε, συμβάλλουμε (κατά ένα μεγάλο ποσοστό) στην καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής μας και κατά προέκταση στην «πρόληψη».





Πρότυπο της γελωτοθεραπείας είναι… τα παιδιά. Όλα τα παιδιά γελούν, σε όλες τις φυλές, έστω και αν έχουν γεννηθεί τυφλά ή με προβλήματα ακοής. Τα παιδιά, αν ενθαρρυνθούν, δεν σταματούν να γελούν και να χαίρονται όλη την ημέρα. Έτσι, η βασική συνταγή περιλαμβάνει την «απελευθέρωση» του παιδιού που έχουμε (και πολύ συχνά κρύβουμε) μέσα μας.

6. Τι είναι η «Κλινική Γέλιου»;

Στην Ελλάδα, ξεκίνησε το πρόγραμμα "Ελληνική Κλινική Γέλιου" τον Ιανουάριο του 1998. Μία δυνατότητα του προγράμματός μας είναι το εργαστήριο γελωτοθεραπείας, το οποίο δουλεύει σε ομαδική βάση. Όσοι συμμετέχουν σ’ αυτό το εργαστήριο, μπορούν να παρακολουθήσουν θεωρία, ασκήσεις, βιωματικές πρακτικές και προπαντός θα γελάσουν πολύ. Άλλη επιλογή είναι η εφαρμογή του προγράμματος σε ατομική, προσωπική βάση, όπου πλέον η συνολική προσέγγιση υπακούει στα δεδομένα της ολιστικής θεραπευτικής. Δουλεύουμε κυρίως σε προληπτικό ή θεραπευτικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας συνδυασμούς φυσικών θεραπειών ανάλογα τις ιδιαιτερότητες του κάθε ανθρώπου.

7. Ποια είναι η σχέση του γέλιου με την Ολιστική Ιατρική;

Ο άνθρωπος συναποτελείται από σώμα, νου και συναίσθημα. Για να έχουμε υγεία, θα πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά και τα τρία αυτά συστατικά μέρη. Το σώμα μας χρειάζεται σωστή διατροφή, αποτοξίνωση, άσκηση, σωστή οξυγόνωση και ενυδάτωση, στα πλαίσια μίας στοιχειώδους προληπτικής βάσης. Τα συναισθήματά μας έχουν ανάγκη από έκφραση και επικοινωνία. Φόβοι που δεν μοιράζονται, λύπη που δεν εκφράζεται, θυμός που δεν βγαίνει, με τον καιρό θα μεταφερθούν στη γλώσσα του σώματος σαν παθολογία. Έτσι, θα ‘αναλάβει’ το στομάχι μας, δημιουργώντας μια γαστρίτιδα ή ένα έλκος, να πει ότι λυπάται, ότι φοβάται ή ότι θυμώνει. Ανάλογα τις προδιαθέσεις και το κληρονομικό ιστορικό του καθενός μας μπορεί να δούμε τη συγκινησιακή γλώσσα του σώματός μας να εκφράζεται με κολίτιδα, με αλλεργίες, με υπέρταση, με αρθριτικά, με πονοκεφάλους, με αϋπνίες και άλλα πολλά.

Ο νους, για να συμβάλλει θετικά στην υγεία μας, χρειάζεται ένα θετικό πλαίσιο σκέψης. Όταν για πολλά χρόνια είμαστε παγιδευμένοι σε μία επώδυνη ιδιωτική-προσωπική λογική, με πολλά περιοριστικά πιστεύω, τα θύματα θα είμαστε (τελικά) εμείς. Εάν αποφασίσουμε να αλλάξουμε την ιδιωτική-προσωπική μας λογική, θα αποκτήσουμε και μία διαφορετική «ματιά» για να βλέπουμε και να ερμηνεύουμε τα γεγονότα.

Όπως έλεγε και ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Επίκτητος:

‘Για όσα ζούμε και βιώνουμε, δεν φταίνε τα γεγονότα, αλλά η γνώμη, η άποψη και η ματιά με την οποία βλέπουμε τα γεγονότα.’

Θέλοντας να δράσουμε προληπτικά αλλά και θεραπευτικά, όπου αυτό ενδείκνυται, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις θεραπευτικές πρακτικές της Ολιστικής Ιατρικής. Θεραπευτικές τεχνικές, όπως ο βελονισμός, η φυτοθεραπεία, η μαγνητοθεραπεία, η ηλεκτροθεραπεία, η χρωματοθεραπεία, η μουσικοθεραπεία, η θεραπεία μέσω της τέχνης κ.ά., δένουν αρμονικά με τη σύγχρονη ιατρική και στηρίζουν την υγεία μας.



