FAOS SAMADHI 2

Εναλλακτικος χωρος αναζητησης και θεραπευτικων τεχνων.

Εργαστηρι Αυτογνωσιας.

Ολιστικες ψυχοθεραπευτικες προσεγγισεις μεσω της Βοτανικης Ιατρικης, του Διαλογισμου, της Μεταφυσικης, της Ανθρωπολογιας, της Νεας Φυσικης και της Νεας Ενεργειας.


Κάπου στα βάθη της γενετικής μας μνήμης, βρίσκεται η γνώση του σύμπαντος και των κόσμων, όπου η ζωή είναι απαλλαγμένη από την αυταπάτη του χρόνου και του χώρου.

Όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί μέσα μας για να επαναφυπνιστεί την τέλεια στιγμή, έτσι τώρα προσκαλεί την προσοχή μας.

Έχουμε ένα σκοπό πολύ μεγαλύτερο από όσο μπορέσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Ο σκοπός αυτός ζητά να τον αναγνωρίσουμε τώρα και ζητά επίσης να αποκόψουμε τα κυκλώματα που μας συνδέουν με τα πρότυπα σκέψης και τα άχρηστα συναισθήματα τα οποία μας κρατούν δέσμιους στην αυταπάτη και στη σύγχυση των κατώτερων βασιλείων.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

INRI. Η φωτιά αναζωογονεί τη φύση αιώνια.








Ο Χριστός είναι ο Λόγος. Είναι Ουράνια Φωτιά.
Είναι Τελεια Πολλαπλη Ενοτητα.
Είναι η ζωή που δονείται σ ολόκληρο το Συμπαν.
Είναι αυτό που υπήρχε πάντα και θα υπάρχει για πάντα.
Είναι η αγνότητα τα αγνότητας .
Είναι ο βαθιά εσωτερικός Μεσσίας μας.
Είναι ο βαθυς εσωτερικός Σωτηρας μας.
Είναι ο Κύριος της Τελειότητας.
Είναι Κοσμική Ουσία, Παγκόσμια και Άπειρη.





Οι άνθρωποι λατρεύουν τον Χριστό-άγαλμα-εικονα, αλλά δεν γνωρίζουν απολύτως τίποτα για τον Εσωτερικό Χριστό. Πολύ αίμα έχει χυθεί στο όνομα του Χριστού, έχουν υπάρξει πόλεμοι, δολοφονίες, εκμετάλλευση και βιασμοί σε βαθος χρονου και όλα αυτά στο όνομα του, αλλά επαναλαμβάνουμε, ακόμη και τώρα πολλοί αγνοούν τι πραγματικά είναι ο Χριστός.


Ο Χριστός είναι η φωτιά της φωτιάς, η φλόγα της φλόγας, η αστρική υπογραφή της φωτιάς.


Πάνω στον σταυρό ο Μεγάλος Μάρτυρας, όρισε με μια μονο λέξη το μυστήριο του Χριστού.

- INRI -
- Ιgnuιs Natural Renovator Integra -
-Η φωτιά αναζωογονεί τη φύση αιώνια - (η ακριβής μετάφραση)



Ο Χριστός είναι ο Ηλιακός Λόγος. Τέλεια Πολλαπλή Ενότητα.
Ο Χριστός είναι η ζωή που δονείται σ ολόκληρο το Συμπαν.
Είναι αυτό που υπήρχε πάντα και θα υπάρχει για πάντα.


Τόσα πολλά έχουν ειπωθεί για το Κοσμικό Δράμα του Χριστού, και αναμφισβήτητα αυτό το Δράμα αποτελείται από τέσσερα Ευαγγέλια. Μας έχει ειπωθεί ότι το Κοσμικό Δράμα «δόθηκε» στον πλανήτη από τους Ελοχίμ. Ο Ιησους πρεπει να παρουσιάσει το ίδιο δράμα, δημοσια στους Ιερούς Τόπους. Αλλά, ακόμα και αν ο Χριστός γεννιόταν 1000 φορές στη Βηθλεέμ, δεν θα ήταν χρήσιμο εάν δεν γεννιόταν μέσα στην καρδιά μας Ακόμα και αν πέθαινε και ανασταίνοταν την τρίτη μέρα, δεν θα ήταν χρήσιμο εάν δεν πέθαινε και ανασταίνονταν επίσης μέσα μας.



Το να ανακαλύψουμε τη Φύση και την Ουσία της Φωτιάς σημαίνει να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε το Θεό, που η αληθινή του Παρουσία πάντα αποκαλύπτονταν μέσα από πύρινες εμφανίσεις.

Ο Θεός μας, είναι Θεός Φωτιάς,
γραφει ο Άποστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Εβραίους.









