Το γεγονός όμως ότι δεν είμαστε άρρωστοι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε υγεία. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει αγκάθι, δεν σημαίνει τη παρουσία του λουλουδιού.

Επί χιλιάδες χρόνια, ο άνθρωπος πίστευε ότι το σώμα και η ψυχή είναι δυο διαφορετικές οντότητες. Αυτή η σκέψη οδήγησε σε δυο διαφορετικές σχολές:

Η μια σχολή θεώρησε ότι ο άνθρωπος είναι μόνο η ψυχή, και παραμέλησε το σώμα. Έτσι ανέπτυξε το διαλογισμό, αλλά δεν ανέπτυξε την ιατρική. Η ιατρική δεν μπορούσε να γίνει επιστήμη, επειδή το σώμα ήταν εντελώς περιφρονημένο.

Η άλλη σχολή θεώρησε ότι ο άνθρωπος είναι μόνο σώμα, και παραμέλησε τη ψυχή. Ανέπτυξε την ιατρική, αλλά δεν έκανε κανένα βήμα προς το διαλογισμό.

Ο άνθρωπος όμως είναι ταυτόχρονα και τα δύο. Λέγοντας «ταυτόχρονα και τα δύο» είναι γλωσσικό λάθος, επειδή δίνεται η εντύπωση ότι πρόκειται για δύο πράγματα τα οποία είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Στην πραγματικότητα όμως, το σώμα και η ψυχή του ανθρώπου είναι δυο άκρες του ίδιου πόλου. Αν ειδωθεί από τη σωστή οπτική, δεν θα μπορούμε να πούμε ότι ο άνθρωπος είναι σώμα συν ψυχή, επειδή δεν είναι έτσι.

Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικός. Ο άνθρωπος είναι σώμα-νους!

Το σώμα και η ψυχή είναι τα δύο άκρα της ίδιας οντότητας.
 

Η αρρώστια μπορεί να αρχίσει από οποιοδήποτε άκρο. Μπορεί να αρχίσει από το σώμα και να φτάσει στη ψυχή. Στη πραγματικότητα, οι δονήσεις του οτιδήποτε διαπερνά το σώμα, γίνονται αντιληπτές από τη ψυχή.

Για αυτό μερικές φορές συμβαίνει ο άνθρωπος να έχει θεραπευτεί σωματικά από την αρρώστια, αλλά να εξακολουθεί να αισθάνεται άρρωστος. Όλες οι εξετάσεις δείχνουν ότι κλινικά το κάθε τι είναι εντάξει, αλλά ο ασθενής εξακολουθεί να λέει ότι δεν αισθάνεται καλά. Αυτός ο τύπος ασθενούς γίνεται πολύ ενοχλητικός για τους γιατρούς, επειδή όλες οι εξετάσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχει ασθένεια. 

Το ότι δεν υπάρχει αρρώστια όμως, δεν σημαίνει πως είσαι υγιής. Η υγεία έχει τη δική της θετικότητα. Η απουσία της αρρώστιας είναι απλώς μια αρνητική κατάσταση. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει αγκάθι, δεν σημαίνει τη παρουσία του λουλουδιού.

Το ότι δεν υπάρχει αγκάθι, δείχνει απλώς την απουσία αγκαθιών. Η παρουσία όμως του λουλουδιού είναι άλλο ζήτημα.

Η ίδια η ιδέα της υγείας είναι αυτής της μη αρρώστιας. Το γεγονός όμως ότι δεν είμαστε άρρωστοι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε υγεία.

Κάτι άλλο χρειάζεται, κάτι από το άλλο άκρο του πόλου, από την εσωτερική μας οντότητα. Ακόμα κι αν η αρρώστια αρχίζει από έξω, οι δονήσεις της αντηχούν μέχρι τη ψυχή.

Όταν αρρωσταίνει ο άνθρωπος η δόνηση της αρρώστιας μπαίνει μέσα στη ψυχή του γι αυτό η αρρώστια παραμένει ακόμα και μετά τη θεραπεία του σώματος. Αυτή η επιμονή της αρρώστιας συμβαίνει εξαιτίας των δονήσεων, οι οποίες αντηχούν μέχρι την εσωτερική οντότητα του ανθρώπου. Και για αυτή την εσωτερική οντότητα η ιατρική δεν έχει λύση μέχρι στιγμής. Έτσι η ιατρική θα παραμένει πάντα ανολοκλήρωτη χωρίς το διαλογισμό.

Είμαστε σε θέση να θεραπεύσουμε την αρρώστια, αλλά όχι τον ασθενή!

