Έχεις τον γιατρό που αντιστοιχεί στην συνείδηση σου.

Είσαι ακάλυπτος χωρίς σύνδεση με την Ζώσα Ζωή, οπότε μην αρνείσαι την ιατρική βοήθεια!

Πρόκειται για τεράστια αλήθεια. Ο Θεός είναι εκείνος που έδωσε στον άνθρωπο την όποια ιατρική ή άλλη θεραπευτική γνώση. Κάθε θεραπευτική γνώση εκ Θεού είναι! Η κλασική ιατρική αλλά και το πλήθος των λεγομένων εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων, γνωρίζουν πληθώρα μέσων βοήθειας για την αποκατάσταση της υγείας.

 Είναι κοινός τόπος πλέον η επίδραση του νου στο σώμα. 

Σε «οριζόντιο» επίπεδο υπάρχουν γιατρικά από την φύση, και την χημεία ακόμα, καθώς και η άμεση δράση της χειρουργικής επέμβασης. 

Σε «κατακόρυφο» επίπεδο το φάσμα της μεταμορφωτικής δράσης δεν έχει όρια:  μέχρι το «θαύμα», την άμεση αποκατάσταση.

 Τι εμποδίζει τον άνθρωπο να χρησιμοποιεί την δύναμη του νου όχι μόνο για να αρρωσταίνει αλλά και για να θεραπεύεται;

 Η πίστη! Η πίστη όχι σ’ έναν μεταφυσικό «Θεό», αλλά στην ίδια την δύναμη της ζωής που υπάρχει μέσα μας, γύρω μας, παντού, μέχρι την Πηγή της! 

Ο βαθμός της πίστης μας, αλλά και της γνωριμίας μας με την ζώσα ζωή του Πνεύματος κινητοποιεί αντίστοιχες δυνάμεις αποκατάστασης! 

Καθοριστική κίνηση αποκατάστασης της υγείας είναι ο συναισθηματικός εμετός! Να αποβάλει κανείς καταχωνιασμένα και σάπια συναισθήματα χρεώσεων, πικριών και ενοχών.

 Η υψηλότερη μορφή κάθαρσης είναι η συγχώρηση. Αυτός που έχει συγχωρέσει είναι καθαρός, είναι ελεύθερος! Και αυτός που είναι ελεύθερος, πάλλεται μέσα στην ζώσα Ροή… 

Ενεργοποιείστε το αγνό πανίσχυρο σημείο της Ζώσας Ζωής εντός! Ας ξεκινήσουμε από την συγχώρηση…

 http://stema10.blogspot.gr/

.

 

Γιατί άραγε πονάμε?

Ο σωματικός πόνος μπορεί να σημαίνει:

Πρώτον, ότι έχεις κάνει λάθος (συνειδησιακά) γι’ αυτό πλήττεσαι.

Δεύτερον, ότι σηκώνεις κάτι για κάποιον άλλον ή για την ανθρωπότητα (υπογραφές ψυχής…)

Τρίτον, ότι είναι το αντίτιμο για να περάσεις σε υψηλότερο επίπεδο.

Τέταρτον, ότι πέρασες σε υψηλότερο επίπεδο στο οποίο όμως το σώμα δεν μπορεί ακόμα να προσαρμοστεί. Η μεταβολή ήταν δηλαδή πολύ βίαιη για το σώμα!

  

Σε κάθε περίπτωση ο πόνος δεν είναι παρά μάθημα. Έρχεται για να φύγει! Όσο συντομότερα κατανοήσουμε την προέλευση του, τόσο συντομότερα θεραπευόμαστε.

 Κάθε στιγμή μπορούμε να δεχτούμε άμεσα την χάρη! Η χάρη αναιρεί τον πόνο! Εξάλλου «Το παν είναι κινητόν». Όλα αλλάζουν! 

Η ύλη είναι φτιαγμένη για να υπακούει το πνεύμα!

 Βρισκόμαστε ακριβώς στο σημείο όπου η ανθρωπότητα πρέπει να υπογράψει την οδό της χάριτος οριστικά: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ!

 http://stema10.blogspot.gr/

.

