Σήμερα έχουμε ν’ αναφέρουμε ορισμένες σημαντικές πληροφορίες, κυρίως γιατί αφορούν και τον καθένα μας ατομικά, πέρα από το συλλογικό παιχνίδι, το οποίο παίζεται.
Η ανακοίνωση της ομιλίας ως «Σεπτέμβριος του 2010 μια νέα αρχή», σχετίζεται απόλυτα με την όλη ιστορία που διεξήχθη, με την ενεργειακή κρούση της 12ης Μαίου.
Πιστεύω οι περισσότεροι από σας έχετε πληροφορηθεί, είτε όντας παρόντες εδώ, όταν έγινε η συγκεκριμένη ανακοίνωση, στον προηγούμενο οραματισμό για την Ελλάδα, είτε έπεσε στα χέρια σας εκ των υστέρων, το κείμενο που απομαγνητοφωνήθηκε από την ομιλία.
Είχαμε πει λοιπόν, απλώς συνοψίζω, ότι την 12η Μαίου έγινε σε παγκόσμιο επίπεδο μια πολύ μεγάλη ενεργειακή κρούση, με σκοπό την προοδευτική εντύπωση, χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη, με την έννοια ότι, μια πληροφορία έτσι κάποια στιγμή κατασταλάζει και εντυπώνεται στο νοητικό μας.
Ο στόχος λοιπόν της ενεργειακής κρούσης ήταν η εντύπωση σε όλους τους ανθρώπους παγκόσμια, οι οποίοι για λόγους της πνευματικής τους εξέλιξης, διακατέχονται απ’ αυτό που λέμε καλή θέληση, ή αλλιώς έφεση για προσφορά, για υπηρεσία, διότι μέσω όλων αυτών των ανθρώπων, όπως θα δούμε, πρόκειται να ξεκινήσει ένα πολύ σημαντικό έργο, αυτό όπως εξηγήσαμε αφορά στον μετασχηματισμό της ανθρωπότητας, την πνευματοποίηση, αν θέλετε να χρησιμοποιήσουμε μια τέτοια λέξη, της ανθρωπότητας και του πλανήτη, δεδομένου ότι, όπως διαγνώστηκε, περνάμε μια πολύ κρίσιμη φάση στην πνευματική μας εξέλιξη, ως ανθρωπότητα και ως πλανήτης συνολικά.
Αυτό είναι ένα θέμα, το οποίο το εξαντλήσαμε, οπότε δεν θα ήθελα να επανέλθω, εκείνο όμως που θα ήθελα να διευκρινίσω είναι ότι, τα αποτελέσματα της ενεργειακής κρούσης της 12ης Μαίου, είχαν σαν ημερομηνία εκκίνησης την 6η Ιουνίου, πράγμα το οποίο αναφέραμε, αλλά η διάρκειά τους, μέχρι να κατασταλλάξουν, μέχρι να πραγματοποιηθεί δηλαδή αυτή η εντύπωση, που προανέφερα, με τη μορφή συγκεκριμένων ιδεών και σχεδίων, του καθενός μας, για το πώς θα μπορέσει πρακτικά να συμμετέχει σ’ αυτή τη διαδικασία του μετασχηματισμού της ανθρωπότητας, θα διαρκέσει μια ολόκληρη διετία, δηλαδή μέχρι το Μάρτιο του 2012 ουσιαστικά.
Είναι ένα διάστημα μέσα στο οποίο θα κατασταλλάξουν όλα αυτά τα κύματα της ενεργειακής κρούσης της 12ης Μαίου.
Εκείνο λοιπόν, το οποίο ενδιαφέρει εμάς, άμεσα κι επάνω σ’ αυτό είναι αφιερωμένη η σημερινή ομιλία, είναι να γνωρίζουμε κάπως καλύτερα το μηχανισμό με τον οποίο γίνεται η επαφή του καθενός μας με το Θείο Σχέδιο, γιατί στην πραγματικότητα, όπως καταλαβαίνετε, όταν μιλάμε για ενεργειακή κρούση, αναρωτιόμαστε από ποιόν προέρχεται;
Μιλάμε για μια τεράστια δέσμη ενεργειών, η οποία προέρχεται από κάποια ανώτερα πεδία, άρα, στην ουσία μιλάμε για το πώς ένα Θείο Σχέδιο, το οποίο έχει εκπονηθεί σε κάποιους υψηλούς πνευματικούς κόσμους, προωθείται μ’ ένα συγκεκριμένο τρόπο, προς υλοποίηση και στο δικό μας τον μικρό γήινο κόσμο.
Εκείνο που είναι σημαντικό λοιπόν και γι αυτό κάνουμε και την σημερινή εισήγηση, είναι να ξέρουμε από δω και πέρα, τι να αναμένουμε και τι κινήσεις μπορεί να κάνει ο καθένας από μας, έτσι ώστε να μπορέσει να λάβει με τον πιο δυνατό συγκεκριμένο τρόπο το δικό του μερίδιο από την ενεργειακή κρούση, έτσι ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει, όσο το δυνατόν πιο συνειδητά σ’ αυτή τη διαδικασία μετασχηματισμού, που θα ξεκινήσει.
Εν γένει, σε παγκόσμιο επίπεδο, σε πλανητική κλίμακα, θα πρέπει ν’ αναμένουμε από το Σεπτέμβριο την έναρξη ενός καινούργιου κύκλου, θα πρέπει ν’ αναμένουμε επιτάχυνση διεθνών γεγονότων, καινούργιες συνειδητοποιήσεις σε πλανητική κλίμακα, θα πρέπει να περιμένουμε να προκύψουν νέες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, να προκύψουν νέες τεχνολογίες άντλησης ενέργειας κοκ.
Θα δούμε δηλαδή, να μπαίνουμε σε μια διετία επαναστατικών αλλαγών, που θα αφορούν τόσο τα καθημερινά και τους τομείς της κοινωνίας, της οικονομίας,του πολιτισμού, της ενέργειας κοκ, αλλά και τον τομέα των ιδεολογιών, όπου θα προκύψουν πολλά καινούργια σχήματα, μέσα από τα οποία θ’ αρχίσει ν’ ανοίγει ο νους των ανθρώπων και ν’ αρχίσουν να προσανατολίζονται σε πιο πνευματικά πράγματα.
Ασφαλώς αυτή η πρόοδος που συζητούμε, δεν πρόκειται να γίνει με ήπιο τρόπο, αυτό είναι προφανές, η πρόοδος αυτή πρόκειται να συντελεστεί μέσω μιας γενικευμένης διαμάχης, η οποία έχει ήδη ξεκινήσει και η οποία από το Σεπτέμβριο και μετά θ’ αρχίσει να κορυφώνεται.
