FAOS SAMADHI 2

Εναλλακτικος χωρος αναζητησης και θεραπευτικων τεχνων.

Εργαστηρι Αυτογνωσιας.

Ολιστικες ψυχοθεραπευτικες προσεγγισεις μεσω της Βοτανικης Ιατρικης, του Διαλογισμου, της Μεταφυσικης, της Ανθρωπολογιας, της Νεας Φυσικης και της Νεας Ενεργειας.


Κάπου στα βάθη της γενετικής μας μνήμης, βρίσκεται η γνώση του σύμπαντος και των κόσμων, όπου η ζωή είναι απαλλαγμένη από την αυταπάτη του χρόνου και του χώρου.

Όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί μέσα μας για να επαναφυπνιστεί την τέλεια στιγμή, έτσι τώρα προσκαλεί την προσοχή μας.

Έχουμε ένα σκοπό πολύ μεγαλύτερο από όσο μπορέσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Ο σκοπός αυτός ζητά να τον αναγνωρίσουμε τώρα και ζητά επίσης να αποκόψουμε τα κυκλώματα που μας συνδέουν με τα πρότυπα σκέψης και τα άχρηστα συναισθήματα τα οποία μας κρατούν δέσμιους στην αυταπάτη και στη σύγχυση των κατώτερων βασιλείων.

Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Αν διαθετεις πλεονασματα ενεργειας, είναι ομορφο και γενναιο να αγωνιζεσαι για την ελευθερια απεναντι στη τυραννια ενός αρρωστου συστηματος θρησκευτικου-πολιτικου-οικονομικου. Αλλα δυστυχως το μονο που περναει από το δικο σου χερι είναι η δικη σου απελευθερωση, η δικη σου πνευματικη ελευθερια, το ανυποτακτο της υπαρξης σου. Η ελευθερία της ατομικότητάς σου από το παρελθόν σου, από τις καταβολές και τους προγραμματισμούς με τους οποίους ανατράφηκες.






Eρωτηση:

Είναι εφικτό να αναζητά κανείς το μονοπάτι της αλήθειας και ταυτόχρονα να αγωνίζεται για να ελευθερώσει τη χώρα του από την τυραννία;

 Oσσο:

Δεν υπάρχει καμιά διαμάχη ανάμεσα στην αναζήτησή σου για την αλήθεια και την πνευματική ελευθερία και στον αγώνα σου εναντίον της πολιτικής τυραννίας – αν και τα ζητήματα γίνονται λίγο πιο πολύπλοκα.

Η προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η επίτευξη της δικής σου πνευματικής ελευθερίας, επειδή οι πολιτικές τυραννίες έρχονται και φεύγουν. Καμιά τυραννία δεν έχει διαρκέσει για πάντα. Και δεν μπορείς να είσαι απόλυτα σίγουρος για το ότι η μία πολιτική τυραννία από την οποία θα έχεις απαλλαγεί, δεν θα αντικατασταθεί από μια άλλη.

Μην τρέφεις υπερβολικές ελπίδες σε ένα όμορφο μέλλον. Η ιστορία μας διδάσκει κάτι άλλο. Οι άνθρωποι θα παραμείνουν στην ίδια άσχημη κατάσταση. Θα υπομένουν τους ίδιους τρόμους και κάτω από ένα καινούργιο καθεστώς. Μόνο οι σφαγείς έχουν αλλάξει.

Ασφαλώς και δεν εναντιώνομαι στο να αγωνίζεσαι για την ελευθερία του έθνους σου, μην το κάνεις όμως αυτό προτεραιότητα. Η προτεραιότητα σου θα πρέπει να είναι η πνευματική σου ελευθερία, την οποία δεν μπορεί να σου την πάρει κανένας. Αν καταφέρνεις να πολεμάς ταυτόχρονα και την τυραννία, τότε το υποστηρίζω απόλυτα. Αυτό όμως δεν είναι εύκολο. Για την ακρίβεια είναι πάρα πολύ δύσκολο. Την στιγμή που αρχίζεις να πολεμάς εναντίον κυβερνήσεων, μπλέκεσαι τόσο πολύ, που ξεχνάς τελείως τον εαυτό σου.

