Ένας από τους λόγους που η ανθρωπότητα πονά, είναι ότι κάθε μονάδα φαίνεται μόνη της. Και κάθε μονάδα δεν έχει ένα σύνολο να την υποστηρίξει. / Τσανελιγκ

Αυτό είναι που μαστίζει τη Γη και την ανθρωπότητα, καθώς κάθε μεμονωμένη ομάδα, κοινωνική, πολιτική, οικογενειακή, κοιτά μόνο το μικρό της σύνολο χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί την επιβάρυνση ή το όφελος που δίνει στο ευρύτερο σύνολο. Και χωρίς να είναι ικανή να αντιληφθεί το πώς αυτή η επίδραση που ασκεί, τελικά καθορίζει όλη την ευρύτερη πραγματικότητα όλων των ανθρώπων και του εαυτού της.

Έρχεται η τωρινή χρονιά η οποία πιέζει να βρείτε εκείνα τα θέματα και τα μέρη στον εαυτό σας όπου μπορείτε να έχετε γαλήνη και ειρήνη δίνοντας ωραίες λύσεις. Κι ακολουθεί μια χρονιά η οποία φέρνει ακόμα μεγαλύτερα δώρα. Γιατί αγαπητοί μας φίλοι, καθώς βρίσκετε χώρο να υπάρξετε μαζί με κάποιον άλλον, βρίσκετε χώρο να ενοποιηθείτε λίγο καλύτερα, και ανοίγετε ήδη την ενέργεια της επόμενης χρονιάς. Στρώνετε ήδη το χαλί για τη συνέχεια κι η επόμενη χρονιά θα σας φέρει τις πρώτες υπέροχες γεύσεις της ανακούφισης που υπάρχει, ότι αποτελείτε μέλη και μέρη ενός συνόλου.

Δεν μιλάμε όμως για σύνολα όπως ήταν στις περασμένες εποχές. Δεν μιλάμε για ομάδες που έχουν έναν αρχηγό ο οποίος αποφασίζει για τους υπόλοιπους. Μιλάμε για τελείως καινούργιες λειτουργίες ομάδας, που ο Πλανήτης Γη θα ξαναζήσει μετά από χιλιάδες χρόνια που έχουν περάσει από τότε που τις πρωτοέζησε. Μιλάμε για ένα νέο είδος ομάδας όπου όλοι συναποφασίζουν και είναι συναρχηγοί. Όπου κάθε ατομική συνειδητότητα αποτελεί ίσο μέρος της συλλογικής συνειδητότητας και που οι ατομικές συνειδητότητες βρίσκουν τον τρόπο να συμπλεύσουν και να δημιουργήσουν κοινή πορεία.

Αγαπητοί φίλοι, αυτό είναι πιο μεγαλειώδες κι από αυτό που ήδη έχετε κατακτήσει, δηλαδή το δικαίωμα στην ατομική σας συνειδητότητα.  Μόλις ολοκληρωθεί η ατομική συνειδητότητα ή αρχίσει να γίνεται ορατή και αισθητή μέσα στο είναι, αυτομάτως αναζητεί το σύνολο στο οποίο ανήκει. Μέσα σας, ο εαυτός σας και κάθε κύτταρό σας, γνωρίζουν ότι είναι μέρος ενός συνόλου. Ότι μόνος του δεν έχει νόημα. Αποκτά όμως μαζί με άλλους.

Μέχρι όμως εσείς να αναγνωρίσετε και ν’ ανακαλύψετε το ποιος είστε, δεν μπορείτε να δημιουργήσετε σύνολα, ομάδες που να έχουν νόημα. Ένας από τους λόγους που η ανθρωπότητα πονά, είναι ότι κάθε μονάδα φαίνεται μόνη της. Και κάθε μονάδα δεν έχει ένα σύνολο να την υποστηρίξει. Φαίνεται λοιπόν να είναι κάθε άτομο μόνο του στη διαδρομή του, χωρίς ένα απάγκιο και χωρίς άλλους πραγματικά να το κατανοούν και να το νιώθουν.

