Κοβοντας τις χορδες που μας απομυζούν ενέργεια. / Tεχνικη

Στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους δίνουμε και παίρνουμε ενέργεια. Υπάρχουν όμως ορισμένα άτομα (συνήθως του στενού μας περιβάλλοντος) που συστηματικά μας απαμυζούν ενέργεια με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε "πεσμένοι".

 Γι αυτό φανταζόμαστε μια χονδρή χορδή να ξεκινάει από το ηλιακό μας πλέγμα (τρία δάκτυλα πάνω από τον αφαλό) και να διακλαδίζεται συνδεόμενη με όλους αυτούς (καλούς ή κακούς) που μπορεί να μας απομυζούν. 

Τότε ζητώντας από ανώτερους οδηγούς, να μας βοηθήσουν να απαλλαγούμε από τις χορδές αυτές, κατεβάζουμε το χέρι μας σαν τσεκούρι ή ξίφος με φόρα εμπρός από το ηλιακό μας πλέγμα δύο τρεις φορές και φανταζόμαστε να κόβεται η χορδή και να διαλύεται, ενώ βάζουμε το χέρι μας πάνω από το ηλιακό μιας πλέγμα για να σφραγίσουμε την εκροή της ενέργειας μας.

 Αυτό μπορούμε να το κάνουμε (απλοποιημένο) και κατά την διάρκεια της ημέρας εάν αισθανθούμε ότι κάποιος μας απομυζά ενέργεια. Τότε κλείνουμε τα μάτια, φανταζόμαστε  την χορδή που μας συνδέει με αυτόν και την κόβουμε με το χέρι μας, που κατεβαίνει σαν τσεκούρι ή ξίφος δυο-τρεις φορές εμπρός από το ηλιακό μιας πλέγμα.

 Στην συνέχεια προστατεύουμε την αύρα μας (για να μην ξανασυμβεί) γεμίζοντάς την με χρυσοκίτρινο φως και σφραγίζοντάς την με βιολετί χρώμα, πράγμα που μπορούμε να το κάνουμε και εκ των προτέρων κάθε πρωί, ή πριν από μια "δύσκολη" συνάντηση.

.

 

Πως μπορώ να αλλάξω τις περιοριστικές μου πεποιθήσεις ;

 
Tο 90% της συμπεριφοράς των ανθρώπων έχει προγραμματιστεί μέχρι την ηλικία των 7 ετών!

 Τι σημαίνει αυτό ;

Η εικόνα που έχει ο καθένας μας για τον εαυτό του καθώς και οι σχέσεις μας με τους άλλους και οι βασικές μας πεποιθήσεις δεν είναι τίποτε άλλο από ένας ασυνείδητος προγραμματισμός που έγινε στην παιδική ηλικία μας . Ιδιαίτερα οι επιδράσεις των γονιών μας έχουν μακροπρόθεσμα αποτελέσματα στην διαμόρφωση των πεποιθήσεων που θα έχουμε σαν ενήλικες .

Οι επικριτικοί γονείς , δάσκαλοι και αδέλφια μπορεί να έχουν παίξει ένα σημαντικό ρόλο στον αρνητικό προγραμματισμό του καθενός μας και να έχουν δημιουργήσει μια έλλειψη αυτοπεποίθησης την οποία κουβαλάμε ασυνείδητα σε ολόκληρη τη ζωή μας και την εμφανίζουμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις .

Οι ασυνείδητες πεποιθήσεις που έχουν δημιουργηθεί κατά την παιδικά μας ηλικία μπορεί να συνέβησαν για διάφορους λόγους:

... επειδή οι γονείς μας και το κοινωνικό μας περιβάλλον έδινε μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό που μας έλειπε από αυτό που είχαμε, οπότε μας δημιουργήθηκε η ασυνείδητη πεποίθηση του "κάτι μου λείπει" ... "είμαι κατώτερος" ... "δεν μπορώ να τα καταφέρω πολύ καλά" ... "δεν είμαι αρκετά καλός" ...

... επειδή μας επέκριναν και μας συνέκριναν και ξεχνούσαν να μας συγχαίρουν για τις καθημερινές επιτυχίες μας ...