Η ιατρική δεν είναι ένα συνηθισμένο επάγγελμα. Δεν είναι μόνο τεχνολογία, επειδή μπαίνει στη μέση ο άνθρωπος. Δεν επισκευάζεις μηχανές, οπότε δεν χρειάζεται μόνο γνώση, χρειάζεται και αγάπη!

Το να ασχολείσαι με ανθρώπινα όντα και με τη ζωή τους, είναι ένα σύνθετο φαινόμενο. Μερικές φορές μπορεί να κάνεις λάθη, που να αποβούν μοιραία για τη ζωή τους. Για αυτό προχώρα με βαθιά ευλάβεια. Προχώρα με ανθρωπιά, με ταπεινότητα, με απλότητα.

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την ιατρική σαν να ασχολούνται με οποιοδήποτε επάγγελμα, δεν είναι οι σωστοί άνθρωποι για να γίνουν γιατροί – είναι οι λάθος άνθρωποι. Εκείνοι που δεν μπορούν να νιώσουν τον άλλον άνθρωπο, είναι οι λάθος άνθρωποι. Θα ασχοληθούν με τον άνθρωπο, με τον ίδιο τρόπο που ασχολείται ο μηχανικός με τα αυτοκίνητα. Δεν θα αισθάνονται την πνευματική παρουσία του ασθενούς. Ασφαλώς μπορούν να είναι πολύ σίγουροι. Ο μηχανικός είναι πάντοτε σίγουρος…

Μπες σε αυτό με το οποίο ασχολείσαι με τρομερή ταπεινότητα. Έχε βαθιά ευλάβεια για τον ασθενή. Και όταν του δίνεις θεραπεία, να γίνεσαι όχημα της θεϊκής ενέργειας, ένα όργανο. Έχε μεγάλη ευλάβεια για τον ασθενή, μην του συμπεριφέρεσαι σα να είναι αντικείμενο. Με βαθύ σεβασμό, άφησε το θεό να κυλήσει μέσα από σένα και να φτάσει στον ασθενή.

Ο ασθενής είναι άρρωστος, δεν μπορεί να συνδεθεί με το Θεό. Έχει απομακρυνθεί. Έχει ξεχάσει την ίδια τη γλώσσα να θεραπεύει τον εαυτό του. Βρίσκεται σε κατάσταση απελπισίας.

Άρρωστος είναι εκείνος που έχει αναπτύξει εμπλοκές ανάμεσα στον εαυτό του και στο όλο, οπότε κάτι έχει αποσυνδεθεί.

Η δουλειά του Θεραπευτή είναι να τον επανασυνδέσει. Όταν όμως λέω ότι η δουλειά του θεραπευτή είναι να τον επανασυνδέσει, δεν εννοώ ότι ο θεραπευτής πρέπει να κάνει κάτι. Εκείνος που δρα είναι ο Θεός, το όλο….

Είναι ο Θεός εκείνος που κάνει. Εσύ κάνεις τον εαυτό σου διαθέσιμο στο Θεό, και κάνεις όλη σου τη γνώση διαθέσιμη.

Είναι η θεική ενέργεια του Θεού, σε συνδυασμό με τη δική σου γνώση που βοηθάει….

Κάποιος που είναι υγιής μπορεί να βοηθήσει τρομερά αν γίνει όχημα. Και αν ο υγιής είναι επίσης άνθρωπος που γνωρίζει, αυτό μπορεί να είναι πολύ σημαντικό…

Ο ρόλος του Θεραπευτή είναι πολύ ευαίσθητος και σύνθετος….

Οsho

Υπάρχει ένας άμεσος σύνδεσμος ανάμεσα στην ανεκπλήρωτη επιθυμία και την ασθένεια. - " Τι είναι εκείνο που επιθυμούσα πάρα πολύ και δεν κατάφερα ακόμη να κάνω στη ζωή μου? "

Kάπως, κάπου ξέχασες ποιος είσαι και ποιος είναι ο σκοπός σου.  

Το θεραπευτικο ταξιδι.     

Εσύ και μόνο εσύ θα θεραπεύσεις τον εαυτό σου και είσαι απόλυτα σε θέση να το κάνεις. 

Η πορεία της θεραπείας ενός προσωπικού τραύματος είναι στην πραγματικότητα μια πράξη ατομικής ενδυνάμωσης, ένα προσωπικό ταξίδι, μια ιεροτελεστία διάβασης, σχεδιασμένη από εσένα ως ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία μάθησης που συνάντησες ποτέ. 

Το θεραπευτικό σου ταξίδι εμπεριέχει φυσικά και μια θεώρηση και χρήση των καλύτερων εργαλείων που μπορεί να σου προσφέρει τόσο η σύγχρονη ιατρική, όσο και η ολιστική θεραπευτική.

