Όσοι δουλεύουμε με
τον εαυτό μας και διαχειριζόμαστε ενέργειες, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η
πληροφορία από την κατανόηση έχει μεγάλη διαφορά.
Κι έχουμε καταχωρήσει νοητικά
πολλές πνευματικές πληροφορίες οικογένεια, αλλά εάν δεν γίνει η εσωτερική
διεργασία και δεν έχουμε την κατανόηση από τον εαυτό μας, τότε είναι γνώσεις δανεισμένες
και απλά καταχωρημένες στο μυαλό μας.
Πολλές φορές όμως κάποιες πνευματικές πληροφορίες ακουμπάνε
και δένουν μέσα μας και γίνονται η αφορμή και μέσα από την δική μας πρόθεση, να
μπούμε στην διαδικασία της διαχείρισης αυτών των ενεργειών, επειδή γνωρίζουμε
ότι θα μας βοηθήσουν στην εξέλιξή μας.
Στην προκειμένη περίπτωση μια τέτοια πληροφορία είναι η
ολοκληρωτική αποδοχή του εαυτού μας, χωρίς διαχωρισμούς και κριτικές. Και είναι
μια καινούργια πληροφορία για πολλούς από την «οικογένεια», οι οποίοι έχουν
εστιάσει στο «καλό» και στον «κακό» μας εαυτό.
Ο καλός και ο κακός εαυτός μας
είναι ένα αιώνιο παιχνίδι της διττότητας, για να μπορεί να μας κρατάει
διχασμένους και να μας ελέγχει.
Αυτό που γνωρίζουμε όμως όλοι μας οικογένεια, είναι η
«συγχώρεση». Και όχι τόσο για την συγχώρεση του εαυτού μας, όσο το να
συγχωρούμε τους άλλους, που κατά την δική μας πάντα άποψη μας έβλαψαν.
Η
συγχώρεση (συν-χωράμε, που σημαίνει χωράμε μαζί) και η αποδοχή του εαυτού μας
είναι ίδιες έννοιες.
Αλλά η συγχώρεση που είναι μια υπέροχη και λυτρωτική
ενέργεια, επειδή χρησιμοποιήθηκε πάρα πολύ και κυρίως από την εκκλησία,
κουβαλάει μαζί της την περιορισμένη αντίληψη, ότι εμείς οι «καλοί» και οι
«μεγαλόψυχοι», κάνουμε τη χάρη στους άλλους και τους συγχωρούμε, παρόλο που μας
έβλαψαν.
Τώρα όμως και καθώς δουλεύουμε με την εξέλιξή μας και αναλάβαμε την
ευθύνη για τον εαυτό μας, εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά, ότι όχι μόνον δεν τους
κάνουμε τη χάρη, αλλά ότι εκείνοι που θεωρούμε ότι μας «έβλαψαν», μας έκαναν τη
χάρη. Γιατί εμείς είμαστε αυτοί που τους το ζητήσαμε σε αγγελικό επίπεδο να
παίξουν αυτόν τον «άσχημο» ρόλο για μας, για να μας σπρώξουν πιο βαθιά μέσα μας
και να μας βοηθήσουν στην εξέλιξή μας. Και εκείνοι δέχτηκαν να παίξουν αυτό το
ρόλο και το έκαναν από αγάπη σε μας.
Κι ενώ η συγχώρεση είναι παρεξηγημένη και κουβαλάει παλιές
πεποιθήσεις, η αποδοχή είναι απενοχοποιημένη και ελεύθερη, δεν κουβαλάει καμία
πεποίθηση, επεκτείνεται περισσότερο και αγκαλιάζει τα πάντα, αγκαλιάζει εμάς
και αγκαλιάζει την κάθε διαφορετικότητα σε ολόκληρη την δημιουργία.
Όταν λοιπόν μπαίνουμε
στην διαδικασία να αποδεχθούμε τον εαυτό μας, να αποδεχθούμε όλες τις
διαφορετικές ενέργειες που μας καθρεφτίζουν την διαίρεση και τον διχασμό μέσα
μας, συνήθως τότε δεχόμαστε (έτσι συνέβη σε μένα) μια πρόκληση και ο εαυτός μας
φροντίζει να μας σπρώξει πέρα από τα όριά μας, για να μάθουμε τι σημαίνει
αποδοχή. Η πρόκληση μπορεί να είναι ένας ιδιαίτερα ανυπόφορος ανθρώπινος
άγγελος στη ζωή μας ή μια ακραία κατάσταση που δυσκολευόμαστε πάρα πολύ ν’ αποδεχθούμε. Και τότε τι
γίνεται;
Και η ερώτηση που μου έκανε η φίλη συνοδοιπόρος, είναι η εξής:
-Είμαι υποχρεωμένη να ανέχομαι τέτοιους ανθρώπινους
αγγέλους; Πως μπορώ να αποδέχομαι, χωρίς να συμβιβάζομαι;
-Ποια είναι λοιπόν η διαφορά του «συμβιβάζομαι» με το
«αποδέχομαι»;!
Η αποδοχή, δεν έχει καμία σχέση με το συμβιβασμό οικογένεια.