... επειδή μας έβαζαν ταμπέλες καταδικαστικές και οδυνηρές του τύπου "ανεύθυνος" ... "τεμπέλης" ... "βλάκας" ... και οι ταμπέλες αυτές ρίζωσαν από πολύ νωρίς στο υποσυνείδητο μας και συνέβαλλαν με καταστροφικό τρόπο στο πως αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας και στο πόσο έχουμε αναπτύξει αυτό εκτίμηση και αυτοπεποίθηση ...

Όλοι μας έχουμε διαμορφώσει ασυνείδητα τον χαρακτήρα μας σύμφωνα με τις πεποιθήσεις και προσδοκίες των άλλων και κυρίως των γονιών μας . Όλοι μας έχουμε εσωτερικεύσει φοβίες και άγχη τα οποία μας έχουν δημιουργηθεί υποσυνείδητα και ουσιαστικά δεν ανήκουν σε εμάς αλλά στους άλλους και κυρίως στους γονείς μας .

Η χειρότερη πεποίθηση που δημιουργείται κατά την παιδική ηλικία είναι αυτή της απόρριψης ή της αποτυχίας . Πιστεύουμε δηλαδή ότι δεν θα τα καταφέρουμε να κάνουμε κάτι που θέλουμε γιατί δεν είμαστε σε θέση να το πετύχουμε "δεν είμαι αρκετά καλός" ...

Τα καλά νέα είναι ότι δεν είμαστε υποχρεωμένοι να ζούμε με τον ίδιο προγραμματισμό σε όλη μας την ζωή!

Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να δίνουμε αγάπη και αποδοχή στο μικρό παιδί που βρίσκεται μέσα μας !

Μπορούμε τώρα να αρχίσουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας και να σταματήσουμε να τον κακομεταχειριζόμαστε!

Μπορούμε τώρα να αλλάξουμε τις ασυνείδητες αρνητικές και περιοριστικές πεποιθήσεις μας και να τις αντικαταστήσουμε με θετικές και ενισχυτικές και ενδυναμωτικές!

Πως; ... πως αλλάζουμε τις περιοριστικές μας πεποιθήσεις; ... ... χρειάζεται να πάρουμε την απόφαση τώρα ότι:

... υπάρχουμε για να ζούμε τη ζωή μας έτσι ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι χωρίς να αισθανόμαστε υποχρέωση να δίνουμε λόγο σε κανένα για τον τρόπο ζωής που διαλέξαμε αν αυτός ο τρόπος μας γεμίζει χαρά ...

... ο μόνος στον οποίον έχουμε να δώσουμε λόγο είναι ο εαυτός μας και για αυτό χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας ...

... Αφήνουμε τους άλλους να ζουν όπως τους αρέσει και ζούμε κι εμείς όπως μας αρέσει ...
... σταματάμε να μιλάμε υποτιμητικά για τον εαυτό μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι κανείς δεν είναι τέλειος ...

... ακόμα κι αν κάνουμε λάθη , να συγχωρούμε τον εαυτό μας και να του φερόμαστε με χιούμορ και αγάπη , να τον επιδοκιμάζουμε και να του κάνουμε δώρα ...

... ψάχνουμε να βρούμε το καλό ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις ώστε να αρχίσουμε να βλέπουμε και τα θετικά του εαυτού μας τα οποία η χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν μας επέτρεπε να δούμε ...

Με αυτές τις μικρές καθημερινές ενέσεις αυτοπεποίθησης στον εαυτό μας, σιγά σιγά δυναμώνουμε καθώς οι αρνητικές μας πεποιθήσεις σχετικά με τον εαυτό μας αντικαθίστανται από θετικές και πιο αισιόδοξες ...

"Μπορώ" και "Αξίζω" ... είναι πανίσχυρες λέξεις για να βελτιώνουμε τον εαυτό μας καθημερινά ... και πάντα με αγάπη ...

Προμηθέας Αδέσμωτος / facebook

.

Αρνητικα συναισθηματα και η κατανοηση του εαυτου.

Αγαπήστε τον εαυτό σας. Είναι θεραπευτικό!

Όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε ότι η διάθεση και ο τρόπος αντιμετώπισης των καταστάσεων, ευχαριστών και μη, στη καθημερινή μας ζωή είναι επιλογή μας.

Δηλαδή, μπορούμε να ελέγξουμε όχι το πώς νιώθουμε, αλλά το πώς θα το εκφράσουμε, γεγονός που μπορεί περαιτέρω να καθορίσει τη λεγομένη στάση ζωής μας.

