Υπάρχουν πολλά είδη του κάρμα, χρεών δηλαδή που πρέπει να εξισορροπηθούν.
Το ατομικό κάρμα αφορά στις ιδιαίτερες υποχρεώσεις του ατόμου.
Υπάρχει όμως και το ομαδικό κάρμα, τα συλλογικά χρέη της ομάδας του, και υπάρχουν πολλές ομάδες: θρησκευτικές, φυλετικές, εθνικές κ.λπ.
Σε ένα ευρύτερο επίπεδο υπάρχει το πλανητικό κάρμα, το οποίο με το χρόνο επηρεάζει το πεπρωμένο του πλανήτη.
Στο ομαδικό κάρμα όχι μόνο συσσωρεύονται και τακτοποιούνται τα ατομικά χρέη, αλλά το αποτέλεσμα αφορά τελικά σε ολόκληρη την ομάδα, τη χώρα ή τον πλανήτη. Η λειτουργία ενός τέτοιου ομαδικού κάρμα προσδιορίζει το μέλλον της ομάδας ή της χώρας. Επηρεάζει, όμως, και το άτομο που μετενσαρκώνεται τόσο μέσα στην ομάδα ή στη χώρα, όσο και έξω από αυτές ή σε κάποια μεταγενέστερη χρονική στιγμή.
Η δραστηριότητα είναι σωστή όταν λαβαίνει χώρα κατά μήκος της οδού, της ατραπού που οδηγεί στο Θεό. Κάθε άλλη ατραπός είναι αδιέξοδο ή παραίσθηση και η δραστηριότητα που λαβαίνει χώρα εκεί δεν είναι ορθή. Η ορθή δραστηριότητα προωθεί την πνευματικότητα του ατόμου και την επιστροφή του.
Ορθή δε δραστηριότητα είναι εκείνη που καλλιεργεί τη δικαιοσύνη, το έλεος, την αγάπη, τη σοφία και τις ιδιότητες εκείνες που ονομάζουμε θεϊκές ή πνευματικές. Ο καρπός της ορθής πράξης είναι ο επιθυμητός σκοπός. Οι καρποί της δραστηριότητας σε άλλες ατραπούς είναι παροδικοί, παραπλανητικοί και ψεύτικοι. Αυτοί οι καρποί παγιδεύουν και εξαπατούν, αλλά δεν είναι αυτό που επιθυμούμε στ' αλήθεια. Οι καρποί της ορθής δραστηριότητας περικλείουν όλους τους στόχους μας, τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας.
Η φήμη είναι ένα παράδειγμα. Εκείνος που την επιζητά ως σκοπό μπορεί για ένα διάστημα να την αποκτήσει. Η φήμη όμως αυτή θα είναι παροδική και δε θα φέρει την ικανοποίηση. Αν όμως η φήμη έρχεται σαν αποτέλεσμα ορθής δράσης - δράσης στην ατραπό, τότε θα έχει διάρκεια, οτιδήποτε κι αν συμβεί.
Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στη φήμη που επιδιώκεται για εγωιστικούς λόγους και σ' εκείνην που δεν επιζητείται και δεν επιθυμείται, αλλά είναι υποπροϊόν της ορθής δράσης. Η πρώτη είναι αυταπάτη και επομένως δεν έχει διάρκεια. Η δεύτερη είναι αληθινή και διαρκής και είναι συνυφασμένη με την ψυχή. Η πρώτη επιφέρει κάρμα και πρέπει να εξισορροπηθεί, ενώ η δεύτερη δε συνεπάγεται καρμικές υποχρεώσεις.
Μπράϊαν Βάϊς «Μόνον η Αγάπη είναι αληθινή»
.
