Διαλογιστικη μουσικη.

Fractals me and some ideas. Karunesh - Solitude






Karunesh-Inshallah

Προσκολληση και κτητικοτητα, παθος και λογικη.

Και μόνο όταν μάθουν να δέχονται αγάπη οι άνθρωποι αναρρώνουν.

Ενταξει λοιπον, καλοκαιρι, διακοπες, ερωτική ατμόσφαιρα και πάθος, Μόνο που το παθος παει χερι-χερι με την ζήλια, την κτητικότητα, την ανασφάλεια και τις σκέψεις καθως και την αγωνία μήπως ο αλλος σε εγκαταλείψει τη στιγμή ακριβώς που εσύ έχεις αποφασίσει να παραδοθείς ολοκληρωτικά στη σχέση.

Μπορείς να φιλήσεις στο στόμα ένα βάτραχο χωρίς να σου περάσει από το μυαλό ότι μπορεί και να μη μεταμορφωθεί σε πρίγκιπα;

Οι συνειδητοποιήσεις των αδυναμιών και των λαθών μας πάντοτε μας χτυπάνε σαν τα σφυριά που κάνουν χαλκομανίες τους ήρωες στα κινούμενα σχέδια, αλλά ακόμα και ο χειρότερος αμαρτωλός δικαιούται μια στιγμή που μπορεί να πετάξει στα σύννεφα, οπότε αξίζει τον κόπο.

Μονο που περπατώντας σ’ έναν κήπο με τριαντάφυλλα μπορεί να σε πληγώσει μια τσουκνίδα…

Η συνεχεια από τον Χαλιλ Γκιμπραν / «Ο κηπος του προφητη»

Και τότε η ιέρεια μίλησε πάλι και είπε:

"Μίλησέ μας για το Λογικό και το Πάθος".

Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:

Η ψυχή σας είναι πολλές φορές πεδίο μάχης, όπου το λογικό σας και η κρίση σας κάνουν πόλεμο ενάντια στο πάθος και την όρεξή σας. Μακάρι να μπορούσα να γίνω ειρηνοποιός στην ψυχή σας, και να μετατρέψω τη διχόνοια και τον ανταγωνισμό των στοιχείων σας σε ενότητα και αρμονία. Αλλά πως μπορεί να γίνει αυτό, αν κι εσείς οι ίδιοι δε γίνετε ειρηνοποιοί, κι ακόμα, οι εραστές όλων των στοιχείων σας;

Το λογικό σας και το πάθος σας είναι το πηδάλιο και τα πανιά της θαλασσοπόρας ψυχής σας. Αν τα πανιά σας ή το πηδάλιό σας σπάσει, το καράβι σας θα χορεύει ή θα παρασύρεται από τα κύματα, ή θα σταθεί ακίνητο στη μέση της θάλασσας. Γιατί το λογικό, όταν κυβερνά μόνο, είναι μια δύναμη που φυλακίζει' και το πάθος, αφύλακτο, είναι μια φλόγα που καίει μέχρι την αυτοκαταστροφή.

Για τούτο, αφήστε την ψυχή σας να ανυψώνει το λογικό σας μέχρι τα ύψη του πάθους, για να μπορεί να τραγουδά. Κι αφήστε την να κατευθύνει το πάθος σας με το λογικό, για να μπορεί το πάθος σας να ζει μέσα από την καθημερινή ανάστασή του, και σαν το φοίνικα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του. Θα' θελα να βλέπατε την κρίση και την επιθυμία σας όπως θα βλέπατε δυο αγαπημένους φιλοξενούμενους στο σπίτι σας.

Σίγουρα δε θα τιμούσατε τον ένα καλεσμένο περισσότερο από τον άλλο' γιατί αυτός που προσέχει περισσότερο τον ένα, χάνει την αγάπη και την πίστη και των δυό. Ανάμεσα στους λόφους, όταν κάθεστε στη δροσερή σκιά των ασημόφυλλων λευκών, και χαίρεστε την ειρήνη και τη γαλήνη των μακρινών αγρών και λιβαδιών - αφήνετε τότε την καρδιά σας να πει με τη σιωπή, "Ο Θεός αναπαύεται στο λογικό".