Πηγή Προέλευσης :

Γέλιο, η καλύτερη θεραπεία.
Ανθρώπινη Αρμονία - Tόμος 1 Φυλλάδιο αρ. 14
από τον Αλέξανδρο Λουπασάκη,
Γιατρό Βελονισμού και Ολιστικής Θεραπευτικής,
Δημιουργό του ψυχοσωματικού προγράμματος "Χαρούμενη Φυσική Ιατρική".
Συγγραφέα του βιβλίου Γέλιο, η καλύτερη θεραπεία (Εκδόσεις Κέδρος).
Τηλ: 210 8219278 – Κιν: 6978 328888

(H επιμέλεια και ή αναδημοσίευση του άρθρου είναι μια προσφορά από το φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικό και μορφωτικό σωματείο Αρμονική Ζωή, Γρίβα 23, Χαλάνδρι - 210 6818220, 210 6818151)

Iστοσελίδες σχετικές με το θέμα:http://www.humor.gr/modules.php? name=Forums&file=viewtopic&p=108086

Η ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ. Αυτοβοήθημα για το Άγχος και την Κατάθλιψη.

"Αν δεν εκδηλώνεις όσα βρίσκονται μέσα σου, αυτά που δεν εκδηλώνεις θα σε καταστρέψουν."
Γνωστικό Ευαγγέλιο του Θωμά

Το άγχος, ο νευρωτικός φόβος, οι κρίσεις πανικού, οι ψυχαναγκαστικές σκέψεις, είναι κρίσεις αποτοξίνωσης και είναι ευκαιρίες απελευθερωσης και ανακατευθυνσης του θυμου.


Η αλληλεξάρτηση είναι η κύρια έξη μας.
Όταν μάθετε αυτήν την απλή βιολογία, τα μέτρα αυτοβοήθειας θα σας έρθουν φυσικά.

Όταν οι γονείς μας κακομεταχειρίζονται ή μας παραμελούν συναισθηματικά, ακόμη και χωρίς πρόθεση, συνήθως μας οδηγούν στο να καταστείλουμε τον δικαιολογημένο θυμό μας. Κανένας γονιός δεν είναι τέλειος, αλλά πρέπει να μας επιτρέπεται να θυμώνουμε. Η καταστολή του θυμού είναι πιο καταστροφική από το ίδιο το τραύμα. Ακόμη και το νανούρισμα “Σώπα Μωράκι μου, Μην Κλαις” ('Hush Li'l Baby Now Don't You Cry') εξυπηρετεί το γονιό, κι όχι το παιδί.

Όμως οι γονείς μας, πιθανώς να έπρεπε να καταστείλουν το θυμό τους ως παιδιά, και η ανάνηψη αυτή ισχύει και για εκείνους. Ασυνείδητα, διαμορφώνουμε σχέσεις αλληλεξάρτησης, οι οποίες είναι αναπαραστάσεις των σχέσεων της παιδικής ηλικίας, με σκοπό την απελευθέρωση του καταπιεσμένου θυμού και της λύπης. Πολλοί από εμάς έχουμε αναζητήσει συντρόφους, εργοδότες και φίλους που μας θυμίζουν τους γονείς μας και έχουμε υπάρξει δυστυχείς σε αυτές τις σχέσεις.

Η τοξίκωση στον εγκέφαλο προκαλεί συναισθηματικές διαταραχές και έξεις.

Όταν καταστέλλεται ο θυμός, τοξικές ποσότητες νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο φράζουν τις νευρικές οδούς όπου αποθηκεύονται οι αναμνήσεις μας από τους γονείς μας. Δεν θυμόμαστε το τραύμα της παιδικής μας ηλικίας. Κατά τη διάρκεια περιοδικών κρίσεων αποτοξίνωσης, οι τοξίνες αυτές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τον καταπιεσμένο θυμό, ξαφνικά πλημμυρίζουν τις διόδους και προκαλούν διεγερτικά νευρικά συμπτώματα, τα οποία κυμαίνονται από το ήπιο άγχος στη μανία, ακόμη και σε κακώς κατευθυνόμενη οργή.

