FAOS SAMADHI 2

Εναλλακτικος χωρος αναζητησης και θεραπευτικων τεχνων.

Εργαστηρι Αυτογνωσιας.

Ολιστικες ψυχοθεραπευτικες προσεγγισεις μεσω της Βοτανικης Ιατρικης, του Διαλογισμου, της Μεταφυσικης, της Ανθρωπολογιας, της Νεας Φυσικης και της Νεας Ενεργειας.


Κάπου στα βάθη της γενετικής μας μνήμης, βρίσκεται η γνώση του σύμπαντος και των κόσμων, όπου η ζωή είναι απαλλαγμένη από την αυταπάτη του χρόνου και του χώρου.

Όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί μέσα μας για να επαναφυπνιστεί την τέλεια στιγμή, έτσι τώρα προσκαλεί την προσοχή μας.

Έχουμε ένα σκοπό πολύ μεγαλύτερο από όσο μπορέσαμε ποτέ να φανταστούμε.

Ο σκοπός αυτός ζητά να τον αναγνωρίσουμε τώρα και ζητά επίσης να αποκόψουμε τα κυκλώματα που μας συνδέουν με τα πρότυπα σκέψης και τα άχρηστα συναισθήματα τα οποία μας κρατούν δέσμιους στην αυταπάτη και στη σύγχυση των κατώτερων βασιλείων.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Ευγνωμοσύνη και για τον πόνο και για την ευχαρίστηση, χωρίς καμιά διάκριση. Αυτό είναι η μακαριότητα / Οσσο






Να ευχαριστείς τον Θεό κάθε στιγμή΄ για το γέλιο, για τα δάκρυα, για τα πάντα. Τότε θα δεις να προβάλει μια σιωπή μέσα στην καρδιά σου που δεν την είχες γνωρίσει πιο πριν. Αυτό είναι η μακαριότητα / Οσσο

Τη στιγμή που μπορεί κανείς να νιώσει ευγνωμοσύνη και για τον πόνο και για την ευχαρίστηση, χωρίς καμιά διάκριση, χωρίς καθόλου να διαλέγει, νιώθοντας απλώς ευγνωμοσύνη για οτιδήποτε τού δίνουν...Γιατί αν το δίνει ο Θεός, πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος. Μπορεί να μας αρέσει, μπορεί να μην μας αρέσει, πρέπει πάντως να είναι αναγκαίο για το μεγάλωμά μας. 

Για το μεγάλωμα χρειάζεται και ο χειμώνας και το καλοκαίρι. Μόλις εγκατασταθεί η ιδέα αυτή μέσα στην καρδιά, τότε κάθε στιγμή της ζωής είναι στιγμή ευγνωμοσύνης.

Ας γίνει τούτο ο διαλογισμός κι η προσευχή σου: να ευχαριστείς τον Θεό κάθε στιγμή΄ για το γέλιο, για τα δάκρυα, για τα πάντα.Τότε θα δεις να προβάλει μια σιωπή μέσα στην καρδιά σου που δεν την είχες γνωρίσει πιο πριν. Αυτό είναι η μακαριότητα.

Το πρώτο πράγμα είναι να αποδέχεσαι τη ζωή έτσι όπως είναι. Οταν την αποδέχεσαι, εξαφανίζονται οι επιθυμίες. Οταν αποδέχεσαι τη ζωή έτσι όπως είναι, εξαφανίζονται οι εντάσεις, εξαφανίζεται η δυσαρέσκεια. Αρχίζεις να νιώθεις πολύ χαρούμενος, και χωρίς κανένα λόγο!

Οταν υπάρχει κάποιος λόγος για τη χαρά, δεν πρόκειται να διαρκέσει πολύ. Οταν η χαρά υπάρχει χωρίς λόγο, θα υπάρχει για πάντα. 

Συνέβη στη ζωή μιας πολύ γνωστής γυναίκας τού Ζεν.Το όνομά της ήταν Ρενγκέτσου.Πολύ λίγες γυναίκες έχουν φτάσει στο υπέρτατο Ζεν. Αυτή είναι μια από τις σπάνιες εκείνες γυναίκες.

Είχε πάει σε ένα ταξίδι προσκυνήματος και έφτασε σε ένα χωριό όταν έδυε ο ήλιος και παρακάλεσε να της δώσουν στέγη για τη νύχτα, αλλά οι χωρικοί της έκλειναν με δύναμη την πόρτα τους. Ηταν ενάντιοι στο Ζεν.

Το Ζεν είναι τόσο επαναστατικό, τόσο εντελώς εξεγερμένο, που είναι πολύ δύσκολο να το αποδεχτείς. Αν το αποδεχτείς, θα μεταμορφωθείς. Αν το αποδεχτείς, θα περάσεις μέσα από τη φωτιά, δεν θα είσαι ποτέ ξανά ο ίδιος. Οι παραδοσιακοί άνθρωποι είναι ενάντιοι σε κάθε τι που είναι αληθινό στη θρησκεία. Η παράδοση αποτελεί κάθε τι που είναι αναληθές μέσα στη θρησκεία. 

Εκείνοι λοιπόν θα πρέπει να ήταν παραδοσιακοί Βουδιστές στο χωριό και δεν επέτρεπαν να μείνει στο χωριό τους εκείνη η γυναίκα. Την πέταξαν έξω. Η νύχτα ήταν κρύα και η γριά γυναίκα ήταν χωρίς σπίτι και πεινούσε. Αναγκάστηκε να βρει καταφύγιο κάτω από μια κερασιά στα χωράφια. Εκανε πραγματικά πολύ κρύο και δεν μπορούσε να κοιμηθεί καλά. Και ήταν κι επικίνδυνο, με άγρια θηρία και όλα αυτά. Τα μεσάνυχτα ξύπνησε, από το υπερβολικό κρύο, και είδε στο νυχτερινό ουρανό τα ολάνοιχτα λουλούδια της κερασιάς να γελούν με το φεγγάρι που το σκέπαζε η ομίχλη. Πλημμυρισμένη από την ομορφιά, σηκώθηκε όρθια και υποκλίθηκε προς την κατεύθυνση τού χωριού, με αυτά τα λόγια:

"Από την καλοσύνη τους που μου αρνήθηκαν μια στέγη, βρέθηκα κάτω από τα άνθη, την νύχτα αυτή με το φεγγάρι στην ομίχλη..."