Έχουμε αναφερθεί κι άλλη φορά στο συγκεκριμένο θέμα, εκείνο το οποίο θέλω να σας υπενθυμίσω είναι ότι, π.χ. όπως βλέπουμε ότι για την περίπτωση της Ελλάδας πλέον ένα μνημόνιο, το οποίο καλούμαστε να τηρήσουμε, καλώς ή κακώς, δεν εξαρτάται μόνο από μας, αλλά εν τέλει οι αποφάσεις παίζονται σε κέντρα, τα οποία είναι εξωεθνικά, αυτό θ’ αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο φανερό και σε παγκόσμιο επίπεδο, οπότε εκείνο το οποίο καταλαβαίνουμε κι εκείνο που συνειδητοποιούμε είναι ότι εν τέλει, μέσα απ’ αυτή την αναπτυσσόμενη διαμάχη, ας το πούμε απλοϊκά, μεταξύ καλού και κακού, κανένας δεν θα έχει το περιθώριο να παραμείνει ουδέτερος, είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, το οποίο θέλω να το κρατήσετε, δηλαδή ο καθένας εκ των πραγμάτων θα κληθεί να πάρει θέση. Θα είναι τόσο καταιγιστικά και δεσμευτικά τα γεγονότα, τα οποία θα έρθουν, όπου η ουδετερότητα θα σημαίνει βέβαιη καταστροφή.
Δηλαδή, εκείνος ο οποίος δεν θα πάρει θέση, θα είναι ο πρώτος που θα είναι αναλλώσιμος, σ’ αυτό το παιχνίδι, το οποίο πρόκειται ν’ ακολουθήσει.
Η όλη ανάπτυξη των δυνάμεων του καλού προβλέπεται κι αυτό το έχουμε ξαναανακοινώσει επίσης, να γίνει μέσω διαδικτυακής μορφής, μέσω δικτύου. Το έχουμε εξηγήσει, αλλά νομίζω ότι ειδικά αυτό το χαρακτηριστικό θα πρέπει να το επαναλάβουμε, ότι είναι τέτοια η δομή πλέον, μέσω της οποίας διαδίδεται η πληροφορία στην σημερινή εποχή, ώστε αμφισβητούνται πλέον όλες οι μορφές εκείνες παροχής πληροφορίας, οι οποίες προέρχονται από μια κεντρική εξουσία, ή αν θέλετε, από ένα συγκεκριμένο κέντρο λήψης αποφάσεων.
Αυτό το βλέπετε κι απ’ τη μορφή που έχει προσλάβει το διαδίκτυο, όπου προς το παρόν είναι ένα φρούριο ελεύθερης πληροφόρησης, όπου η πληροφορία κυκλοφορεί καθαρά δικτυακά.
Εκείνο το οποίο κρίνεται ασφαλές για την προώθηση του Θείου Σχεδίου στη γη, είναι ακριβώς να μην προέλθει από μια κεντρική εξουσία, από μια κεντρική μορφή οργάνωσης, επειδή ακριβώς αυτή η μορφή από τη φύση της ενέχει εκείνους τους κινδύνους, που χαρακτηρίζουν όλες αυτές τις αρνητικές κεντρικές εξουσίες, που έχουμε δει μέχρι τώρα να έχουν την κύρια ευθύνη, για την καταστροφική πορεία που έχει πάρει ο πλανήτης μας.
Για να είμαι πιο συγκεκριμένος, θέλω να πω, δεν προβλέπεται να προκύψει ένας ας το πούμε παγκόσμιος ηγέτης, εν είδει Μεσσία, ή ένα παγκόσμιο κόμμα, το οποίο θα αναλάβει την υλοποίηση του Θείου Σχεδίου, διότι μέσα απ’ αυτές τις προσωποπαγείς εξουσιαστικές μορφές οργάνωσης, υπάρχει ο κίνδυνος να ελεγχθούν πάρα πολύ εύκολα από τις αρνητικές δυνάμεις.
Εκείνο το οποίο προβλέπεται αντιθέτως, είναι το Θείο Σχέδιο να προωθηθεί μέσω ανεξάρτητων, πλην όμως συντονισμένων από άνωθεν φορέων, οι οποίοι θ’ αποτελούν τους κόμβους ενός παγκόσμιου δικτύου.
Έτσι λοιπόν, μέσα από μια τέτοια οργάνωση, η οποία δεν μπορεί να επιδέχεται διάβρωση, λόγω του ότι θα λειτουργεί μέσω ανεξάρτητων εσωτερικών πυρήνων, οι οποίοι θα συντονίζονται όπως σας είπα άνωθεν, θεωρείται ότι η όλη διαδικασία θα γίνει πολύ πιο αποτελεσματικά, πιο σύντομα και για έναν επιπλέον λόγο, εκείνο που έχει παρατηρηθεί είναι ότι καμία απολύτως απόπειρα αλλαγής είτε σε τοπικό, είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν έχει τελικά επιτύχει, όταν έχει επιχειρηθεί να γίνει εν αγνοία και εξ ονόματος των πολιτών.
Για να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα οποιαδήποτε απόπειρα αλλαγής, είτε μιλάμε για την παιδεία, είτε μιλάμε για την οικονομία, είτε για τη σύνθεση ενός κράτους, είτε για την παραγωγή, είτε για οτιδήποτε, δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα, άμα δεν αποτελεί συνειδητή πράξη των ίδιων των πολιτών που τους αφορά.
Έτσι λοιπόν, το να γίνεται μια απόπειρα ελέγχου της ανθρωπότητας, ακόμα και με θετικά κίνητρα, αν έχει κάποιος, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη ωριμότητα στον ανθρώπινο πληθυσμό, ώστε ν’ ακολουθήσει αυτή την απόπειρα αλλαγής συνειδητά, δεν πρόκειται να έχουμε κανένα αποτέλεσμα κι αυτό το έχουμε δει σε πάρα πολλές ιστορικές περιόδους, όπου υπήρξαν καλοπροαίρετες απόπειρες κι επειδή ακριβώς έγιναν εξ ονόματος και εν αγνοία των πολιτών, είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα.
Εκείνο λοιπόν, το οποίο θεωρείται σήμερα ότι έχει αλλάξει κι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν είναι εύκολο να το διαπιστώσετε, είναι ότι, σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια, το επίπεδο της ανθρωπότητας συνολικά έχει ανέβει κι έχει πιάσει ένα μίνιμουμ, το οποίο επιτρέπει ν’ αρχίσουν να λειτουργούν αυτές οι αλλαγές, όπως είπαμε σε επίπεδο δικτύου.
Παλιά ήταν τόσο μεγάλος ο αναλφαβητισμός, τόσο μεγάλη η άγνοια, τόσο σοβαρές οι προκαταλήψεις, ώστε και να ήθελε κάποιος δεν μπορούσε να βρει σε παγκόσμιο επίπεδο, εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι θα μπορούσαν να στηρίξουν πρακτικά μια προσπάθεια παγκόσμιας αλλαγής, μας έλειπαν.