Κι όταν έρχεται η καταιγίδα, και οι τρομεροί άνεμοι ταράζουν το δάσος, κι ο κεραυνός κι η αστραπή φανερώνουν το μεγαλείο του ουρανού, - τότε αφήνετε την καρδιά σας να πει με δέος, "Ο Θεός κινείται με το πάθος". Κι αφού είστε κι εσείς μια ανάσα στη σφαίρα του Θεού, κι ένα φύλλο στο δάσος του Θεού, κι εσείς θα 'πρεπε να αναπαύεστε στο λογικό και να κινείστε με το πάθος.

Ποιος νομίζεις ότι είσαι;

Η επίγνωση της φύσης μας μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ανάγνωση του φυσικού μας χώρου.

Το αλάτι ανήκει στη θάλασσα. Και η ανακάλυψη της θάλασσας επιφέρει και την δική της αυτογνωσία.

Ο ανωτερος εαυτό μας ζεί χρόνια καταπλακωμένος από τα μπάζα και τις επιχωματωσεις των προγραμματισμένων από την βρεφική μας ηλικία σκεπτομορφών και των γονιδιακών και περιβαλλοντολογικών προλήψεων μας. Αυτές τις προλήψεις για τις οποίες ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης λέει, ότι όσο λιγότερες κανείς απέκτησε στα παιδικά του χρόνια τόσο πιο μακάριος είναι. ( π.Λίβυος )

Μια αλατένια κούκλα, ταξίδεψε χιλιάδες μίλια μέχρι που σταμάτησε στην άκρη
της θάλασσας. Είχε μαγευτεί από την υγρή κινούμενη μάζα που δεν έμοιαζε με
τίποτα από όλα όσα είχε δει ως τότε.

-Τι είσαι; ρώτησε η αλατένια κούκλα.

-Eλα μέσα και δες μόνη σου, απάντησε η θάλασσα με ένα χαμόγελο.

'Eτσι, η αλατένια κούκλα προχώρησε τσαλαπατώντας προς τα μέσα. 'Oσο πιο
βαθιά προχωρούσε τόσο περισσότερο διαλυόταν μέχρι που έμεινε ένα μικρό
κομματάκι από αυτή. Πριν διαλυθεί και το τελευταίο μέρος της η κούκλα
αναφώνησε με θαυμασμό.

-Τώρα ξέρω τι είμαι εγώ…

(Σοφία των Σούφι).

Αν γνώριζες ποιος είσαι, ότι είσαι το πιο μεγαλειώδες, το πιο αξιόλογο και το πιο έξοχο ον που δημιούργησε ποτέ ο Θεός, τότε δε θα φοβόσουν ποτέ. Όμως δε γνωρίζεις ποιος είσαι και νομίζεις πως είσαι κάτι πολύ λιγότερο. Αλλά μην ψάχνεις να βρεις ποιος είσαι. Ψάξε να ορίσεις ποιος θέλεις να είσαι.

" Που είσαι ;" , επανέλαβε μαλακά.
" Εδώ είμαι ".
" Που εδώ ; " .
"Σε αυτό το γραφείο, σ' αυτό το βενζινάδικο!" . Είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου με το παιχνίδι του.
"Που είναι αυτό το βενζινάδικο; "
"Στο Μπέρκλεϋ".
"Που είναι το Μπέρκλεϋ ;"
"Στην Καλιφόρνια".
"Που είναι η Καλιφόρνια; "
"Στις Ηνωμένες Πολιτείες" .
Που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες:"
"Σε μια μάζα γης , σε μια από τις ηπείρους του Δυτικού Ημισφαίριου, Σωκράτη νομίζω...''
"Που είναι οι ήπειροι; "
Αναστέναξα. "Πάνω στην Γη...στο ηλιακό σύστημα...στο Σύμπαν ..."
"Και που είναι το το Σύμπαν; "
"Δε ξέρω -πως μπορώ να απαντήσω σε αυτό;"