Ο Εσώτερος Χριστός είναι Ουράνια Φωτιά, πρέπει να γεννηθεί μέσα μας όταν έχουμε προχωρήσει αρκετά στην εσωτερική μας εργασία.
Ο Εσώτερος Χριστός πρέπει να εξαλείψει από μέσα μας, την ψυχολογική μας φύση που βρίσκονται οι αιτίες των λαθών μας, δηλαδή τα εγώ μας.

Δεν θα ήταν δυνατή η εξάλειψη των εγωισμών μας εάν δεν γεννιόταν μέσα μας ο Χριστός.
Η ζωντανή και φιλοσοφική Φωτιά, ο Εσώτερος Χριστός,
είναι η φωτιά της φωτιάς, η αγνότητα τα αγνότητας.

Η φωτιά καλύπτει και λούζει όλο μας το σώμα. Έρχεται σε μας, από τον αέρα, το νερό και τη γη, που είναι τα στοιχεια που την εμπεριέχουν και που είναι διαφορετικά μέσα εκδήλωσης της.

Η Ουράνια Φωτιά πρέπει να κρυσταλλοποιηθεί (υλοποιηθεί μέσα μας).
Η ουράνια φωτιά είναι ο Εσώτερος Χριστός.
Ο βαθιά εσωτερικός Μεσσίας μας.

Ο Εσώτερος Κύριος πρέπει να πάρει τον έλεγχο του ψυχισμού μας, όλες τις συναισθηματικές, νοητικές, ενστικτώδεις, μηχανικές και σεξουαλικές μας διαδικασίες.

Σίγουρα, ο Εσώτερος Χριστός παρουσιάζεται μέσα μας όταν εργαζόμαστε με την εξάλειψη του ψυχολογικού «Εγώ». Είναι προφανές ότι ο Χριστός εμφανίζεται σε μας εκείνες τις στιγμές που εντατικοποιείται η προσπάθεια μας και οι εθελοντικές θυσίες.

Σίγουρα, ο Εσώτερος Χριστός, Είναι ο βαθύς εσωτερικός μας Σωτήρας.

Αυτός, όντας Τέλειος, όταν εισέρχεται μέσα μας, μοιάζει να είναι ατελής, όντας αγνός μοιάζει να μην είναι αγνός, όντας δίκαιος μοιάζει να μην είναι.






Αυτό είναι το ίδιο με τις διαφορετικές αντανακλάσεις του φωτός.
Εάν χρησιμοποιούμε γυαλιά με μπλε φακούς, τα πάντα γύρω μας θα φαίνονται μπλε και εάν χρησιμοποιήσουμε κόκκινα γυαλιά ότι βλέπουμε γύρω μας θα φαίνεται κόκκινο.

Αυτός, ακόμα και αν είναι Λευκός εξωτερικά, θα φαίνεται για τον καθένα μας, μέσα από τον δικό του προσωπικό ψυχολογικό πρίσμα του. Για αυτό και οι άνθρωποι ενώ ακόμη τον βλέπουν, δεν τον βλέπουν!





Όταν αναλαμβάνει τον έλεγχο των ψυχολογικών μας διεργασιών, ο Κύριος της Τελειότητας υποφέρει αφάνταστα. Μεταμορφωμένος σε άνθρωπο και ζώντας ανάμεσα σε ανθρώπους θα πρέπει να περάσει μέσα από πολλές δοκιμασίες και ανύποπτους πειρασμούς.

Ο πειρασμοί είναι η φωτιά. Η νίκη επί του πειρασμού είναι το Φως.

Ο μύστης θα πρέπει να μάθει να ζει επικίνδυνα. Με αυτόν τον τρόπο έχει γραφτεί και έτσι ήταν γνωστό στους αλχημιστές. Ο μύστης πρέπει να βαδίσει με σταθερότητα το μονοπάτι στην κόψη του ξυραφιού, γιατί σε κάθε πλευρά του ξυραφιού υπάρχουν τρομακτικές άβυσσοι.

Στο δύσκολο μονοπάτι της διάλυσης των εγώ(-εγωισμών) υπάρχουν περίπλοκα μονοπάτια που φυσικά έχουν τις ρίζες τους στο Αληθινό μονοπάτι. Αναμφισβήτητα, στο μονοπάτι της κόψης του ξυραφιού, υπάρχουν μονοπάτια που δεν οδηγούν πουθενά. Μερικά από αυτά οδηγούν στην άβυσσο και αλλά στην απελπισία.

Υπάρχουν μονοπάτια που θα μπορούσαν να μας μεταμορφώσουν σε Κυρίους συγκεκριμένων «ζωνών» του διαστήματος αλλά αυτά σε καμμια περίπτωση δεν θα μας οδηγούσαν στα χνάρια του Αιωνιου Κοσμικού Κοινού Πατέρα μας.