Είναι άσχημο να παραμένεις κάτω από οποιουδήποτε είδους σκλαβιά. Η μεγαλύτερη σκλαβιά όμως είναι της ψυχής σου. Ελευθέρωσε την ψυχή σου από το παρελθόν – ελευθέρωσέ την από τις καταβολές και τους προγραμματισμούς με τους οποίους ανατράφηκες. Η αναζήτησή σου για την αλήθεια θα πρέπει να παραμένει η βασική και υπέρτατη φροντίδα σου. Αν σου έχει απομείνει ενέργεια, μπορείς να πολεμάς και πολιτικές τυραννίες. Να ξέρεις όμως ότι πρόκειται να απογοητευτείς. Στη διάρκεια των αιώνων, όλοι όσοι είχαν την ιδέα ότι «θα ελευθερωθούμε», απογοητεύτηκαν.

Η δική μου ελπίδα δεν είναι πια στις υποσχέσεις των επαναστατών.

Η δική μου ελπίδα είναι στη γέννηση του ρέμπελου, του ανθρώπου που είναι ανυπόταχτος, αδάμαστος.

Και για να μπορέσει να γεννηθεί ο ρέμπελος, η βασική αναγκαιότητα, η ουσιαστική μεταμόρφωση είναι η ελευθερία της ατομικότητάς σου από το παρελθόν σου, από τις καταβολές και τους προγραμματισμούς με τους οποίους ανατράφηκες. Ο διαλογισμός θα βοηθήσει στο να σε κάνει άτομο. Και μόνο μια κοινότητα ατόμων που είναι πνευματικά ελεύθερη, που έχει σπάσει όλες τις γέφυρες που πηγαίνουν πίσω στο παρελθόν, θα έχει τα μάτια που εστιάζουν στα πιο μακρινά αστέρια.

Όλοι τους θα είναι κατά κάποιο τρόπο ποιητές, ονειροπόλοι, μύστες και διαλογιστές. Και αν δεν γεμίσουμε τον κόσμο με τέτοιους ανθρώπους, ο κόσμος απλώς θα αντικαθιστά τη μια τυραννία με κάποια άλλη κι αυτό θα είναι απολύτως μάταιο.

Εσύ είσαι η προτεραιότητα. Πήγαινε στις ρίζες σου, βρες τον εαυτό σου, γίνε ρέμπελος κι άφησε κι άλλους ανθρώπους να γίνουν ρέμπελοι. Κι αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορείς να βοηθήσεις την ανθρωπότητα να δημιουργήσει ένα χρυσό μέλλον.








.




Ο κόσμος φαίνεται να τρελαίνεται κάθε μέρα και περισσότερο. Κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει και όλα είναι άνω-κάτω και μπερδεμένα. Ετσι λένε οι εφημερίδες. Είναι αυτή η αλήθεια; Και αν ναι, υπάρχει κάποια έμφυτη ισορροπία στη ζωή που να κρατά σταθερά τα πάντα;



.





(η απαντηση απο τον Osho)


Ο κόσμος είναι ο ίδιος…πάντοτε ήταν ο ίδιος, αναποδογυρισμένος, τρελός, παρανοϊκός. Για την ακρίβεια, μόνο ένα καινούργιο πράγμα έχει συμβεί στον κόσμο, δηλαδή η επίγνωση τού ότι είμαστε τρελοί, του ότι είμαστε αναποδογυρισμένοι, του ότι κάποιο βασικό σφάλμα έχουμε. Και είναι μεγάλη ευλογία αυτή η επίγνωση. Φυσικά είναι μόνο η αρχή, μόνο το αλφαβητάριο μιας μακράς διαδικασίας, ένας απλός σπόρος, που κυοφορεί όμως πάρα πολλά. Ο κόσμος δεν είχε ποτέ τόση επίγνωση των παρανοϊκών του τρόπων όση έχει σήμερα. Πάντα ίδιος ήταν. Μέσα σε τρεις χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έχει κάνει πέντε χιλιάδες πολέμους .

 Μπορείς να πεις ότι είναι λογική αυτή η ανθρωπότητα; Δεν θυμάται κανείς καμιά εποχή στην ανθρώπινη ιστορία που να μην κατέστρεφαν οι άνθρωποι ο ένας τον άλλο, είτε στο όνομα της θρησκείας, είτε στο όνομα του Θεού, είτε ακόμη και στο όνομα της ειρήνης, της ανθρωπότητας, της παγκόσμιας αδελφότητας. Μεγάλες λέξεις που κρύβουν κάποια άσχημη πραγματικότητα! Οι Χριστιανοί σκοτώνουν τους Μωαμεθανούς, οι Μωαμεθανοί σκοτώνουν τους Χριστιανούς, οι Μωαμεθανοί σκοτώνουν τους Ινδουιστές, οι Ινδουιστές σκοτώνουν τους Μωαμεθανούς. Οι πολιτικές ιδεολογίες, οι θρησκευτικές ιδεολογίες, οι φιλοσοφικές ιδεολογίες, αποτελούν μια απλή πρόσοψη για τον φόνο…για να σκοτώνεις με δικαιολογημένο τρόπο.

