.
Περιγραφή της εμπειρίας
Βρισκόμουν στο τελικό στάδιο του καρκίνου (Λέμφωμα Χόντκιν), και με φρόντιζαν στο σπίτι. Ήμουν συνδεδεμένη με οξυγόνο, και είχα μια αποκλειστική νοσηλεύτρια. Αλλά εκείνο το πρωί, 2 Φεβρουαρίου 2006, δεν ξύπνησα. Είχα πέσει σε κώμα. Ο σύζυγός μου κάλεσε γιατρό, ο οποίος είπε ότι έπρεπε να μεταφερθώ εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Ο επικεφαλής ογκολόγος με εξέτασε και είπε στο σύζυγό μου ότι βρισκόμουν τώρα κοντά στο τέλος, και ότι τα όργανα μου είχαν πλέον σταματήσει να λειτουργούν. Εγώ πιθανόν δεν θα τα κατάφερνα πέρα από τις επόμενες 36 ώρες.
Ωστόσο, ο ογκολόγος δήλωσε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί αλλά προετοίμαζε το σύζυγό μου ότι εγώ θα ήταν πιο πιθανό να μην τα καταφέρω να επιβιώσω, αφού τα όργανα μου δεν λειτουργούσαν πλέον. Η κατάσταση μου καθοριζόταν από το γεγονός ότι σώμα μου άρχισε να διογκώνεται, και είχα αλλοιώσεις στο δέρμα. Ξεκινησαν να μου χορηγούν ένα κοκτέιλ φαρμάκων σε σταγόνες και με συνέδεσαν με καθετήρες και με σωληνάρια για τροφή, φάρμακα και οξυγόνο.
Νόμιζα ότι παρασυρόμουν σε μία κατάσταση εντός και εκτός των αισθήσεών μου σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, γνωρίζοντας όλα όσα συνέβαιναν γύρω μου. Αλλά μου επιβεβαίωσαν αργότερα η οικογένειά μου και οι γιατροί ότι όλη την ώρα ήμουν σε κώμα. Είδα και άκουσα τις συζητήσεις μεταξύ του συζύγου μου και των γιατρών που έλαβαν χώρα έξω από το δωμάτιο, περίπου 40 πόδια μακριά σ’ ένα χωλ. Ήμουν σε θέση αργότερα να επαληθεύσω αυτή τη συνομιλία στο συγκλονισμένο μου σύζυγο.
Στη συνέχεια "πέρασα" σε μια άλλη διάσταση, όπου ήμουν τυλιγμένη σε μια ολική αίσθηση αγάπης. Επίσης βίωσα με εξαιρετική ευκρίνεια το γιατί είχα τον καρκίνο, γιατί είχα έρθει σε αυτή την ζωή κατά πρώτον, τι ρόλο καθένας της οικογένειάς μου έπαιξε στη ζωή μου στο μεγάλο σκηνικό των πραγμάτων, και γενικά τον τρόπο ζωής. Η σαφήνεια και κατανόηση που πέτυχα σε αυτή την κατάσταση είναι σχεδόν απερίγραπτα. Τα λόγια φαίνεται να περιορίζουν την εμπειρία -
Βρέθηκα σε ένα τόπο όπου κατάλαβα πόσο πολύ περισσότερο υπάρχει απ' ό,τι μπορούμε να φανταστούμε στον τρισδιάστατο κόσμο μας. Συνειδητοποίησα τι δώρο ήταν η ζωή, και ότι ήμουν περικυκλωμένη από στοργικά πνευματικά όντα, τα οποία ήταν πάντα γύρω μου ακόμα και όταν δεν το ήξερα.
Η ποσότητα της αγάπης που ένιωθα μου φαινόταν συγκλονιστική, και από αυτή την άποψη, ήξερα πόσο δυνατή είμαι, και είδα τις εκπληκτικές δυνατότητες εμείς ως άνθρωποι είμαστε ικανοί να επιτύχουμε κατά τη φυσική ζωή. Ανακάλυψα ότι σκοπός μου τώρα θα ήταν να ζήσω τον "επίγειο παράδεισο" χρησιμοποιώντας αυτή τη νέα κατανόηση, και επίσης να μοιραστώ αυτή τη γνώση με άλλους ανθρώπους. Ωστόσο είχα την επιλογή του να επανέλθω στη ζωή, ή να πάω προς το θάνατο.