Τώρα, μετά από μια διαδικασία, η οποία ξεκίνησε από τις πνευματικές δυνάμεις την δεκαετία του 60, τώρα έχει αποδόσει ήδη καρπούς κι έτσι σ’ ολόκληρο τον κόσμο υπάρχουν πλέον αρκετά άτομα, τα οποία μπορούν ν’ αποτελέσουν την κρίσιμη μάζα κάποιων συνειδητών πολιτών, που έχουν κατακτήσει δηλαδή ένα μίνιμουμ επίπεδο συνειδητότητας, πάνω στους οποίους μπορούν να στηριχτούν οι προσπάθειες γι αυτήν την διαδικτυακής μορφής οργάνωση-παρέμβαση.
Έτσι λοιπόν, από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, πρόκειται ν’ αρχίσουμε να βλέπουμε, πράγμα που θα κορυφωθεί μέσα στην επόμενη διετία, να βλέπουμε να προκύπτουν τέτοιες μορφές διαδικτυακής οργάνωσης, όπου θα βλέπεις ξαφνικά να ξεφυτρώνει ένας άνθρωπος κάπου, όπου θα έχει συλλάβει μια συγκεκριμένη ιδέα υπηρεσίας, όχι αφηρημένα πράγματα, αμέσως επειδή θα φαίνεται ότι έχει κατακτήσει ένα μίνιμουμ επίπεδο γύρω από τον οποίο, να μπορούν να συσπειρωθούν άλλα άτομα, τα οποία χαρακτηρίζονται από έφεση για προσφορά κι έτσι να προκύπτει ένας σημαντικός κόμβος, αυτού του παγκόσμιου δικτύου με συγκεκριμένη δράση.
Σ΄ ένα άλλο μέρος θα βλέπεις να προκύπτει κάτι αντίστοιχο, αλλού κάτι αντίστοιχο, αλλού κάτι αντίστοιχο και όλα αυτά μαζί τα σημεία που απαρτίζουν το παγκόσμιο δίκτυο θ’ αρχίζουν να συντονίζονται μεταξύ τους, προς μια ενιαία κατεύθυνση.
Αυτή η ενιαία κατεύθυνση μπορεί αρχικά, από κάθε κόμβο του δικτύου που συζητάμε, να μην είναι αντιληπτή, δηλαδή κανένας μπορεί να μην γνωρίζει στην αρχή το σύνολο του σχεδίου, το σύνολο του παζλ, η ενορχήστρωση γίνεται από πάνω κι αυτός είναι επίσης ένας λόγος, που θα υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια στην υλοποίηση, διότι την όλη κατεύθυνση και τον όλο συντονισμό θα τον έχουν κάποιοι εκ του ασφαλούς, οι οποίοι εργάζονται στα ανώτερα πνευματικά πεδία.
Πάμε τώρα σε μας, γιατί εδώ είναι όλη η ιστορία, επειδή μιλάμε γενικώς για πνευματικά πεδία, για όλα αυτά, πρέπει εκ των πραγμάτων και εν συντομία να πούμε έστω και χονδρικά κάποια απλά πράγματα, με βάση τα οποία να ξέρουμε πώς μπορούμε να κινηθούμε.
Ας δούμε απ’ την αρχή μια περιγραφή, για την οποία δεν έχουμε δυστυχώς δυνατότητα ανάλυσης σήμερα.
Πάρτε απλά ότι, σ’ ένα πιο ανώτερο επίπεδο πνευματικότητας υπάρχει αυτό που λέμε Θεία Ουσία, το Θείο Ον, η Θεία Συνείδηση, αυτό το Υπέρτατο Ον δεν είναι άβουλο, χαρακτηρίζεται από την ιδιότητα της Θείας Θέλησης κι αν θέλετε της Θείας Βούλησης, αυτό σημαίνει ότι, ήδη μέσα τη Θεϊκή Συνείδηση εκπονείται ένα Σχέδιο, απόρροια της Θείας Βούλησης, το οποίο αποσκοπεί στην τελική πνευματοποίηση όλων των εκδηλωμένων κόσμων. Λέμε όλων των εκδηλωμένων κόσμων διότι εκτός από αυτό το Υπέρτατο Πεδίο, όπου ενοικεί η Θεϊκή Συνείδηση υπάρχουν και μια σειρά από άλλα κατώτερα, τα οποία πάρα πολύ χονδρικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι τα εξής:
Κάτω από τη Θεία Συνείδηση υπάρχει ένα πεδίο, που ονομάζουμε πεδίο της Δημιουργίας, όπου είναι εκεί όπου ακριβώς η Θεία Θέληση λαμβάνει τη μορφή αναλλοίωτων κοσμικών νόμων, νόμοι οι οποίοι διέπουν όλους τους εκδηλωμένους κόσμους και όπου ακριβώς η Θεία Βούληση παίρνει τη μορφή ενός Θείου Σχεδίου, το οποίο εξειδικεύεται στη συνέχεια για κάθε συγκεκριμένο εκδηλωμένο κόσμο.
Μιλάμε για ένα πολύ υψηλό πεδίο, που είναι αυτό που οι περισσότεροι το γνωρίζουμε ως εκείνο το πνευματικό πεδίο, στο οποίο υπάρχουν οι Αρχάγγελοι, οι διάφοροι άγιοι, οι διάφορες θεότητες, οι άβαταρ, οι διδάσκαλοι σοφίας, δηλαδή πολύ υψηλά εξελιγμένες οντότητες, οι οποίες ουσιαστικά βρίσκονται ακριβώς σε συντονισμό με τις θεϊκές εκπορεύσεις.
Εκεί λοιπόν το Θείο Σχέδιο εξειδικεύεται, γιατί τόσο το πεδίο αυτό της Δημιουργίας που λέμε, όσο και τα κατώτερα πεδία, τα οποία είναι το λεγόμενο πεδίο της Μορφής, όπου είναι όλο αυτό που πολλοί το θεωρούν ότι είναι οι αστρικοί κόσμοι, σύμφωνα με διάφορες περιγραφές, που λένε, αστρικό, κατώτερο νοητικό, ανώτερο νοητικό, όλοι αυτοί οι κόσμοι, οι οποίοι αφορούν τη διάνοια, το θυμικό και τη ζωϊκή ενέργεια, υπάγονται σ΄ένα πεδίο, το οποίο το λέμε πεδίο της μορφής.
Ακριβώς κάτω απ’ αυτό, είναι το πεδίο της υλοενέργειας, που είναι οι διάφοροι κόσμοι, όπως είναι κι ο δικός μας ο γήινος.
Αν πάρουμε λοιπόν αυτή την τετραδική, για λόγους ευκολίας ανάπτυξη, από το Θεϊκό Πεδίο εκπονείται ένα Θείο Σχέδιο, το οποίο δημιουργεί τους κοσμικούς νόμους στο πεδίο της Δημιουργίας και γίνεται η επεξεργασία του κι από κει, διάφορες υπερεξελιγμένες οντότητες, οι οποίες το κατοικούν, το διανέμουν στους υπόλοιπους εκδηλωμένους κόσμους, ανάλογα με την ιδιαιτερότητα που έχει κάθε ένας απ’ αυτούς. Όταν λέω ιδιαιτερότητα εννοώ ανάλογα με το καρμικό του περιβάλλον, με το καρμικό του παρελθόν και ανάλογα με τις αναγκαιότητες, εφ’ όσον ο στόχος είναι πάντα η πνευματική αφύπνιση όλων των εκδηλωμένων κόσμων.