 Και όλες αυτές οι θρησκείες υπόσχονταν στους ανθρώπους, “Αν πεθάνεις με θρησκευτικό τρόπο, είναι απόλυτα βέβαιος για σένα ο παράδεισος. Δεν είναι αμαρτία να σκοτώνεις στον πόλεμο…είναι μεγάλη αρετή να σε σκοτώσουν στον πόλεμο.” Πρόκειται για σκέτη ανοησία! Εχει όμως μπει βαθιά μέσα στο αίμα ο προγραμματισμός δέκα χιλιάδων χρόνων, έχει μπει βαθιά μέσα στα κόκαλα, μέσα στο ίδιο το μεδούλι τής ανθρωπότητας. Κάθε θρησκεία, κάθε χώρα, κάθε φυλή υποστήριζε, “Είμαστε ο εκλεκτός λαός τού Θεού. Είμαστε ανώτεροι…όλοι οι άλλοι είναι κατώτεροι από εμάς…''
 ” Είναι παραφροσύνη αυτό, και εξαιτίας της έχουν υποφέρει οι πάντες.
 Οι Εβραίοι έχουν υποφέρει εξαιρετικά για μια και μόνη κουταμάρα που έκαναν: την ιδέα ότι, “Είμαστε ο εκλεκτός λαός του Θεού.”

Μόλις σου έρθει η ιδέα ότι είσαι ο εκλεκτός λαός του Θεού, τότε δεν μπορούν να σε συγχωρήσουν οι άλλοι, γιατί και αυτοί είναι εκλεκτός λαός τού Θεού, και πώς θα κριθεί αυτό; Κανένα επιχείρημα δεν μπορεί να οδηγήσει σε συμπέρασμα, και κανείς δεν ξέρει πού κρύβεται ο Θεός, κι έτσι ούτε κι εκείνον δεν μπορείς να τον ρωτήσεις…δεν μπορείς να τον φέρεις ως μάρτυρα στο δικαστήριο. Ετσι μόνο το σπαθί θα κρίνει. Οποιος είναι ισχυρός θα έχει δίκιο. Η ισχύς είχε πάντα δίκιο. Οι Εβραίοι υπέφεραν πραγματικά επί αιώνες, αλλά τα βάσανα δεν τους άλλαξαν. Τους έχουν μάλιστα δυναμώσει την ιδέα ότι είναι αυτοί οι εκλεκτός λαός του Θεού.

 Οι ίδιοι άνθρωποι που τους λένε, “Είστε ο εκλεκτός λαός,” τους λένε επίσης ότι ο εκλεκτός λαός πρέπει να περάσει από πολλές δοκιμασίες, από πολλές φωτιές για να αποδείξει την αξία του. 

Εχω ακούσει για κάποιον γέρο ραβίνο, θα πρέπει να ήταν πολύ λογικός άνθρωπος, που προσευχόταν στο Θεό. Προσευχόταν επί πολλά χρόνια και δεν ζητούσε ποτέ τίποτα…και ξέρεις, η προσευχή είναι ένα είδος γκρίνιας: γκρινιάζεις κάθε μέρα στο Θεό, πρωί, απόγευμα, βράδυ, νύχτα, πέντε φορές κάθε μέρα. Θα πρέπει να έχει αρχίσει να κουράζεται ο Θεός, να βαριέται πάρα πολύ…
Και ο ραβίνος δεν ζητούσε τίποτα: διαφορετικά υπήρχε η διέξοδος. Αν είχε ζητήσει κάτι, θα του το είχε δώσει και θα είχε πει στον ραβίνο, “Και τώρα χάσου!” Αλλά δεν ζητούσε τίποτα, απλώς προσευχόταν. Τελικά τον ρώτησε ο Θεός, “Γιατί με βασανίζεις συνεχώς; Τι θέλεις;” Και ο γέρος ραβίνος είπε, “Ένα μόνο πράγμα. Δεν ήρθε πια ο καιρός να διαλέξεις κάποιον άλλο λαό; Σε παρακαλώ, κάνε κάποιον άλλο λαό τον εκλεκτό σου λαό. Εμείς έχουμε υποφέρει αρκετά!”