Με μεγάλη ευγνωμοσύνη, ευχαρίστησε εκείνους τους ανθρώπους που της αρνήθηκαν μια στέγη, διαφορετικά, θα κοιμόταν κάτω από μια συνηθισμένη στέγη και θα είχε χάσει αυτή την ευλογία, αυτά τα λουλούδια της κερασιάς, κι αυτό τον ψίθυρο με το φεγγάρι στην ομίχλη, κι αυτή τη σιωπή τής νύχτας, αυτή την απόλυτη σιωπή της νύχτας. Δεν ήταν θυμωμένη, το αποδέχτηκε.Οχι μόνο το αποδέχτηκε, το καλωσόρισε. Ένοιωσε ευγνωμοσύνη.

Γίνεται βούδδας κανείς τη στιγμή που αποδέχεται όλα όσα φέρνει η ζωή, με ευγνωμοσύνη.











.

Περί Ψυχής / Τζίντου Κρισναμούρτι




Ερώτηση: Είναι η Ψυχή μία πραγματικότητα;

Κρισναμούρτι: «Θα ζητήσω ξανά από το ακροατήριο να ακούσει χωρίς προκατάληψη, χωρίς μισαλλοδοξία σε αυτό το σημείο. Όταν μιλάτε για την «Ψυχή» εννοείτε κάτι ανάμεσα στο υλικό και στο πνευματικό, μεταξύ σώματος και Θεού. Έτσι έχετε διαχωρίσει τη ζωή σε ύλη, πνεύμα και Θεό.
Δεν είναι έτσι; Αν θα μπορούσα να το πω αυτό, εσείς που μιλάτε για την «Ψυχή», δεν γνωρίζετε τίποτε για αυτό, το αποδέχεστε απλώς ως αρχή, ή είναι βασισμένο πάνω σε κάποια ελπίδα, πάνω σε μια ανεκπλήρωτη προσμονή. Έχετε δεχτεί ως αρχή πολλές θεμελιώδεις ιδέες, όπως έχετε αποδεχτεί την «Ψυχή», σαν να είναι μια πραγματικότητα.

Παρακαλώ λάβετε υπ` όψιν σας τι πρόκειται να πω, χωρίς προκατάληψη, είτε υπέρ ή εναντίον της ιδέας της Ψυχής, και χωρίς καθόλου προκαθορισμένες ιδέες, προκειμένου να ανακαλύψουμε τι είναι αληθινό. Η μόνη πραγματικότητα, της οποίας είμαστε γνώστες, με την οποία πρέπει να απασχολούμαστε, είναι ο πόνος. Έχουμε συνείδηση αυτής της διαρκούς μη ολοκλήρωσης, του περιορισμού, της έλλειψης πληρότητας η οποία προκαλεί σύγκρουση και πόνο.

Αυτή η συναίσθηση της θλίψης είναι η μόνη πραγματικότητα από την οποία μπορείτε να ξεκινήσετε, και είναι μόνο όταν κατανοείτε την αιτία των πόνων και όταν είστε συνειδητά απελευθερωμένοι από αυτήν, που έρχεται η έκσταση της πραγματικότητας. Όταν ο νους έχει απαλλαχθεί από όλες τις ψευδαισθήσεις και τις ελπίδες, τότε υπάρχει η μακαριότητα της πραγματικότητας.

Μέσα από όλη αυτή τη σύγκρουση και την αθλιότητα, κανείς αισθάνεται πως πρέπει να υπάρχει μια πραγματικότητα, ένας Θεός, μια απεριόριστη νοημοσύνη, ή όπως κανείς μπορεί να το ονομάσει. Αυτό το αίσθημα μπορεί απλώς να είναι μια αντίδραση σε αυτή την οδύνη, και επομένως αναληθές, και έτσι η αναζήτησή του πρέπει να οδηγεί σε αυξανόμενες ψευδαισθήσεις, ή μπορεί να είναι η εγγενής επιθυμία να ανακαλύψει κανείς την αλήθεια, η οποία όμως δεν μπορεί να μετρηθεί ή να συστηματοποιηθεί. 

Αν μπορέσουμε να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό που δημιουργεί τη σύγκρουση και ποιός είναι ο δημιουργός της θλίψης, τότε ξεριζώνοντας την αιτία αυτού, μπορεί να υπάρξει η αληθινή ευτυχία του ανθρώπου. Αυτή η σχεδόν ακατάπαυστη μάχη, η φαινομενικά ατελείωτη θλίψη, δημιουργείται από εκείνη την περιορισμένη συνείδηση που αποκαλούμε ως «Εγώ». Έχουμε δημιουργήσει για τους εαυτούς μας πολλές ψεύτικες αξίες, λανθασμένα ιδανικά, στα οποία ο νους έχει γίνει υπόδουλος.

Υπάρχει ένας διαρκής αγώνας που λαμβάνει χώρα ανάμεσα σε αυτές τις ψευδαισθήσεις και στο παρόν, και θα υπάρχει για πάντα σύγκρουση όσο υπάρχουν αυτές οι αυτοπροστατευτικές ψευδαισθήσεις. Αυτή η σύγκρουση δημιουργεί στο Κρισναμούρτι νου μας την ιδέα του ξεχωριστού, του «Εγώ». Έτσι μέσω αυτής της περιορισμένης συνείδησης, επέρχεται ο διαχωρισμός ως προς το «Εγώ» που είναι εφήμερο, και το «Εγώ» που είναι μόνιμο, αιώνιο. Όταν ο νους είναι απόλυτα ελεύθερος από τις αυτοπροστατευτικές ψευδαισθήσεις και τις λανθασμένες αρχές οι οποίες είναι αποτέλεσμα αυτής της περιορισμένης συνείδησης και των πολλών ανοησιών της, τότε καθένας θα συνειδητοποιήσει για τον εαυτό του αν υπάρχει αλήθεια ή όχι.

