Ξέχασε με
Θα ήθελα απλώς να με συγχωρήσουν και να με ξεχάσουν.
Δεν υπάρχει λόγος να με θυμάσαι.
Λόγος υπάρχει να θυμηθείς τον εαυτό σου!
Αυτό που θα ήθελα λοιπόν είναι να με ξεχάσεις εντελώς και να με συγχωρήσεις επίσης'
γιατί είναι δύσκολο να με ξεχάσεις.
Γι' αυτό σου ζητώ να με συγχωρήσεις που σε έβαλα σε κόπο.
Να θυμάσαι τον εαυτό σου.
OSHO
«Ο Όσσο προετοίμασε τον άνθρωπο για αυτόν τον πολιτισμό της μετασκέψης! Αποκάλυψε όλες τις προσφιλείς ψευδαισθήσεις του νου μέχρι την Νιρβάνα, τον τελευταίο εφιάλτη… Υπήρξε ο συγκλονιστικότερος πνευματικός χάκερ του 20ου αιώνα! Κατέδειξε το Μάτριξ! Ξεμπρόστιασε τις φωλεές του σατανά -του συλλογικού αρνητικού εγρηγορότος- πίσω από την πολιτική και την θρησκευτική εξουσία. Γι’ αυτό και τον δολοφόνησαν! »
O Osho απορρίπτει την κοινή άποψη ότι «η εξουσία διαφθείρει» και, αντιθέτως, διατείνεται ότι αυτοί που αναζητούν την εξουσία είναι ήδη διεφθαρμένοι: Από τη στιγμή που θα πετύχουν τον στόχο τους, η διαφθορά τους απλώς βρίσκει την ευκαιρία να εκφραστεί. Αυτός είναι και ο λόγος που ακόμη και όσοι αναζητούν την εξουσία για να επιφέρουν ριζοσπαστικές αλλαγές, τόσο συχνά αποτυγχάνουν, ακόμη και αν έχουν τις καλύτερες προθέσεις. Αυτή η «θέληση για εξουσία» εκφράζεται, όχι μόνο στην πολιτική, λεει ο Osho, αλλά και στις καθημερινές μας σχέσεις. Σε αντιδιαστολή, προσφέρει ένα νέο όραμα για τις σχέσεις και την κοινωνία, βασισμένο όχι στην άσκηση εξουσίας πάνω στους άλλους, αλλά στην αναγνώριση της μοναδικότητας του κάθε ατόμου.
«Καταλαβαίνω την απελπισία σου, πόσο αβοήθητος αισθάνεσαι. Έτσι ίσως αισθάνεται κάθε ανθρώπινο πλάσμα που συνειδητοποιεί την παρούσα κρίση. Αλλά δεν αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχει μια μεγαλύτερη δύναμη. Η καταστροφή είναι δύναμη χαμηλής τάξης, η δημιουργία είναι δύναμη υψηλής τάξης. Η καταστροφή πηγάζει από το μίσος, η δημιουργία πηγάζει από την αγάπη.
Έχεις καταλάβει ότι το μίσος μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα στην ολοκληρωτική της αυτοκτονία, αλλά δεν έχεις αντιληφθεί τη δυνατότητα ότι η αγάπη, καθώς θα κορυφώνεται, μπορεί απλά να εμποδίσει την κρίση να συμβεί. Κανείς δεν είναι ασήμαντος, επειδή ο καθένας έχει καρδιά, κι ο καθένας έχει αγάπη, κι ο καθένας έχει ευαισθησία, συνείδηση και μπορεί να φτάσει στο αποκορύφωμα της ύπαρξης. Ένα και μόνο άτομο αρκεί για να εμποδίσει αυτή τη μεγάλη κρίση, πόσo μάλλον εκατομμύρια άνθρωποι, γεμάτοι με αγάπη, χαρά και σιωπή».
Osho
Οι άνθρωποι φοβούνται...,
φοβούνται πάρα πολύ εκείνους που γνωρίζουν τον εαυτό τους.
Εκείνους που έχουν μια δύναμη, μια αύρα και ένα μαγνητισμό,
ένα χάρισμα που μπορεί να βγάλει από τη φυλακή της παράδοσης τους νέους ανθρώπους που διψάνε για ζωή.
Φοβούνται τον άνθρωπο που δεν μπορεί να υποδουλωθεί-αυτή είναι η δυσκολία, και δεν μπορεί να φυλακιστεί.
Οι μάζες δεν θέλουν να ταράζονται ακόμη κι αν ζουν στη δυστυχία, γιατί έχουν συνηθίσει στη δυστυχία…
και όποιος δεν είναι μίζερος και δυστυχισμένος, μοιάζει ξένος γι αυτούς.
Ο ελεύθερος άνθρωπος έχει σπάσει τα δεσμά της καταπίεσης και της καλής γνώμης των άλλων,
αγκαλιάζει όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, είναι εξεγερμένος, όχι επειδή μάχεται ενάντια σε κάποιον άλλον, αλλά επειδή έχει ανακαλύψει την δική του αληθινή φύση και είναι αποφασισμένος να ζήσει σύμφωνα με αυτή, ξέροντας ότι χρειάζεται αρκετό θάρρος για να αναλάβει την ευθύνη να ζήσει τη δική του αλήθεια.