Δεν συμβαίνει μόνο με τους Χριστιανούς όμως αυτό, ή με τους Εβραίους, τους Μωαμεθανούς και τους Ινδουιστές.. συμβαίνει ακριβώς το ίδιο με όλους τους ανθρώπους που έχουν υπάρξει ως τώρα. Το φυλετικό εγώ, το θρησκευτικό εγώ, το πνευματικό εγώ, είναι πολύ πιο επικίνδυνο από το ατομικό εγώ, γιατί το ατομικό εγώ είναι απτό. Μπορείς και το βλέπεις, όλοι μπορούν και το βλέπουν, είναι πολύ φανερό στην επιφάνεια.

Όταν όμως το εγώ γίνεται φυλετικό, “Ο Ινδουισμός είναι σπουδαίος,” δεν νομίζεις ότι ισχυρίζεσαι κάτι για τον εαυτό σου. Ισχυρίζεσαι κάτι έμμεσα, “Είμαι σπουδαίος γιατί είμαι Ινδουιστής, και ο Ινδουισμός είναι σπουδαίος.” Είναι έμμεσος αυτός ο τρόπος, λεπτός τρόπος, πονηρός: “Είμαι σπουδαίος γιατί είμαι Γιαπωνέζος, γιατί οι Γιαπωνέζοι είναι κατευθείαν απόγονοι του θεού ήλιου”. ΄Η, “Είμαι Κινέζος και οι Κινέζοι είναι οι πιο πολιτισμένοι άνθρωποι, οι πιο καλλιεργημένοι.

 Όταν έφτασαν στην Κίνα οι Δυτικοί για πρώτη φορά, βλέποντας τους Κινέζους έβαλαν τα γέλια. Τους φαίνονταν μάλλον σαν καρικατούρες…πιο πολύ σαν γελοιογραφίες παρά σαν άνθρωποι…μόνο τέσσερεις-πέντε τρίχες να εξέχουν από το πρόσωπό σου και αυτή είναι όλη κι όλη η γενειάδα σου! Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Οι πρώτοι Ευρωπαίοι έγραψαν στο ημερολόγιό τους, “Φαίνεται ότι έχουμε ανακαλύψει τον συνδετικό κρίκο που έλειπε μεταξύ πιθήκου και ανθρώπου.” Και τι έγραφαν οι Κινέζοι στα ημερολόγιά τους;

Ακόμη κι ο αυτοκράτορας της Κίνας ενδιαφερόταν πολύ να δει τους Ευρωπαίους, γιατί είχε ακούσει πολλές ιστορίες γι΄αυτούς. Τους κάλεσε στην αυλή του, όχι γιατί σεβόταν τους Ευρωπαίους, αλλά για να δει απλώς τι είδους άνθρωποι ήταν. Ποτέ προηγουμένως…! Και δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα γέλια του…άρχισε να γελάει όταν είδε τους Ευρωπαίους. Οι Ευρωπαίοι βρέθηκαν σε μεγάλη αμηχανία: “Γιατί γελάει; ”Τους είπαν, “Με αυτό τον τρόπο δείχνει εκτίμηση. Πάντοτε γελάει, διασκεδάζει…με αυτό τον τρόπο καλωσορίζει τους επισκέπτες.” Αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι δεν μπορούσε να πιστέψει πως επρόκειτο για ανθρώπινα πλάσματα!

Ρώτησε τους ανθρώπους του, “Τους φέρατε από τις ζούγκλες της Αφρικής; Μοιάζουν με μαϊμούδες!” Ετσι λειτουργεί το εγώ: τον άλλο τον κατεβάζεις πάντα στο χαμηλότερο δυνατό σημείο. Και σε σύγκριση με τον άλλο, ανεβάζεις πιο ψηλά τον εαυτό σου. Λες, “Ο κόσμος φαίνεται να τρελαίνεται κάθε μέρα και περισσότερο.” Δεν είναι σωστό αυτό… πάντοτε έτσι ήταν




Ένα μόνο καινούργιο πράγμα συμβαίνει, και αποτελεί ευλογία, και καθόλου κατάρα. Για πρώτη φορά στην όλη ιστορία της ανθρωπότητας, λίγοι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ο τρόπος που έχουμε υπάρξει έως τώρα είναι κατά κάποιο τρόπο λάθος…λείπει κάτι βασικό από τα ίδια μας τα θεμέλια.

