Εναλλακτικος χωρος αναζητησης και θεραπευτικων τεχνων.
Εργαστηρι Αυτογνωσιας.
Ολιστικες ψυχοθεραπευτικες προσεγγισεις μεσω της Βοτανικης Ιατρικης, του Διαλογισμου, της Μεταφυσικης, της Ανθρωπολογιας, της Νεας Φυσικης και της Νεας Ενεργειας.
Κάπου στα βάθη της γενετικής μας μνήμης, βρίσκεται η γνώση του σύμπαντος και των κόσμων, όπου η ζωή είναι απαλλαγμένη από την αυταπάτη του χρόνου και του χώρου.
Όπως ακριβώς είχε προγραμματιστεί μέσα μας για να επαναφυπνιστεί την τέλεια στιγμή, έτσι τώρα προσκαλεί την προσοχή μας.
Έχουμε ένα σκοπό πολύ μεγαλύτερο από όσο μπορέσαμε ποτέ να φανταστούμε.
Ο σκοπός αυτός ζητά να τον αναγνωρίσουμε τώρα και ζητά επίσης να αποκόψουμε τα κυκλώματα που μας συνδέουν με τα πρότυπα σκέψης και τα άχρηστα συναισθήματα τα οποία μας κρατούν δέσμιους στην αυταπάτη και στη σύγχυση των κατώτερων βασιλείων.
Είσαι σαν τον ουρανό: δεν έρχεται ποτέ, δεν φεύγει ποτέ, βρίσκεται πάντοτε εκεί. Ερχονται τα σύννεφα και φεύγουν, αποτελούν στιγμιαία φαινόμενα, δεν είναι αιώνια. Ακόμη κι αν προσπαθήσεις να προσκολληθείς σε μια σκέψη, δεν μπορείς να την διατηρήσεις για πολύ΄ πρέπει να φύγει, έχει τη δική της γέννηση και θάνατο. Οι σκέψεις δεν είναι δικές σου, δεν σου ανήκουν. Ερχονται σαν επισκέπτες, σαν καλεσμένοι, δεν είναι όμως ο οικοδεσπότης.
Παρατήρησε σε βάθος και τότε θα γίνεις ο οικοδεσπότης και οι σκέψεις θα είναι οι καλεσμένοι. Και ως καλεσμένοι είναι πολύ όμορφες, αν όμως ξεχάσεις τελείως ότι είσαι ο οικοδεσπότης και γίνουν εκείνες ο οικοδεσπότης, τότε γίνεσαι άνω-κάτω. Αυτό ακριβώς είναι η κόλαση. Εσύ είσαι ο αφέντης του σπιτιού, το σπίτι σού ανήκει, και οι καλεσμένοι έχουν γίνει εκείνοι ο αφέντης. Υποδέξου τους, φρόντισέ τους, αλλά μην ταυτίζεσαι μαζί τους΄ αλλιώς θα γίνουν ο αφέντης.
Ο νους γίνεται πρόβλημα, επειδή έχεις πάρει τις σκέψεις τόσο βαθιά μέσα σου που έχεις ξεχάσει την απόσταση΄ το ότι είναι επισκέπτες, ότι έρχονται και φεύγουν. Να θυμάσαι πάντα εκείνο που παραμένει: αυτή είναι η φύση σου, το ταό σου. Δίνε πάντα προσοχή σε εκείνο που δεν έρχεται ποτέ και δεν φεύγει ποτέ, όπως ακριβώς ο ουρανός. Αλλαξε την συνθήκη: μην εστιάζεσαι στους επισκέπτες, μείνε ριζωμένος μέσα στον οικοδεσπότη΄ οι επισκέπτες θα έρθουν και θα φύγουν.
Το 2012 σηματοδοτεί το τέλος μιας αστρολογικής περιόδου 26.000 ετών, την οποία γνώριζαν οι Μάγια, οι Ίνκα, οι Αζτέκοι, οι Μαορί όπως και οι περισσότεροι παλαιοί πολιτισμοί. Τον Δεκέμβριο του 2012 είναι και το οριστικό τέλος του πειράματος της Ατλαντίδας. Αυτό το πείραμα χρειάστηκε 10.000 χρόνια για να δημιουργηθεί, διήρκεσε 240.000 χρόνια και πήρε άλλα 10.000 χρόνια για να τακτοποιηθούν όλες οι εκκρεμότητες. Έτσι η συνολική διάρκεια του πειράματος ανήλθε στα 260.000 χρόνια και ολοκληρώνεται στις 21/12/2012.
