Με την τεχνική αυτή, πρέπει πρώτα να αναπτύξεις την προσοχή. Χρειάζεται να αναπτύξεις μια στάση γεμάτη προσοχή, μόνο τότε μπορεί να γίνει αυτή η τεχνική, ώστε μετά, όποτε ξυπνά η προσοχή σου, να μπορείς να βιώνεις -μπορείς να βιώνεις τον εαυτό σου. Κοιτώντας απλώς ένα λουλούδι, μπορείς να βιώσεις τον εαυτό σου. Τότε, όταν κοιτάς το λουλούδι, δεν βλέπεις μόνο το λουλούδι αλλά και τον βλέποντα επίσης -μόνον όμως αν γνωρίζεις το μυστικό της προσοχής.
Κοιτάς κι εσύ ένα λουλούδι και μπορεί να νομίζεις ότι κοιτάζεις το λουλούδι, αλλά έχεις αρχίσει ήδη να σκέφτεσαι το λουλούδι και το ίδιο το λουλούδι το χάνεις. Δεν βρίσκεσαι πια εκεί, έχεις πάει κάπου αλλού, έχεις απομακρυνθεί. Με τη λέξη προσοχή εννοούμε πως όταν κοιτάς ένα λουλούδι και δεν κάνεις τίποτε άλλο -σαν να έχει σταματήσει ο νους, σαν να μην υπάρχει τώρα καμιά σκέψη και μόνο η απλή βίωση τού λουλουδιού εκεί πέρα....
Προσοχή σημαίνει σιωπηλή εγρήγορση χωρίς να παρεμβαίνουν οι σκέψεις. Ανάπτυξέ την. Μπορείς να την αναπτύξεις μόνον κάνοντάς την, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Κάνε το αυτό πιο πολύ και θα το αναπτύξεις. Οταν κάνεις το οτιδήποτε, όταν είσαι οπουδήποτε, προσπάθησε να το αναπτύξεις.
Ταξιδεύεις με ένα αυτοκίνητο ή με το τρένο. Τι κάνεις εκεί; Προσπάθησε να αναπτύξεις την προσοχή, μην χάνεις χρόνο. Επί μισή ώρα θα βρίσκεσαι μέσα στο τρένο: ανάπτυξε την προσοχή. Να είσαι απλώς εκεί. Μην σκέφτεσαι. Κοίταξε κάποιον, κοίταξε το τρένο ή κοίταξε απέξω, γίνε όμως το κοίταγμα, μην σκέφτεσαι τίποτα. Σταμάτα να σκέφτεσαι. Να είσαι εκεί και να κοιτάς. Το κοίταγμά σου θα γίνει άμεσο, διεισδυτικό, και από παντού θα αντανακλάται πίσω το κοίταγμά σου και θα αποκτήσεις επίγνωση εκείνου που κοιτάζει.
Δεν έχεις επίγνωση του εαυτού σου, επειδή υπάρχει ένα τείχος. Οταν κοιτάς ένα λουλούδι, πρώτα οι σκέψεις σου αλλάζουν το κοίταγμά σου, δίνουν το δικό τους χρώμα. Επειτα το κοίταγμα εκείνο πηγαίνει στο λουλούδι. Επιστρέφει, αλλά πάλι τότε οι σκέψεις σου του δίνουν διαφορετικό χρώμα. Κι όταν επιστρέφει, δεν σε βρίσκει εκεί ποτέ. Εχεις πάει κάπου αλλού, δεν βρίσκεσαι εκεί.
Κάθε κοίταγμα επιστρέφει, τα πάντα αντανακλώνται, παίρνουν απόκριση, αλλά εσύ δεν βρίσκεσαι εκεί να τα δεχτείς. Να είσαι λοιπόν εκεί για να δεχτείς. Ολη τη μέρα μπορείς να το δοκιμάσεις αυτό σε πολλά πράγματα και σιγά-σιγά θα αναπτύξεις την ιδιότητα της προσοχής. Με την προσοχή αυτή κάνε το εξής:
Οπου ξυπνά η προσοχή σου, στο σημείο εκείνο ακριβώς, βίωσε.
Κοίταζε τότε παντού, αλλά να κοιτάς απλώς. Εχει ξυπνήσει η προσοχή - και θα βιώσεις τον εαυτό σου. Η πρώτη όμως προϋπόθεση είναι να έχεις την ικανότητα να δίνεις προσοχή. Και μπορείς να το εφαρμόσεις αυτό. Δεν υπάρχει λόγος να πάρει επιπλέον χρόνο.
Ο,τι κι αν κάνεις, -αν τρως, κάνεις μπάνιο, στέκεις κάτω από το ντους- δώσε προσοχή. Αλλά τι πρόβλημα υπάρχει; Το πρόβλημα είναι ότι κάνουμε τα πάντα με το νου και προγραμματίζουμε συνεχώς για το μέλλον. Μπορεί να ταξιδεύεις μέσα σε ένα τρένο, αλλά ο νους σου ίσως να κανονίζει άλλα ταξίδια, να προγραμματίζει, να σχεδιάζει. Σταμάτησέ το αυτό.