Υπάρχει κάτι που δεν μας επιτρέπει να μεγαλώσουμε και να γίνουμε λογικά ανθρώπινα όντα. Μέσα στον ίδιο τον προγραμματισμό μας υπάρχουν οι σπόροι τής παραφροσύνης. Κάθε παιδί γεννιέται υγειές διανοητικά και μετά, σιγά-σιγά, το εκπολιτίζουμε…το ονομάζουμε αυτό διαδικασία εκπολιτισμού. Το προετοιμάζουμε να γίνει μέλος τού μεγάλου πολιτισμού, τής μεγάλης εκκλησίας, τής μεγάλης χώρας στην οποία ανήκουμε.

 Η όλη πολιτική μας είναι ανόητη, κι έπειτα γίνεται ανόητο κι εκείνο. Η όλη μας παιδεία είναι άσχημη. Η πολιτική μας δεν σημαίνει τίποτε άλλο από φιλοδοξία, σκέτη φιλοδοξία, φιλοδοξία για την εξουσία. Και μόνο το κατώτερο είδος ανθρώπων δείχνουν ενδιαφέρον για την εξουσία. Μόνο οι άνθρωποι που υποφέρουν από κάποιο βαθύ σύμπλεγμα κατωτερότητας γίνονται πολιτικοί. Θέλουν να αποδείξουν ότι δεν είναι κατώτεροι… θέλουν να το αποδείξουν στους άλλους, θέλουν να το αποδείξουν στον εαυτό τους, ότι δεν είναι κατώτεροι, ότι είναι ανώτεροι.

Aλλά για ποιό λόγο να το αποδείξεις, αν είσαι ανώτερος; Ο ανώτερος άνθρωπος δεν προσπαθεί να αποδείξει τίποτα, είναι πολύ άνετος με την ανωτερότητά του. Αυτό ακριβώς λέει ο Λάο Τσου: ο ανώτερος άνθρωπος δεν έχει καν επίγνωση τής ανωτερότητάς του…δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος.

Μόνο ο άρρωστος άνθρωπος αρχίζει να σκέφτεται την υγεία…ο υγιής άνθρωπος δεν σκέφτεται ποτέ την υγεία. Ο υγιής άνθρωπος δεν είναι νευρικός ως προς την υγεία του… μόνο ο άρρωστος, όχι ο υγιής. Ο όμορφος άνθρωπος, ο πραγματικά όμορφος άνθρωπος, δεν έχει νευρικότητα ως προς την ομορφιά του. Μόνο ο άσχημος άνθρωπος ανησυχεί συνεχώς και κάνει κάθε προσπάθεια να αποδείξει ότι δεν συμβαίνει έτσι.

Για την ακρίβεια, αποδεικνύοντας στους άλλους ότι, “Δεν είμαι κατώτερος, δεν είμαι άσχημος,” προσπαθεί να το αποδείξει στον εαυτό του. Οι άλλοι λειτουργούν ως καθρέφτης. Αν μπορούν να πουν οι άλλοι, “Ναι, είσαι σπουδαίος ”.Θα το πουν όμως μόνο όταν είσαι ισχυρός, όταν είσαι πλούσιος…διαφορετικά δεν πρόκειται να πουν τίποτα. Ποιος νοιάζεται για το δικό σου εγώ; Νοιάζονται για το δικό τους εγώ, απρόθυμα όμως, όταν έχεις τη δύναμη να καταστρέφεις, αναγκάζονται να το αποδεχτούν.

Ο Αντολφ Χίτλερ ήταν τρελός, αλλά κανείς στην Γερμανία δεν τολμούσε να το πει αυτό. Πολλοί αισθάνονταν ότι είναι τρελός, μόλις όμως ηττήθηκε και αυτοκτόνησε, πολλοί άνθρωποι άρχισαν να γράφουν ότι το είχαν πάντα αισθανθεί. Ακόμη και οι γιατροί του που δεν είχαν τολμήσει ποτέ να του το πουν τού ίδιου, εκείνοι τουλάχιστον υποτίθεται ότι έπρεπε να πουν την αλήθεια, οι γιατροί του ήταν, δεν είχαν όμως πει ότι ήταν άρρωστος, πολύ άρρωστος, και όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχολογικά.