Εν συνεχεία, από το πεδίο της μορφής, το τρίτο κατά σειρά, που λέγαμε από πάνω, το Θείο Σχέδιο λαμβάνει την μορφή σκεπτομορφών, δηλαδή ενεργειακών πακέτων, οι οποίες χαρακτηρίζονται από νόηση, στην οποία είναι εμφυτευμένη ο σκοπός του Σχεδίου για το συγκεκριμένο κόσμο, είναι δημιουργημένη από συναίσθημα, που είναι το έλεος, η αγάπη και η συμπόνοια για την υλοποίηση του Σχεδίου για το συγκεκριμένο κόσμο, αλλά κουβαλάνε μέσα τους και δύναμη οι σκεπτομορφές, ενέργεια, η οποία είναι ακριβώς το καύσιμο της υλοποίησης, προκειμένου να γίνουν γνωστές και να εκδηλωθούν στον κατώτερο κόσμο, στον κόσμο το δικό μας, της υλοενέργειας.
Αυτή είναι η διαδικασία μετασχηματισμού του Θείου Σχεδίου μέχρι να πάρει σάρκα και οστά σε κάθε εκδηλωμένο κόσμο.
Πώς όμως γίνεται συγκεκριμένα η γνωστοποίηση της συγκεκριμένης αποστολής, που έχει ο καθένας από μας, στα πλαίσια του Θείου Σχεδίου, που αφορά τον κόσμο του;
Άρα, συγκεκριμένα για την ανθρωπότητα, αυτό το Θείο Σχέδιο, το οποίο εκπονείται και εκπέμπεται προς εμάς, πώς και με ποιούς τρόπους μπορεί να γίνει πιο συνειδητό στον καθένα μας, έτσι ώστε να ξέρουμε το δικό μας μέρος που μας αφορά, τη δική μας αποστολή;
Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, είναι και το πιο σημαντικό που μπορεί να αφορά τον καθένα από μας, γιατί αν θυμόσαστε, το νόημα ύπαρξης του καθενός μας, ή αλλιώς ο ανώτερος δρόμος μας, όπως λέμε, περιλαμβάνει δυο πράγματα, το πρώτο είναι εσωτερική εργασία, ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στην πνευματική μας αφύπνιση και το δεύτερο είναι προσφορά υπηρεσίας, γιατί έτσι μόνο μπορούμε να δημιουργήσουμε ευνοϊκές εξωτερικές συνθήκες για το προχώρημα συνολικά της ανθρωπότητας, άρα και ημών των ίδιων.
Το θέμα λοιπόν της υπηρεσίας, στα πλαίσια του Θείου Σχεδίου, αφορά άμεσα τον καθένα μας, διότι εάν αυτό το σκέλος λείπει, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ακόμα κι αν κάποιος έχει, για διάφορους λόγους καρμικούς, είναι τόσο τυχερός ώστε να έχει για τον εαυτό του τις πιο ιδανικές εξωτερικές συνθήκες, μπορεί να κάνει κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες κάποια δικιά του πνευματική πρόοδο, αλλά μέχρι σ’ ένα σημείο, εάν δεν μπορέσει να ενεργοποιηθεί στον τομέα της υπηρεσίας, δεν πρόκειται ποτέ ν’ απαλλαγεί από το στενό του εγώ κι από την χωριστικότητα, την οποία αυτό το εγώ επιβάλλει.
Ο μόνος τρόπος να ξεφύγεις απ’ το εγώ σου και να προχωρήσεις πραγματικά στην πνευματική σου εξέλιξη, είναι να μπορέσεις να λάβεις την προσωπική σου αποστολή και ν’ αναλάβεις το προσωπικό σου έργο, ως υπηρεσία.
Βλέπετε λοιπόν ότι, η ιστορία της υπηρεσίας δεν είναι μονάχα για τους άλλους, αλλά αφορά και την ίδια τη δικιά μας την προσωπική εξέλιξη, χώρια που μόνο στον τομέα της υπηρεσίας μπορεί κανείς να δοκιμάσει και να επιβεβαιώσει την όποια πνευματική εξέλιξη θεωρεί ότι έχει επιτύχει. Διότι στα λόγια ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι είναι Θεός, μόνο στην πράξη, όταν αυτά που νομίζεις ότι έχεις κατανοήσει και ότι έχεις κατακτήσει, ως πνευματικότητα, μόνο στην πράξη μπορείς να επιβεβαιώσεις αν πράγματι τα έχεις κατανοήσει σωστά κι αν πράγματι έχεις προχωρήσει.
Γιατί αν δεν μπορείς στην πράξη να κάνεις το παραμικρό, σημαίνει ότι όλα είναι στο μυαλό σου και είσαι τρελός. Κι υπάρχουν δυστυχώς και τέτοιες περιπτώσεις και πιθανόν να έχετε γνωρίσει κι εσείς τέτοιους ανθρώπους, που να νομίζουν στο νου τους μέσα ότι έχουν επιτύχει μέχρι και τη φώτιση και στην πράξη να μην μπορούν να δέσουν ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών τους.
Αυτό πάρτε το υπ’ όψιν σας, ότι το μόνο δοκιμαστήριο της πνευματικής επίτευξης είναι η υπηρεσία. Μερικοί μπορεί να το θεωρούν βουνό αυτό και να νομίζουν ότι ο μόνος τρόπος να προσφέρουν υπηρεσία είναι με το γίνουν ο Γκάντι, δεν εννοούμε υπηρεσία το να φτιάξεις ντε και καλά μια παγκόσμια οργάνωση, ή με τις απόψεις σου να επηρεάσεις όλο τον κόσμο, υπηρεσία είναι πολύ απλά πράγματα, από την απλή ελεημοσύνη σε ορισμένους ανθρώπους που ξέρεις ότι πράγματι το χρειάζονται, μέχρι στο περιβάλλον σου το κοντινό, να βοηθάς με τη συμβουλή σου, ή με τη συνδρομή σου πρακτικά, όσους το έχουν ανάγκη, μέχρι συμμετοχή σε όλους αυτούς τους τομείς που η ανθρωπότητα χρειάζεται, τον τομέα του περιβάλλοντος, τον τομέα της υγείας, τον τομέα της ελευθερίας, της μάθησης, της εκπαίδευσης, υπάρχουν δεκάδες τομείς, μέσω των οποίων μπορούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες αφύπνισης για τον εαυτό μας και για τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας.