Αγαπητοί μας φίλοι, αυτό θα αλλάξει. Έρχεται πραγματικά μια εποχή που θα αισθανθείτε το πόσο ιερά ήταν όλα όσα μεσολάβησαν γιατί θα βγείτε από τα όρια του περιορισμένου εαυτού που πάντα κρατά ένα χώρο για να είναι μόνος του, και θα ανοίξετε και θα ζήσετε και θα αισθανθείτε την ομορφιά και την υπέρβαση τη συναισθηματική και την ανακούφιση του να είστε ο απλός κρίκος μιας μεγαλύτερης αλυσίδας. Αυτό δεν θα σας κάνει να αισθανθείτε ούτε ανώνυμοι, ούτε μικροί. Προκειμένου αυτή η αλυσίδα να είναι πραγματικά υγιής, πρέπει κάθε κρίκος της να έχει βρει την ατομική του συνειδητότητα. Τότε η συλλογική συνειδητότητα μπορεί να αρχίσει να υπάρχει και να είναι υγιής.

Αυτή τη στιγμή, η συλλογική συνειδητότητα της ανθρωπότητας, ουσιαστικά λειτουργεί ασυνείδητα. Είναι μια συλλογική ασυνείδητη συνειδητότητα. Δεν είναι μια συνειδητότητα η οποία κινείται έχοντας επίγνωση του τι θέλει και που πάει. Αυτό κάνει τη Γη και την ανθρωπότητα ευάλωτους, σε πάρα πολλούς αντιπερισπασμούς και σε πάρα πολλές άλλες νοημοσύνες οι οποίες έχουν κάθε λόγο να θέλουν να είναι παρούσες και να έχουν τη δική τους άποψη και τη δική τους επίδραση στα δρώμενα της ανθρωπότητας.

Όπως συμβαίνει ήδη μέσα στις κοινωνίες σας, κάθε κοινωνική ομάδα έχει τα δικά της συμφέροντα, έχει δικές της ατζέντες και προσπαθεί να επιτύχει μόνο τους δικούς της σκοπούς χωρίς καν να κοιτά αν αυτοί οι σκοποί υποστηρίζουν το ευρύτερο σύνολο. Κι είναι ακριβώς αυτό για το οποίο μιλάμε σήμερα. Αυτό είναι που μαστίζει τη Γη και την ανθρωπότητα, καθώς κάθε μεμονωμένη ομάδα, κοινωνική, πολιτική, οικογενειακή, κοιτά μόνο το μικρό της σύνολο χωρίς να μπορεί να αντιληφθεί την επιβάρυνση ή το όφελος που δίνει στο ευρύτερο σύνολο. Και χωρίς να είναι ικανή να αντιληφθεί το πώς αυτή η επίδραση που ασκεί, τελικά καθορίζει όλη την ευρύτερη πραγματικότητα όλων των ανθρώπων και του εαυτού της.

Οι ομάδες για τις οποίες μιλάμε, είναι ομάδες που θα δημιουργηθούν από άτομα που δεν θα θέλουν να είναι αρχηγοί. Που θα στερούνται παντελώς κάθε αρχηγικής ανάγκης και τάσης. Θα δημιουργηθούν από άτομα που θα θέλουν να ενωθούν με άλλους, ώστε να νιώσουν και να αισθανθούν την ανακούφιση της αίσθησης και της επίγνωσης ότι ανήκουν σε ένα σύνολο και μοιράζονται το ίδιο όραμα. Και ότι αυτό που τους ενώνει, είναι η ικανότητά τους να διαχειρίζονται την ατομικότητα, προκειμένου να μην είναι εμπόδιο σε μια συλλογική επιτυχία. Αυτή όμως η συλλογική επιτυχία αυτών των ομάδων, θα είναι τόσο διαφοροποιημένη από το παρελθόν. Γιατί θα είναι η συλλογική επιτυχία που στόχο της και σκοπό της έχει η ομάδα να είναι χρήσιμη και ωφέλιμη σε όλο το σύνολο της ανθρωπότητας. Που δεν θα λειτουργήσει με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας, αλλά με γνώμονα το συμφέρον του ευρύτερου συνόλου.