Αν θα έλεγα πως υπάρχει Ψυχή, το μόνο που θα έκανα, θα ήταν να προσθέσω μια ακόμη πίστη στις πολλές που ήδη έχετε. Έτσι τι αξία θα είχε; Αντίθετα, η μόνη πραγματικότητα την οποία γνωρίζουμε, είναι αυτός ο αγώνας, αυτός ο πόνος, αυτή η εκμετάλλευση στην οποία έχουμε γίνει υπόδουλοι, και συνειδητά απελευθερώνοντας τον εαυτό μας από αυτά και όχι διαφεύγοντας από αυτά, θα διακρίνουμε το διαρκές μέσα στο πρόσκαιρο, το αληθινό μέσα στη πλάνη.»

Ερώτηση: Πιστεύετε στην αθανασία της Ψυχής;

Κρισναμούρτι: «Η ιδέα της Ψυχής βασίζεται πάνω στην αρχή και στην ελπίδα. Σας παρακαλώ, πριν προχωρήσω βαθύτερα σε αυτό, να μην κρατήσετε αμυντική στάση. Προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τι είναι αληθινό, όχι τι είναι παραδοσιακό, όχι τι πιστεύετε, έτσι πρέπει να διερευνήσουμε αν υπάρχει κάτι τέτοιο όπως η Ψυχή. Για να διακρίνουμε, θα πρέπει να είστε χωρίς προκατάληψη, είτε υπέρ, είτε εναντίον αυτού.

Έχουμε δημιουργήσει μέσω της επιθυμίας μας για αθανασία, την ιδέα της Ψυχής. Καθώς θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτόν τον κόσμο, με όλες του τις οδύνες, τις δυστυχίες και τις εκμεταλλεύσεις, θέλουμε να ζήσουμε σε έναν άλλο κόσμο με πιο πλήρη τρόπο, πιο ολοκληρωμένα. Θεωρούμε πως πρέπει να υπάρχει κάποια άλλη οντότητα, η οποία είναι πιο πνευματική από αυτό. Η ιδέα της ψυχής είναι βασισμένη θεμελιωδώς σε μια εγωιστική συνέχιση.

Τώρα η πραγματικότητα, ή αλήθεια ή Θεός, ή οποιαδήποτε ονομασία επιθυμείτε να αποδώσετε, δεν είναι εγωιστική, προσωπική συνείδηση. Όταν αναζητάτε ασφάλεια, συνέχιση, θεωρείτε την Ψυχή χωριστή από την πραγματικότητα. Έχοντας κάνει αυτό τον διαχωρισμό, ρωτάτε, «Είναι αθάνατη;» Όταν ο νους είναι ελεύθερος από την περιορισμένη του συνείδηση με την επιθυμία της για συνέχιση, τότε υπάρχει αθανασία, όχι προσωπική ή ατομική συνέχιση, αλλά στη ζωή.

Η ψευδαίσθηση μπορεί να διαιρεθεί σε πολλές, ενώ η αλήθεια δεν μπορεί. Καθώς ο νους δημιουργεί την ψευδαίσθηση, διαιρείται σε κάτι μόνιμο, το οποίο αποκαλεί ως Ψυχή, και στο παροδικό, την εφήμερη ύπαρξη. Αυτός ο διαχωρισμός απλώς δημιουργεί περισσότερες ψευδαισθήσεις.

Όταν ο νους είναι ελεύθερος από κάθε περιορισμό, τότε υπάρχει αθανασία. Όμως πρέπει να διακρίνετε ποιοί είναι οι περιορισμοί οι οποίοι εμποδίζουν το νου από το να ζει ολοκληρωτικά. Η ίδια η επιθυμία για συνέχιση είναι ο μεγαλύτερος περιορισμός. Αυτή η επιθυμία είναι το επακόλουθο της μνήμης η οποία δρα σαν οδηγός, σαν μια προειδοποίηση της αυτοπροστασίας ενάντια στη ζωή, εμπειρία. Από αυτό γεννιέται η δύναμη που σας κάνει να μιμείστε, να συμμορφώνεστε, να υποτάσσεστε στην εξουσία, και έτσι υπάρχει ένας συνεχής φόβος. Όλα αυτά τείνουν να διαμορφώσουν την ιδέα του «Εγώ» η οποία λαχταρά για συνέχιση. 

Όταν ο νους είναι ελεύθερος από αυτόν τον εγωισμό, ο οποίος εκφράζεται με ποικίλους τρόπους, τότε υπάρχει πραγματικότητα, ή αποκαλέστε την όπως θέλετε. Όταν υπάρχει αυτή η αίσθηση της Θεϊκότητας δεν ανήκετε σε καμία θρησκεία, σε καμία ομάδα ανθρώπων, σε καμία οικογένεια. Μόνο όταν έχετε χάσει αυτήν την αίσθηση της Θεϊκότητας γίνεστε πραγματικά θρησκευόμενοι. Όσο ο νους δεν είναι ευάλωτος στην κίνηση, στο γοργό ρεύμα της ζωής, δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικότητα. Ο νους πρέπει να είναι εντελώς απογυμνωμένος, απροστάτευτος για να ακολουθήσει τις αναζητήσεις της Αλήθειας.»

Κρισναμούρτι , 19 Ιουλίου, 1935
Περιοδικό "ΥΠΑΤΙΑ" / ΤΕΥΧΟΣ 2ο •ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2011 / Περί Ψυχής | Τζίντου Κρισναμούρτι -Μετάφραση: Σοφία Α.







.

Ψυχοτρόπα Μανιτάρια και θρησκευτική εμπειρία. Ενθεογενεις ουσιες στα μανιτάρια (Claviceps purpurea, psilocybe Mexicana).