Τότε, μια διπλή μεταμορφωτική αλλαγή θα ξεκινήσει, καθόσον ο πλανήτης και όλα όσα βρίσκονται επάνω του, των ανθρώπων συμπεριλαμβανομένων, θα κινηθούν προς την Άνοδο. Θα είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία για πνευματική ανάπτυξη που θα συμβεί ποτέ στην ιστορία του πλανήτη και όντα από όλα τα Σύμπαντα θα παρακολουθούν με δέος αυτό που θα συμβαίνει στη Γη μας!
Τι θα συμβεί ενεργειακά το 2012;
Δυο κοσμικές στιγμές υπάρχουν που θα συμβούν, η μία στις 11:11 της 11ης Νοεμβρίου του 2011 και η άλλη στις 11:11 της 21ης Δεκεμβρίου του 2012.
Αυτές θα είναι στιγμές ολικής σιγής απ’ άκρη σ’ άκρη στο Σύμπαν, όταν οι πύλες του ουρανού θ' ανοίξουν και θ' αφήσουν να εκχυθεί νέα θεϊκή ενέργεια – οπότε είναι δυνατόν να συμβούν πράγματα πέρα από κάθε φαντασία. Σημαντικός αριθμός ανθρώπων θα αφυπνιστεί ψυχικά και πνευματικά.
Επιπλέον, τρεις πλανήτες έχουν ρυθμιστεί έτσι, ώστε να αλληλεπιδράσουν κατά το ηλιοστάσιο του 2012. Ο Ποσειδώνας, που αντιπροσωπεύει την ανώτερη πνευματικότητα, ο Πλούτωνας το μετασχηματισμό και ο Ουρανός την αλλαγή. Δεδομένου ότι οι ενέργειες που αντιπροσωπεύουν μαζί, θα προκαλέσουν μαζική επίδραση στη συνείδηση του πλανήτη, θα προσφέρουν τη δυνατότητα για μια τεράστια αλλαγή στη συνειδητότητα.
Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω στην αλλαγή του 2012;
Να βάλεις στη ζωή σου την ειρήνη και την αρμονία. Η ενέργειά σου θα ανυψώνει τότε αυτόματα τις δονήσεις όσων θα έρχονται σε επαφή μαζί σου.
Άναγνώρισε ότι κάθε άλλος άνθρωπος είναι ίσος με σένα και φέρσου ανάλογα.
Τίμα όλες τις μορφές ζωής πάνω στον πλανήτη, από τα βράχια και τα έντομα μέχρι τα φυτά, τα ζώα και τον άνθρωπο.
Μην τροφοδοτείς με ενέργεια το φόβο, το σκοτάδι και τη μαζική υστερία. Άντίθετα, εστιάσου στο καλό, στο σοφό, στο μεγαλειώδες, για να μπορέσουν αυτά να εξαπλωθούν.
Οραματίσου τους ανθρώπους του κόσμου να κρατούν όλοι τα χέρια τους ειρηνικά.
Αν το κάνουν αυτό αρκετοί άνθρωποι, η συνειδητότητα όλων θα ανυψωθεί αναπόφευκτα.
Η ενέργεια αυξάνεται ήδη για το 2012; Αν ναι, υπάρχει πνευματική παρέμβαση;
Ναι, η συνείδηση της Γης έχει ήδη αυξηθεί στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το 2012. Διάφορα πράγματα έχουν συμβεί για να μας προετοιμάσουν για έναν μεγαλειωδέστερο τρόπο ύπαρξης, έτσι ώστε να μπορούμε τελικά να επαναφέρουμε την ενέργεια του Ουρανού στη Γη. Αυτή είναι μια μακρά και αργή διαδικασία, δεν θα συμβεί εν μία νυκτί, αλλά η Λαίδη Γαία έχει αποφασίσει ότι η Γη θα γίνει και πάλι ένας πλανήτης πέμπτης διάστασης.