"Αυτό είναι το ζήτημα. Δε μπορείς να απαντήσεις σε αυτό και ποτέ δεν θα μπορείς. Δεν υπάρχει Γνώση γι αυτό. Δε ξέρεις που είναι το Σύμπαν και έτσι δεν ξέρεις που είσαι εσύ. Στην πραγματικότητα δεν ξέρεις που είναι οτιδήποτε. Ούτε γνωρίζεις τι είναι το οτιδήποτε ή πως έφτασε να είναι αυτό που είναι . Είναι ένα Μυστήριο.

"Η άγνοια μου Ντάν , βασίζεται σε αυτή την κατανόηση . Η δική μου κατανόηση βασίζεται πάνω στην άγνοια. Αυτός είναι ο λόγος που εγώ είμαι ένας κωμικός ανόητος κι εσύ ένα σοβαρό χαϊβάνι" .


Ο Δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή / Dan Milman

Ο Κρισναμουρτι για τον ερωτα και το σεξ, μεσα από συνεντευξεις στενων φιλων του.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΓΟΥΙΛΛΙΑΜ ΚΟΥΗΝ*

ΕΡ.: Είχε δώσει καμμία έvδειξη o Κρισvαμoύρτι ότι τα θέματα της πρoσωπικής αγάπης, όπως o έρωτας, τoυ έφεραv μπελάδες;

ΑΠ.: Μoυ είχε πει πως όταv ήταv vέoς είχε δoυλέψει πάvω σε τρία πoλύ σημαvτικά πρoβλήματα, μελετώvτας τα σε βάθoς για πoλλά χρόvια. ΄Εvα απ' αυτά ήταv τo σεξ. (...) Μιλoύσε γι' αυτό με πoλλή τρυφερότητα. Μoυ είπε ότι ήταv έvα θέμα πάvω στo oπoίo έπρεπε o καθέvας vα δoυλέψει από μόvoς τoυ (...).

ΕΡ.: Αισθαvόταv τov έρωτα ως κάτι πoυ μπoρoύσε vα oδηγήσει κάπoιov πέρα από τov εαυτό τoυ και ως κάτι πoυ ήταv έvα είδoς απελευθέρωσης;

ΑΠ.: Μμμ... vαι, αλλά με πoλλές επιφυλάξεις. ΄Εδιvε τεράστια σημασία στη σπoυδαιότητα της κoιvής καθημεριvής ζωής, στηv oπoία περιλαμβάvovται, φυσικά, oι πρoσωπικές μας συμπάθειες. Είvαι πρoφαvές ότι μπoρoύμε vα παγιδευτoύμε στov έρωτα. Αλλά voμίζω ότι υπαιvισσόταv πως αv μπoρoύσαμε vα καταvoήσoυμε τov εγωκεvτρισμό τoύ έρωτα, θα ήταv δυvατόv vα πάμε πέρα απ' αυτόv κι ωστόσo vα συvεχίσει vα είvαι έρωτας. Αυτός o έρωτας, όμως, δεv είvαι πια γαvτζωμέvoς στo αvτικείμεvό τoυ, oύτε εξαρτιέται απ' αυτό, αλλά ελευθερώvει καvείς και τo αvτικείμεvo τoύ έρωτά τoυ και τov εαυτό τoυ. Κι αυτό δε σημαίvει ότι απoρρίπτει καvείς τo αvτικείμεvo, αvτιθέτως τoυ δίvει μεγαλύτερη αξία.

Evelyne Blau, "KRISHNAMURTI, 100 years"

* Ο Γουίλλιαμ Κουήν ήταν ένας από τους στενούς φίλους του Κρισναμούρτι από τα πρώτα χρόνια έως το θανατό του.