Με έκανε να καταλάβω ότι δεν ήταν η ώρα μου, αλλά είχα πάντα την επιλογή, και αν διαλέξω το θάνατο, δεν θα γευόμουν πολλά από τα δώρα που η υπόλοιπη ζωή μου εξακολουθούν να μου φυλάει. Κατά πρώτον, δεν ήθελα να επανέλθω, διότι το σώμα μου ήταν πολύ βαριά άρρωστο, και δεν ήθελα να επανέλθω σε αυτό το σώμα αφού τα όργανα είχαν ήδη σταματήσει να λειτουργούν και είχα όλες αυτές τις ανοιχτές πληγές του δέρματος. Αλλά φαίνεται ότι σχεδόν αμέσως, συνειδητοποίησα ότι αν επέλεγα τη ζωή, το σώμα μου θα γιατρευόταν πολύ γρήγορα. Θα έβλεπα διαφορά όχι σε μήνες ή βδομάδες αλλά σε μέρες!
Τότε είχα αρχίσει να καταλαβαίνω πώς οι ασθένειες αρχίζουν σε ενεργειακό πεδίο πριν εκδηλωθούν στο φυσικό. Αν επιλέξω να γυρίσω στη ζωή, ο καρκίνος θα έφευγε από τη δικό μου ενεργειακό πεδίο, και το φυσικό μου σώμα θα γινόταν πολύ γρήγορα. Τότε κατάλαβα ότι όταν οι άνθρωποι έχουν ιατρικές θεραπείες για ασθένειες, απομακρύνουν την ασθένεια μόνο από το σώμα τους αλλά όχι από το ενεργειακό πεδίο τους, μ’αποτέλεσμα η ασθένεια να επιστρέφει.
Διαπίστωσα ότι η επιστροφή πίσω θα γινόταν με πάρα πολύ υγιή ενέργεια. Στη συνέχεια το φυσικό σώμα θα συμμορφωνόταν στις ενεργειακές συνθήκες πολύ γρήγορα και μόνιμα. Συνειδητοποίησα ότι αυτό ισχύει για οτιδήποτε, όχι μόνο σε ασθένειες - φυσικές καταστάσεις, ψυχολογικές καταστάσεις κ.λπ. Συνειδητοποίησα ότι όσα γίνονται στη ζωή μας εξαρτώνται από αυτήν την ενέργεια γύρω μας, και έχουν δημιουργηθεί από εμάς. Τίποτα δεν ήταν αληθινό - δημιουργήσαμε τα περιβάλλοντα μας, τις καταστάσεις μας κ. λπ. ανάλογα με το που αυτή η "ενέργεια" βρισκόταν. Η σαφήνεια που ένιωθα γύρω από τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να πετύχουμε αυτά που κάνουμε ήταν εκπληκτική! Όλα είναι θέμα που βρισκόμαστε ενεργειακά . Κατά κάποιον τρόπο γνώριζα ότι επρόκειτο να έχω "απόδειξη" αυτού από πρώτο χέρι αν επέστρεφα πίσω στο σώμα μου.
Έμοιαζε πως αν και παρασυρόμουν μεταξύ των δύο κόσμων, αυτό το φυσικό κόσμο και την άλλη πλευρά, κάθε φορά που περνούσα στην "άλλη πλευρά", μου φαινόταν να πήγαινα βαθύτερα και να ζούσα πιο πολλές "σκηνές". Μια σκηνή ήταν όπου είδα πως η ζωή μου είχε αγγίξει όλους τους ανθρώπους που πέρασαν απ’ αυτήν - ήταν σαν ένα είδος μωσαϊκού και είδα πώς επηρέαζα τις ζωές όλων γύρω μου. Υπήρχε μια άλλη σκηνή όπου είδα τον αδελφό μου σε ένα αεροπλάνο, αφού είχε ακούσει τα νέα ότι πέθαινα, να έρχεται να με επισκεφτεί (αυτή επαληθεύτηκε σε μένα όταν ξεκίνησα να συνέρχομαι, ο αδελφός μου ήταν εκεί, έχοντας μόλις κατέβει από ένα αεροπλάνο).