Παλμοί φωτός ακτινοβολούνται προς τη γη κατά διαστήματα που αυξάνονται. Το φως περιέχει πνευματική γνώση και πληροφορίες.
Υψηλοί Άγγελοι του Φωτός συρρέουν στη Γη. Εκτός από μια σύντομη περίοδο κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, έκτοτε πολλοί αποσύρθηκαν.
Παλαιές σοφές ψυχές ενσαρκώνονται εκ νέου για να βοηθήσουν τη μετάβαση.
Παιδιά ίντιγκο, κρυστάλλινα, του ουράνιου τόξου, οι φωτισμένοι, από αυτούς είναι που ενσαρκώνονται.
Οι ισχυρές ενέργειες που είχαν αποσυρθεί από την πτώση της Ατλαντίδας επιστρέφουν. Σε αυτές περιλαμβάνονται η ενέργεια Μαχάτμα, η Ιόχρους Φλόγα, οι Gem ακτίνες και άλλες.
Ειδική ενέργεια ήρθε με την Αρμονική Σύγκλιση και την αρμονική συμφωνία.
Η διπλή διέλευση της Αφροδίτης έχει αρχίσει να εξισορροπεί την αρσενική και θηλυκή ενέργεια στη Γη.
Τα δελφίνια κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Οι Άγγελοι της Ατλαντίδας έχουν επιστρέψει στη Γη για να αναζητήσουν τους ανθρώπους, για να εργαστούν μαζί τους και να φέρουν πίσω την ενέργεια της Ατλαντίδας.
Οι δώδεκα ακτίνες έχουν δέσει στη Γη, για πρώτη φορά μετά την πτώση της Ατλαντίδας.
Ο πλανήτης αποτοξινώνεται αποτινάσσοντας την αρνητικότητα και το κολλημένο κάρμα, μέσα από σεισμούς, τυφώνες, πλημμύρες κλπ.
Η Κρίση, είναι μια κρίση συνείδησης. Μια κρίση που δεν μπορεί πια, να δεχτεί τους παλιούς κανόνες, τα παλιά σχέδια, τις αρχαίες παραδόσεις. Και αναλογιζόμενοι πως είναι ο κόσμος τώρα, με όλη αυτή τη μιζέρια, τις αντιθέσεις, την καταστρεπτική κτηνωδία, τις επιθέσεις και άλλα τόσα... Ο άνθρωπος έχει μείνει στάσιμος. Είναι ακόμη άγριος, βίαιος, επιθετικός, άπληστος ανταγωνιστικός. Και δημιούργησε μια κοινωνία μέσα σε αυτά τα όρια. Αυτό που προσπαθούμε με όλες αυτές τις συζητήσεις είναι να δούμε αν καταφέρουμε να μεταμορφώσουμε το μυαλό. Αλλά αυτό εξαρτάται από σας και όχι από άλλους. Γιατί εδώ δεν υπάρχει δάσκαλος, ούτε μαθητής, ούτε ηγέτης, ούτε γκουρού, ούτε αρχηγός, ούτε σωτήρας. Εσύ είσαι ο Δάσκαλος, ο Μαθητής, o Αρχηγός, ο Γκουρού, ο Ηγέτης, είσαι τα πάντα! Και η κατανόηση σημαίνει μεταμόρφωση. Έχετε ακούσει για αυτό εσείς; ως ανθρώπινα όντα γιατί δεν αλλάζετε; τι σας εμποδίζει; Εάν ο καθένας από εμάς ρωτούσε αυτή την ερώτηση, όχι... προφορικά ούτε διαλεκτικά σαν διασκέδαση αλλά να ρωτούσε, σοβαρά και βαθειά ποιά θα