 

Ο Δον Χουάν μιλαει στον Καστανέντα για το εγώ, τους αυτοκατοπτρισμούς μας και το ξεμασκάρεμά τους.

.

Ο παλιός άνθρωπος ήξερε με τον πιο άμεσο τρόπο τι να κάνει και πώς να το κάνει. Αλλά επειδή ακριβώς τα πήγαινε τόσο καλά, άρχισε να αναπτύσσει μια αίσθηση ατομικότητας, που του έδινε την αίσθηση ότι μπορούσε να προβλέπει και να προγραμματίζει τις πράξεις του. Έτσι εμφανίσθηκε η ιδέα του ανεξάρτητου ατόμου, ενός ατόμου που άρχισε να υπαγορεύει τη φύση και το σκοπό των πράξεων του ανθρώπου.

Καθώς μεγάλωνε το αίσθημα της ατομικότητας ο άνθρωπος έχασε την επαφή του με τη σιωπηλή γνώση. Ο σύγχρονος άνθρωπος κληρονόμος αυτής της παράδοσης είναι τόσο απελπιστικά απομακρυσμένος από τη πηγή των πάντων, που το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκφράσει την απελπισία του με βίαιες και κυνικές πράξεις αυτοκαταστροφής.

.

Οι μάντεις είχαν ανακαλύψει ότι κάθε κίνηση του σημείου συναρμογής (εστίασης της προσοχής του) σήμαινε την απομάκρυνση από την υπερβολική απασχόληση με την ατομικότητα που ήταν το στίγμα του σύγχρονου ανθρώπου. Πίστευαν ότι ήταν η θέση αυτού του σημείου που έκανε το σύγχρονο άνθρωπο ένα καταστροφικό εγωιστή, μια ύπαρξη που έχει ενδιαφέρον μόνο για την εικόνα της. 

Έχοντας χάσει κάθε ελπίδα επιστροφής στη πηγή των πάντων, ο άνθρωπος αναζητούσε ανακούφιση στην ατομικότητά του και σε αυτή του τη προσπάθεια κατάφερε να σταθεροποιήσει το σημείο συναρμογής του στη θέση διαιώνισης της εικόνας του.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι κάθε απομάκρυνση αυτού του σημείου από τη συνηθισμένη του θέση, συνεπάγεται και μια αντίστοιχη απομάκρυνση από τον αυτοκατοπτρισμό του ανθρώπου και τη σημασία του εγώ του.

Οι μάντεις έχουν ξεμασκαρέψει τη σημασία του εγώ και βρήκαν ότι ήταν η αυτολύπηση μασκαρεμένη σε κάτι άλλο. Δεν ακούγεται πιθανό, αλλά έτσι είναι. Η αυτολύπηση είναι ο πραγματικός εχθρός και η πηγή της δυστυχίας του ανθρώπου.

Αν δε λυπόταν ο άνθρωπος τον εαυτό του, δε θα μπορούσε να τον θεωρεί σπουδαίο. Η φαινομενικά ανεξάρτητη φύση του εγώ είναι που δίνει την ψεύτικη αίσθηση της αξίας και σπουδαιότητάς του.

Όλοι μας κουβαλάμε μαζί μας ένα μεταφορικό κοφτερό μαχαίρι: τις υποθέσεις της αυτοανάκλασής μας. Με το μαχαίρι αυτό κοβόμαστε μόνοι μας και αιμορραγούμε και η δουλειά της αυταρέσκειάς μας είναι να μας δίνει το αίσθημα ότι αιμορραγούμε όλοι μαζί, ότι μοιραζόμαστε δήθεν κάτι θαυμάσιο με τους άλλους: την ανθρώπινη φύση μας. Αν όμως το εξετάσουμε καλά, θα δούμε ότι μόνοι μας αιμορραγούμε, ότι δε μοιραζόμαστε τίποτα με κανένα και ότι όλα όσα κάνουμε είναι ένα παιχνίδι της αυτοανάκλασής μας.