 Από μια βαθύτερη άποψη, η ασθένεια οφείλεται σε ανεκπλήρωτους πόθους. ‘Οσο πιο βαριά είναι η αρρώστια, τόσο πιο βαθιές είναι και οι επιθυμίες . Είναι ένα μήνυμα ότι κάπως, κάπου ξέχασες ποιος είσαι και ποιος είναι ο σκοπός σου.      

Λησμόνησες και αποσυνδέθηκες από τον σκοπό της δημιουργικής σου ενέργειας, από τον πυρήνα σου, και η ασθένειά σου είναι το σύμπτωμα που αντιπροσωπεύει τον ανεκπλήρωτο πόθο σου. 

Έτσι πάνω από όλα τα άλλα, χρησιμοποίησε την αρρώστιά σου για να ελευθερωθείς, ώστε να κάνεις αυτό που πάντοτε ήθελες να κάνεις, να είσαι αυτό που πάντοτε ήθελες να είσαι, να εκδηλώσεις και να εκφράσεις τον πραγματικό σου εαυτό, μέσα από τη βαθύτερη, ευρύτερη και ύψιστη πραγματικότητά σου.

Αν έχεις καταλάβει πραγματικά ότι είσαι άρρωστος, προετοιμάσου για μια αλλαγή, περίμενε τη βαθύτερη επιθυμία σου να προβληθεί στην επιφάνεια και να καρποφορήσει. Ετοιμάσου να πάψεις να τρέχεις και στρέψου και αντιμετώπισε τον τίγρη μέσα σου, οτιδήποτε και αν αυτό σημαίνει για σένα προσωπικά.

Ο καλύτερος τρόπος, που μπορώ να σου προτείνω, για να ανακαλύψεις τη σημασία της αρρώστιάς σου, είναι να αναρωτηθείς:

 « Τι είναι εκείνο που επιθυμούσα πάρα πολύ και δεν κατάφερα ακόμη να κάνω στη ζωή μου? »

Πιστεύω ότι τελικά θα διαπιστώσεις ότι υπάρχει ένας άμεσος σύνδεσμος ανάμεσα σε αυτή την ανεκπλήρωτη επιθυμία και την ασθένειά σου.

Στο πλαίσιο αυτής της θεμελιώδους εικόνας υγείας και θεραπείας, θα μπορέσεις να ανακτήσεις την υγεία σου. Και εδώ δεν μιλώ μόνο για την υγεία του φυσικού σου σώματος, επειδή αυτό είναι στην ουσία δευτερεύον, αλλά για την υγεία του πνεύματος, την υγεία της ψυχής. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ή τη μεταφορά της πραγματικότητας, όλα τα ζητήματα ζωής και υγείας μπορούν να αντιμετωπιστούν.  

Επειδή η ζωή μας στο φυσικό επίπεδο πρέπει να τη ζήσουμε με αγάπη, να αναπτύξουμε τις ανώτερες ιδιότητες και να ενωθούμε με τον θείον. Άσχετα με το ποιες είναι οι σημερινές συνθήκες της ζωής σου, αυτό είναι το νόημα της ζωής. 

Όποιος και αν είναι ο πόνος, το πρόβλημα ή η ασθένεια, να θυμάσαι ότι πρόκειται για δάσκαλο. Είναι δάσκαλος αγάπης και δάσκαλος που σου θυμίζει ότι είσαι θεϊκός. Είναι η πορεία του δικού σου Φωτός που Αναδύεται, του Φωτός της Ζωής.

Barbara Ann Brennan

Χαλάρωση της αναπνοής

Οποτε βρίσκεις το χρόνο, για λίγα λεπτά μόνον, χαλάρωνε το αναπνευστικό σύστημα, τίποτε άλλο - δεν υπάρχει λόγος να χαλαρώνεις ολόκληρο το σώμα.

Οταν κάθεσαι μέσα στο τρένο ή στο αεροπλάνο ή στο αυτοκίνητο, κανείς δεν θα αντιληφθεί ότι κάτι κάνεις. Χαλάρωσε απλώς το αναπνευστικό σύστημα. Ασε το να είναι όπως όταν λειτουργεί με φυσικό τρόπο.

Επειτα κλείσε τα μάτια σου και παρατήρησε την αναπνοή καθώς έρχεται μέσα, βγαίνει έξω, έρχεται μέσα...

 Μην κάνεις αυτοσυγκέντρωση! Αν κάνεις αυτοσυγκέντρωση, δημιουργείς προβλήματα, γιατί τότε το κάθε τι θα σε ενοχλεί. Αν προσπαθήσεις να αυτοσυγκεντρωθείς ενώ κάθεσαι μέσα στο αυτοκίνητο, τότε ο θόρυβος του αυτοκινήτου γίνεται ενοχλητικός, ο άνθρωπος που κάθεται δίπλα σου σε ενοχλεί.