Οι επιδράσεις στην συνείδηση, των ουσιών που βρίσκονται στα μανιτάρια, περιγράφονται πλέον με την ελληνική λέξη ενθεογενή (entheogen). Για μια ακόμη φορά μια ελληνική λέξη χρησιμοποιείται παγκόσμια για να περιγράψει κατάλληλα το είδος και την ποιότητα κάποιου πράγματος. To κύριο χαρακτηριστικό τους δεν είναι η νάρκωση, για αυτό και δεν αποκαλούνται ναρκωτικά, ούτε οι παραισθήσεις, για να καλούνται παραισθησιογόνα ή ψευδαισθησιογόνα.

Βέβαια είχε χρησιμοποιηθεί και ο όρος ψυχεδελικό ή ψυχοδηλωτικό ή ψυχοτρόπο με την έννοια της επίδρασης στην ψυχή. Η επικρατούσα πλέον λέξη ενθεογενή αποτελείται από τρία συνθετικά εν (μέσα) Θεός και γέννηση Δηλαδή ενθεογενή είναι εκείνα τα προϊόντα της φύσης που έχουν μέσα τους τον θεό ή αλλιώς αυτά που γεννούν τον θεό μέσα σου, οδηγούν στον ενθουσιασμό (με την αρχαία σημασία). Αυτή η τελευταία λέξη δεν είναι τυχαία, αναφέρεται συχνά στην ορφική μυστηριακή θρησκεία.

Η χρήση ορισμένων μανιταριών για θρησκευτικούς λόγους είναι πολύ παλιά και πηγάζει από τους πρώτους πολιτισμούς. Η λίστα ξεκινάει από την Σιβηρία, φτάνει μέχρι την Ινδία και από εκεί εκτείνεται σε ολόκληρη σχεδόν την Αμερική. Τα μανιτάρια αποτέλεσαν μια από τις κύριες ενθεογενείς ουσίες που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος και σχεδόν πάντα αποτελούσαν κύριο θρησκευτικό εργαλείο στις πρώτες κοινότητες.

Τα μανιτάρια που έχουν ενθεογενείς ιδιόπτητες είναι κυρίως δύο ειδών. Τα πρώτα είναι του γένους stropharia ή αλλιώς psilocybe και περιέχουν την ουσία ψιλοκυβίνη. Επίσης περιέχουν μια δεύτερη ουσία που είναι ψυχοτροπικη και πρόσφατα αποδείχτηκε ότι αυτή είναι που δημιουργεί τις οπτικές παραισθήσεις. Είναι η ψιλοκίνη (psilocin)όπως στο είδος psilocybe Cubensi.

Το περίφημο psilocybe Mexicana βρίσκεται μόνο στις περιοχές του Μεξικού και γενικότερα της Ν. Αμερικής και ήταν γνωστό στους Μάγια για τις ιδιότητές του. Η τοπική ονομασία για αυτό το είδος είναι η λέξη Teonanacatl που θα πει η σάρκα του Θεού, γεγονός που αναφέρεται σε κείμενα των Ισπανών κατακτητών.

Λίγο πριν την αυγή της πολυσυζητημένης δεκαετίας του '60 πολύς κόσμος έμαθε για αυτά εξαιτίας κάποιων μυκητολόγων, του Wasson και της γυναίκας του, που επαναανακάλυψαν τα ενθεογενή μανιτάρια το 1952 συμμετέχοντας σε μια τελετή κάποιας ινδιάνικης φυλής που τρώγαν τα Teonanacatl για θρησκευτικούς λόγους.

Έτσι το 1957 δημοσίευσαν ένα βιβλίο και έδωσαν και τις πρώτες πληροφορίες για αυτή την θρησκεία, που όπως φαίνεται έχει διασωθεί από τους αρχαίους Αζτέκους και Μάγια. Οι δύο λαοί τον ιερέα που χρησιμοποιούσαν στις τελετές τους, οι μεν πρώτοι τον αποκαλούσαν Curandero, που θα πει ο θεραπευτής ιερέας και οι δεύτεροι Cotacine που σημαίνει αυτός που ξέρει.

Ο Wasson και η γυναίκα του είχαν τροφοδοτήσει με υλικό αρκετούς καθηγητές της εποχής στην Αμερική πριν την δημοσίευση του βιβλίου τους.

Το έδαφος ήταν έτοιμο και το 1956 άρχισε μια επιστημονική μελέτη στο θέμα και τελικά το 1958 ο χημικός Albert Hofmann απομόνωσε την ψιλοκυβίνη, ως κύριο ψυχοενεργό συστατικό των μανιταριών.

Μάλιστα την νύχτα της Μεγάλης Παρασκευής το 1962 ο Walter Pahnke έκανε το διδακτορικό του στο μάθημα της Θρησκείας και Κοινωνίας υπό την επίβλεψη του Timothy Leary στο πανεπιστήμιο του Harvard, δίνοντας 30 mg. ψιλοκυβίνης σε 10 (εκ των 20 συνολικά) φοιτητές της Θεολογικής σχολής. Το πείραμα της Μεγάλης Παρασκευής όπως ονομάστηκε, έμεινε στην ιστορία ως το πρώτο πείραμα που απέδειξε την σχέση που έχουν τα ενθεογενή με αυτό που ονομάζουμε θρησκευτική εμπειρία, μιας και πολλοί από αυτούς ανέφεραν θρησκευτικά οράματα ή κάτι σχετικό.

Το γένος Amanita περιλαμβάνει μερικά εξαιρετικά δηλητηριώδη (πολλές φορές και θανατηφόρα) μανιτάρια. Το είδος, όμως, Amanita Muscaria είναι ενθεογενές. Στο παραμύθι του Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον (Λιούις Κάρολ) “Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων” περιγράφεται ένα τέτοιο μανιτάρι. Χρησιμοποιήθηκε από τους σαμάνους της Σιβηρίας για θρησκευτικούς σκοπούς. Επίσης υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι το Soma, το μαγικό ποτό που περιγράφεται στις πανάρχαιες ινδικές βέδες και αναφέρεται ως η ουσία που έπαιρναν πριν από ορισμένες μυστικιστικές τελετές. Στη χώρα μας ήταν γνωστά από τα παλιά χρόνια.