«ΤΟ ΣΕΞ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΤΡΥΦΕΡΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ»

Από το βιβλίο, «KRISHNAMURTI, A BIOGRAPHY» της PUPUL JAYAKAR*

Το 1979 ο Κρίσνατζι πήρε μέρος σε συζητήσεις με δάσκαλους του σχολείου στο Ρίσι Βάλεϋ. Σε αυτές πήρε μέρος και o Ρατζές Νταλάλ. Ο Ρατζές μου είπε ότι βλέποντας (ο Κρισναμούρτι) πως ο Ρατζές ζούσε μια ζωή πλήρους αποχής από το σεξ και αγνότητας και νιώθωντας τις εντάσεις που έβγαζε, ο Κ του μίλησε για το σεξ.

«Το σεξ είναι σαν ένα τρυφερό λουλούδι, σαν μία δυνατή φλόγα, είναι κάτι λεπτεπίλεπτο και εξαιρετικό. Χρειάζεται περιποίηση και φροντίδα. Πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός όταν δε γίνεται για τους λόγους που το προόρισε η φύση. Το να αφήνεις το σεξ ελεύθερο είναι σπατάλη ενέργειας• το να το καταπνίγεις βάναυσα είναι καταστροφή ενός λεπτεπίλεπτου και έντονα όμορφου πράγματος. Γι' αυτό παρακολούθησέ το με ζεστασιά, περιποιήσου το, αφησέ το να ανακαλύψει τον εαυτό του και να ξεδιπλωθεί. Ούτε να το απαρνείσαι ούτε να του ενδίδεις.»

«Σκάστε το με το κορίτσι, κύριε…»

Από μία ομιλία που έδωσε ο S.P. Kandaswamy το Νοέμβριο του 2001

"ΤΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ"

Θυμήθηκα κάτι που συνέβη στη Vasanta Vihar, τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα ή αρχές της δεκαετίας του ογδόντα. Ο Κρίσνατζι είχε μία συζήτηση με μια μικρή ομάδα στην κεντρική αίθουσα, όταν σηκώθηκε όρθιος ένας νεαρός και του είπε:

«Κρίσνατζι, βρίσκομαι σε βαθύ δίλημμα, δεν ξέρω τι να κάνω. Μπορείτε, σας παρακαλώ να με καθοδηγήσετε; Θέλω μια σαφή απάντηση από σας.»

Ο Κρίσνατζι τον κοίταξε ήσυχα και του είπε:

«Ναι, κύριε, συνεχίστε.»

Ο νέος είπε:

«Είμαι παθιασμένα ερωτευμένος μ’ ένα κορίτσι, κύριε. Θέλω να την παντρευτώ ό,τι κι αν γίνει. Αλλά είμαι μπερδεμένος. Οι γονείς μου, που τους αγαπώ παρά πολύ, είναι εντελώς αντίθετοι σ’ αυτό το γάμο. Δεν ξέρω τι να κάνω.» Ήμουν πολύ περίεργος ν’ ακούσω τι θα έλεγε ο Κρίσνατζι. Και η γρήγορη απάντησή του ήταν κοφτή:

«Σκάστε το με το κορίτσι, κύριε, ή στραγγαλίστε τους γονείς σας.»

Έμεινα εμβρόντητος με το πόσο αλύπητος μπόρεσε να είναι ο Κρίσνατζι με ένα νεαρό που βρισκόταν σε μια τόσο δύσκολη θέση. Αργότερα, όμως, συνειδητοποίησα ότι έκανε ξεκάθαρο το γεγονός πως οποτεδήποτε παγιδευόμαστε σε θέματα επιλογής, αναπόφευκτα θα υπάρχει σύγκρουση. Με τον ίδιο τρόπο, πήρα στην κυριολεξία τη δήλωση του Κ ακούγοντάς τον να λέει, «η γνώση είναι επικίνδυνη», και ένιωσα μπερδεμένος γιατί έβλεπα ολόγυρά μου τα οφέλη της γνώσης. Μου πήρε κάμποσο ώσπου να κατανοήσω ότι αναφερόταν στην ψυχολογική γνώση: τη γνώση στην περιοχή των ανθρώπινων σχέσεων και όχι στην πρακτική γνώση.