Υπάρχουν, λοιπόν, άνθρωποι που έχουν διαλέξει να ζουν με μια πιο αισιόδοξη αντίληψη απέναντι στον εαυτό τους και τη ζωή, σε αντίθεση με εκείνους που αφήνοντας σε πιο πεσιμιστικές θεωρήσεις των πραγμάτων. Και βέβαια, οι θεωρήσεις αυτές μπορεί να επηρεάσουν όχι μόνο την έκβαση κάποιου θεραπευτικού σχήματος στην αντιμετώπιση μιας ασθένειας, αλλά και τη γενικότερη σωματική και πνευματική μας ισορροπία και ευεξία.

Όπως καταδεικνύουν πολλές επιστημονικές έρευνες σε διάφορους τομείς της υγειάς, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας, αλλά και το περιβάλλον μας είναι δυνατό να βοηθήσει στο να έχουμε ένα καλύτερο επίπεδο υγείας, δηλαδή να προβάλουμε ή ακόμα και να αντιμετωπίσουμε πολλές παθήσεις.

Ο εγκέφαλος παρουσιάζει την ιδιότητα να ″προγραμματίζεται″ ανάλογα με τις σκέψεις μας.

Δηλαδή, κάποιες λέξεις που περικλείουν αρνητικότητα, όπως «δεν μπορώ», «δεν είμαι ικανός » κλπ. Ανατροφοδοτούν ουσιαστικά τον εγκέφαλο μας με αρνητικά μηνύματα. Το αποτέλεσμα συνήθως είναι η γέννηση ή επανεκδήλωση αρνητικών συναισθημάτων, δημιουργώντας έναν κύκλο, γεγονός που μπορεί να βασιστεί στην απλή αρχή αιτίου-αιτιατού.

Η θετικότητα των σκέψεων μας, σε οποιοδήποτε επίπεδο, μπορεί να μας κάνει όχι μόνο πιο ήρεμους και ισορροπημένους, αλλά και περισσότερο υγιείς.

Είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των παθήσεων έχουν ψυχοσωματική βάση. Φαίνεται ότι ο ανθρώπινος οργανισμός έχει εξαρχής ανεπτυγμένους αμυντικούς μηχανισμούς, που ελέγχονται από τον εγκέφαλο, οι οποίοι προσπαθούν να επαναφέρουν την ισορροπία όταν αυτή για κάποιο λόγο φορτίζεται αρνητικά.

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι λέξεις λειτουργούν ως σύμβολα τόσο για εμάς όσο και για τον εγκέφαλο μας.

Κάθε λέξη είναι σε θέση να υπενθυμίσει, όχι πάντα σε εκούσιο επίπεδο, κάποια δυσάρεστη ή ευχάριστη κατάσταση, γεγονός που στην συνέχεια πυροδοτεί μια σειρά από αντιδράσεις του οργανισμού προκειμένου αυτός να ανταπεξέλθει στο βιολογικό status που τα γεννηθέντα συναισθήματα έχουν διαμορφώσει.

Δηλαδή, αν η λέξη που χρησιμοποιήσαμε προκάλεσε τη δημιουργία άγχους ή στενοχώριας, τότε σαν απόκριση, ο οργανισμός παράγει κάποιες ορμόνες, οι οποίες μπορούν να έχουν ιδιαίτερα βλαπτικές επιδράσεις. Παράδειγμα αποτελεί η ορμόνη κοτριζόλη, η οποία έχει σαν φυσιολογικό ρόλο την προσαρμογή του οργανισμού σε περιόδους παρατεταμένης νηστείας.

Η υπερέκκριση κορτιζόλης για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως επέρχεται ως αποτέλεσμα ιδιαίτερα αγχωτικών καταστάσεων, προκάλεσε πολλές «φθορές» στον οργανισμό μας με συνολικό αποτέλεσμα την εξασθένηση του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Το αντίθετο προκαλεί μια ευχάριστη σκέψη. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε αύξηση της συγκέντρωσης κάποιων βιογενών αμινών και πεπτιδίων, όπως η σεροτονίνη, που ενισχύουν τα συναισθήματα της ικανοποίησης και της ευχαρίστησης, βελτιώνουν τη διάθεση, καταπραΰνουν το άγχος και εξασφαλίζουν έναν ήσυχο ύπνο.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε να αναφερόμαστε ότι η επίδραση των ορμονών στην άμυνα του οργανισμού μας και στη γενικότερη σωματική μας υγεία οφείλεται στο ότι οι ορμόνες δεν εντοπίζονται μόνο στο νευρικό μας σύστημα, αλλά και σε άλλα σημεία του σώματος μας, όπου κατέχουν διαφορετικούς ρόλους.