Η Muscaria περιέχει δύο ψυχοτρόπες ουσίες την μουσκιμόλη και το Ιβοτενικό οξύ (Muscimol και Ibotenic Acid) με την πρώτη να είναι η ισχυρότερη και ουσιαστικά η ψυχοτρόπος. Η δεύτερη είναι εμετική και με ζέσταμα μετατρέπεται στην πρώτη.

Με τα παραισθησιογόνα έγιναν αρκετές μελέτες που ξεκίνησαν από τους R. Gordon Wasson και Robert Graves. Αυτοί πίστευαν ότι στα Ελευσίνια Μυστήρια δινόταν ένα μείγμα ενθεογενών το οποίο μπορούσε να προκαλέσει ψυχεδελικές ικανότητες στους συμμετέχοντες. Το 1978 γράφτηκε μια μελέτη από τους R. Gordon Wasson, τον Albert Hofmann (ανακάλυψε το LSD) και τον Carl A. P. Ruck η οποία έγινε και διάσημη με τον τίτλο “The road to Eleusis: Unveiling the secret of the Mysteries (Ο δρόμος για την Ελευσίνα. Αποκαλύπτοντας το μυστικό των Μυστηρίων)”.

Σε αυτήν γίνεται αναφορά στον κυκεώνα μια ουσία που πίνανε οι συμμετέχοντες και στην πιθανή σχέση του με το Claviceps purpurea, ένα μανιτάρι το οποίο φυτρώνει σε στάχυα και περιέχει μια ψυχοτρόπο ουσία που έχει ως βάση της την ουσία έργκοτ απ’ όπου παράγεται το LSD, το οποίο μανιταρι βρίσκεται στον ελλαδικό χώρο και θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί.

Ο Robert Graves πρότεινε για κύριο στοιχείο του κυκεώνα ένα μανιτάρι της οικογένειας Panaeolus το οποίο περιέχει ψιλοκυβίνη και άλλα παρόμοια στοιχεία. Σε αυτό συμφωνούν και όλοι οι νεώτεροι ερευνητές, όπως ο T.McKenna που εκφράζει το εξής ερώτημα στην θεωρία των Hofmann-Wasson - Ruck.

Πώς δεν αναφέρθηκε άσχημη σωματική παρενέργεια τόσα χρόνια που γινόντουσαν τα μυστήρια την στιγμή που κάθε μανιτάρι με βάση το έργκοτ προκαλεί σωματική δυσφορία; Αν και τελικά η μορφή του μυστηρίου δεν έχει ακόμα αποκαλυφθεί εξ' ολοκλήρου, η πιθανότητα χρήσης κάποιας ενθεογενούς ουσίας ή κάποιου μείγματος φυτών παραμένει αρκετά υψηλή. Η χρησιμοποίηση ενθεογενών για την επίτευξη μιας τέτοιας εμπειρίας όπως αυτής των Ελευσινίων Μυστηρίων, σχολιάζεται στο κείμενο του Alan Watts “Ψυχοτρόπα και θρησκευτική εμπειρία”.


http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=4478
http://www.multiforums.gr/sciences/viewthread.php?tid=1341&page=5



Προφητικά τα λόγια του Τοβία 3 χρόνια πριν :




.
Eίστε τόσο πολύ απασχολημένοι να κοιτάζετε όλα αυτά που καταρρέουν και γκρεμίζονται.

Είστε τόσο απασχολημένοι με τα παιχνίδια σας, προσποιούμενοι ότι είσαστε θύματα.

Είστε πολύ απασχολημένοι στο να κατηγορείτε εμάς, και τους γονείς σας και τα παιδιά σας και τους συζύγους σας, και τον κόσμο και τους πολιτικούς και οποιονδήποτε άλλον, ακόμη και αυτούς τους μικρόσωμους με τα διαστημόπολοια και αυτούς μέσα στη Γη.

Περπατήστε από την άλλη πλευρά του λόφου και δείτε την ομορφιά αυτού που συμβαίνει, αισθανθείτε την εμπειρία. 

Αισθανθείτε την ψευδαίσθηση ότι όλα καταρρέουν, ενώ αντιθέτως όλα ενώνονται, όλα έρχονται πάλι κοντά. Όλα βρίσκονται σε φυσική πρόοδο και εξέλιξη και όλα τώρα ολοκληρώνονται.

Τί επιλέγετε να δείτε ?

Toβίας 2009, στην επικοινωνία « It doesn’t matter».









.

Είναι στ` Αλήθεια Τόσο Κακή η Χοληστερίνη;

Το θέμα των επιπέδων της χοληστερίνης απασχολεί πολύ κόσμο. Διλήμματα όπως «Η χοληστερίνη μου ανέβηκε,» «Δεν μπορώ να την ρίξω,» «Να πάρω χάπι ή όχι;» προβληματίζουν ένα μεγάλο μέρος του κοινού.

Πως προέκυψε αυτή η ανησυχία και πια είναι τα επιστημονικά δεδομένα πίσω από αυτήν; Ποιοι φόβοι είναι δικαιολογημένοι και ποιοι όχι;

Το καλύτερο θα ήταν να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ξέρετε, πολλές φορές στην πορεία τα πράγματα μεταφέρονται αλλoιωμένα, δίνεται μεγαλύτερη έμφαση σε ένα δεδομένο από ότι σε κάποια άλλα και στο τέλος καταλήγουμε σε εντελώς λάθος συμπεράσματα. Γι’ αυτό προτιμώ πάντα να ανατρέχω στις αρχικές πηγές κάποιας πληροφορίας και όχι σε μετέπειτα αναφορές της.