Επειδή ο εγωισμός πολλές φορές μας λέει, ξέρεις αφού δεν μπορείς να είσαι ο παγκόσμιος ηγέτης, τι υπηρεσία να κάνεις τώρα με το να πεις δυο κουβέντες σ’ ένα άλλον, ή με το να δώσεις ένα ευρώ;
Δεν είναι έτσι, γιατί μόνο ξεκινώντας με μικρά βήματα μπαίνεις στη ροή της υπηρεσίας και βλέπεις και τις αλλαγές εκείνες, οι οποίες συμβαίνουν γύρω σου για να μπορείς να έχεις την πίστη και τη βεβαιότητα, ότι είναι κάτι που αξίζει τον κόπο και το οποίο παράγει αποτέλεσμα.
Σκεφτείτε τα αυτά τα πράγματα και σκεφτείτε το πόστο μέσα από το οποίο ο καθένας από σας μπορεί να υπηρετήσει, απλά πράγματα, μπορεί να αρκούν και πέντε λεπτά την εβδομάδα, αλλά σκεφτείτε ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να το βρει κανείς, γιατί μπορεί να ξέρει πού χτυπάει η καρδιά του καλύτερα όταν προσφέρει.
Βάλε κάτω πώς είναι η ζωή σου και σκέψου τι είναι εκείνο που νιώθεις από μέσα σου, ότι σου προσφέρει τη μεγαλύτερη χαρά.
Την στιγμή που δίνεις ένα ευρώ σ’ ένα ζητιάνο, ο οποίος καταλαβαίνεις, νιώθεις μέσα σου ότι έχει πραγματική ανάγκη κι ότι δεν κοροίδεύει;
Τη στιγμή που αντιμετωπίζει ένας φίλος σου, μια φίλη σου κάποιο πρόβλημα κι εσύ μπορείς και προσφέρεις την κατάλληλη συμβουλή και βλέπεις ότι τον ξεμπλοκάρεις τον άλλον και μπορεί και βαδίζει καλύτερα στη ζωή του;
Τη στιγμή που πας να κάνεις μια δενδροφύτευση;
Τη στιγμή που πας να διδάξεις κάποια παιδάκια τα οποία είναι αγράμματα, να τους πεις κάποια πράγματα και βλέπεις το βλέμμα τους, την ώρα που δείχνουν ότι καταλαβαίνουν και σε κάνει αυτό να χαίρεσαι;
Την στιγμή που αγωνίζεσαι για τα δίκαια κάποιας κοινωνικής ομάδας και νιώθεις εκείνη τη στιγμή τη χαρά, ότι νιώθεις ο Ρομπέν των δασών που υπεραπίζεσαι τους αδικημένους;
Ο καθένας θεωρώ ότι αν κάτσει και διαλογιστεί λιγάκι, μέσα από ποιές μορφές προσφοράς είναι εκείνες που τον κάνουν να χτυπά η καρδιά του και να νιώθει ότι αξίζει τον κόπο αυτό που προσφέρει, νομίζω ότι είναι εύκολο να βρει το πόστο του και μέσα από ποιό τομέα υπηρεσίας μπορεί να συνεχίσει.
Όμως, για να ολοκληρώσω λίγο αυτή την διαδικασία μεταβίβασης του σχεδίου, στην οποία αναφέρθηκα, καλό θα είναι να ξέρουμε κιόλας μέσα από ποιά διαδικασία συλλαμβάνει ο καθένας από μας την αποστολή του.
Θα ξεκινήσω με την πιο σπάνια περίπτωση, η οποία αφορά λίγους ανθρώπους, μπορεί να είναι κάποιες εκατοντάδες, ανά τον πλανήτη, όπου η ανακοίνωση του Θείου Σχεδίου και της επιστράτευσής τους γίνεται μέσω απ’ ευθείας επαφής, με κάποιες υπερεξελιγμένες υψηλόβαθμες οντότητες, υπάρχουν όμως τέτοιοι άνθρωποι, όπου η επαφή γίνεται με δυο τρόπους, ή κατά τη διάρκεια του ύπνου, προκαλείται άνωθεν από τις ανώτερες πνευματικές οντότητες μια κατάσταση διαυγούς ονείρου, μέσω του οποίου μεταφέρονται συνειδητά σε κάποιο ανώτερο πεδίο και εκεί διεξάγεται μια συνέντευξη, μια συζήτηση κατά κάποιο τρόπο, η οποία τις περισσότερες φορές γίνεται συνειδητά για τον υποψήφιο, υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις που μπορεί ο υποψήφιος να θυμάται απλώς το περιστατικό, ότι έγινε η συγκεκριμένη συζήτηση, μέσα από ένα διαυγές όνειρο, αλλά να μην θυμάται συγκεκριμένα τι ήταν αυτά που συζητήθηκαν, τι περιλάμβανε η συγκεκριμένη συνέντευξη.
Αυτό όμως δεν είναι πρόβλημα, γιατί ακόμα κι αν δεν θυμάσαι, ή αν θυμάσαι ελάχιστα απ’ αυτά που διαμηνύθηκαν, αυτά είναι εμφυτευμένα και σε λίγο, σε κάποιο διάστημα κατεβαίνουν σαν να είναι δικές σου ιδέες, νομίζεις ότι είναι δικές σου ιδέες, αλλά είναι αποτέλεσμα αυτής της επαφής που έγινε.
Η άλλη περίπτωση, η οποία είναι ακόμα πιο σπάνια, της απ’ ευθείας επαφής με κάποια υπερεξελιγμένη οντότητα, είναι να μην γίνει κατά τη διάρκεια του ύπνου, αλλά να γίνει μέσω μιας τεχνητά προκαλούμενης έκστασης, δηλαδή εκεί που βρίσκεται ο άλλος και διαβάζει, ή πίνει τον καφέ του, ή κάθεται σε μια πολύθρόνα και σκέφτεται, του έρχεται ο ουρανός σφοντίλι, για να το πω λαϊκά, πέφτει ξερός και νομίζει ότι πέθανε, τον πιάνει λιποψυχία και νομίζει ότι πεθαίνει, λιποθυμάει, αλλά δεν πεθαίνει, γιατί διαπιστώνει ότι μετά απ’ αυτή την κρούση, μετά απ’ αυτό το περιστατικό ταξιδεύει σε κάποια ανώτερα πεδία και βρίσκεται μπροστά σε κάποια τέτοια υπερεξελιγμένη οντότητα, με την οποία αρχίζει συζήτηση. Αν υπάρχουν κάποιοι δίπλα του, που συνήθως σχεδόν ποτέ δεν υπάρχουν, όταν γίνεται αυτή η επαφή, αν υπάρχουν όμως νομίζουν ότι το άτομο έχει πέσει σε κώμα, ωστόσο αυτή η φάση δεν κρατάει πολύ, δηλαδή το πολύ να κρατήσει πέντε λεπτά. Νομίζουν ότι έχει πέσει σε κώμα, άμα του κάνουν έτσι τα μάτια μοιάζουν σαν να έχουν γυρίσει προς τα πάνω, αλλά αυτά τα πέντε λεπτά που μπορεί να είναι για τους απ’ έξω, για τον ίδιο που έχει ταξιδέψει και έχει συζητήσει, μπορεί να έχει την αντίληψη ότι έχει προηγηθεί συζήτηση μιας ώρας.
