Ο παλμός είναι ζωή, έλεγαν οι Αρχαίοι
Ο ζωντανός οργανισμός διαφέρει από το νεκρό οργανισμό στην ύπαρξη των διευθυνουσών ηλεκτρομαγνητικών ταλαντώσεων. Κάθε κύτταρο, κάθε ιστός, κάθε όργανο του σώματος κατά την λειτουργία του, εκπέμπει ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Τα κύματα αυτά είναι πολύ αδύναμα που όμως αγκαλιάζουν όλο το φάσμα, των συχνοτήτων, από τα υπερβραχέα ως τα υπερμακρά.
Όταν ο οργανισμός είναι υγιής, τα κύματα αυτά είναι φυσιολογικά, αρμονικά, όταν όμως εμφανίζονται παθογόνοι παράγοντες και φτάνουμε στην εκδήλωση ασθένειας, τότε ο οργανισμός παράγει παθογόνα και δυσαρμονικά ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παραβιάζεται η φυσιολογική ισορροπία και αρμονία και να διακόπτεται το συντονισμένο κυβερνητικό σύστημα διακανονισμού και αλληλοεπίδρασης των χιλιάδων πηγών ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων του οργανισμού.
Έτσι ο οργανισμός κάμπτεται και αρρωσταίνει γιατί δεν είναι πια σε θέση να διατηρήσει την δυναμική ισορροπία των τόσο ευαίσθητων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Όλη αυτή η κατάσταση του οργανισμού μεταβάλλεται σε φαύλο κύκλο και γίνεται πιο οξύ όταν παρεμβαίνουν στη διαδικασία αυτή οικολογικές, περιβαλλοντικές, νευρολογικές και ψυχολογικές επιρροές.
Θεραπεία και μεθοδολογία
Στο αδιέξοδο αυτό που δημιουργείται έρχεται και προσπαθεί να δώσει λύσεις η βιοσυντονιστική-αντηχητική θεραπεία. Η εν λόγω θεραπεία διαφέρει από όλες τις μέχρι τώρα γνωστές. Πρώτα ο ιατρός θεράπευε επειδή επέλεγε μια μέθοδο για ένα συγκεκριμένο ασθενή και σε κάποιο βαθμό, προσπαθούσε να επιβάλλει κάτι στον οργανισμό του.
Τώρα γίνεται «σύσκεψη» με τον οργανισμό του κάθε ασθενή. Η μέθοδος λέγεται προσαρμοστική βιοσυντονιστική-αντηχητική, δηλαδή ενεργοποιούνται οι προσαρμοστικές δυνατότητες του ίδιου του οργανισμού σε ένα κλειστό κύκλο. Ο οργανισμός εκπέμπει σήματα και τα λαμβάνει πίσω μετά από την επεξεργασία και μόνος του αποφασίζει για το τι να τα κάνει στην συνέχεια. Για να το πετύχουμε αυτό η ΒΣΘ χρησιμοποιεί ειδικά κατασκευασμένα μηχανήματα.
Η ιδιαιτερότητα είναι ότι η θεραπεία πραγματοποιείται με τις ταλαντεύσεις του ίδιου του ασθενή. Δηλαδή, χάρη σε κάτι, που ήδη διαθέτει ένας ανθρώπινος οργανισμός. Διαπιστώθηκε, ότι οι ταλαντεύσεις αυτές έχουν ηλεκτρομαγνητική φύση και μπορούν να αφαιρεθούν μέσω ηλεκτροδίων, τα οποία τοποθετούνται στα χέρια, πόδια του ασθενή καθώς και στα διάφορα σημεία εισόδου και εξόδου βίο-ενεργητικών πεδίων. Στα κλασσικά σημεία, τα οποία χρησιμοποιούνται, για παράδειγμα, στον κινέζικο βελονισμό. Με την αφαίρεση των ταλαντεύσεων τίθεται το ζήτημα της επεξεργασίας αυτών. Η επεξεργασία θα εξαρτηθεί από τα δύο είδη ταλαντεύσεων.
Χρήσιμες παρατηρήσεις
Παρατηρήθηκε, ότι υπάρχουν φυσιολογικές (αρμονικές) και παθολογικές (δυσαρμονικές) ταλαντεύσεις. Γενικώς οι δυσαρμονικές ταλαντεύσεις πάντα υπάρχουν σε ένα οργανισμό. Αλλά όταν το επίπεδο αυτών είναι αρκετά χαμηλό, τότε οι ταλαντεύσεις αυτές δεν επηρεάζουν την κανονική λειτουργία του οργανισμού. Όταν όμως υπερβαίνουν το κανονικό επίπεδο , εμφανίζεται η αρρώστια.
Με τα μηχανήματα της ΒΣΘ μπορούμε να απομονώσουμε τις δυσαρμονικές ταλαντεύσεις από τις αρμονικές και να αφαιρέσουμε τις δυσαρμονικές , φέρνοντας τες μέσω των ηλεκτροδίων πίσω στον οργανισμό σε μια αντιφατική μορφή έτσι ώστε οι ίδιες να αυτοεξουδετερωθούν μέσα στον οργανισμό. Δηλαδή οι ίδιες οι παθολογικές ταλαντεύσεις επιστρέφοντας από το μηχάνημα μετά την επεξεργασία, εξουδετερώνουν αυτές που υπάρχουν στον οργανισμό.
Ως αποτέλεσμα ο ασθενής και το μηχάνημα δημιουργούν ένα κλειστό προσαρμοζόμενο κύκλωμα ρύθμισης και ο οργανισμός και το μηχάνημα σε συνεχή συνεργασία αλληλοπροσαρμόζονται έτσι ώστε να δυναμώσουν οι φυσιολογικές (αρμονικές) και να εξουδετερωθούν οι παθολογικές (δυσαρμονικές) ταλαντεύσεις.
Αυτή είναι κύρια ιδέα της θεραπείας. Αυτή η μέθοδος σε γενικές γραμμές δεν έχει όρια. Αλλά θα πρέπει κανείς να την αντιμετωπίζει σαν μια συμπληρωματική θεραπεία, η οποία μπορεί να προηγείται του προ εγχειρητικού σταδίου και να ολοκληρώνει το στάδιο μετά την εγχείρηση, να συνδυάζεται με άλλου είδους θεραπείες, μεταξύ αυτές και με την αλλοπαθητική.
Εν κατακλείδι
Οι γιατροί λένε μερικές φορές: «η φύση θεραπεύει, ενώ ο γιατρός υπηρετεί». Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από τον ίδιο τον ανθρώπινο οργανισμό, πώς να θεραπεύει τον εαυτό του. Το κυριότερο είναι να αποκατασταθεί η ισορροπία και να ενεργοποιήσει ο οργανισμός τις ίδιες τις προστατευτικές δυνάμεις του.