Μια μικρή πόλη στη Μασαχουσέτη
Τo 1948 ξεκίνησε η μελέτη της πορείας της υγείας του πληθυσμού (6000 άτομα) σε μια μικρή πόλη των ΗΠΑ, το Φράμιγχαμ. Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής επηρέασαν σημαντικά την σύγχρονη καρδιολογία.
Το 1979 ερευνητές, της μελέτης Φράμιγκχαμ, ανακοίνωσαν ότι όσοι είχαν τιμές ολικής χοληστερίνης πάνω από 270 mg, παρουσίαζαν έναν μικρό, αλλά αυξημένο κίνδυνο για τα συγκεκριμένα νοσήματα.
Αυτή ήταν η αρχή για την σύνδεση της χοληστερίνης, στο μυαλό των γιατρών και του κοινού, με σοβαρό κίνδυνο για την υγεία.
Επακολούθησε ένας βομβαρδισμός σχετικά με το πόσο επικίνδυνη είναι η χοληστερίνη.
«Όσο υψηλότερες τιμές έχουμε στο αίμα μας τόσο πιο πιθανό είναι να βουλώσουν τα αγγεία μας.»
Για τον παραπάνω λόγο πρέπει ρίξουμε αυτές τις τιμές "πάση θυσία".
Είναι όμως αυτή όλη η αλήθεια; Σύμφωνα με τους ειδικούς κάποια από τα παραπάνω είναι και κάποια όχι.
Κάποιοι γιατροί ορκίζονται στο γεγονός ότι η πρέπει να πέσει η χοληστερίνη πάση θυσία ένω κάποιοι άλλοι προσπαθούν να αποφύγουν την χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής λόγω πιθανών προβλημάτων υγείας που μπορεί να προκύψουν.

Τί ακριβώς είναι η χοληστερίνη;

Η χοληστερίνη είναι ένα μόριο λίπους που παράγεται στο συκώτι και είναι απαραίτητη για πληθώρα λειτουργιών στον οργανισμό.

Είναι απαραίτητη για τη δημιουργία βασικών συστατικών του οργανισμού όπως της μεμβράνης των κυττάρων, για τη λειτουργία του νευρικού συστήματος, μεγάλου αριθμού ορμονών όπως οι ανδρικές και οι γυναικείες ορμόνες. Χρησιμοποιείται επίσης ως καύσιμο για τον καρδιακό μυ.

Πρόκειται για ένα από τα πιο σημαντικά συστατικά στο ανθρώπινο σώμα. Γι αυτό το λόγο τα 2/3 της χοληστερίνης που κυκλοφορεί στο σώμα μας παράγονται από τον ίδιο τον οργανισμό. Μόνο το 1/3 προσλαμβάνεται από τις τροφές.

Πως γίνεται λοιπόν η χοληστερίνη να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο για νόσο στα αγγεία μας;

Χοληστερίνη και Φλεγμονή

Η Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ αναφέρει σε πρόσφατη δημοσίευση της ότι ο τρόπος αντιμετώπισης της χοληστερίνης ως ένα υδραυλικό πρόβλημα, που καταλήγει στην απόφραξη των αρτηριών μας δεν ισχύει πλέον. Καταιγιστικά δεδομένα δείχνουν ότι η αυξημένη χοληστερίνη συνδέεται κυρίως με την παρουσία φλεγμονής.

Η φλεγμονή είναι ένας όρος που ακούγεται πολύ συχνά χωρίς να είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρος για τους περισσότερους από εμάς. Συνδέεται με πολλά προβλήματα υγείας και ιδιαίτερα με καρδιολογικά νοσήματα.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για κάτι καλό, μια φυσιολογική λειτουργία. Στη Φλεγμονή το σώμα μας προετοιμάζεται να αντιμετωπίσει κάποια απειλή (εσωτερική ή εξωτερική).

Κατά τη διάρκεια της φλεγμονής το σώμα μας:

- Προκαλεί σύσπαση των αγγείων για να μειώσει την απώλεια αίματος σε περίπτωση αιμορραγίας
- Αυξάνει την πηκτικότητα του αίματος για τον ίδιο λόγο
- Αυξάνει τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων για να περιορίσει την ανάπτυξη μικροβίων
- Τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται για να αποκαταστήσουν τυχόν βλάβες
- Αυξάνει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα ώστε να είναι εφικτός ο πολλαπλασιασμός και η τροφοδοσία των παραπάνω μηχανισμών

Η αυξημένη χοληστερίνη σημαίνει πράγματι ότι κάτι δεν πάει καλά με τα αγγεία μας, δεν είναι όμως ο κακός της περίπτωσης. Πολύ χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης έχουν μάλιστα συνδεθεί και με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας από ρήξη των αγγείων!

Η χοληστερίνη στην πραγματικότητα είναι ένας δείκτης της πιθανότητας καρδιαγγειακού κινδύνου όχι το αίτιο.

Ένας αξιόπιστος δείκτης χρόνιας φλεγμονής είναι η CRP (C αντιδρώσα πρωτεΐνη). Χρησιμοποιείται ως δείκτης φλεγμονής των αγγείων και του κινδύνου για νόσο της καρδιάς.

- Mε CRP κάτω από 1 mgr/lt, έχουμε μικρό καρδιαγγειακό κίνδυνο
- Mε CRP 1-3 mgr/lt, βρισκόμαστε σε ένα μεσαίο επίπεδο κινδύνου
- Με CRP πάνω από 3 mgr/lt, ο κίνδυνος είναι αυξημένος

Από τα παραπάνω αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν υπάρχει στ’ αλήθεια καλή και κακή χοληστερίνη.

Γι’ αυτό άλλωστε μπορεί κάποιοι να έχουν υψηλές τιμές χοληστερίνης και να ζήσουν μέχρι τα βαθιά γεράματα, ενώ κάποιοι άλλοι με χαμηλές τιμές χοληστερίνης να έχουν σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα και χειρότερη πορεία υγείας.