Για παράδειγμα, η σεροτονίνη βρίσκεται επίσης στα αιμοπετάλια, σε ορισμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού και του πεπτικού μας συστήματος, ενώ η κορτιζόλη έχει πρωτεύοντα ρόλο στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού.

Καθίσταται σαφές, λοιπόν, ότι η αυξημένη ένταση και στενοχώρια, είναι σε θέση όχι μόνο να επηρεάσουν αρνητικά την αντιμετώπιση των παθήσεων, αλλά μπορούν ακόμα και να προκαλέσουν την πάθηση. Η υπερέκκριση κορτιζόλης προκαλεί εξασθένιση του ανοσοποιητικού, αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης λοιμώξεων, καρκίνου, χειροτερεύει τα συμπτώματα του σακχαρώδους διαβήτη και καταστρέφει τα νευρικά κύτταρα.

Επειδή ο σύγχρονος ρυθμός ζωής επιβάλλει δυσάρεστες και αγχωμένες σκέψεις, είναι δείγμα καλής σχέσης με τον εαυτό μας η προσπάθεια εύρεσης τρόπων χαλάρωσης, καθώς και η παρατεταμένη εσωτερική παρατήρηση.

Μην παραδίδεστε αμαχητί στο πνεύμα των ημερών που συνιστά αδιάκοπη και αλόγιστη χρήση σκευασμάτων, όπως είναι τα ηρεμιστικά, που βοηθούν στην επίτευξη μιας πλασματικής μόνο ημέρας, η οποία ουσιαστικά μετατρέπει την υπερευαισθησία ορισμένων ατόμων σε άκαμπτη αναλγησία.

Επιλέξτε πιο φυσικούς και λιγότερο «επικίνδυνους» τρόπους να χαλαρώσετε και προσπαθήστε να είστε πάντα σε επαφή με τον εαυτό σας και τα συναισθήματα σας.

Αν και αυτή είναι η δύσκολη οδός, σίγουρα θα σας αποζημιώσει. Άλλωστε, πως θα είσαστε σε θέση να νιώσετε την ευτυχία, αν δε μπορείτε να νιώσετε τίποτα; Κάντε μια καλή αρχή, συμπεριφερθείτε στον εαυτό σας σαν να μιλούσατε σε κάποιον άνθρωπο που αγαπάτε, όπως για παράδειγμα στον καλύτερο σας φίλο.

Θα του συνιστούσατε ποτέ να ζει βυθισμένος στο άγχος και τη στενοχώρια; Θα τον παρηγορούσατε;

Χρησιμοποιήστε τις ίδιες λέξεις με τις οποίες θα απευθυνόσασταν στο αγαπημένο σας πρόσωπο, όμως αυτή τη φορά μιλήστε έτσι στον εαυτό σας.

Είναι μια τεχνική που μπορεί να προγραμματίσει τον εγκέφαλο με τέτοιο τρόπο, ώστε με την πάροδο του χρόνου να ελαττωθεί το άγχος και να αναπτυχθούν ιδιαίτερα ωφέλιμοι αυτό-προστατευτικοί μηχανισμοί, οι οποίοι βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τόσο σε ψυχικό όσο και σε σωματικό επίπεδο.

Είναι πράγματι ύψιστης σημασίας η επίτευξη και διατήρηση της ψυχικής μας ισορροπίας για να είμαστε υγιείς, αλλά και ευτυχισμένοι. Άλλωστε, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πρώτος ο πατέρας της ιατρικής υποστήριξε ότι «πρώτα νοσεί η ψυχή και μετά το σώμα».

Αγαπήστε τον εαυτό σας …..

Είναι μια αγάπη που δεν θα σας προδώσει ποτέ..!!