Στην εργασία για την διάλυση του εγώ μας, πρέπει να παραδώσουμε τον εαυτό μας στην κυριότητα του Εσώτερου Χριστού μας με τρόπο ολοκληρωτικό και εσωτερικό. Πολλές φορές παρουσιάζονται προβλήματα που η λύση τους είναι δύσκολη. Ξαφνικά το μονοπάτι χάνεται από το δρόμο μας μέσα σε ανεξήγητους λαβυρίνθους και δεν γνωρίζουμε που βρίσκεται η συνέχεια…

Μονο η υπακοή στον Εσώτερο Χριστό μας και στον Πατερά μας που είναι κρυφός(-εν κρυπτώ), μπορούν σε αυτές τις περιπτώσεις να μας προσανατολίσουν σωστά.

Το μονοπάτι στην κόψη του ξυραφιού είναι γεμάτο από κινδύνους, μέσα μας και έξω μας. Η κατεστημένη ηθική δεν είναι χρήσιμη. Η ηθική αυτή είναι δέσμια των εθίμων, των εποχών και της γεωγραφίας. Αυτό που ήταν ηθικό σε περασμένους χρόνους τώρα είναι ανήθικο. Αυτό που ήταν ηθικό κατά την διάρκεια του μεσαίωνα αυτές τις εποχές είναι ανήθικο. Αυτό που είναι ηθικό σε μια χωρα δεν είναι ηθικό σε μια άλλη.




Στην εργασία για την εξάλειψη των εγωισμών, μερικές φορές συμβαίνει να νομίζουμε ότι τα παμε καλά ενώ στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει έτσι, είναι πιθανό να κάνουμε πολύ λάθος.

Οι αλλαγές είναι αναγκαίες κατά την διάρκεια της εσωτερικής εργασίας., αλλά οι αντιδραστικοί άνθρωποι παραμένουν παγιδευμένοι στο παρελθόν. Προσκολλημενοι μέσα στο χρόνο. Με τον κεραυνό και με τις αστραπές εναντίον μας, συνειδητοποιούμε τις βαθιές ψυχολογικές εξελίξεις και τις ριζικές αλλαγές.

Βλέποντας τα πράγματα από αυτό το πρίσμα, μέσα από το Φως της Χριστικής εργασίας, μπορούμε να δούμε την αναποτελεσματικότητα του εκάστοτε κώδικα ηθικής που έχει γραφτεί στα κατά τόπους σημεία του πλανήτη.

Αναμφισβήτητα, ο Εκδηλωμένος Χριστός κρυμμένος μέσα στην καρδιά του Αληθινού Ανθρώπου, όταν αναλαμβάνει τις διαφορές ψυχολογικές μας καταστάσεις και μη χαίροντας αναγνώρισης από τους ανθρώπους, είναι ένα γεγονός, ταξινομημένο ως απάνθρωπο, σκληρό, ανήθικο και διεστραμμένο.









Προφανώς οι ασυνείδητοι και κοιμισμένοι άνθρωποι, επιζητούν έναν ιστορικό Χριστό, ανθρωπόμορφο, τον Χριστό-άγαλμα-εικονα των αλύγιστων δογμάτων οπου μπορούν να χωρέσουν τους στενούς ηθικούς κώδικες, τις προκαταλήψεις και τις απόψεις τους.

Οι άνθρωποι είναι ανήμποροι να φανταστούν τον Εσώτερο Χριστό στην καρδιά του ανθρώπου. Τα πλήθη λατρεύουν μονο τον Χριστό-άγαλμα-εικονα, και μονο αυτό. Όταν κάποιος μιλήσει στα πλήθη, για την ωμή πραγματικότητα του Επαναστάτη Χριστού, αμέσως κατηγορείται ως βλάσφημος, αιρετικός, κακός κ.τ.λ.




Με αυτόν τον τρόπο, τα πλήθη είναι πάντα ασυνείδητα, πάντα κοιμισμένοι…
Τώρα καταλαβαίνουμε γιατί Χριστός που σταυρώθηκε στο Γολγοθά προσφωνεί με όλες τις δυνάμεις της ψυχής του


«Πατερα, συγχώρησε τους, γιατί δεν γνωρίζουν τι κάνουν!».

Ο Χριστός, όντας ο Ίδιος μια Μονάδα, φαίνεται να είναι πολλοί.
Για τον λόγο αυτό έχει ειπωθεί ότι πρόκειται για Τέλεια Πολλαπλή Ενότητα…




«Σ αυτόν που γνωρίζει ο Λόγος δίνει Δύναμη. Κανένας δεν έχει προφέρει το όνομα του, κανένας δεν θα το προφέρει, εκτός από αυτόν που θα το ενσαρκώσει».