«Το σεξ είναι μία έκφραση αγάπης»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ROM LANDAU, "GOD IS MY ADVENTURE"

Ρώτησα τον Κρισναμούρτι αν θεωρούσε λάθος οι άνθρωποι με πολύ έντονες σεξουαλικές ορμές να τις αφήνουν ελεύθερες.

Τίποτα δεν είναι λάθος εάν είναι αποτέλεσμα κάποιου πράγματος που βρίσκεται πραγματικά μέσα σου, απάντησε. Ακολούθησε την παρόρμησή σου γι' αυτό -αν δεν είναι αποτέλεσμα τεχνικού ερεθισμού, αλλά καίει μέσα σου- και δεν θα υπάρξει σεξουαλικό πρόβλημα στη ζωή σου. Το οποιοδήποτε πρόβλημα εμφανίζεται, όταν σε κάτι αληθινό μέσα μας αντιπαραθέτουμε διανοητικές εκτιμήσεις. Αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο οι διανοητικές εκτιμήσεις που κάνουν πολλούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι η ικανοποίηση μιας δυνατής σεξουαλικής παρόρμησης είναι λάθος, ακόμα κι όταν παραείναι δυνατή για να την καταπνίξεις. Με το να καταπνίξεις ένα πρόβλημα δεν μπορείς ποτέ να το λύσεις. Ούτε η αυτοπειθαρχία μπορεί να το κάνει. Αυτό είναι υποκατάσταση ενός προβλήματος με ένα άλλο.

Αλλά πώς μπορείς να περιμένεις από εκατομμύρια ανθρώπους που είναι σκλάβοι του σεξ, να σταματήσουν την προστριβή ανάμεσα στην παρόρμησή τους και την αδέκαστη αίσθηση που προσπαθεί να τους εμποδίσει να αφεθούν ελεύθεροι σ' αυτήν; Για εκείνους οι σεξουαλικές τους ανάγκες είναι μεγάλο πρόβλημα. Για μένα δεν υπάρχει αυτό το πρόβλημα, είπε, στο κάτω κάτω, το σεξ είναι μία έκφραση αγάπης, δεν είναι;

Ναι, αλλά τι γίνεται με τον απλό άνθρωπο που δεν έχει φτάσει στο δικό σου επίπεδο ωριμότητας ή όπως αλλιώς θα μπορούσε κανείς να το ονομάσει;

Πρώτ' απ' όλα, οι άνθρωποι οφείλουν να δουν το σεξ στα σωστά του μέτρα. Δεν είναι τόσο πολύ το σεξ σαν ζωτική εσωτερική παρόρμηση που κυβερνά τους ανθρώπους σήμερα, όσο οι εικόνες και οι σκέψεις γύρω από το σεξ. Όλη η σύγχρονη ζωή τις ευνοεί. Κοίτα γύρω σου. Σπάνια θ' ανοίξεις μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό, θα ταξιδέψεις με το μετρό ή θα περπατήσεις σε κάποια λεωφόρο, χωρίς να πέσεις επάνω σε κάποια διαφήμιση ή αφίσα που απευθύνεται στο σεξουαλικό σου ένστικτο προκειμένου να εκθειάσουν ένα ζευγάρι κάλτσες, μια καινούρια οδοντόπαστα ή μια ιδιαίτερη μάρκα τσιγάρων. Δεν μπορώ να φανταστώ να έχουν περάσει ποτέ πριν από τις σελίδες των εφημερίδων και των περιοδικών τόσα ημίγυμνα κορίτσια. Οι γκαρσόνες, οι πωλήτριες, διάφορες υπάλληλοι είναι έτσι φτιαγμένες ώστε ν' απευθύνονται στα σεξουαλικά σου ένστικτα. Οι ίδιες ίσως να μην έχουν συνείδηση αυτού του πράγματος, αλλά οι κοντές φούστες τους, τα γυμνά πόδια τους, τα έντονα μακιγιαρισμένα πρόσωπά τους, το χτένισμά τους, η διαρκής σωματική έλξη που είναι φτιαγμένες να ασκούν πάνω στον πελάτη, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να εξερεθίζουν τα σεξουαλικά ένστικτα.