Επειδή ορισμένες περιοχές είναι περισσότερο φραγμένες από άλλες, ο θυμός συχνά κατευθύνεται εσφαλμένα μέσω εσφαλμένων νευρώνων, κατά κάποιο τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι ο θυμός μπορεί να κατευθύνεται προς λάθος πρόσωπα ή να διοχετεύεται προς τα μέσα ως ενοχή, ακόμη και αυτοκτονική σκέψη. Όταν οι σκέψεις και τα συναισθήματα έχουν λάθος κατεύθυνση, η σκέψη γίνεται παραληρηματική, ακόμη και ψυχωτική.

Τα διεγερτικά όμως νευρικά συμπτώματα είναι κρίσεις αποτοξίνωσης και είναι θεραπευτικά συμβάντα - το άνοιγμα των πυλών για την απελευθέρωση θυμού που έχει κατασταλεί . Και αν κατευθύνουμε εκ νέου το θυμό στο μυαλό μας προς όσους μας κακομεταχειρίστηκαν στο παρελθόν κατά τη διάρκεια αυτών των συμπτωμάτων, περισσότερες πύλες μπορούν να ανοίξουν κι αυτό επιταχύνει την ανάνηψη. Η ανάνηψη είναι μια διεργασία περιοδικής αποτοξίνωσης.

Η λαχτάρα για διεγερτικούς παράγοντες και οι έξεις που ενυπάρχουν σε αυτήν δεν θα σταματήσουν μέχρι να ολοκληρωθεί η διεργασία αποτοξίνωσης. Επειδή, όπως στην ομοιοπαθητική, οι διεγερτικοί παράγοντες προκαλούν τις απαραίτητες κρίσεις αποτοξίνωσης.

Τα μέτρα αυτοβοήθειας επιταχύνουν την ανάνηψη. Στις συναντήσεις Ανήλικων Παιδιών Αλκοολικών ή σε εμπειρικές θεραπείες, απελευθερώνουμε και επανακατευθύνουμε το θυμό μας καθώς μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας για γονείς ή κηδεμόνες που μας κακομεταχειρίζονταν. Η ανάνηψη μπορεί να επιταχυνθεί αν κατά τη διάρκεια της ημέρας, αναγνωρίζουμε διεγερτικά νευρικά συμπτώματα ως σήματα θυμού που αναδύεται.

Αντί να καταστέλλουμε τα συμπτώματα, πρεπει να αισθανόμαστε τον φόβο, να τον αναγνωρίζουμε ως υποβόσκοντα θυμό, να τον απελευθερώνουμε και να τον επανακατευθύνουμε. Το χτυποκάρδι στο στήθος όταν αντιμετωπίζουμε κάποιον σε μια σύγχρονη αλληλεπίδραση είναι ένδειξη καταπιεσμένου θυμού που σχετίζεται με τους γονείς μας.

Ο θυμός αυτός μπορεί να ελευθερωθεί όταν πέσουμε σε ένα κρεββάτι και φωνάξουμε στους γονείς μας ενώ τους φανταζόμαστε ή τους σκεπτόμαστε. Δεν επιτιθέμεθα σε αυτούς αλλά στην αρρώστια που υπάρχει σε αυτούς. Αν είναι πολύ θορυβώδες το να φωνάξουμε δυνατά, ο θυμός μπορεί να αναδιοχετευθεί μιλώντας αθόρυβα στους γονείς μας με τη σκέψη μας. Οι φωνές των γονιών μας μένουν στο μυαλό μας λέγοντας πράγματα όπως “Θα έπρεπε να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου” και το να λέμε “Βγείτε από το μυαλό μου”, βοηθά.

Άλλα συμπτώματα που ειδοποιούν για θυμό που κάνει την εμφάνισή του είναι το άγχος, ο νευρωτικός φόβος, οι κρίσεις πανικού, οι ψυχαναγκαστικές σκέψεις ή συμπεριφορά, η μανία, η παράνοια και η εχθρότητα. Όλες αυτές είναι κρίσεις αποτοξίνωσης και ευκαιρίες να απελευθερώσετε και να ανακατευθύνετε το θυμό.

Περάστε από το φόβο και τα άλλα συμπτώματα στο θυμό και ανακατευθύνατέ τον. Είναι σημαντικό να ανακατευθύνετε νοητικά το θυμό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι η λαχτάρα για διεγερτικούς παράγοντες, χημικούς ή ψυχολογικούς. Μπορεί να είναι ενοχές ή χαμηλή αυτοεκτίμηση ή αυτοκτονικές σκέψεις. Αυτά
προκαλούνται όταν ο θυμός διοχετεύεται προς τα μέσα.