Το να ενσαρκώσουμε τον Χριστό είναι βασικό για την εργασία πάνω στον θάνατο και στο πολλαπλό εγώ. Ο Κύριος της Τελειότητας εργάζεται μέσα μας ανάλογα με τις συνειδητές εργασίες που κάνουμε εμείς στον εαυτό μας. Είναι τρομακτικά επίπονη η εργασία που ο εσώτερος Χριστός πρέπει να διεκπεραιώσει μέσα στην ιδια μας την ψυχή.

Για του λογού το αληθές, ο Εσώτερος Χριστός πρέπει να ζήσει την «σταύρωση» μέσα στα βάθη της ιδίας μας της ψυχής.
Είναι γραμμένο «να προσεύχεσαι στο Θεό και να μοχθείς».
Είναι επίσης γραμμένο «βοήθησε τον εαυτό σου και Εγώ θα σε βοηθήσω».

Το να παρακαλέσουμε την Θεική μας Μητέρα Κουνταλίνι, είναι βασικό εάν θέλουμε να διαλύσουμε τα ανεπιθύμητα ψυχολογικά στοιχεία. Παρ όλα αυτά ο Εσώτερος Χριστός στα πιο απόκρυφα μέρη του εαυτού μας εργάζεται με Σοφία, ανάλογα με τις ευθυνες που ο ίδιος έχει τοποθετήσει πάνω στους ώμους του.

Τώρα θα καταλάβουμε καλυτέρα γιατί είναι τόσο δύσκολο να είμαστε πραγματικοί χριστιανοί. Το είναι κανείς χριστιανός, σημαίνει να έχουμε ενσαρκώσει τον Βαθύ Εσώτερο Αληθινό μας Είναι., σημαίνει να έχουμε την Ψυχή μας και το Πνεύμα μας(το Είναι μας). Μονό εκείνος που έχει ενσαρκώσει το Είναι του μπορεί να ζει συμφωνά με τους νομους του Χριστού.

Ο Σατανάς, το πολλαπλό εγώ, δεν μπορεί ποτέ να ζήσει συμφωνα με τους νόμους του Χριστού, γιατί ο Σατανάς είναι σατανάς και τίποτα άλλο.


Υπάρχουν πάνω αυτήν την επιφάνεια της γης εφτά ειδών άνθρωποι,
ταξινομημένοι μέσα από το πρίσμα του αυθεντικού χριστιανού. Η αρχειοθέτηση αυτή έχει ως εξής..

1. Ο ενστικτώδης άνθρωπος. Ο τύπος αυτού του ανθρώπου είναι επιφανειακός, απλώς παρακολουθούν τις θρησκευτικές τελετές αλλά δεν τις καταλαβαίνουν και περιορίζονται μονό στα εξωτερικά φαινόμενα.

2. Ο συναισθηματικός άνθρωπος. Αυτός ο τύπος ανθρώπου, μόλις φύγει μπροστά από τα ποδια του Αγίου που λατρεύει, με δάκρυα στα ματια, προετοιμάζει τα πυρά για να κάψει όλους εκείνους που δεν έχουν τα ιδια θρησκευτικά πιστεύω με αυτόν και που καταχωρεί ως «αιρετικούς». Οι θρησκευτικοί πόλεμοι υποκινηθήκαν πάντα από αυτή την κατηγορία ανθρώπων.

3. Ο διανοητικός άνθρωπος. Αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι καθαρά διανοητικά θρησκευόμενος, δηλαδή, μεταφράζει τις Ιερές Γραφές με διανοητικό-υποκειμενικό συλλογισμό., για τον λόγο αυτό δεν έχει την παραμικρή ιδέα για την ύπαρξη της Φωτισμένης Διάνοιας. Ούτε συζήτηση επίσης για την διαίσθηση. Υπάρχει πληθώρα τέτοιων ανάμεσα στους αγγλικανούς, του μάρτυρες του Ιεχωβά κτλ.

4. Είναι ο άνθρωπος που έχει ξεκινήσει να ψάχνει το μυστικό μονοπάτι. Το μονοπάτι στην κόψη του ξυραφιού και δίνουν βάση σε αυτά που λένε οι μύστες.. Τέτοιοι άνθρωποι, βρίσκονται σε αφθονία ανάμεσα στους θεοσοφιστές, στους ροδόσταυρους, στον γιογκισμο, στα χριστιανο-ροδοσταυρικά σχήματα . Είναι άνθρωποι που πολεμούν για την απόκτηση της αληθειας και επιζητούν βαθιά μέσα τους την Εσωτερική Αυτο-πραγμάτωση, ακόμα και αν βρίσκονται σε κίνδυνο να χαθούν ανάμεσα στους λαβυρίνθους του ψευδό-εσωτερισμού και των ψευδό-πνευματικών θεωριών.