πηγή : [ "Ομοιοπαθητική Ιατρική", Ειρήνης Μωελλά-Καφίρη, Φαρμακοποιός, τεύχος 40, σ30 ]

lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr/

Δαμάζοντας Τα Δύσκολα Συναισθήματα

Ένα συναίσθημα μπορεί να έχει τεράστια δύναμη. Εκδηλώνεται σε τόσα διαφορετικά επίπεδα κι εκφάνσεις.

Η λύπη : Βαραίνει μαζί με το στήθος μας, κι όλο τον κόσμο γύρω μας. Ξαφνικά όλα κινούνται αργά κι ανούσια. Βάζει τα μάτια, τη φωνή κι ολόκληρο το σώμα μας να την μαρτυρούν.

Ο θυμός : Έχει μια ορμητικότητα ανήμερη, συχνά οδηγεί στην απώλεια ελέγχου. Κάνει το σώμα μας να βράζει, να σφίγγεται, να τεντώνεται, να δυναμώνει.

Το άγχος : Έχει δύναμη παραλυτική. Όταν είναι έντονο κυριαρχεί πάνω σε ολόκληρο το σώμα. Κάνει την καρδιά να χτυπά γρήγορα, το στομάχι ν’ανακατεύεται, τα χέρια και τα πόδια να «κόβονται». Μας κάνει ν’αποφεύγουμε, ν’αναβάλλουμε, να κρυβόμαστε.

Φαίνεται πως παντού το συναίσθημα σέρνει μαζί του το σώμα μας, επηρεάζει την συμπεριφορά μας και τις αντιδράσεις μας. Πολλές φορές μας φαίνεται αδύνατο να καταλάβουμε τον εαυτό μας, γιατί νιώθουμε όπως νιώθουμε, γιατί αντιδρούμε μ’ένα συγκεκριμένο τρόπο.                                    

Σε κάθε κατάσταση που συναντούμε, υπάρχουν τρία επίπεδα της πραγματικότητας. Η κατανόηση των επιπέδων αυτών είναι σημαντική για να δαμάσουμε την έντονη ενέργεια των συναισθημάτων μας.

Τι είναι αυτό που πραγματικά συμβαίνει, δηλαδή ποιά  είναι η «αλήθεια»; Θυμήσου ότι δε μπορείς πάντα να  ξέρεις όλη την αλήθεια μιας κατάστασης.

Μην περιορίζεσαι σε αυτό που νομίζεις ότι συμβαίνει, αντίθετα, αναρωτήσου: «Τι συμβαίνει εδώ το οποίο  ίσως δεν μπορώ να κατανοήσω;»

Τι σου λένε οι αισθήσεις σου για την κατάσταση;

Δηλαδή τι είναι αυτό που βλέπεις, ακούς, μυρίζεις, κτλ;

Οι αισθήσεις μας παρουσιάζουν μια πιο αντικειμενική αν  κι όχι πάντα απόλυτα αληθινή εκδοχή της πραγματικότητας.

Ποιές είναι οι υποθέσεις, οι ερμηνείες, οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις και τέλος τα συναισθήματα σου γι’αυτό που συμβαίνει; Πολλές φορές μπερδεύουμε τις σκέψεις για συναισθήματα: «Νιώθω ότι δε μ’αγαπάει κανείς». «Αισθάνομαι ότι έκανα λάθος». Οι δύο παραπάνω προτάσεις είναι σκέψεις κι όχι συναισθήματα, ακόμα κι αν αρχίζουν με τη λέξη νιώθω/αισθάνομαι.

 Για να μπορείς να τα διαχωρίζεις εύκολα θυμήσου ότι εάν μετά τη λέξη αισθάνομαι βάζεις τη λέξη «ότι», πιθανώς αναφέρεσαι σε μία σκέψη σου. Τυπικά συναισθήματα  είναι η χαρά, η λύπη, ο θυμός, η ενοχή, η ανησυχία, ο ενθουσιασμός κτλ. Όταν λες «Είμαι θυμωμένος», τότε αναφέρεσαι σ’ένα συναίσθημα.

Οι ερμηνείες και οι σκέψεις σου δεν είναι παρά κατασκευάσματα του μυαλού σου και δεν ανταποκρίνονται απαραίτητα στην πραγματικότητα. Είναι ιστορίες που λες στον εαυτό σου για να δώσεις νόημα στις εμπειρίες σου.