ήταν η απάντηση σας; ποιά θα ήταν η απάντηση σας σε αυτό το πρόβλημα; Στο ότι οι άνθρωποι ζουν με αυτόν τον τρόπο εδώ και χιλιετίες... και χιλιετίες... γιατί δεν έχουν αλλάξει; Γιατί ακόμα και σεις που ακούτε τώρα γιατί δεν έχετε αλλάξει; με κατάληξη την διαμάχη... την διαμάχη... την διαμάχη... συσσωρεύοντας όλο και περισσότερα όπλα για να καταστρέφουμε ο ένας τον άλλο. Τώρα... γιατί εσύ που θες να δεις σοβαρά αυτό το θέμα... Γιατί δεν ρωτάς τον εαυτό σου γιατί εγώ σαν ανθρώπινο όν...που έχει περάσει όλα αυτά... γιατί δεν έχω αλλάξει; Ποιά θα ήταν η απάντηση σας; Είτε δεν είστε σοβαροί θέλετε να ζήσετε μια πολύ επιφανειακή ζωή... και αυτή η επιφανειακοτητα προσωρινά σας ικανοποιεί... Είτε πραγματικά δεν σας νοιάζει ! αρκεί οι άμεσες απολαύσεις σας... να ικανοποιούνται πραγματικά δεν σας νοιάζει! Δεν σας νοιάζει αν τα παιδιά σας δολοφονούνται πραγματικά δεν έχετε βαθειά αγάπη.. στοργή για αυτά; Εάν είχατε... θα αποτρέπατε όλους τους πολέμους οπότε προφανώς... τίποτα απ᾽ όλα αυτά δεν σημαίνουν κάτι για εσάς ! (Τζ. Κρισναμούρτι)
«Ο Ζορμπάς είχε έναν υπέροχο τρόπο να αντιμετωπίζει τον θάνατο. Κι αυτός ήταν να ζει "στο φουλ" όλη του τη ζωή.
"Μην αφήσεις στον θάνατο τίποτε άλλο από ένα καμένο κάστρο" έλεγε.
Κάνοντας αυτό, κατόρθωσε να υπερβεί τον φόβο του θανάτου, όπως τον μειώνουμε όλοι μας όταν ζούμε όσο πιο "γεμάτα" μπορούμε τη ζωή μας. Αλλά αυτός ο φόβος σε έναν βαθμό υπάρχει σε όλους μας, μεγαλύτερος ή μικρότερος. Σε κάποιες περιόδους είναι πιο έντονος και φανερός, ενώ σε κάποιες άλλες περισσότερο καταχωνιασμένος μέσα μας».
Ο τρόπος που πεθαίνει ένας άνθρωπος είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικός του τρόπου που έχει ζήσει;
«Οχι απαραίτητα. Πολλοί αφυπνίζονται με την ιδέα του θανάτου. Στο βιβλίο μου έχω την ιστορία του Τολστόι για τον Ιβάν Ιλιτς, έναν αλαζονικό γρφειοκράτη που έχει αναλώσει όλη του τη ζωή στην απόκτηση χρημάτων και ισχύος. Και ο οποίος έχει μια στιγμή διαύγειας, όπου συνειδητοιεί ότι "πεθαίνω τόσο άσχημα επειδή έζησα τόσο άσχημα". Και μετά υπάρχει και η ιστορία του Επίκουρου, ο οποίος, αν και πεθαίνει με τρομερούς πόνους, είναι ατάραχος επειδή έχει δημιουργήσει κατά τη διάρκεια της ζωής του ισχυρό απόθεμα θετικής ενέργειας και εμπειριών, με αποτέλεσμα να βαδίζει ήρεμος προς τον θάνατο».