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι επίσης θυμός προς λάθος κατεύθυνση, οργή ή επιθετική συμπεριφορά προς κάποιον που μπορεί να είναι αθώος ή εν μέρει αθώος. Αν ο θυμός είναι έντονος και υπερβολικός σε μια τρέχουσα αλληλεπίδραση, μεγάλο μέρος του είναι καταπιεσμένος θυμός από ένα προηγούμενο τραύμα και χρειάζεται να ανακατευθυνθεί προς εκείνους που σας κακομεταχειρίστηκαν στο παρελθόν.

Είναι σημαντικό να το κάνετε αυτό σα να ήσασταν σε μια συνάντηση ή μια θεραπεία και να μην κατευθύνετε το θυμό σας προς άλλους δια ζώσης. Αν υπάρξει έναυσμα για έντονο θυμό σε μια τρέχουσα αλληλεπίδραση, ο κατάλληλος θυμός μπορεί να εκφραστεί ήρεμα, αφού κανείς έχει απελευθερώσει μεγάλο μέρος του θυμού αυτού, πέφτοντας σε ένα κρεββάτι και κτυπώντας το. Δεν είναι αναγκαίο να θυμάστε το τραύμα του παρελθόντος με λεπτομέρειες.

Χαρακτηριστικά παρόμοιων ανθρώπων που σας έχουν κακομεταχειριστεί, για παράδειγμα εικόνες εξουσίας ανδρών ή γυναικών, τοποθετούνται σε κοινές νευρικές οδούς και το να σκέφτεστε όλους όσους σας κακομεταχειρίστηκαν στο παρελθόν επιταχύνει τη διεργασία αποτοξίνωσης, κατά τη διάρκεια μιας κρίσης αποτοξίνωσης. Σε αυτούς μπορεί να περιλάβετε συγγενείς, εργοδότες, άτομα με εξουσία, συντρόφους ή φίλους. Ακόμη και οι έννοιες του Θεού ως γονική εξουσία αποθηκεύονται μαζί με τα χαρακτηριστικά όσων σας καταπίεσαν στο παρελθόν και βοηθά το να θυμώνετε και με το Θεό. Ο πραγματικός Θεός μας βοηθά να θεραπευτούμε.

Οι εναλλαγές διάθεσης μπορεί να επιδεινωθούν αλλά είναι προσωρινές. Συχνά υπάρχει ένα “ανέβασμα” μετά από μια απελευθέρωση θυμού, που έχει μια ταχεία αντικαταθλιπτική δράση. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποιος έχει θεραπευθεί. Το “ανέβασμα” μπορεί να ακολουθείται από κατάθλιψη ή από έναν ύπνο που να μοιάζει με εκείνον που έχετε όταν παίρνετε ηρεμιστικά. Η επόμενη κρίση αποτοξίνωσης θα φέρει ανακούφιση από την κατάθλιψη. Είναι σημαντικό να κλάψετε και να απελευθερώσετε αισθήματα θλίψης, που μπορεί να είναι έντονα και να διαρκούν για πολλούς μήνες. Πονοκέφαλοι, εφίδρωση και πυρετός είναι συνηθισμένα. Η κατάσταση μετά τον κατακλυσμό μπορεί να επιτευχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η κατάσταση μετά τον κατακλυσμό είναι όταν το μεγαλύτερο μέρος του καταπιεσμένου θυμού έχει απελευθερωθεί. Δεν είναι μια ξαφνική ίαση αλλά μπορεί να είναι μια μάλλον δραματική απελευθέρωση από το άγχος και την κατάθλιψη, και οι μεγάλες εναλλαγές διάθεσης θα έχουν παύσει. Εκείνοι που νοητικά επανακατηύθυναν το θυμό τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, βρίσκονταν στην κατάσταση μετά τον κατακλυσμό σε λίγους μήνες.

Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση, μοιράζονται τα χαρακτηριστικά των φυσιολογικών ανθρώπων όπως περιγράφεται από τον Arthur Janov. Αισθάνονται ζωντανοί αλλά και γεμάτοι, είναι φιλικοί αλλά τους αρέσει να είναι μόνοι τους, είναι υπομονετικοί αλλά δεν τους αρέσει να τους κάνουν ότι θέλουν, αισθάνονται λυπημένοι αλλά δεν έχουν κατάθλιψη και αισθάνονται χαρά. Δημιουργούν υγιέστερες σχέσεις, δεν έχουν πλέον καταναγκασμούς και είναι ανίκανοι να βιαιοπραγήσουν εκτός αν βρεθούν σε άμυνα. Έχουν χαλαρή στάση, κοιμούνται εύκολα και δεν έχουν πλέον ύπνο βαρύ σαν να έπαιρναν ηρεμιστικά.

Εργάζονται αποτελεσματικά και αναζητούν την ευχαρίστηση όταν δεν εργάζονται. Η βραχεία μνήμη τους και η συγκέντρωσή τους βελτιώνονται. Το I.Q τους ανεβαίνει στα ύψη. Πολλές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας επανέρχονται χωρίς να επανέρχονται μαζί με αυτές οδυνηρά συναισθήματα. Η συγχώρεση δεν είναι μια συνειδητή πράξη αλλά προκύπτει φυσικά όταν ο κατακλυσμός του θυμού εξαφανιστεί τελείως και οι σχέσεις με τους γονείς, που μπορεί να είχαν χαλάσει, συχνά είναι φιλικές.

Ο θυμός σχετίζεται περισσότερο με τις τρέχουσες αλληλεπιδράσεις, αν και ίσως να είναι αναμεμειγμένος με παλαιότερο θυμό, επειδή, όπως μετά τον κατακλυσμό, υπάρχει μια λασπερή λίμνη η οποία μπορεί να υφίσταται για πολύ καιρό. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι αναγκαίο να συνεχίσετε να επανακατευθύνετε το θυμό σας ίσως για έναν χρόνο. Είναι βασικό να συνεχίσετε να αισθάνεστε θυμό και να το αντιμετωπίζετε ήρεμα και κατάλληλα στις τρέχουσες σχέσεις καθώς οι νευρώνες μπορούν να φράξουν πάλι και να επανεμφανιστούν οι εναλλαγές διάθεσης.

Η φυσική υγεία βελτιώνεται.

Η τοξίκωση στον εγκέφαλο προκαλεί περιοδικά υποδιέγερση αλλά και υπερδιέγερση της υπόφυσης και των άλλων οργάνων ελέγχου, οδηγώντας σε περιφερική νόσο. Όταν ολοκληρωθεί η διεργασία αποτοξίνωσης, εξαφανίζονται οι ψυχοσωματικές διαταραχές ή καλύτερα οι νευρογενείς διαταραχές. Η φυσική υγεία βελτιώνεται σημαντικά επειδή οι νευρικοί οδοί είναι ανοικτοί και το νευρικό σύστημα μπορεί να κάνει την καθημερινή του εργασία αποτοξίνωσης.

Εκτός αν υπάρχει μη αναστρέψιμη οργανική βλάβη, οι φυσικές διαταραχές είναι πιθανό να εξαφανιστούν, ιδίως αν γίνουν αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στην κατάσταση μετά τον κατακλυσμό, συνήθως δεν μπορούν να ανεχτούν τα πρόχειρα φαγητά ή τα διεγερτικά και συνήθως αλλάζουν φυσικά σε υγιείς δίαιτες με φυσικές τροφές κυρίως.

Η αποφυγή των διεγερτικών, της επεξεργασμένης ζάχαρης, του ψωμιού και των γαλακτοκομικών μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της κατάθλιψης και των νευρικών συμπτωμάτων στο μέλλον. Η απελευθέρωση από όλες τις έξεις και η πραγματική ευφορία είναι μόνιμες.

Μετά την περίοδο της λίμνης με λάσπες, τα συνήθη συναισθήματα αποκαθίστανται. Παύουν οι έξεις. Τελικά υπάρχει διαρκής ευφορία, που δεν είναι η κατάσταση του “ανεβάσματος”, αλλά ορίζεται καλύτερα ως ελευθερία από άγχος και θλίψη. Ξαναγεννιόμαστε με την ικανότητα να αγαπούμε και να αγαπηθούμε.

Elnora Van Winkle
Ερευνητικός Επιστήμονας, Εργαστήρια Millhauser
Τμήμα Ψυχιατρικής - Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης. Σχολή Επιστημών Υγείας.
Murray Hill Station, P.O. Box 893 New York, NY 10156 USA