Αυτές όμως είναι σπάνιες περιπτώσεις, το λέω όμως διότι κανένας δεν ξέρει ποτέ τι μπορεί να του συμβεί και υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι έχουν τέτοιες εμπειρίες, αλλά όπως σας είπα είναι ελάχιστοι.
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος κρούσης στους διάφορους υποψηφίους συνανθρώπους μας και χρησιμοποιώ τη λέξη υποψηφίους εννοώντας υποψήφιοι για υπηρεσία, υποψήφια για μέλη ενός παγκόσμιου δικτύου υπηρεσίας.
Αυτός είναι κι ο λόγος που τη δικιά μας την παρέα την βαφτίσαμε Πανελλήνιο Δίκτυο Συνειδητότητας, διότι φιλοδοξούμε να αποτελέσει έναν από τους κόμβους του πλανητικού δικτύου συνειδητότητας, που πρόκειται να φτιαχτεί.
Ποιός είναι λοιπόν ο πιο συνηθισμένος τρόπος κρούσης στους διάφορους υποψηφίους ανά τον πλανήτη;
Είναι αυτός με τις σκεπτομορφές που λέγαμε πριν και είναι και ο πιο ενδεδειγμένος διότι αυτός ο πρώτος τρόπος κρούσης που σας έλεγα, μέσω απ’ ευθείας επαφής, όπως και να το κάνουμε αναστατώνει λιγάκι τον υποψήφιο και γι αυτό είναι ένας σπάνιος τρόπος, γιατί προηγουμένως πρέπει να έχει γίνει ένας έλεγχος, ότι ο συγκεκριμένος υποψήφιος έχει τέτοιους ενεργειακούς φορείς που αντέχουν μια τέτοια κρούση για απ’ ευθείας επαφή και δεν θα του δημιουργήσουν στην πορεία κάποια ανισορροπία.
Ο πιο ενδεδειγμένος κι ο πιο συνήθης τρόπος είναι μέσω σκεπτομορφής, όπου σας εξήγησα λίγο πως πάει η διαδικασία, δηλαδή ξεκινάει μια ευρύτερη σκεπτομορφή στο πεδίο της δημιουργίας και στην πορεία εξειδικεύεται σε επιμέρους σκεπτομορφές για κάθε συγκεκριμένο εκδηλωμένο κόσμο.
Για τον δικό μας εν προκειμένω, η σκεπτομορφή που λέγεται, ας πούμε Θείο Σχέδιο για την ανθρωπότητα, ή Θείο Σχέδιο για τον πλανήτη γη, είναι ένα συγκεκριμένο ενεργειακό πακέτο, το οποίο εμφυτεύεται στο τρίτο κατά σειρά πεδίο, δηλαδή στο πεδίο της μορφής και εκεί πέρα επαενισχύεται και επανεκπέμπεται από διάφορες ανώτερες θετικές οντότητες, οι οποίες υπάρχουν στον κόσμο της μορφής, οντότητες όπως λέμε αγγέλους, τα διάφορα φωτεινά πνεύματα, διάφορες θεότητες, έτσι όπως τα γνωρίζει ο καθένας.
Αυτή λοιπόν η σκεπτομορφή, έτσι όπως ενισχύεται και επανεκπέμπεται, είναι σαν να λέμε ότι έχει πλέον κάτσει σαν σύννεφο ακριβώς πάνω από το δικό μας πεδίο και περιμένει του πώς ο καθένας από μας, όσον αφορά το κομμάτι που τον αφορά, θα συντονιστεί μαζί της, ν’ ανοίξει δηλαδή ένα κανάλι επικοινωνίας, ώστε ν’ αρχίσει να λαβαίνει το δικό του κομμάτι.
Είναι σαν να έχουμε, θα το πω αλλιώς πηγαίνοντας στα ανθρωπομορφικά μας πλαίσια, για να το καταλάβουμε καλύτερα, είναι σαν να λέμε ότι όπως όταν έχεις έναν σέρβερ, ή μια πύλη στο διαδίκτυο, μπορεί να περιέχει μια μεγάλη ποσότητα πληροφορίας, απ’ την οποία μπορεί ταυτοχρόνως ν’ αντλήσει ο καθένας και μάλιστα ν’ αντλήσει και ένα κομμάτι που τον αφορά προσωπικά, μ’ έναν παρόμοιο τρόπο λειτουργεί και η σκεπτομορφή.
Πώς γίνεται όμως η επαφή μας μ’ αυτή τη σκεπτομορφή, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, που ονομάζεται όπως σας είπα Θείο Σχέδιο για την ανθρωπότητα;
Εδώ πάλι έχουμε μια σειρά από τρόπους, οι οποίοι καλό θα ήταν να τους έχουμε υπ’ όψιν.
Αν κάποιος από μας τυχαίνει να είναι υποψήφιος, υπάρχουν πολλές διεργασίες μέσω των οποίων έρχεται σ’ επαφή με τη συγκεκριμένη σκεπτομορφή. Απ’ την προηγούμενη φορά, όταν αναφερθήκαμε στην κρούση του Μαίου, είχαμε δώσει ορισμένες οδηγίες, είχαμε πει ότι ένα σημαντικό πράγμα είναι να προσπαθείς να είσαι σε μια σχετική πνευματική διαύγεια, που σημαίνει να μην είσαι πολύ κουρασμένος, να μην είσαι πολύ μπουχτισμένος από τις διάφορες έγνοιες της καθημερινότητας, να μην είσαι ξεζουμισμένος από συναισθηματικές αντιπαραθέσεις κι από άγχη και αντιπαλότητες, γενικά να είσαι σε μια κατάσταση στοχασμού.
Το ξέρουμε ότι δεν είναι δυνατόν για όλη τη διάρκεια της ημέρας και διαρκώς να είναι κάποιος σε μια τέτοια κατάσταση, όμως μπορεί κάποιος να επιδιώξει και να διαθέτει στον εαυτό του μισή ωρίτσα, μια ώρα την βδομάδα κατά τη διάρκεια της οποίας να μπαίνει σε μια τέτοια κατάσταση στοχασμού.