Υπάρχει κάτι αισιόδοξο που μπορεί να προκύψει από τον φόβο του θανάτου;
«Ω ναι, βέβαια! Παρ' ότι ο θάνατος μας καταστρέφει, η ιδέα του θανάτου μπορεί να μας βοηθήσει στη συνειδητοποίηση και την αλλαγή του τρόπου ζωής μας, ώστε να ζήσουμε στη συνέχεια πιο αυθεντικά. Πολλοί άνθρωποι ξοδεύουν όλη τη ζωή τους για να γίνουν πλουσιότεροι, να αποκτήσουν υλικά αγαθά. Ωστόσο, όλα αυτά δεν αποτελούν τίποτε άλλο από τρόπους διαφυγής/απόδρασης από την ιδέα ότι είμαστε θνητοί. Η συνειδητοποίηση του θανάτου κάποιους τους "πνίγει" και καταλαμβάνει τις ζωές τους, δεν μπορούν να τον βγάλουν από το μυαλό τους. Αλλά συνάντησα και ανθρώπους με καρκίνο που από τη στιγμή της ασθένειάς τους και μετά αντί να αφεθούν στην απελπισία, "ξύπνησαν" και έγιναν πιο δοτικοί απέναντι στη ζωή, ζώντας την πιο ουσιαστικά απ' ό,τι έκαναν μέχρι τότε». Στην αρχαία Ελλάδα, ο Υπνος και ο Θάνατος θεωρούνταν δίδυμα αδέρφια. Ο Ερωτας τι είδους σχέση είχε μαζί τους, υπήρχε κάποιος τρόπος σύνδεσής του με τον Θάνατο;
«Τώρα αγγίζετε ένα πολύ λεπτό θέμα. Ο Ερως και η Ζωτικότητα θεωρούνται ένα είδος εχθρού του Θανάτου, αφού η ισχυρή ερωτική επιθυμία μάς οδηγεί μακριά από τον θάνατο. Γνώρισα ανθρώπους, οι οποίοι όσο πλησίαζαν στον θάνατο τόσο πιο ενεργοί σεξουαλικά γίνονταν.
Ανθρώπους που τους οδηγούσαν στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο και από το στρες του θανάτου, το λίμπιντό τους παρουσίαζε τέτοια άνοδο ώστε ορμούσαν στη συνοδό-νοσοκόμα!
Σε βραχεία προοπτική, ο Ερως μπορεί να είναι το σεξ. Σε μακρά προοπτική, το να κάνεις παιδιά και να ζεις πιο ουσιαστικά είναι επίσης ένας τρόπος αντιμετώπισης του θανάτου».
Αλλάζει ο φόβος του θανάτου κατά περιόδους; Κάποτε υπήρχαν οι Μεγάλοι Πόλεμοι, τώρα οι άνθρωποι ζουν πιο ειρηνικά αλλά είναι και περισσότερο απομονωμένοι.
«Κάθε φορά υπεισέρχονται στο θέμα διαφορετικοί παράγοντες. Στις ταραγμένες περιόδους της ανθρώπινης Ιστορίας μπορεί να υπάρχουν πολλοί θάνατοι αλλά ισχυροποιείται η θρησκευτική πίστη η οποία προσφέρει κάποιου είδους δυνατότητα χειρισμού του φόβου του θανάτου. Παρ' ότι διαχρονικά οι θρησκευτικοί ηγέτες εκμεταλλεύονταν τον ανθρώπινο φόβο για τον θάνατο, χειραγωγώντας τις μάζες προς όφελός τους. Κάποιοι άλλοι που δουλεύουν σε νοσοκομεία και ασχολούνται συνεχώς με τον θάνατο μπορεί να συμφιλιωθούν περισσότερο με την ιδέα αυτή.
Πιστεύετε στη μετά θάνατον ζωή?
«Οχι. Αλλά πιστεύω στους "κυματισμούς". Οταν πετάς μια πέτρα στο νερό αυτή δημιουργεί μια σειρά κυματισμών που φτάνουν όλο και πιο μακριά. Μπορεί μετά τον θάνατό μας να μην υπάρχει η ταυτότητά μας αλλά, κάτι που είπες, κάτι που έκανες, κάτι που έμαθες σε κάποιον, αυτό θα συνεχίσει να υπάρχει. Επηρεάζουμε τους άλλους, πολλές φορές χωρίς καν να το γνωρίζουμε. Κι αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους, αφού όλοι μας έχουμε τους μικρούς τρόπους επιρροής μας. Βέβαια αναφέρομαι στους κυματισμούς με την έννοια της συμπόνιας και της αρετής. Ζώντας μια ενάρετη ζωή, βοηθώντας άλλους, βελτιώνεις τις ζωές τους και με τη σειρά τους και εκείνοι συμβάλλουν στη βελτίωση της ζωής κάποιων τρίτων. Ενώ εάν στέλνεις κύματα μίσους και μιζέριας, αυτά δεν θα είναι τόσο ισχυρά, γρήγορα θα χαθούν».