Ε, είναι αηδιαστικό. Απλώς αηδιαστικό. Το σεξ έχει υποβιβαστεί να γίνει υπηρέτης αφάνταστων εμπορικών στόχων. Υπάρχει μία συνεχής επίθεση και δεν ξέρεις πια αν είναι η δική σου σεξουαλική παρόρμηση ή οι σεξουαλικές δονήσεις που παράγονται τεχνικά γύρω σου. Αυτή η εξευτελιστική, έντονη έκκληση στο σεξουαλικό μας ένστικτο, είναι ένα από τα πιο κτηνώδη σημεία του πολιτισμού μας. Εξαφάνισέ τα και το μεγαλύτερο μέρος από τη δήθεν σεξουαλική ορμή θα φύγει. Δεν είμαι ηθικολόγος. Δεν έχω τίποτα εναντίον του σεξ και είμαι εναντίον κάθε είδους κατάπνιξης του σεξ, εναντίον της υποκριτικής στάσης απέναντι στο σεξ και σε ό,τι καλείται σεξουαλική αυτοπειθαρχία, που δεν είναι τίποτα άλλο από μία ιδιαίτερη μορφή υποκρισίας. Αλλά δεν θέλω να φτηναίνει το σεξ, να μπαίνει σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις της ζωής στις οποίες δεν ανήκει.

Παρ' όλα αυτά, Κρίσνατζι, ο κόσμος σου χωρίς τη κτηνώδη έκκληση στο σεξ θα βρεθεί μόνο στη χώρα της Ουτοπίας. Έχουμε να κάνουμε με τον κόσμο όπως πράγματι είναι και όπως πιθανόν θα είναι στις μέρες που έρχονται και πολύ μετά αφού εσύ κι εγώ θα έχουμε φύγει.

Ισως να είναι έτσι, αλλά δεν με αφορά. Δεν είμαι γιατρός• δεν μπορώ να υποδείχνω ψευτοθεραπείες• ασχολούμαι απλώς και μόνο με θεμελιώδεις πνευματικές αλήθειες. Αν αναζητάς φάρμακα και ημίμετρα πρέπει να πάς σε ψυχολόγο. Μπορώ μόνο να επαναλαμβάνω ότι αν βάλεις τάξη στον εαυτό σου έτσι ώστε να επιτρέψεις στην αγάπη να γίνει ένα πανταχού παρών αίσθημα στο οποίο το σεξ θα είναι η έκφραση γνήσιας επιθυμίας, όλα τα θλιβερά σεξουαλικά προβλήματα θα πάψουν να υπάρχουν.

«Ο ΝΟΥΣ ΩΡΙΜΑΖΕΙ ΣΤΑ 40»

ΑΣΙΤ ΤΣΑΝΤΜΑΛ: "Κρισναμούρτι: Ανάμνηση"

Από το βιβλίο, "ΧΙΛΙΟΙ ΗΛΙΟΙ"

Όταν ήμουν στα δεκατέσσερα τον επισκέφτηκα (τον Κρισναμούρτι) στο σπίτι του Ρατανσί Μορατζί, στην οδό Καρμάικελ, στη Βομβάη.

Τον ρώτησα: "Πρέπει να διαλογίζομαι;"

Μου είπε:

"Όχι, είσαι πολύ νέος. Παίξε μαζί του. Παίζε με τα πάντα. Κοίταζε τα κορίτσια, τα λουλούδια. Μην παίρνεις τα πράματα στα σοβαρά. Ο νους δεν ωριμάζει μέχρι να γίνει σαράντα."

Την επόμενη μέρα ξαναπήγα στην οδό Καρμάικελ για να τον δω. Καθίσαμε ήσυχα. Ένιωσα να γίνεται ένα αργό ξεδίπλωμα του εαυτού μου κα καθώς προχωρούσε μπορούσα να νιώσω ότι αντιστεκόμουν, ότι δίσταζα να το αφήσω να γίνει. Μια πεντακάθαρη γαλήνη με πλημμύρισε. (Προσπαθώ να ζωντανέψω μια ανάμνηση που έχει αυτοκτονήσει.) Ύστερα από μερικά λεπτά έφυγα. Ούτε μιλήσαμε ούτε αγγιχτήκαμε.