Το βασικό πρόβλημα είναι αν συνυπάρχει φλεγμονή και αν είναι το σώμα μας σε θέση να την διαχειριστεί γρήγορα και ανώδυνα.
Από την άλλη αν το σώμα μας χρειάζεται παραπάνω χοληστερίνη για να ανταποκριθεί και να διαχειριστεί κάποιο πρόβλημα, δεν θα ήταν καθόλου χρήσιμο ή ωφέλιμο να την μειώσουμε.

Πως προέκυψαν τα σημερινά Όρια

Το 2004 μια επιτροπή ειδικών στις ΗΠΑ (US National Cholesterol Education Program), συμβούλεψε όσους βρίσκονται σε ομάδες υψηλού κινδύνου για καρδιολογική νόσο, να μειώσουν τα επίπεδα χοληστερίνης τους σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Το 2006 όμως, μια ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο Annals of Internal Medicine, βρήκε ότι δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να στηρίζουν την επίτευξη τόσο χαμηλών επιπέδων χοληστερίνης ή και στοιχεία που θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τον καθορισμό οποιασδήποτε τιμής στόχου.

Αν κατεβάσω πολύ χαμηλά την Χοληστερίνη μου;

Τότε είναι πιθανό να συμβούν αρκετά δυσάρεστα πράγματα στο σώμα σας. Όπως αναφέραμε παραπάνω η χοληστερίνη είναι ένα πολύ σημαντικό μόριο για την λειτουργία του οργανισμού.

Έχουμε βέβαια συνηθίσει να ακούμε μόνο κακά πράγματα γι αυτήν, η αλήθεια όμως είναι ότι το σώμα μας χρειάζεται χοληστερίνη για να λειτουργήσει. Στ` αλήθεια η παρουσία της είναι ουσιαστική προϋπόθεση για την ίδια τη ζωή.

Οι κυτταρικές μεμβράνες όλων των έμβιων όντων πάνω στον πλανήτη, έχουν ως βασικό τους συστατικό την χοληστερίνη . Δεν θα μπορούσε να υπάρξει ζωή αν δεν υπήρχε χοληστερίνη!

Χαμηλά επίπεδα χοληστερίνης έχουν συνδεθεί με:

- Κατάθλιψη. Η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για την παραγωγή σεροτονίνης
- Σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Η χοληστερίνη είναι απαραίτητη για την παραγωγή της τεστοστερόνης και των οιστρογόνων
- Νευρολογικά νοσήματα. Ο εγκέφαλος περιέχει το ¼ της συνολικής χοληστερίνης στο σώμα μας
- Χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D. Το σώμα μας φτιάχνει βιταμίνη D από την χοληστερίνη

Τι μπορούμε να κάνουμε

Το θέμα της χοληστερίνης εντάσσεται σε ένα γενικότερο πλαίσιο καλής υγείας του οργανισμού.
Θα πρέπει να μειώσουμε την πιθανότητα φλεγμονής: βάρος, διατροφή, έλλειψη άσκησης, στρες και να φροντίζουμε να έχει το σώμα μας όλα τα απαραίτητα συστατικά ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Δεν αποκτάμε υγεία με το πανικοβαλλόμαστε και να διαταράσσουμε περαιτέρω την βιοχημική ισορροπία του οργανισμού. Αποκτάμε υγεία όταν κάνουμε ενέργειες που δημιουργούν και ενισχύουν την υγεία μας.

Το τελικό κριτήριο είναι: με βοηθούν να νοιώθω καλύτερα και να είμαι πιο υγιής ή όχι;
Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι απλά κάποια δεδομένα, αλλά παραπάνω βεβαιότητα γι αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και αυτό ισχύει σε όλους τους τομείς της ζωής.

 Η νέα επιστημονική θέση λοιπον, έχει πλέον μετακινηθεί από το υδραυλικό μοντέλο της χοληστερίνης, που εναποτίθεται και φράσει τα αγγεία, στο μοντέλο της φλεγμονής.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι η αρτηριοσκλήρυνση είναι μια διαδικασία που προκύπτει υπό συνθήκες φλεγμονής.

Η αυξημένη παραγωγή χοληστερίνης είναι η απάντηση του οργανισμού σε μια προσπάθεια να διαχειριστεί βλάβες που στην πραγματικότητα οφείλονται σε πολλαπλούς παράγοντες όπως:

- Η φλεγμονή (οξεία και σιωπηλή)
- Η οξείδωση
- Χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D
- Έλλειψη βιταμίνης Κ2
- Διαταραχές στη βακτηριακή χλωρίδα
- Βακτηριακές λοιμώξεις
- Μεταβολικό σύνδρομο και διαταραχές στον μεταβολισμό των λιπιδίων
- Έλλειψη βιταμίνης C
- Έλλειψη μαγνησίου
- Διαταραχές στο μεταβολισμό του μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ)

Καλή και Κακή Χοληστερίνη

Όταν αναφερόμαστε στην χοληστερίνη η προσοχή μας στρέφεται συνήθως είτε στις τιμές της ολικής είτε σε αυτές της κακής χοληστερίνης (LDL) και οι προσπάθειες επικεντρώνονται στην μείωση αυτών των τιμών.
Παρότι γνωρίζουμε την ύπαρξη της καλής χοληστερίνης (HDL), ο ρόλος και η σημαντικότητά της δεν φαίνεται να έχουν τονιστεί όσο θα έπρεπε. Η αλήθεια όμως είναι ότι σύγχρονες μελέτες αναδεικνύουν συνεχώς το ρόλο της HDL στην πρόβλεψη/πρόληψη του καρδιαγγειακού κινδύνου.

Όσο υψηλότερη είναι η καλή χοληστερίνη τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος για καρδιαγγειακό νόσημα.