5. Χριστιανοί με μεγάλα λάθη που δεν έχουν καταφέρει να διαλύσουν το πολλαπλό εγώ.

6. Τέλειοι χριστιανοί που υποφέρουν πολλές μάχες για να καταφέρουν να εξολοθρευσουν τα εναπομείναντα στοιχεια του πολλαπλού εγώ.

7. Χριστιανοί απόλυτα τέλειοι. Χριστιανοί χωρίς εναπομείναντα ψέματα του ψυχολογικού εγώ. Μεγάλοι Διδάσκαλοι πλήρως αφυπνισμένοι.



Με την ιδια σειρα, αυτά τα εφτά επίπεδα μπορούν να εφαρμοστούν στο Βουδισμό και σε όλες τις μεγάλες Θρησκείες.


Κάθε Βούδας που απαρνιεται την ευλογια της Νιρβάνα για αγάπη προς την ανθρωπότητα, μετά από πολλούς πόνους και εθελοντικές θυσίες μπορεί να φτάσει στην μύηση αυτή. Ο Βούδας-Ιησούς, έλαβε την μύηση του στις ακτές του Ιορδανη ποταμού όταν ο Ιωάννης τον βάφτισε. Σε αυτές τις στιγμές το θαυμαστό «Φίδι της Γνώσης», δηλαδή ο Χριστός, ενσαρκώθηκε στον Ιησού.


Ο Ιωαννης είναι και αυτός Χριστός, γιατί είχε ενσαρκώσει τον Εσώτερο Χριστό.
Με τον ίδιο τρόπο ο Κούτ Χουμί ενσάρκωσε τον Εσώτερο Χριστό. Ο Έρμης, ο Βούδας, ο Κετζακοάτλ, ο Ζαρατούστρα, ο Κρίσνα, ο Λαό-Τσε και πολλοί άλλοι Μεγάλοι Αβατάρ είναι Χριστοί επίσης, γιατί επαναλαμβάνουμε, ενσάρκωσαν τον Εσώτερο Χριστό.


Στην πραγματικότητα ο Χριστός, δεν είναι ένα ανθρώπινο άτομο, ούτε θεϊκό. Ο Χριστός είναι Κοσμική Ουσία, Παγκόσμια και Άπειρη.


Για το λόγο αυτό ο Παύλος από την Ταρσό μας καλεί να «φτιάξουμε» τον Χριστό μέσα μας, δηλαδή μας καλεί να αφομοιώσουμε μέσα στον οργανισμό μας, μέσα στην Ψυχή μας και το Είναι μας, αυτή τη θαυμαστή Ουσία που ονομάζεται Χριστός.


Αυτό που αναφέρουμε εδώ, δεν είναι αποδεκτό από αυτούς που ανήκουν στην πρώτη, δεύτερη και τρίτη κατηγορία ανθρώπων. Οι άνθρωποι της τέταρτης κατηγορίας αρχίζουν και το δέχονται και προφανώς αυτοί του πέμπτου επιπέδου το δέχονται και πολεμούν για να το καταλάβουν στην πράξη. Αυτοί που βρίσκονται στην έκτη κατηγορία το καταλαβαίνουν με έναν σχετικό τρόπο και εκείνοι της εβδόμης το έχουν κιόλας ολοκληρωτικά συνειδητοποιήσει.



Έτσι λοιπόν, ο Χριστός είναι ο Ηλιακός Λόγος, η Τελεία Πολλαπλή Ενότητα.
Μέσα στον Λόγο δεν ισχύει η ατομικότητα και με κανέναν τρόπο το εγώ, οι εγωισμοί.
Μέσα σε Αυτόν, είμαστε όλοι ένα.
Είναι ο στρατός του Λόγου, του Μέγα Λόγου, το Ρήμα.



Επαναλαμβάνουμε, τόσα πολλά έχουν ειπωθεί για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ και στους δρόμους έχουν εμφανιστεί πολλοί ψευδείς «Χριστοί». Όχι πριν πολύ καιρό, ένας μεγαλομανιακός ήταν απόλυτα πεπεισμένος ότι ήταν ο Ιησούς Χριστός.
Φυσικά μερικοί απλοί και αφελεις άνθρωποι πραγματικά πίστεψαν αυτά που αυτός ο άνθρωπος έλεγε. Αυτός ο μεγαλομανιακός δίδαξε Μαύρο Ταντρισμό, έγραψε μερικά βιβλία και ίδρυσε έναν οργανισμό που διδάσκεται πώς να σπαταλάμε τις σεξουαλικές μας ενέργειες.
Ευτυχώς αυτός ο μεγαλομανιακός έχει πεθάνει, αλλά πριν γίνει αυτό έκανε μεγάλη ζημιά σ αυτήν την πονεμένη ανθρωπότητα. Το πιο αξιοπερίεργο και σοβαρό είναι οι δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται όταν ένας ψεύτικος Χριστός πεθαίνει.
Οι οπαδοί του δικαιολογούν το θάνατο του κάπως έτσι
«σε λίγο καιρό θα επιστρέψει ξανά γιατί είναι μαζί με τον πατερα».