Για πολλά χρόνια ύστερα από τότε συνήθιζε να μ' αγγίζει απαλά στο στήθος ή στην πλάτη, πάνω από την καρδιά, κάθε φορά που συναντιόμαστε ή αποχαιρετιζόμαστε και η ένταση έφευγε από πάνω μου όπως η άμμος ανάμεσα απ' τα δάχτυλα.

ΑΣΙΤ ΤΣΑΝΤΜΑΛ "Κρισναμούρτι: Ανάμνηση"

Από το βιβλίο, "ΧΙΛΙΟΙ ΗΛΙΟΙ"

"Μέχρι τα δεκάξι μου ήμουν αθώος γύρω από το σεξ. Μετά, έγινε μία μισοκατανοημένη έκσταση. Εκείνο το χειμώνα πήγα να δω τον Κρίσνατζι στο Μπενάρες. (...) ΄Ημουν εξαιρετικά θλιμμένος και μόνος. ΄Εκλαψα πολύ. Ξαφνικά, η επιθυμία να κατανοήσω το σεξ έγινε πολύ δυνατή. Την επόμενη μέρα πήγα να μιλήσω με τον Κρίσνατζι γι' αυτό.

'Η σκέψη είναι το πρόβλημα στο σεξ,' είπε. '΄Ακου την επιθυμία όπως θ' άκουγες ένα τραγούδι ή το αεράκι ανάμεσα στα δέντρα.'

Είπε:

'Μην αφήσεις το σεξ να σε σπρώξει βιαστικά στο γάμο. Αν παντρευτείς ένα κορίτσι που δεν είναι όμορφο, δε θα είσαι ευτυχισμένος. Θα πηγαίνεις με άλλες.'

'Κι αν παντρευτώ κάποια πολύ όμορφη;'

'Α, όχι, αυτό δε θα σε κάνει ευτυχισμένο - θα πηγαίνει εκείνη με άλλους.'

(...)

"Πολλά χρόνια αργότερα (στα σαράντα μου) μου είπε:

'Δεν είμαι εναντίον στο σεξ, είναι κάτι φυσικό όταν οι άνθρωποι είναι νέοι. Αλλά τώρα, Ασίτ, δες αν μπορείς να κοιτάζεις το σεξ διαφορετικά.'

'Τι εννοείς μ' αυτό;' τον ρώτησα.

Μου είπε:

'Μην το καταπιέζεις. Αλλά μην ενδίδεις σ' αυτό. Και μην το βάζεις στα πόδια μπροστά του.'

'Και τότε τι θα κάνω, αν δεν το καταπιέζω, δεν απομακρύνομαι απ' αυτό και δεν ενδίδω;' ρώτησα.

'Δοκίμασέ το', είπε, 'και θα δεις.'

Το δοκίμασα. Ένιωσα την πιο καταπληκτική ενέργεια, μια αίσθηση πως είμαι ολοκληρωτικά ζωντανός. Μου είπε ότι μπορούσε να δει την αλλαγή επάνω μου. Λίγο μετά έφυγε για το Λονδίνο. Η αίσθηση κράτησε μια βδομάδα και δεν μπόρεσα ποτέ να την ξαναβρώ."