Η θέση της αυτοανάκλασης αναγκάζει το σημείο συναρμογής μας να συναρμολογήσει ένα κόσμο ψεύτικης ευσπλαχνίας, αλλά πραγματικής σκληράδας κι εγωκεντρισμού. Σε αυτό τον κόσμο τα μόνα πραγματικά συναισθήματα είναι εκείνα που βολεύουν αυτόν που τα αισθάνεται.

 Εκείνο βασικά που επιδιώκει ένας δάσκαλος από τους μαθητές του είναι να σπάσουν το καθρέφτη της αυτοανάκλασής τους. Η μόνη βοήθεια που μπορεί πραγματικά να τους προσφέρει,  είναι οι επιθέσεις που κάνει σε αυτό τον εσωτερικό τους καθρέφτη για να τους βοηθήσει να τον κομματιάσουν.

.

"Tathatā". Η αποδοχή των πραγμάτων όπως είναι.

Η σύγκρουση ανάμεσα στα γεγονότα που συμβαίνουν και σ' αυτά που θεωρώ σωστά, πιστεύω κι αναμένω να γίνουν όπως εγώ θέλω, δημιουργεί δυστυχία και ασθένειες. 

 Αυτό εκφράζουν ο Edward Bach, ο dr. Hamer, η Byron Katie, πολλοί σημερινοί επιστήμονες και οι περισσότεροι πνευματικοί δάσκαλοι. 

Η αληθινή φύση της πραγματικότητας, "Tathatā" στον Βουδισμό, αναφέρεται στην αποδοχή των πραγμάτων όπως είναι, όχι μοιρολατρικά αλλά σαν αποτέλεσμα της παρατήρησης, της ελεύθερης βούλησης και της εμπειρικής ενότητάς μας με το όλον. 

Αφήνομαι, παραδίδομαι στη ροή της ζωής δεν σημαίνει πως παραιτούμαι από την προσπάθεια βελτίωσης των εκάστοτε συνθηκών, αλλά ότι ζω την κάθε στιγμή με πλήρη επίγνωση της αληθινής μου φύσης. 

Βιώνω το παρόν ως μια κατάσταση ύπαρξης πέρα από τα όρια του γραμμικού χρόνου, βιώνω συνειδητά τα λεγόμενα «ανοίγματα του χρόνου». 

Αποδοχή, εμπιστοσύνη, συνειδητή σύνδεση κι ενότητα με την πηγή της ύπαρξής μου, αποτελούν στάση ζωής με καθημερινή επαγρύπνηση και παρατήρηση. 

Καθημερινή διερεύνηση των πεποιθήσεων και των νοητικών μου προβολών, διαρκή ενθύμηση της ουσίας μου κι αναγνώριση της ψευδαίσθησης του διαχωρισμού.

 Ως κοινωνός της ζωής, βαδίζω το δρόμο μου με εμπιστοσύνη, χάρη κι ευγνωμοσύνη για το κάθε τι που συναντώ μπροστά μου.

Ζωή Πεπόνη



 Tathatā, λόγια σοφίας από τον Manuel Schoch 


 

 http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=31rfqBnwTro#!

















.

ΧΗΜΙΚΟΙ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΙ (CHEMTRAILS) - Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ

.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ παραδέχεται ότι ψεκάζουν τουλάχιστον για μετατροπή καιρού. Η δική μας κάνει την πάπια, τα παπαγαλάκια που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι (μαζί με τους μετεωρολόγους στα ΜΜΕ) χλευάζουν τις ανησυχίες πολιτών που διαμαρτύρονται για αυτή την κατάσταση, αποκαλώντας τους ούτε λίγο ούτε πολύ συνωμοσιολόγους ψυχάκηδες, και δυστυχώς υπάρχουν και πολίτες που αποδέχονται αυτές τις ανοησίες (όπως πιθανότατα αποδέχονται ένα σωρό άλλα ψεύδη που παρουσιάζουν ως "πραγματικότητα") Καιρός να αφυπνιστούμε. Μας ψεκάζουν με δηλητήρια, λες και είμαστε ζωίφια, και υπάρχουν άτομα, που μόνο "ευχαριστώ" δεν τους εχουν πει ακόμα. Έλεος!

 ( http://www.ideografhmata.gr/forum/viewtopic.php?p=189020#p189020) .




 






.


 . .




















.
 . ... . .