Είναι εκπληκτικό να παρατηρεί κανείς πως οι σκοτεινοί χρησιμοποιούν τα λόγια των Ιερών Γραφών και που απατούν τους άλλους χρησιμοποιώντας τα ίδια λόγια που χρησιμοποίησε ο Ιησούς Χριστός. Το στόμα του οποίου δεν είπε ποτέ κανένα ψέμα.


Ο Θεϊκός Ραβίνος της Γαλιλαίας μας προειδοποίησε ξεκάθαρα

«αν σας πλησιάσει κάποιος και σας πει ‘να ο Χριστός’ και αλλά του είδους, μην τον πιστέψετε. Γιατί θα εμφανιστούν ψεύτικοι Χριστοί και ψεύτικοι προφήτες, και θα επιδείξουν μεγάλα σημάδια και μεγάλα θαύματα, αλλά μέσα σ αυτά, όσο είναι δυνατόν θα προσπαθήσουν να κοροϊδέψουν τους ποιο εκλεκτούς».


Στην πραγματικότητα οι εκλεκτοί μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού, γιατί μονο αυτοί που έχουν κρυσταλοποιήσει την ψυχή τους και ενσαρκώσει το Είναι τους μπορούν να χαρακτηρισθούν ως εκλεκτοί. Εκείνος που θέλει να φτάσει στην Χριστικοποίηση πρέπει να είναι επαναστάτης, γιατί το μονοπάτι στην κόψη του ξυραφιού είναι επαναστατικό.

Κάθε αληθινός επαναστάτης γίνεται ένας Βούδας, κάθε αληθινός επαναστάτης μεταμορφώνεται σ ένα Χριστό.
Εκείνοι που δεν δημιουργούν οριστικά ούτε ψυχή, ούτε πνεύμα, είναι χαμένοι, σπάει κάθε σύνδεση με την Θεϊκή Μονάδα .


Αυτοί γίνονται μέλη του Ορυκτού Βασιλείου και εισχωρούν σ αυτές τις περιοχές. Όλες οι θρησκείες έχουν συμβολίσει αυτά τα Βασιλεια με τις κολάσεις τους. Ας θυμηθούμε τα Ελληνικά Τάρταρα, το Ρωμαϊκό Avernus, την Κινεζική κόλαση, την Χριστιανική κόλαση κ.τ.λ..
Στο Ορυκτό Βασίλειο συμβαίνει το αντίθετο της εξέλιξης, είναι μια πτώση στο παρελθόν. Είναι μια επιστροφή στα Ζωικά, Φυτικά και Ορυκτά Βασιλεια. Το τελευταίο αποτέλεσμα αυτής της δυστυχίας είναι η αποσύνθεση. Σίγουρα, αυτός είναι και ο σκοπός της πτώσης-πορείας προς το Ορυκτό Βασίλειο.

ΕΙΡΗΝΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ




Σαμανισμός Του Φωτός .
http://www.samanismosfotos.co.uk/links
Samael Aun Weor




.
 

Το μυστικό των μικρών πραγμάτων. Εμπιστοσυνη στο Θεικο σχεδιο.




Να βαδίζουμε ή να μας σέρνουν;


'Αν παραδεχτούμε ότι βρισκόμαστε στο ρεύμα της Εξέλιξης, οφείλουμε να λάβουμε υπόψη ότι όλες οι περιστάσεις στις οποίες βρισκόμαστε είναι δίκαιες για μας'.


Αυτο σημαινει να κατανοησουμε οτι η ζωή δε μπορεί να είναι ένα επαναλαμβανόμενο και άχρηστο σύνολο περιστάσεων, η πλειοψηφία των οποίων μας προκαλεί περισσότερο πόνο παρά χαρα.
Αντίθετα, κάθε συμβάν, όσο μικρό κι αν φαίνεται, αποκτά μια ειδική σημασία και μας μεταβιβάζει μια σωστή διδασκαλία:
αυτήν που χρειαζόμαστε, αυτήν τη στιγμή της ύπαρξης μας.


Ο καθένας πρέπει να μπορεί να απαντήσει στον εαυτό του τι ψάχνει στη ζωή του.


Είναι αδύνατο να προχωρήσουμε, αν δεν ξέρουμε που θέλουμε φτάσουμε.

Τι θέλω να κάνω στη ζωή μου;
Αυτή είναι μια ουσιαστική ερώτηση.
Και αν δεν έχουμε μια ξεκάθαρη ιδέα σχετικά, τι νίκες θέλουμε να πετύχουμε;




Αφού έχουμε καθορίσει το σημείο αφετηρίας, μας μένει κάτι εξίσου σημαντικό:
να χαράξουμε την πορεία.