Osho
Ο νούς δεν είναι η πραγματικότητα' είναι μια ψευδής ερμηνεία. Δεν είσαι ο νούς, ποτέ δεν ήσουν, ποτέ δεν μπορείς να γίνεις. Αυτό είναι το πρόβλημα-έχεις ταυτιστεί με κάτι που δεν υπάρχει. Είσαι σαν τον ζητιάνο, που πιστεύει πως κατέχει βασίλειο. Ανησυχεί τόσο για το βασίλειο-πώς να το διαχειριστεί, πώς να το διοικήσει, πώς να σταματήσει την αναρχία. Δεν υπάρχει βασίλειο και όμως ανησυχεί.
Ο νούς είναι σαν το πλήθος' οι σκέψεις είναι τα άτομα. Και επειδή οι σκέψεις υπάρχουν διαρκώς, νομίζεις οτι η διαδικασία είναι αληθινή. Πέταξε κάθε ξεχωριστή σκέψη και δεν θα μείνει τίποτα στο τέλος. Δεν υπάρχει κανένας τέτοιος νούς, μόνο σκέψεις.
Μεταξύ δύο σκέψεων προσπάθησε να είσαι έξυπνος' κοίτα το διάλειμμα, το κενό ανάμεσα. Δεν θα βρείς νού' αυτή είναι η φύση σου. Οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν -είναι τυχαίες- αλλά το εσωτερικό κενό πάντα μένει. Σύννεφα μαζεύονται και φεύγουν, εξαφανίζονται -είναι τυχαία- αλλά ο ουρανός παραμένει. Εσύ είσαι ο ουρανός.
Απλά παρατήρησε το σώμα, το νού. Αυτά δεν είναι εσύ, εσύ είσαι ο παρατηρητής. Και ο παρατηρητής είναι ένα άλλο όνομα για το βούδας.
Το πρώτο πράγμα που κάνει ένα κοάν είναι να σε φτιάξει εντελώς ίσιο, σαν να σημαδεύεις ένα στόχο, όπως κάποιο βέλος. Αν γίνει αυτό, σύντομα ο νούς σου θα κουραστεί. Αλλά αν διατηρήσεις κάποια ενέργεια, ο νούς σου πάντα θα αναζωογονοποιείται. Η διατηρημένη ενέργεια ποτέ δεν θα σ' αφήσει κουρασμένο και εξουθενωμένο, ώσπου φτάνεις να παρατήσεις το κοάν, απλά να πείς, "Βαρέθηκα. Τελείωσα. Αυτό είναι χαζό - δεν γίνεται να υπάρχει κανένας ήχος απο το χειροκρότημα του ενός χεριού"! Αυτή τη στιγμή της εξάντλησης, ο νούς σταματά κουρασμένος, εντελώς εξαντλημένος. Με σταματημένο το νού, έστω για μια στιγμή, στο άνοιγμα-κλείσιμο ενός ματιού βρίσκεσαι στην άλλη όχθη.
Ο νούς σου είναι πολύ διστακτικός, ταλαντευόμενος. Ένα κοάν συγκεντρώνει όλες σου τις ενέργειες. Το κοάν δεν μπορεί να γίνει με "χλιαρό" τρόπο, αυτό είναι επικίνδυνο. Πρέπει να γίνει ολοκληρωτικά, έτσι ώστε να εξαντληθεί ο νούς γρήγορα - όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Osho
Την ζωή την ανακαλύπτει κανείς μόνο γνωρίζοντας αυτό που βρίσκεται εντός του. Εκείνος που δεν το γνωρίζει, βρίσκεται περικυκλωμένος κάθε λεπτό απ' το θάνατο και απ' το φόβο του θανάτου.
Ένας σάντου (σ.τ.μ.: Ινδός αναχωρητής) ρωτήθηκε απ' τους φίλους του, "Αν κάποιοι χυδαίοι άνθρωποι σου επιτίθονταν, τί θα έκανες;" Εκείνος απάντησε, "Θα οχυρωνόμουν μέσα στο ισχυρό μου φρούριο". Αυτή η κουβέντα έφτασε στα αφτιά των εχθρών. Έτσι μια μέρα που ήταν μόνος, οι εχθροί τον περικύκλωσαν και είπαν, " Σάντου! Πές μας πού είναι το ισχυρό σου φρούριο;" Ο σάντου άρχισε να γελάει και ακουμπώντας το χέρι του στην καρδιά απάντησε, "Αυτό είναι το φρούριο μου. Κανείς δεν μπορεί να του επιτεθεί. Το σώμα μπορεί να καταστραφεί, αλλά αυτό που βρίσκεται μέσα όχι. Αυτό είναι το φρούριο μου. Η μόνη μου ασφάλεια είναι να ξέρω τον δρόμο πρός τα κει."
Αυτός που δεν ξέρει αυτό το ισχυρό φρούριο ζεί στην ανασφάλεια. Η ζωή του περιστοιχίζεται απο εχθρούς κάθε λεπτό. Ένα τέτοιο άτομο δεν έχει ακόμα βρεί το καταφύγιο ασφάλειας και ειρήνης. Και αυτοί που ψάχνουν έξω γι' αυτό το καταφύγιο, ψάχνουν μάταια γιατί βρίσκεται μέσα τους.
Μόνο όταν τα θεμέλια βρίσκονται εντός σου γνωρίζεσαι αληθινά με την ζωή, γιατί η περιφέρεια που βρίσκεται έξω απ' αυτό το κέντρο είναι δημιούργημα του θανάτου.
Osho
.