Είδα τότε μια αναλαμπή του αδελφού μου και δική μου και με κάποιο τρόπο με έκανε να καταλάβω ότι ήταν μια προηγούμενη ζωή, όπου ήμουν πολύ μεγαλύτερη από αυτόν και ήμουν σαν μητέρα του (σε αυτή τη ζωή, αυτός είναι μεγαλύτερος από μένα). Είδα ότι σε εκείνη τη ζωή ήμουν πολύ προστατευτική απέναντί του. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι ήταν στο αεροπλάνο για να έρθει και να με δει, και αισθάνθηκα ότι «Δεν μπορώ να το κάνω αυτό σε αυτόν - δεν μπορώ να τον αφήσω να έρθει και να με δει νεκρή". Τότε είδα επίσης πως σκοπός του συζύγου μου ήταν συνδεδεμένος με το δικό μου, και πώς είχαμε αποφασίσει να έρθουμε και να βιώσουμε αυτή τη ζωή μαζί. Αν έφευγα, πιθανότατα θα ακολουθούσε αμέσως μετά.
Επιπλέον, συνειδητοποίησα καθώς γινόντουσαν εξετάσεις για τη λειτουργία των οργάνων μου (και τα αποτελέσματα δεν είχαν βγει ακόμα), ότι αν αποφάσισα να γυρίσω στη ζωή, τα αποτελέσματα θα έδειχναν ότι τα όργανά μου λειτουργούν κανονικά. Αν αποφάσιζα να πεθάνω τα αποτελέσματα θα έδειχναν ανεπάρκεια των οργάνων ως αιτία θανάτου, εξαιτίας του καρκίνου. Ήμουν ικανή να αλλάξω το αποτέλεσμα των εξετάσεων με δική μου επιλογή!
Έκανα την επιλογή μου κι άρχισα να συνέρχομαι (ευρισκόμενη σε μια πολύ μπερδεμένη κατάσταση, δεδομένου ότι δεν μπορούσα τότε να ξεχωρίσω σε ποια πλευρά του πέπλου ήμουν), οι γιατροί ήρθαν ορμητικά στο δωμάτιο με μεγάλα χαμόγελα στα πρόσωπά τους λέγοντας στην οικογένειά μου "Καλά νέα - πήραμε τα αποτελέσματα και τα όργανά της λειτουργούν - δεν μπορούμε να το πιστέψουμε! Το σώμα της πραγματικά φαινόταν σαν να είχε σβήσει!
Μετά από αυτό, άρχισα να συνέρχομαι γρήγορα. Οι γιατροί περίμεναν να σταθεροποιηθεί η κατάστασή μου πριν κάνουν μια βιοψία λεμφαδένα για να παρακολουθήσουν τον τύπο των καρκινικών κυττάρων, και δεν μπορούσαν να βρουν έστω και ένα λεμφαδένα αρκετά μεγάλο που να υποδηλώνει καρκίνο (μετά την είσοδο στο νοσοκομείο το σώμα μου γέμισε με πρησμένους λεμφαδένες, κόμβων και όγκων στο μέγεθος των λεμονιών, από τη βάση του κρανίου μου μέχρι το κάτω μέρος της κοιλιάς μου).
Έκαναν μια βιοψία μυελού των οστών, και πάλι για να βρουν τη δραστηριότητα του καρκίνου, ώστε να μπορούν να προσαρμόσουν τη χημειοθεραπεία, σύμφωνα με την ασθένεια, και δεν υπήρχε καμία στο μυελό των οστών. Οι γιατροί ήταν πολύ μπερδεμένοι, αλλά θεώρησαν ότι ξαφνικά ανταποκρίθηκα στη χημειοθεραπεία. Επειδή οι ίδιοι δεν ήταν σε θέση να καταλάβουν τι συνέβαινε, με έκαναν να υποστώ τη μία εξέταση μετά την άλλη, οι οποίες είχαν άριστα αποτελέσματα, και το ότι πέρασα κάθε εξέταση με δυνάμωσε ακόμα περισσότερο! Είχα μια ακτινογραφία / (σάρωση )όλου του σώματος, και επειδή δεν μπορούσαν να βρουν τίποτα, έκαναν τον ακτινολόγο να μου την επαναλάβει και πάλι!
Λόγω της εμπειρίας μου, τώρα την μοιράζομαι με όποιον ξέρω : τα θαύματα είναι δυνατά στη ζωή σας κάθε μέρα. Μετά από όσα έχω δει, έχω συνειδητοποιήσει ότι απολύτως όλα είναι δυνατά, και ότι δεν ερχόμαστε εδώ για να υποφέρουμε. Η ζωή υποτίθεται ότι είναι υπέροχη, και μας αγαπάνε. Ο τρόπος που βλέπω τη ζωή έχει αλλάξει υπερβολικά, και είμαι τόσο ευτυχής που μου δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία να βιώσω τον "επίγειο παράδεισο".
http://www.nderf.org/anita_m%27s_nde.htm
.