Όταν ηρεμούν τα καθημερινά, όταν δεν τριβελίζεται το μυαλό σου από άγχη κι από έγνοιες κι όταν δίνεις το περιθώριο στον εαυτό σου να καθίσει κάτω, να χαλαρώσει, να μπορέσει να σκεφτεί, να προσανατολίσει το νου του προς κάποιες υψηλότερες ιδέες κι ερωτήματα υπαρξιακά, όταν μπορείς να δημιουργήσεις ένα κατάλληλο κλίμα έχοντας διαβάσει προηγουμένως κάποιο βιβλίο, το οποίο ξέρεις ότι σου δημιουργεί αυτή την πνευματική ανάταση, τότε μπαίνεις σε μια κατάσταση δεκτικότητας και συντονισμού, γιατί είναι απλό το θέμα, όπως λέμε για να συντονιστείς μ’ ένα κανάλι, μ’ ένα ραδιοφωνικό σταθμό, θα πρέπει να πας στην αντίστοιχη συχνότητα, για να μπορέσεις να συντονιστείς με τη συγκεκριμένη σκεπτομορφή, θα πρέπει κι εσύ να μπεις στην ανάλογη συχνότητα, που σημαίνει ακριβώς αυτό που σας περιέγραψα, να μπεις δηλαδή σε μια κατάσταση ηρεμίας, όπου ο στοχασμός σου θα προσανατολιστεί προς ερωτήματα πανανθρώπινα.
Ποιό έιναι το νόημα ύπαρξης της ανθρωπότητας, ποιό είναι το νόημα ύπαρξης του καθενός μας, ποιά να είναι η αποστολή, ο δρόμος ζωής του καθενός μας, πού θα μπορούσα να προσφέρω, σε ποιό τομέα και πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό;
Στρέφεις το νου σου προς εκείνα τα ανώτερα όντα, τα οποία ενδιαφέρονται για την ανθρωπότητα και προσπαθείς να συντονιστείς μαζί τους, ν’ ανοίξεις ένα δίαυλο, ένα κανάλι επικοινωνίας.
Μπαίνοντας λοιπόν σε μια τέτοια κατάσταση στοχασμού ανοίγεις ένα κανάλι.
Ένας δεύτερος τρόπος μέσα απ’ τον οποίο λειτουργεί η σκεπτομορφή του Θείου Σχεδίου είναι πάλι ο ύπνος, μπορεί να μην γίνεται,όπως λέγαμε προηγουμένως μέσω μιας προκαλούμενης κατάστασης συνειδητού ονειρέματος, ωστόσο μπορείς να έχεις συγκεκριμένα όνειρα, μέσα από τα οποία να λάβεις αποστολή.
Είτε πάλι όντας τόσο ανάγλυφα τα όνειρα ώστε η αποστολή να σου γίνεται φανερή αμέσως, μέσω του ονείρου, είτε μέσω συγκεκριμένων συμβολισμών που το όνειρο αυτό θα εμπεριέχει.
Δύσκολο;
Όχι εύκολο.
Όλα είναι θέμα προγραμματισμού, πάρτε ένα μπλοκάκι, έχετέ το δίπλα στο κρεβάτι σας κι ένα μολύβι και πείτε ότι, για ένα μήνα θα κάνω το πολύ απλούστατο πράγμα, όταν ξαπλώνω να κοιμηθώ, προτού με πάρει ο ύπνος θα λέω στον εαυτό μου, θέλω να μου αποκαλυφθεί το μέρος του Θείου Σχεδίου που αφορά τη δική μου προσωπική αποστολή και γι αυτό θέλω να ονειρευτώ το συγκεκριμένο τρόπο, μέσω ενός ονείρου, που θα το θυμάμαι αμέσως μόλις ανοίξω τα μάτια μου και θα το σημειώσω.
Το κάνεις την πρώτη μέρα, το κάνεις τη δεύτερη μέρα, το κάνεις την τρίτη μέρα, ήδη βλέπεις ότι έχεις εγκαθιδρύσει έναν προγραμματισμό κι αρχίζεις κι έχεις όνειρα. Αν έχεις το μπλοκάκι δίπλα με το που ανοίξεις τα μάτια σου το σημειώνεις αμέσως, αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μην το ξεχάσεις, γιατί πολλές φορές το θυμάσαι εκείνη την στιγμή που επανέρχεσαι από τον ύπνο, μετά ακόμα κι αν πεις μια κουβέντα, ή ανακαθίσεις στο κρεβάτι έχει χαθεί, το έχεις ξεχάσει το όνειρο.
Εκμεταλλευτείτε λοιπόν τον ύπνο, είναι ένας τζάμπα τρόπος, ούτε κοστίζει, ούτε χρόνο τρώει και μέσα από τον οποίο μπορούν να βγαίνουν πολύ σημαντικές αποκαλύψεις και να επιτύχεις μια πολύ σημαντική σύνδεση με τη σκεπτομορφή.
Ένας τρίτος τρόπος είναι παρόμοια να προκαλέσεις, να προγραμματίσεις συγχρονικότητες, δηλαδή τυχαία γεγονότα μέσα στην καθημερινότητα, που μοιάζουν τυχαία αλλά δεν είναι καθόλου. Που πάλι σημαίνει ότι μπορεί να έχεις κατά νου και να λες, να βάλεις ένα πλάνο πάλι ότι μέσα στον επόμενο μήνα εγώ θα έλξω τέτοιου είδους συγχρονικότητες, που θα μου αποκαλυφθεί η αποστολή μου κι έτσι ν’ αρχίσουν να «τυχαίνουν» δήθεν «τυχαία γεγονότα», μέσα απ’ τα οποία θα σου πέσει το συγκεκριμένο βιβλίο στα χέρια και μέσα από κει διαβάζοντάς το θα καταλάβεις τι πραγματικά πρέπει να κάνεις, θα τύχει να πας σε μια συζήτηση, μια ομιλία, ή ακόμα και ν’ ακούσεις από ένα διπλανό τραπέζι εκεί που κάθεσαι μια συζήτηση που θα κάνουν κάποιοι άλλοι κι από κει να πάρεις το μήνυμα.
Είναι εκατοντάδες οι τρόποι μέσα από τους οποίους μπορεί να σου αποκαλυφθούν πληροφορίες, μέσα από συγχρονικότητες.
Τέλος, το να μπεις στο δρόμο και προσέξτε το αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, είναι να θεμελιώσεις έναν όσο πιο δυνατό γίνεται πνευματικό δεσμό, με κάποιες πνευματικές οντότητες.
Θέλω να πω ότι, ο καθένας από μας, ακόμα κι αν δεν το έχετε συνειδητοποιήσει καλά, ο καθένας μας από γεννησιμιού του αλλά και για οικογενειακούς λόγους, έχει κάποιους προστάτες, ή κάποιες οντότητες υψηλές, οι οποίες έχουν κάποιο δεσμό μαζί του, καρμικό δεσμό, πείτε το όπως θέλετε, ή θα τυχαίνει σε κάποιες δύσκολες στιγμές που κινδυνέψαμε, να έχουμε απευθυνθεί στην Παναγία, στον άγιο τάδε, στο δάσκαλο τάδε, δεν ξέρω, οπουδήποτε ο καθένας και να έτυχε να είχαμε ανταπόκριση και να είχαν πάει όλα καλά, ή το ίδιο η μητέρα μας, ο πατέρας μας, ο παπούς μας, η γιαγιά μας, όλες οι οικογένειες έχουν μέσα από περιστατικά της ζωής, έχουν κάποιες επαφές, που δεν είναι καθόλου τυχαίες και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν υπάρχει κανένας από σας που να μην έχει κάποια τέτοια επαφή, που να μην του έχει τύχει ποτέ στη ζωή του, ούτε στον ίδιο, ούτε στα μέλη της οικογένειάς του, να έχουν ταυτιστεί μέσα από κάποιο περιστατικό ευχάριστο, ή δυσάρεστο με κάποιον άγιο, με κάποιο πνευματικό ον, με κάποιο πνευματικό δάσκαλο, με κάτι.