Ενας μοναχός του Ζεν, ο Μποκούτζου, έχει πει, ΄΄Αυτός είναι ο μόνος διαλογισμός που ξέρω. Οταν τρώω, τρώω. Οταν περπατώ, περπατώ. Κι όταν νυστάζω, κοιμάμαι. Ο,τι συμβαίνει, συμβαίνει. Δεν παρεμβαίνω ποτέ.΄΄
Αυτό είναι όλο -μην παρεμβαίνεις. Κι ό,τι συμβαίνει, άφησέ το να συμβαίνει΄ εσύ να βρίσκεσαι απλώς εκεί. Αυτό θα σου δώσει την ιδιότητα της προσοχής. Κι όταν δίνεις προσοχή, η τεχνική αυτή είναι στο χέρι σου....
Οπου ξυπνά η προσοχή σου, στο σημείο εκείνο ακριβώς, βίωσε.
Θυμήσου απλώς τον εαυτό σου.
Υπάρχει κάποιος βαθύς λόγος λόγω του οποίου η τεχνική αυτή μπορεί να είναι ωφέλιμη. Μπορείς να πετάξεις μια μπάλα και να χτυπήσεις έναν τοίχο -η μπάλα θα επιστρέψει. Οταν κοιτάς ένα λουλούδι ή ένα πρόσωπο, ρίχνεις ορισμένη ενέργεια -το κοίταγμά σου είναι ενέργεια. Και δεν έχεις επίγνωση τού ότι, όταν κοιτάς, επενδύεις μερική ενέργεια, ρίχνεις μερική ενέργεια.
Μια ορισμένη ποσότητα της ενέργειάς σου, της ζωτικής σου ενέργειας, την ρίχνεις. Γι΄αυτό και νιώθεις εξάντληση όταν έχεις κοιτάξει το δρόμο όλη μέρα: τους ανθρώπους που περνούν, τις διαφημισεις, το πλήθος, τα μαγαζιά. Κοιτάζοντας τα πάντα νιώθεις εξάντληση και θέλεις τότε να κλείσεις τα μάτια σου και να χαλαρώσεις. Τι έχει συμβεί; Γιατί αισθάνεσαι τόσο εξαντλημένος; Επειδή έριχνες ενέργεια.
Ο Βούδας και ο Μαχαβίρα επέμεναν και οι δυο να μην κοιτούν πάρα πολύ οι μοναχοί τους, έπρεπε να συγκεντρώνουν την προσοχή τους στο έδαφος. Ο Βούδας λέει ότι μπορείς να κοιτάς μόνο μέχρι ενάμιση περίπου μέτρο μπροστά σου.
Μην κοιτάς πουθενά. Κοίταγε απλώς το μονοπάτι όπου περπατάς. Είναι αρκετό να κοιτάς ενάμιση μέτρο μπροστά, γιατί όταν έχεις προχωρήσει ενάμιση μέτρο, θα κοιτάς και πάλι ενάμιση μέτρο μπροστά. Μην κοιτάζεις πιο πέρα από τόσο, γιατί δεν πρέπει να σπαταλάς ενέργεια χωρίς λόγο.
Οταν κοιτάς, πετάς μια ορισμένη ποσότητα ενέργειας. Περίμενε, μείνε σιωπηλός, άφησε να γυρίσει πίσω εκείνη η ενέργεια. Και θα σου κάνει εντύπωση. Αν μπορείς να επιτρέψεις στην ενέργεια να έρθει πίσω, δεν θα νιώθεις ποτέ εξαντλημένος.
Κάνε το. Αύριο το πρωί, δοκίμασέ το. Μείνε σιωπηλός, κοίταξε κάποιο πράγμα. Μείνε σιωπηλός, μην το σκέφτεσαι, και περίμενε υπομονετικά μια μόνο στιγμή - η ενέργεια θα επιστρέψει μάλιστα, μπορεί και να αναζωογονηθείς.
Με ρωτούν συνέχεια οι άνθρωποι... Διαβάζω συνεχώς, έτσι λοιπόν με ρωτούν, ΄΄Γιατί εξακολουθούν και είναι εντάξει τα μάτια σου; Θα έπρεπε να είχες χρειαστεί γυαλιά εδώ και καιρό.΄΄
Μπορείς να διαβάζεις, αν όμως διαβάζεις σιωπηλά, χωρίς καθόλου σκέψεις, η ενέργεια επιστρέφει. Δεν την σπαταλάς ποτέ. Δεν νιώθεις ποτέ κουρασμένος. Σε όλη μου τη ζωή διαβάζω δώδεκα ώρες την ημέρα, καμιά φορά ακόμη και δεκαοκτώ ώρες την ημέρα, αλλά δεν αισθάνθηκα ποτέ καμιά κόπωση.
Δεν αισθάνθηκα ποτέ τίποτε στα μάτια μου, καμιά κόπωση ποτέ. Αν δεν υπάρχουν σκέψεις, η ενέργεια επιστρέφει΄ δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο. Και αν βρίσκεσαι εκεί, την απορροφάς ξανά και αυτή η νέα απορρόφηση είναι αναζωογονητική. Αντί να κουραστούν τα μάτια σου, τα νιώθεις πιο χαλαρά, πιο ζωντανά, γεμάτα με πιο πολλή ενέργεια.
ΟSHO