Ο διαλογισμός δεν είναι αυτοσυγκέντρωση. Είναι απλή επίγνωση. Χαλαρώνεις απλώς και παρατηρείς την αναπνοή. Από την παρατήρηση εκείνη δεν εξαιρείς τίποτε. Το αυτοκίνητο έχει τον ήχο του -πολύ καλά, αποδέξου το. Περνάει η κυκλοφορία -εντάξει είναι, είναι μέρος της ζωής. Ο συνεπιβάτης ροχαλίζει δίπλα σου, αποδέξου το. Δεν απορρίπτεις τίποτε.

 Osho

Σύνδεση με τον Ανώτερο Αγγελικό Εαυτό. Αγγελικός διαλογισμός .

 

 

 

Λένε: Σκεφτείτε δύο φορές προτού να πηδήσετε. Εγώ λέω: «Πήδηξε πρώτα και έπειτα να σκεφτείς όσο θέλεις! Η Αποδοχη του Εαυτου.

Ερωτηση:

Όσσο, είπες να αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας - ό, τι είμαστε. Δεν είμαι σε θέση να αποδεχτώ τη ζωή, γνωρίζοντας ότι μου λείπει η εσωτερική χαρά.

-Όσσο:

Όταν λέω "αποδέξου τον εαυτό σου," δεν εννοώ να αποδεχτείς το μοτίβο της ζωής σου. Μην προσπαθείς να με παρεξηγήσεις! Όταν λέω "να αποδεχθείς τον εαυτό σου», λέω να απορρίψεις όλα τα άλλα, με εξαίρεση τον Εαυτό σου! Αλλά πρέπει να το έχεις ερμηνεύσει με το δικό σου τρόπο. Έτσι είναι τα πράγματα .... δεν έχω πει ό, τι έχεις καταλάβει.

Απέρριψε όλα όσα σου έχουν επιβληθεί. Δεν λέω να τα δεχτείς. Αποδέξου τον εσώτατο πυρήνα σου που έχεις φέρει από το υπερπέραν. Και τότε δεν θα αισθάνεσαι ότι χάνεις κάτι. Τη στιγμή που θα αποδεχτείς τον Εαυτό σου χωρίς όρους, ξαφνικά ένα ξέσπασμα χαράς θα συμβεί - χυμοί αρχίσουν να αναβλύζουν, η ζωή πραγματικά γίνεται εκστατική ....

Υπάρχει ακόμα χρόνος. Βγες έξω από τη φυλάκιση στην οποία έχεις ζήσει μέχρι τώρα. Χρειάζεται μόνο λίγο κουράγιο ... λίγο θάρρος του χαρτοπαίκτη και δεν υπάρχει τίποτα να χάσεις, να το θυμάσαι.
 

Μπορείς να χάσεις μόνο τις αλυσίδες σου, μπορείς να χάσεις την πλήξη σου, μπορείς να χάσεις αυτή τη διαρκή αίσθηση ότι μέσα σου κάτι λείπει. Τι άλλο υπάρχει να χάσεις; 

Βγες από το τέλμα και αποδέξου την ύπαρξή σου – πέρα από κάθε Μωυσή, Ιησού, Βούδα, Mahavira ή Κρίσνα. Αποδέξου τον Εαυτό σου. Η ευθύνη σου δεν είναι προς τον Βούδα ή τον Ζαρατούστρα ή τον Kabir ή τον Nanak. Η ευθύνη σου είναι μόνο σχετική με σένα. Να είσαι υπεύθυνος.

Και όταν χρησιμοποιώ τη λέξη «ευθύνη», παρακαλώ να θυμάσαι – μην το παρερμηνεύεις - δεν μιλάω για τα καθήκοντα, τις ευθύνες. Χρησιμοποιώ απλά τη λέξη με την κυριολεκτική έννοια – την ικανότητα ανταπόκρισης (respons-ability) στην Πραγματικότητα, να μπορείς να ανταποκριθείς !

Πρέπει να έχεις ζήσει μια ανεύθυνη* ζωή (χωρίς την ικανότητα άμεσης-αυθεντικής ανταπόκρισης) εκπληρώνοντας όλα τα είδη των ευθυνών που ήταν οι προσδοκίες των άλλων.

Τι έχεις να χάσεις ;

Είσαι βαριεστημένος - αυτή είναι μια καλή κατάσταση. Σου λείπει ο χυμός. Τι άλλο χρειάζεστε για να βγείς από τη φυλακή; Πήδησε έξω από αυτή – μη κοιτάξεις πίσω!

Λένε: Σκεφτείτε δύο φορές προτού να πηδήσετε.

Εγώ λέω: «Πήδηξε πρώτα και έπειτα να σκεφτείς όσο θέλεις!