Αγαπητοί μας φίλοι, είναι πολύ μεγάλα αυτά που δημιουργούνται χωρίς να τα συνειδητοποιείτε, χωρίς να μπορείτε να τα δείτε. Είναι πολύ υπέροχα αυτά που φτιάχνετε μέσα από απλές, καθημερινές σας κινήσεις και δράσεις. Είναι πολύ όμορφο αυτό που πάτε να φέρετε στην πραγματικότητα της επόμενης χρονιάς και ήδη αυτό ως αρχικό δημιουργικό μοτίβο, έχει αναπτυχθεί μέσα στην ενέργειά σας. Αγαπητοί μας φίλοι, μπορούμε να το δούμε καθαρά ήδη σε σας που είστε εδώ. Αλλά είναι κάτι που το έχουμε ήδη δει σε πάρα πολλούς άλλους που δεν είναι σήμερα εδώ.

Κι αυτά που ακούτε σήμερα εδώ ή αυτά που διαβάζετε τώρα εκεί, θα μιλήσουν μέσα στις καρδιές εκείνων που όντως δεν έχουν ανάγκη να είναι αρχηγοί. Που όντως έχουν μέσα τους την ενέργεια να θέλουν απλά να ανήκουν σε ένα σύνολο που είναι χρήσιμο και ωφέλιμο για τους πάντες. Και υπάρχουν πολλά τέτοια όντα στη Γη τώρα. Είστε ανάμεσα σε αυτά. Και ένας από τους λόγους που δουλέψατε τόσο πολύ με  τους περιορισμούς που θέτει ο διχαστικός νους σας, είναι για να μπορέσετε να φέρετε εκείνο το μέρος της ύπαρξής σας που θέλει να ενώσει και να ενωθεί, ώστε να μπορέσει πραγματικά να έχει ουσιαστική επίδραση μέσα στη πραγματικότητα.

Ούτως ή άλλως, η επίδραση που έχετε ως ατομική αφυπνισμένη συνειδητότητα είναι σημαντική. Αλλά μπορείτε πολύ καλά να καταλάβετε το πόσο η ομαδική συνειδητότητα δημιουργεί τελείως εκθετικές δυνατότητες για την ανθρωπότητα. Πολλοί έχετε αναρωτηθεί κοιτώντας γύρω σας, πως θα αλλάξει αυτή η πραγματικότητα. Πλησιάζετε το 2012 και δεν μπορείτε να δείτε πως θα γίνει αυτό. Ακόμα φαίνονται τα πράγματα τόσο αδιέξοδα, ακόμα φαίνονται οι άνθρωποι – στη μεγαλύτερη πλειοψηφία – σε τόση άγνοια του τι πραγματικά ζουν πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη.

Μέσα από τις ομαδικές συνειδητότητες θα αρχίσει να δημιουργείται η αλχημεία του τέλους που θα φέρει μια καινούργια αρχή. Εάν η κάθε ατομική συνειδητότητα δεν αναλάμβανε τη δράση της, το αλχημικό δυναμικό της ομαδικής συνειδητότητας δεν μπορούσε να υλοποιηθεί. Ο στόχος σας δεν είναι να είστε ο βασιλιάς του εαυτού σας καθισμένοι μόνοι σας σε ένα θρόνο.

Ο στόχος είναι να είστε ο βασιλιάς του εαυτού σας που ζει σε ένα σπίτι μαζί με πολλούς άλλους βασιλιάδες.

  

Που μπορεί να μοιραστεί το μεγαλείο του και τη χαρά του ή την αμφιβολία του και το δίλημμά του μαζί με κάποιους άλλους βασιλικούς νόες και βασιλικές καρδιές, που θα μπορούν να συμβουλεύσουν τον βασιλιά που είναι σε αμφιβολία, μέσα από ανιδιοτέλεια που γεννιέται από ανιδιοτελή αγάπη.

Μόνος, κανένας δεν μπορεί να επιτύχει τίποτα αγαπητοί μας φίλοι. Η αλχημεία πριν γίνει πραγματικότητα, θα δημιουργηθεί από τέτοιες ομάδες. Και αυτές οι ομάδες, οι χωρίς αρχηγό -ακόμα και η ομάδα της στρογγυλής τραπέζης είχε έναν αρχηγό-, μιλάμε για ομάδες που δεν θα έχουν κανένα αρχηγό, που από μόνες τους θα συντονίζονται και θα κινούνται, που θα μπορούν να λύσουν τα θέματα και να ορίσουν τους στόχους. Αυτές οι ομάδες θα δημιουργήσουν την τεράστια αλλαγή μέσα στο δικτύωμα της Γης.