Η συναισθηματική σου ισορροπία εξαρτάται άμεσα από αυτές τις ερμηνείες που δίνεις στις καταστάσεις. 

Πολλές φορές μπερδεύουμε τις σκέψεις μας για τα γεγονότα με την πραγματικότητα κι έτσι δημιουργείται  μια αρνητική συναισθηματική αντίδραση. Π.χ. « Οι φίλοι  μου με ξέχασαν, δεν πήρε κανείς τηλέφωνο για να βγούμε» (σκέψη-ερμηνεία). Μια τέτοια αρνητική ερμηνεία δημιουργεί και αρνητική συναισθηματική αντίδραση (λύπη, απογοήτευση).

Για να δαμάσεις δύσκολα συναισθήματα , δοκίμασε να :

Στρέψεις την προσοχή σε αυτό που βιώνεις μέσα σου. 

Τι αισθάνεσαι; Τι σωματικά συμπτώματα έχεις; 

Προσπάθησε ν’αναγνωρίσεις το συναίσθημα που υπάρχει μέσα σου.

Αναγνωρίσεις τις σκέψεις και τις νοερές παγίδες που σχετίζονται με αυτό το συναίσθημα. Τι λες στον εαυτό σου για το συναίσθημα; Πολλές φορές βιώνουμε ένα αρνητικό γεγονός, π.χ μια οικονομική δυσκολία.

Ο τρόπος που θα ερμηνεύσουμε αυτό που συνέβη,  δηλαδή σαν ένα προσωρινό εμπόδιο ή μια τελειωτική κατάσταση, θα επηρεάσει και το τι θα νιώσουμε: φυσιολογικό άγχος ή απελπισία και αγωνία.

Συχνά θυμώνουμε με τον εαυτό μας επειδή θύμωσε ή λυπόμαστε τον εαυτό μας επειδή λυπήθηκε. Ίσως να θεωρούμε αδυναμία να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώνει δύσκολα συναισθήματα. Η αντιμετώπιση αυτή, αυξάνει πάντα την ένταση του αρνητικού συναισθήματος.

Γι’αυτό αποδέξου το, ότι και να είναι. Ίσως να είναι για  σένα ένας τρόπος για να καταλάβεις κάτι που θα σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα στο μέλλον.

Μάθε από την εμπειρία. Ανάλυσε έντονες καταστάσεις  αφού τελειώσουν και σκέψου τι μπορείς να μάθεις από την κατάσταση έτσι ώστε να δεσμευτείς σε μια πιο  βοηθητική για σένα και λειτουργική αντίδραση στο μέλλον.

Εξασκήσου στην απλή επίγνωση των συναισθημάτων και των σκέψεων σου χωρίς να τα κρίνεις ή να προσπαθείς να τ’αλλάξεις. Το να έχεις επίγνωση των σκέψεων σου , είναι σημαντικό γιατί όπως είπαμε , επηρεάζουν απόλυτα τα συναισθήματα που έχεις.

Για να εφαρμόσεις την απλή αυτή επίγνωση ( ενσυνειδητότητα) πρακτικά , ίσως θα σε βοηθούσε να  πείς «Αυτό είναι μία σκέψη και οι σκέψεις δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται  να κάνω τίποτα γι’αυτή τη σκέψη. Θα την αφήσω ήσυχη.

Δεν θα προσπαθήσω να ελέγξω ή ν’αποφύγω αυτή τη σκέψη. Δε θα ανησυχήσω γι’αυτή. Δεν χρειάζεται ν’ αντιδράσω με κανέναν τρόπο». Ίσως επίσης θα βοηθούσε  να δεις τις σκέψεις σου σα σύννεφα στον ουρανό. 

Τα σύννεφα έρχονται και φεύγουν και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’αυτό.

Είναι μέρη ενός αυτορρυθμιζόμενου συστήματος και δεν είναι δυνατό ή απαραίτητο να τα σταματήσουμε ή να τα διώξουμε. Ακόμα κι αν μπορούσαμε αυτό θα κατέστρεφε την ισορροπία της φύσης. Πρέπει να τα αφήσουμε στο χώρο τους και να τα βλέπουμε παθητικά, καθώς αλλάζουν και κινούνται ανεξάρτητα από εμάς και τις πράξεις μας.

yannad.blogspot.com/

http://lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr/

.