Δεν φτάνει να κοιτάζουμε τον ουρανό, χρειάζεται να φτιάξουμε μια σκάλα που να μας οδηγήσει εκεί.



Γιατί γεννηθήκαμε σ’ αυτόν τον κόσμο αυτήν τη στιγμή και όχι άλλη;

Γιατί είναι το δίκαιο, είτε από προσωπική ανάγκη, είτε από ανάγκη να βοηθήσουμε τους άλλους με βάση την εμπειρία που μπορεί να συσσωρεύσουμε σε άλλες εποχές.


Είναι πιθανό να έχουμε ζήσει πολλές φορές σε ποικίλες περιστάσεις, μερικές καλές, άλλες όχι και τόσο, αλλά κάθε φορά υπάρχει κάτι να μάθουμε και να κάνουμε.

Εμείς έχουμε γεννηθεί την πιο κατάλληλη στιγμή: εδώ και τώρα, όπου μας αντιστοιχεί ακριβώς, για να δράσουμε. Είμαστε εκεί, όπου μας έχει οδηγήσει η ίδια μας η αθάνατη Ψυχή.



Μπορείς να φανταστείς έναν καλό ρήτορα που ‘τρώει’ τις περισσότερες λέξεις και επιχειρήματα, επειδή βιάζεται να φτάσει στην τελική έκθεση της ιδέας του;


Μήπως δεν είναι καλύτερος αυτός που ξέρει να μιλά αργά και καθαρά, οδηγώντας μας χέρι – χέρι από τη μια ιδέα στην άλλη, μέχρι να καταλήξουμε στο τελικό συμπέρασμα;

Θα λέγαμε ότι τα λόγια που αποτελούν ένα ρητορικό λόγο είναι βαρετά και μηχανικά;



Πρόσεξε τα μικρά πράγματα.

Αυτά έχουν τη δική τους γλώσσα, τη δική τους έκφραση.

Σε κάθε μικρό πράγμα υπάρχει μια μεγάλη λανθάνουσα ελπίδα.

Να είσαι προσεκτικός με τις λεπτομέρειες.

Μην τις περιφρονείς, όσο ασήμαντες κι αν σου φαίνονται, ακόμα και περνάνε απαρατήρητες από τους άλλους.

Να τις σέβεσαι και να σέβεσαι τον εαυτό σου.

Να σέβεσαι αυτά που εσύ βλέπεις και ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις.
Να σέβεσαι τα μικρά πράγματα που είναι κρυμμένα στις γωνίες του χρόνου και του χώρου, γιατί αυτά είναι το αόρατο στήριγμα των μεγάλων πραγμάτων.




Η ζωή δεν είναι ένα ωμό αστείο κάποιου θεού, προσωπικού ή απρόσωπου, αποφασισμένου να διασκεδάσει με τον ανθρώπινο πόνο. Η ζωή είναι ένα ρεύμα ενέργειας που μας επιτρέπει , μας έχει επιτρέψει και θα συνεχίζει να μας επιτρέπει να εκφράσουμε με χίλιους διαφορετικούς τρόπους, για να συμπληρώσουμε τις εμπειρίες μας.




Γι’ αυτό ακριβώς, δεν είναι αστείο το να φτάσουμε στον εκδηλωμένο κόσμο, ούτε είναι αστείο να τον αφήσουμε, για να πάμε σε άλλα επίπεδα ύπαρξης.

Μπορεί ο θάνατος να μας κάνει να τρέμουμε λίγο, μέσα μας και έξω μας.


Αλλά όταν θα είμαστε μπροστά του, θα δούμε ότι η ζωή συνεχίζεται. Μόνο που δεν μπορούμε να ζητήσουμε από το θάνατο αυτά που δεν είχαμε στη ζωή.




Ας δυναμώσουμε λοιπόν τις ιδέες μας, τα βιώματα μας, τα βαθιά συναισθήματα, τη βούληση και την ικανότητα μας να αναγνωρίζουμε και να θυμόμαστε, την επιθυμία μας να συνεχίζουμε μπροστά, να αντιμετωπίζουμε, οποιαδήποτε δυσκολία με ήρεμο πνεύμα.




Τότε θα ξέρουμε πώς να βοηθάμε αυτούς που πεθαίνουν και θα ξέρουμε πώς να ξεκινήσουμε το δικό μας ταξίδι με ανδρεία. 





.

Eίσαι, όντως, χριστιανός;






H λογική και η Πίστη μου στη Σοφία και τη Δικαιοσύνη του Θεού,
μου λένε ότι όλες οι θρησκείες πρέπει εξίσου να έχουν πρόσβαση
στον Έναν και Mοναδικό Θεό
.