Τσανελιγκ.  Αθήνα,  Ιούλιος  2009.

http://www.kryon.gr/tonoimatiszois.htm 

  .

Η επίγνωση της αυταπάτης των αντιθέτων / Dreamer

Η κάθετη Οπτική

Ένα πράγμα δεν είναι αληθινό ή ψεύτικο αλλά, ταυτόχρονα, αληθινό και ψεύτικο, ούτε αληθινό ούτε ψεύτικο, ούτε μη αληθινό ούτε μη ψεύτικο...

«Ένα ανθρώπινο είδος παντελώς μεταμορφωμένο είναι έτοιμο να κάνει την εμφάνιση του» ανήγγειλε o Dreamer. Στα μάτια Του έλαμπε η ολότητα της ζωής. Ένιωσα μια ασυνήθιστη διέγερση. Για να Τον συναντήσω είχα κάνει ένα μεγάλο ταξίδι με μια στάση στο Μπουένος Άιρες και μια στη Μπογκοτά. Από εκεί, ένα μικρό αεροπλάνο με είχε μεταφέρει σε μια μικρή πόλη φωλιασμένη σε ένα οροπέδιο, στα 2300 μέτρα.

Η Casa del pensamiento, η μοναχική κατασκευή από μπαμπού όπου διεξαγόταν η συνάντηση μας, ήταν περικυκλωμένη από ένα αχανές πράσινο γεμάτο επιβλητικές βουνοκορφές. Κανένας τόπος δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει με εντονότερη συμμετοχή τις τόσο ισχυρές λέξεις. Τα μυστηριώδη όργανα των χαμένων πολιτισμών αφουγκράζονταν. Οι μύθοι τους πάλλονταν ακόμα στον αέρα: ο θρύλος του Ελντοράντο, οι ιστορίες των ανταρτοπολέμων, της κοκαΐνης και των σμαραγδιών, μέχρι τα μυστήρια της Ciundand Perdida.

Η φωνή Του απέσπασε τη σκέψη μου από τις εθνογραφικές φαντασιώσεις.

«Ο νέος άνθρωπος συνέτριψε το παλιό καβούκι, τρύπησε το διανοητικό κουκούλι που εγκλωβίζει την γηραιά ανθρωπότητα εδώ και αιώνες» 

είπε με το στόμφο κάποιου επιστήμονα που επιτέλους βλέπει να τεκμηριώνεται η πολυετής του προσπάθεια στην οποία μόνο αυτός είχε πιστέψει. Το διακριτικό στοιχείο, το χαρακτηριστικό της εξέλιξης του νέου είδους ήταν ένα νέο γεγονός που έβλεπε για πρώτη φορά το φως του ήλιου, μια πραγματική κοσμική σπανιότητα:

τη γέννηση μέσα στον άνθρωπο ενός ψυχολογικού συστήματος που ήταν απελευθερωμένο από το φόβο και την αντιπαλότητα. Αυτό το χαρακτηριστικό, χωρίς προηγούμενο, σαν μια νοητική διαχωριστική γραμμή, δημιουργούσε από τον Homo Sapiens μια πραγματική διαφοροποίηση σε ένα νέο είδος. Το ανθρώπινο γένος ήταν μπροστά σ' ένα σταυροδρόμι της εξέλιξης του και διαγράφονταν δυο ανθρωπότητες, έντονα διακριτές, που απομακρύνονταν η μια από την άλλη. Οι άνθρωποι θα συνέχιζαν να αποκαλούνται άνθρωποι, ποιος ξέρει για πόσο καιρό ακόμα, αλλά μετά από αυτή την αποκάλυψη θα ανήκαν παντοτινά σε δύο είδη που συμβιώνουν μεν, αλλά είναι ξεχωριστά, σημαδεμένα από μια διαφορετική μοίρα.