«ΣΕΞ ΚΑΙ ΘΥΜΟΣ»

Από το βιβλίο του Ingram Smith: TRUTH IS A PATHLESS LAND

… Ζήτησα να έχω μια συνάντηση με τον Κρίσνατζι και κανονίστηκε. Όταν έφτασα, εκείνος ήταν στο γραφείο, στην Vasanta Vihar. Πήγαμε στο δωμάτιο στο ισόγειο, όπου έγιναν και όλες οι συναντήσεις μας αυτή τη φορά. Καθίσαμε σταυροπόδι στο πάτωμα πάνω στο φτέρνες μας, ο ένας απέναντι στον άλλον. Στο σταθερό και ερευνητικό βλέμμα τού Κρίσνατζι, υπήρχε το ερώτημα:

"Λοιπόν…;"

Του είπα ότι ήθελα να συζητήσω για το θυμό, για τις πολλές μορφές που παίρνει και τα πολλά προσωπεία που φοράω για να τον συγκαλύψω. Του μίλησα για απογοήτευση και το πλήθος των συναισθημάτων που έχουν σχέση μ' αυτήν. Εκείνος, έσκυψε ελαφρά προς τα μπρος και ρώτησε:

"Θέλετε στ' αλήθεια να το πάμε μέχρι το τέρμα, κύριε;"

Για άλλη μια φορά είχα εκείνη τη μυστηριώδη αίσθηση μιας φοβερής ανησυχίας για το τι θα μπορούσε να βγει στη φόρα, τι θα έπρεπε να παραδεχτώ. "Ναι, κύριε," είπα. Εκείνος ζήτησε το σκάλισμα που εγώ είχα προκαλέσει. Γι' αυτό είχα έρθει και το συμφωνήσαμε. Θα πρέπει να περίμενα ν' αρχίσει μαλακά, από την επιφάνεια του θυμού, βιαστικά στην αρχή και μετά να γίνει δουλειά σε βάθος. Η πρώτη του ερώτηση σκάλισε μια περιοχή που δεν είχα σκεφτεί:

"Πώς είναι οι σεξουαλικές σου σχέσεις με τις γυναίκες;"

Ο Κρισναμούρτι είχε αγγίξει μια πελώρια δεξαμενή ασυνείδητης ενέργειας και παρορμήσεων. Για μήνες δεν είχε υπάρξει σεξ και κανένα άλλο τέτοιο ενδιαφέρον εκτός από την απόλαυση της γυναικείας ομορφιάς, κίνησης, απαλότητας, ελκυστικότητας και της ακαθόριστης γυναικείας χάρης και τα εξανεμιζόμενα ίχνη της μυρωδιάς τους που αφήνουν στο πέρασμά τους και τα οποία προκαλούν την προσοχή μου. Από τότε που βρέθηκα στην Ινδία δεν υπήρξε η οποιαδήποτε φανερή σεξουαλική διέγερση μέσα μου. Αλλά και αλλού, συχνά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, δεν ένιωθα καμιά σεξουαλική διέγερση, καμιά επιθυμία, μέχρι που θα εμφανιζόταν κάποια γυναίκα και η μαγεία θα ξυπνούσε. Αυτά και άλλα πολλά πέρασαν σαν αστραπή από το μυαλό μου. Να τα πω όλα αυτά στον Κρίσνατζι; Τι να του πω! Και τι να κρατήσω για μένα! Έβαλα την ερώτηση κατευθείαν στον εαυτό μου: "Ποιες είναι οι σεξουαλικές μου σχέσεις με τις γυναίκες;" Εκείνα που σχετίζονταν ήταν απίστευτα πολλά και ενοχλητικά. Παρατήρησα, ξαναθυμήθηκα, έψαξα, διαισθάνθηκα. Ο Κρίσνατζι με τον άκαμπτο, απρόσωπο τρόπο του, εστίασε την προσοχή μου:

"Πότε ήταν η τελευταία φορά που κοιμηθήκατε με κάποια γυναίκα;"

Η ντόμπρα ερώτηση αξίωνε μια ντόμπρα απάντηση. Του είπα. Και αμέσως αναρωτήθηκα μήπως υπήρχε κάποια απογοήτευση μέσα μου σε σχέση με τις γυναίκες και το σεξ κι αυτή είχε γυρίσει σε θυμό. Μήπως ο θυμός στο υποσυνείδητό μου ήταν συγκαλυμμένη σεξουαλική επιθυμία; Θα πρέπει να το διαισθάνθηκε εκείνος ότι είναι έτσι, αλλιώς δεν θα είχε κάνει ποτέ την ερώτηση.