Αυτές τις επαφές, οι οποίες είναι πραγματικοί πνευματικοί δεσμοί, πρέπει πλέον ο καθένας από σας να τις ενισχύσει όσο το δυνατόν περισσότερο μπορεί, εννοείται μέσω παρακλητικής προσευχής, δηλαδή απευθυνόμαστε σ’ αυτούς, ευχαριστούμε που έχουν ταυτίσει τη ζωή μας με την δική τους την ύπαρξη, ευχαριστούμε για όσα έχουν γίνει μέχρι τώρα στη ζωή μας και παρακαλούμε παρακάτω για συνεχόμενη προστασία, για καθοδήγηση στον πνευματικό μας δρόμο και για διαμεσολάβηση, προκειμένου να μας αποκαλυφθεί η δική μας αποστολή υπηρεσίας, ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να συμμετέχουμε ο καθένας στην υλοποίηση του Θείου Σχεδίου επί της γης.
Αυτό για να μην σας πω ότι το θεωρώ το πιο σημαντικό απ’ όλα, το τελευταίο, διότι μπορεί η περίπτωση της απ’ ευθείας επαφής, που σας ανέφερα πριν να είναι πάρα πολύ σπάνια, όμως η ενδυνάμωση των πνευματικών μας δεσμών με κάποιες άγιες οντότητες μπορεί να δημιουργήσει ροή γεγονότων στη ζωή μας που μπορεί να μην είναι η συγκεκριμένη επαφή, όπως σας είπα μέσω συνέντευξης, που είναι η πιο άμεση και η πιο εντυπωσιακή, αλλά μπορεί να δημιουργήσει ροή ισχυρών γεγονότων στη ζωή μας, οι οποίες να μας αποκαλύψουν μέσα σε στιγμές, ποιά είναι η αποστολή που έχουμε να επιτελέσουμε. Δηλαδή να έρθουν έτσι οι συνθήκες, ώστε να βρεθούμε στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη ώρα, που θέλουμε, δεν θέλουμε να είναι σαν να μας αρπάζει η ζωή από το λαιμό και να μας λέει κοίταξε να δεις, να κοίταξε γι αυτό είσαι ταγμένος, προχώρα. Και πάλι υπάρχουν στιγμές, δεν μπορεί να μην έχετε νιώσει τέτοια πράγματα στη ζωή σας, υπάρχουν στιγμές που το νιώθεις ότι δεν έχεις κανένα περιθώριο, σε αρπάζει η ζωή και σε ταρακουνάει και σου λέει, ε, εδώ είσαι, αυτό έχεις να κάνεις, προχώρα. Αν κι αυτό το πράγμα το απορρίψεις, από κει και πέρα είσαι άξιος της μοίρας σου που λένε, αλλά εδώ θεωρώ ότι απευθύνομαι σε ανθρώπους, οι οποίοι για να βρίσκονται αυτή τη στιγμή εδώ, όπως ο καθένας από σας, θεωρώ ότι έχει αυτή την έφεση κι αυτό το ενδιαφέρον για υπηρεσία.
Έτσι λοιπόν, για να ολοκληρώσω, μέσα από την αποστολή που λαβαίνει ο καθένας μας, θ’ αρχίσει να αναπτύσσεται σε πλανητικό επίπεδο, ανά την ανθρωπότητα η ανάπτυξη ενός πλανητικού δικτύου υπηρεσίας, το οποίο θα εργάζεται με δυο τρόπους. Και οι δυο τρόποι αφορούν βέβαια πνευματική δράση, υπάρχουν όμως δυο είδη πνευματικής δράσης, η εσωτερική πνευματική δράση και η κοινωνική πνευματική δράση.
Η εσωτερική πνευματική δράση είναι κάτι, όπως ο οραματισμός για την Ελλάδα που κάνουμε, δηλαδή ο καθένας μπορεί να υπηρετήσει με δυο τρόπους.
Ο ένας τρόπος είναι μέσω εσωτερικών μεθόδων και μέσω χρήσης εσωτερικών πνευματικών τεχνικών, όπως είναι η τέχνη του οραματισμού και της κατασκευής σκεπτομορφών και ο άλλος τρόπος είναι η κοινωνική πνευματική δράση, που σημαίνει ότι συμμετέχω, οργανώνομαι, ή ξεκινώ ο ίδιος πρωτοβουλίες και καινούργιους θεσμούς κοινωνικής οργάνωσης, οι οποίοι στόχο έχουν την βελτίωση των εξωτερικών συνθηκών, μέσα στις οποίες κινούνται οι κοινωνίες και μέσα στις οποίες καλούμαστε ο καθένας από μας ν’ αναπτυχθεί πνευματικά.
Αυτό λοιπόν το πλανητικό δίκτυο, το οποίο εντός της επόμενης διετίας πρόκειται ν’ αρχίσει ν’ αναπτύσσεται και να ανδρώνεται διεθνώς, θα στηριχτεί σ’ αυτού του είδους τη διπλή δράση. Θα επανδρώνεται από ανθρώπους οι οποίοι θα γνωρίζουν από πνευματική άσκηση κι από πνευματικές τεχνικές και άρα θα επιστρατεύουν εργαλεία, όπως ο διαλογισμός, η προσευχή, ο οραματισμός, οι διάφορες ενεργειακές εκπομπές κλπ, αλλά παράλληλα θα ασκούν και κοινωνική πνευματική δράση και καινούργιους θεσμούς κοινωνικής οργάνωσης, που θα προκύψουν, που θα βασίζονται ακριβώς στην έφεση των ανθρώπων καλής θέλησης, ανά τον κόσμο, να στρατευτούν για την επίτευξη καλών εξωτερικών συνθηκών για όλους τους ανθρώπους.
Ετοιμαζόμαστε λοιπόν και ετοιμάζεται κι ο καθένας από σας για το πώς θα μπορέσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο να προσφέρει ακριβώς σ’ αυτό το διπλό έργο, μέσω της εσωτερικής πνευματικής δράσης και μέσω της κοινωνικής πνευματικής δράσης.
Αυτά αναμένουμε να ξεκινήσουν από το Σεπτέμβριο και θεωρώ ότι το διάστημα του καλοκαιριού είναι πάρα πολύ πρόσφορο, ώστε ο καθένας από σας να προσανατολιστεί απέναντι στις οδηγίες που δώσαμε αναφορικά με την προσωπική του αποστολή.
Ομιλια και Οραματισμος Πανελλήνιου Δίκτυου Συνειδητότητας , 27 Ιουνίου 2010