Πιστεύω, ότι στο τέλος της ζωής, ο ενάρετος Xριστιανός
και ο ενάρετος Μουσουλμάνος, θα βρεθούν μαζί με
τους ενάρετους Βουδιστές και Εβραίους και, ακόμα, με τον ενάρετο άθεο.


Ποιό έχει πιο πολλή σημασία;
Tο όνομα, με το οποίο Tον καλούμε, ή η αγνότητα της καρδιάς που καλεί;

O Θεός έχει θρησκεία;
Aνήκει ο Θεός σε μία μόνο θρησκεία;
Πιστεύω ότι υπάρχει μόνο Ένας Θεός και είναι Aγάπη.

H αγάπη, είναι η ουσία κάθε θρησκείας.

Όμως, γεννημένος χριστιανός,
έχω αναρωτηθεί:
Eίμαι πραγματικά χριστιανός;
Tι προσδιορίζει έναν χριστιανό;



H ταυτότητά του, ή η καρδιά του;

H γέννησή του, ή η συνείδησή του;

H βάπτισή του, ή η συμπεριφορά του;

Tο όνομα στο οποίο προσεύχεται, ή η ειλικρίνεια της προσευχής;


Σκέφτομαι, ότι χριστιανός είναι αυτός που προσπαθεί
να κάνει πράξη τις διδασκαλίες του Xριστού.
Έτσι, μελέτησα τις Διδασκαλίες Tου.

Kαι βρήκα ότι, για να είμαι ένας πραγματικός χριστιανός χρειάζεται:

Nα πιστεύω ότι ο Xριστός είναι Eνσάρκωση του Θεού.
Nα πιστεύω στην Aνάστασή Tου.


Nα αγαπάω το Θεό με όλη τη δύναμη, το νου, την καρδιά και την ψυχή μου.
Nα αγαπάω τους άλλους όπως αγαπάω τον εαυτό μου.
Nα αγαπάω τα αδέλφια μου, όπως με αγαπάει ο Xριστός.
Nα αγαπάω ακόμα και αυτούς που προσπαθούν να μου κάνουν κακό.
Nα μην έχω καθόλου άγχος για το αύριο, επειδή έχω Πίστη.



Nα θυμάμαι, ότι η Θεία Συνειδητότητα βρίσκεται στον καθέναν,
μέσα στους άπορους, τους άρρωστους και τους φυλακισμένους
και να προσφέρω βοήθεια σε αυτούς.
Nα μοιραστώ αυτά που εχω με όσους έχουν ανάγκη.

Nα συνειδητοποιήσω, ότι όλα που ψάχνω είναι μέσα μου.
Nα μην κάνω ποτέ σε κάποιον κάτι που δεν θα ήθελα να κάνει εκείνος σε μένα.
Nα μην κρίνω ποτέ τους άλλους, αλλά να διορθώσω τα δικά μου ελαττώματα.
Nα έχω εμπιστοσύνη στο ότι μου δίνεται πάντα αυτο που χρειάζομαι.



Nα συγχωρώ τους άλλους, ό,τι και να μου κάνουν.
Aκόμα και αν το κάνουν πολλές φορές.
Nα κατανοήσω και να εφαρμόζω την προσευχή και τη νηστεία.
Nα έχω στο νου μου, συνέχεια, ότι όλοι οι άλλοι είναι τα αδέλφια μου.


Nα αξιοποιήσω τις ικανότητες, δυνατότητες και ταλέντα για το καλό του συνολου.


Nα θυμάμαι, ότι μπορεί να φύγω από το σώμα μου,
οποιαδήποτε στιγμή και να είμαι έτοιμος, με καθαρή καρδιά και χωρίς εκκρεμότητες.

Nα συνειδητοποιήσω, ότι είμαι Nαός του Θεού και ότι ο Θεός κατοικεί μέσα μου.
Nα καταλάβω, ότι το βασίλειο του Θεού, δεν είναι κάπου αλλού, αλλά, μέσα μου.

Nα καταλάβω, ότι αν ακολουθώ τις οδηγίες του Xριστού,
θα ανακαλύψω την αλήθεια, η οποία θα με απελευθερώσει από την άγνοια.


Σταδιακά, να αφομοιώσω την Aλήθεια, ότι, είμαστε Θεία Eνέργεια και ότι ο προορισμός μας είναι η Θέωση, να γινουμε τελειοι...

Nα ζω με αγάπη.

Φαντάζομαι, ότι μπορείς να προσθέσεις πολλά ακόμα.
Kαι μετά, σκέφτηκα, αναρωτήθηκα:

"Eίμαι, όντως, χριστιανός;

"Eίναι ο στόχος μου."



Αρμονικη ζωη, Ηλιας Νατζεμυ



.