Στην μελέτη κλειδί όσον αφορά τα δεδομένα για την χοληστερίνη (Φράμιγχαμ), βρέθηκε ότι γυναίκες με τιμές καλής χοληστερίνης στα χαμηλότερα επίπεδα (κάτω από 45 mg/dl) είχαν 6 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο σε σχέση με αυτές που είχαν τιμές HDL στα ανώτερα επίπεδα (πάνω από 60 mg/dl).
Σε μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Am Heart Journal (2009) αξιολογήθηκαν τα επίπεδα λιπιδίων 136.905 ασθενών που νοσηλεύτηκαν για καρδιακό νόσημα. Βρέθηκε ότι ο μέσος όρος της κακής χοληστερίνης τους ήταν πολύ κοντά στα επιθυμητά επίπεδα (104 mg/dl) ενώ σχεδόν οι μισοί είχαν τιμές κακής χοληστερίνης κάτω από 100 mg/dl! Η μέση τιμή μάλιστα της ολικής χοληστερίνης ήταν αρκετά κάτω από τα επιθυμητά επίπεδα (174 mg/dl).
Το 55% όμως από αυτούς είχαν επίπεδα HDL κάτω από 40 mg/dl ενώ τα μικρότερα ποσοστά ανήκαν σε όσους είχαν HDL πάνω από 70 mg/dl (3%).
Τα παραπάνω στοιχεία μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα υψηλά επίπεδα HDL είναι ίσως σημαντικότερος παράγοντας για την μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου απ’ ότι η μείωση των επιπέδων της LDL ή της ολικής χοληστερίνης.

Χοληστερίνη και Βιταμίνη D

Η συμμετοχή της D στην καλή λειτουργία των κυττάρων και του οργανισμού μας λαμβάνει χώρα σε πολλαπλά επίπεδα.
- Αντιγραφή του DNA για την παραγωγή πρωτεϊνών
- Διαφοροποίηση των λευκών αιμοσφαιρίων
- Παραγωγή ενέργειας
- Μεταφορά και διαχείριση ασβεστίου
- Παραγωγή ενδογενών αντιβιοτικών πεπτιδίων
Όταν το σώμα μας βρίσκεται σε μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης έχει αυξημένες ανάγκες για βιταμίνη D.

Η βιταμίνη D παράγεται με την επίδραση των ακτινών του ήλιου (UV-B) σε ένα παράγωγο της χοληστερίνης. Δίνεται λοιπόν εντολή στο συκώτι να αυξήσει την παραγωγή χοληστερίνης. Η λογική σειρά θα ήταν να μας δει ο ήλιος και έτσι να παραχθεί άφθονη D που θα βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος.

Πράγματι μελέτες που έχουν γίνει έχουν βρει ότι τα επίπεδα χοληστερίνης είναι πιο χαμηλά κατά τους καλοκαιρινούς μήνες όπως και σε πληθυσμούς που έχουν αυξημένη έκθεση στον ήλιο.

Αυτό που συμβαίνει όμως στην πραγματικότητα είναι ότι η έκθεση στο ήλιο είναι κατά πολύ χαμηλότερη από το φυσιολογικό ή όταν αυτή συμβαίνει, γίνεται υπό συνθήκες που δεν επιτρέπουν την έκθεση στην UV-B ακτινοβολία (χρήση ισχυρών αντηλιακών, έκθεση πίσω από το τζάμι του παραθύρου ή του αυτοκινήτου μας) και έτσι δεν παράγεται η αναγκαία ποσότητα βιταμίνης D.

Το σώμα μας συνεχίζει να έχει ανάγκη αυτή την πολύτιμη βιταμίνη και έτσι συνεχίζει να παράγει παραπάνω χοληστερίνη. Αν υπάρχει έντονη φλεγμονή, έντονο στρες ή οι υπόλοιποι παράγοντες που αναφέραμε παραπάνω, το να ρίξουμε τα επίπεδα χοληστερίνης χωρίς να κάνουμε κάτι για την αιτία που το σώμα μας χρειάστηκε να αυξήσει την παραγωγή της, δεν θα ήταν και πολύ σοφό.

Τι ανεβάζει την Καλή Χοληστερίνη

Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν υπάρχουν φάρμακα που να ανεβάζουν την καλή χοληστερίνη στο βαθμό που ρίχνουν την ολική και την κακή. Για να αυξήσουμε τις τιμές της καλής χοληστερίνης και να προστατεύσουμε ουσιαστικά την υγεία μας θα πρέπει να γίνουν ενέργειες που απαιτούν να κάνουμε κάτι παραπάνω από το να καταπιούμε ένα χάπι.

Παράγοντες που ανεβάζουν τα επίπεδα της καλής χοληστερίνης είναι οι εξής:
- Άσκηση
- Σωστή διατροφή
- Διαχείριση της φλεγμονής
- Η βιταμίνη D σε επαρκή επίπεδα
- Η Νιασίνη
- Η κατανάλωση άφθονου νερού

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η καλή υγεία είναι μια δυναμική διαδικασία και μπορεί να επιτευχθεί με τις σωστές ενέργειες προς την σωστή κατεύθυνση. Οι ενέργειες που πράξαμε στο παρελθόν διαμόρφωσαν το παρόν που ζούμε τώρα και οι ενέργειες που πράττουμε σήμερα διαμορφώνουν το μέλλον που θα ζήσουμε αύριο.
Το να είμαστε υγιείς είναι κάτι που περνά από το χέρι μας και όχι κάτι που αφορά στη μοίρα και στην κακή μας τύχη.

Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς / Διδάκτωρ Πανεπιστημίου UNI.NA. Federico II

Πηγές:

Framinghamheartstudy.org/about/history
www.ravnskov.nu/myth2.htm
Harvard School of Medicine, Change in Thinking about Cholesterol
www.annals.org/content/145/7/520.full
www.scientificamerican.com/
www.scientificamerican.com
www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19437396
www.usatoday.com/news/health/2004-10-16-panel-conflict-of-interest_x.htm
archinte.ama-assn.org/cgi/content/abstract/153/19/2209 www.emedmag.com/html/pre/cov/covers/011503.asp
qjmed.oxfordjournals.org/content/93/9/567.long
www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/8215724
www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2203248
www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15045686





.