Δηλαδή για να είναι πολύ ξεκάθαρο, αποδέχομαι σημαίνει έχω επίγνωση και
κατανοώ, δεν σημαίνει απαραίτητα συμφωνώ, ούτε ότι με πιέζω να ανέχομαι.
Αποδέχομαι σημαίνει ότι έχω επίγνωση και κατανοώ το παιχνίδι
και την καταλληλότητα του παιχνιδιού και
κατανοώ και τον ρόλο που επέλεξε να παίξει ο κάθε ανθρώπινος άγγελος στη
Γη, όσο διαφορετικός κι αν είναι αυτός ο ρόλος από τον δικό μου ρόλο.
Αποδέχομαι τον κάθε ανθρώπινο άγγελο, αποδέχομαι την
διαφορετικότητά του και αποδέχομαι φυσικά ότι είναι ελεύθερος κι έχει κάθε
δικαίωμα να υπάρχει, να εκφράζεται και να ζει όπως εκείνος επιλέγει. Τον
αποδέχομαι γιατί αποδέχομαι πρώτα τον εαυτό μου, γιατί αποδέχομαι το ίδιο δικαίωμα για μένα, να ζω, να υπάρχω και
να εκφράζομαι ελεύθερα, όπως εγώ επιλέγω.
Όμως το να αποδέχομαι τους ανθρώπινους αγγέλους δεν σημαίνει
ότι είμαι υποχρεωμένη να τους κάνω
παρέα, ή να έχω οποιαδήποτε ενεργειακή ανταλλαγή μαζί τους, όταν δεν ταιριάζω ή
δεν συμφωνώ μαζί τους.
Τους αποδέχομαι και τους σέβομαι, αλλά έχω επιλέξει να
εκφράζομαι και να ζω μ’ έναν διαφορετικό τρόπο από εκείνους. Δεν σημαίνει ότι ο
δικός μου τρόπος είναι καλύτερος ή δεν είναι, απλά είναι διαφορετικός, με τον
ίδιο τρόπο που και το Πνεύμα εκφράζεται διαφορετικά στον καθένα μας.
Αποδέχομαι, αλλά δεν συμβιβάζομαι, ακριβώς για τον λόγο ότι
έχω το δικαίωμα να υπάρχω, όπως εγώ επιλέγω και να είμαι ελεύθερη και σέβομαι
απόλυτα και το δικό τους δικαίωμα να υπάρχουν όπως εκείνοι επιλέγουν. Αυτό
σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση δεν συμβιβάζω τον εαυτό μου.
Έτσι κι αλλιώς όσο προχωράμε στην εξέλιξή μας ο εαυτός μας
δεν δέχεται κανένα είδος συμβιβασμού και βρισκόμαστε εδώ για να απελευθερώσουμε
πλήρως τον εαυτό μας.
Γνωρίζουμε όμως ότι όλα είναι το Πνεύμα, όλα είναι εμείς,
άρα όλα είναι μέσα μας. Γνωρίζουμε επίσης ότι σε ολόκληρη την πορεία μας στη
Γη, σε όλες μας τις ενσαρκώσεις παίξαμε πολλούς και διαφορετικούς ρόλους,
παίξαμε όλους τους ρόλους. Οπότε όταν μιλάμε για αποδοχή, στην ουσία μιλάμε για
αποδοχή στον εαυτό μας.
Και το μαγικό με την αποδοχή είναι, ότι όταν αποδεχτούμε
ουσιαστικά και ολοκληρωτικά τον εαυτό μας, τότε νιώθουμε βαθιά αγάπη και
συμπόνια για τον οποιοδήποτε ανθρώπινο άγγελο ανεξάρτητα εάν συμφωνούμε ή όχι
και ανεξάρτητα από το πόσο διαφορετικός είναι από μας.
Και όταν αποδεχθούμε ολοκληρωτικά τον εαυτό μας τότε
νιώθουμε βαθιά αγάπη και για ολόκληρη τη δημιουργία!
Άλλωστε στο Σύμπαν οι «όμοιες ενέργειες έλκουν επίσης όμοιες
ενέργειες» και όσο εμείς ανεβάζουμε την συχνότητά μας, θα μαγνητίζουμε
ανθρώπινους αγγέλους που βρίσκονται στην ίδια συχνότητα με μας, αλλά θα τιμάμε
και θα αποδεχόμαστε όλους τους ανθρώπινους αγγέλους, σε όποια συχνότητα κι αν
βρίσκονται και όσο διαφορετικοί κι αν είναι από μας, γιατί όλοι είμαστε Ένα.
Και όπως λέει ο Άγιος Γερμανός: Τα πάντα στο Σύμπαν είναι
ακριβώς όπως πρέπει να είναι!
Γι’ αυτό η σημαντικότερη λέξη στην εξέλιξή μας, να είναι
πάντα η λέξη αποδοχή, γιατί η αποδοχή είναι αυτή που μας οδηγεί στην αγάπη και
στην ενότητα.
από την Καίτη Τσώλη, 08/01/2012 - http://www.newenergy.com.gr/
.