Υπέφερε από πολλούς εφιάλτες, φοβόταν συνεχώς μήπως τον σκοτώσουν. Του είχε γίνει έμμονη η ιδέα ότι θα τον σκοτώσουν, τόσο πολύ μάλιστα ώστε δεν παντρεύτηκε ποτέ. Παντρεύτηκε μόνο όταν είχε ήδη αποφασίσει να αυτοκτονήσει, ακριβώς τρεις ώρες πριν. Για να αποφύγει την ύπαρξη μιας γυναίκας μέσα στο ίδιο δωμάτιο, δεν παντρεύτηκε ποτέ, γιατί, ποιός ξέρει, μπορεί η γυναίκα να είναι κατάσκοπος, εχθρός, και ενώ εκείνος κοιμάται, μπορεί να τον σκοτώσει, να τον δηλητηριάσει.

 Δεν εμπιστεύτηκε ποτέ ούτε καν τη γυναίκα που υποτίθεται ότι αγαπούσε. Δεν είχε φίλους, γιατί αν είσαι φιλικός προς κάποιον σημαίνει ότι τον εμπιστεύεσαι, κι εκείνος είχε πολλές αμφιβολίες. Οι πολιτικοί είναι παράφρονες, οι ιερείς είναι κι εκείνοι παράφρονες....

 Η ανθρωπότητα ήταν παρανοϊκή από πάντα. Παρέμεινε πάντοτε αναποδογυρισμένη και σε σύγχυση, γιατί σε μεγάλωσαν με ψέματα. Ενα όμως καλό πράγμα συμβαίνει σήμερα: τουλάχιστον μερικοί ευφυείς νέοι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι ολόκληρο το παρελθόν μας ήταν λάθος και χρειάζεται ριζική αλλαγή. Χρειαζόμαστε να αποκοπούμε από το παρελθόν μας. Θέλουμε να ξεκινήσουμε από την αρχή, μας χρειάζεται να ξεκινήσουμε από την αρχή. Ολόκληρο το παρελθόν υπήρξε πείραμα απόλυτης ματαιότητας!

Μόλις αποδεχτούμε την αλήθεια έτσι όπως είναι, ο άνθρωπος μπορεί να γίνει υγιής ψυχικά. Ο άνθρωπος γεννιέται υγιής… εμείς τον τρελαίνουμε. Οταν αποδεχτούμε ότι δεν υπάρχουν έθνη και φυλές, ο άνθρωπος θα γίνει πολύ ήρεμος και ήσυχος. Ολη αυτή η συνεχής βία και επιθετικότητα θα εξαφανιστεί. Αν αποδεχτούμε το σώμα τού ανθρώπου, τη σεξουαλικότητά του, είναι τότε φυσικό να εξατμιστούν κάθε είδους ανοησίες που κηρύσσονταν στο όνομα τής θρησκείας.

Το ενενήντα εννέα τοις εκατό των ψυχολογικών ασθενειών υπάρχουν εξαιτίας τής σεξουαλικής καταπίεσης τού ανθρώπου. Πρέπει να απελευθερώσουμε τον άνθρωπο από το παρελθόν του. Αυτή είναι η όλη δουλειά μου εδώ: να σε βοηθήσω να απαλλαγείς από το παρελθόν. 

Ο,τι σου έχει κάνει η κοινωνία πρέπει να απομακρυνθεί. Πρέπει να καθαρθεί η συνειδητότητά σου, να αδειάσει, έτσι ώστε να μπορέσεις να γίνεις σαν καθαρός καθρέφτης που αντανακλά την πραγματικότητα. Αν μπορείς να αντανακλάς την πραγματικότητα, γνωρίζεις τον Θεό. Ο Θεός είναι απλώς άλλο ένα όνομα για την πραγματικότητα: για εκείνο που υπάρχει. Και ο άνθρωπος είναι πραγματικά υγιής ψυχικά όταν γνωρίζει την αλήθεια.

Η αλήθεια φέρνει την απελευθέρωση, η αλήθεια φέρνει την ψυχική υγεία.
Η αλήθεια φέρνει την ευφυΐα,
η αλήθεια φέρνει την αθωότητα.
Η αλήθεια φέρνει μακαριότητα,
η αλήθεια φέρνει γιορτασμό.

Πρέπει να αλλάξουμε ολόκληρη τη γη και να την κάνουμε μια πελώρια γιορτή΄ και είναι δυνατό αυτό, γιατί ο άνθρωπος φέρνει μαζί του όλα όσα χρειάζονται για να μεταμορφωθεί η γη σε παράδεισο.







.