«Η γηραιά ανθρωπότητα, παγιδευμένη σε μια επίπεδη οπτική της πραγματικότητας, βλέπει μονάχα μέσα από το παιχνίδι των αντιθέσεων... αντιλαμβάνεται και αισθάνεται μόνο μέσα από πολικότητες, ανταγωνισμούς και αντιπαραθέσεις»

ερμήνευσε ο Dreamer στραμμένος σε κάποιο σημείο του ορίζοντα. Είχα την εντύπωση ότι δεν μιλούσε σε μένα, αλλά εκτελούσε κάποια ιεροτελεστία που μόνο ο ίδιος γνώριζε. Ακολούθησα το βλέμμα Του και μου φάνηκε πως είχε εντοπίσει μια κοιλάδα όπου η μακρινή οροσειρά σχημάτιζε μεγαλύτερη κοιλότητα. Εκεί, από πολιτισμούς αρχαιότερους των Μάγια και των Αζτέκων, είχε γεννηθεί μια ευφυής σπίθα που τώρα έδινε λάμψη στα σκούρα μάτια του Dreamer.

«Vision and reality are one and the same thing -- ανήγγειλε μνημονεύοντας μια από τις συμβολικότερες φράσεις, ίσως τη σύνοψη ολόκληρης της φιλοσοφίας Του — Ο οριζόντιος άνθρωπος έχει μια αντιμαχόμενη οπτική τον κόσμου, κι εκεί κρύβεται η αιτία για την κάθε του συμφορά... Η ιστορία του πολιτισμού του είναι η πιστή αντανάκλαση μιας κομματιασμένης ψυχολογίας... μια ιστορία πολέμων και καταστροφών... Ακόμα και η επιστήμη του, η δραστηριότητα για την οποία καυχιέται περισσότερο από άλλες, δεν είναι παρά το προϊόν της τριβής μεταξύ δυο ανταγωνιστικών εννοιών... καλό και κακό, αληθινό και ψεύτικο, ωραίο και άσχημο... σαν μια σπίθα που συνεχίζει να γεννιέται τρίβοντας δύο πυρόλιθους, από τα χέρια ενός πρωτόγονου ανθρώπου».

Ο Dreamer συνέχισε εξηγώντας ότι η κοινή ανθρωπότητα συνέχιζε να χρησιμοποιεί ένα αρχαϊκό οπτικό σύστημα. Όπως οι βάτραχοι δεν μπορούν να αντιληφθούν τον κόσμο παρά μόνο σαν μια κίνηση σκιών, έτσι και οι άνθρωποι του παλιού είδους δεν μπορούν να κατανοήσουν παρά μόνο μέσα από την αντίθεση, μέσα από τη σύγκριση αντίθετων στοιχείων. Η λογική τους είναι αντιμαχόμενη, η οπτική που έχουν για τον κόσμο είναι ακόμα το υποτυπώδες αποτέλεσμα ενός παιχνιδιού των αντιθέτων.

«Το χαρακτηριστικό που διακρίνει τον νέο άνθρωπο είναι η επίγνωση της αυταπάτης των αντιθέτων —ισχυρίστηκε ο Dreamer - 

Εκείνα που η παλιά ανθρωπότητα θεωρεί αντίθετα, είναι πράγματι δυο όψεις της ίδιας πραγματικότητας, σαν τις δυο άκρες μιας ράβδου... Καλό και κακό, αληθινό και ψεύτικο, ωραίο και άσχημο, δεν είναι αντίθετοι τρόποι ζωής, αλλά βαθμίδες, επίπεδα της πραγματικότητας... Πίσω από τους φαινομενικούς ανταγωνισμούς επιδρά ακατάπαυστα μια δύναμη εναρμόνισης, ικανή να τα συγχωνεύσει και να τα οδηγήσει σε μια ανώτερη τάξη».

Το γεγονός της ανθρωπογένεσης, το επαναστατικό χαρακτηριστικό που μου αποκάλυπτε εκείνη τη στιγμή ο Dreamer, ήταν η εμφάνιση σε μερικά άτομα, μιας νέας και ανατρεπτικής αίσθησης που ονόμασε 'κάθετη οπτική του κόσμου'. Αισθάνθηκα τη σκέψη μου να χάνεται σε μια σκοτοδίνη. Κρατήθηκα γερά από το φτιαγμένο από μπαμπού παραπέτο, το λειασμένο από τον αέρα των Muiscas, και χάραξα στην καρδιά μου την απίστευτη αφήγησή Του.

«Σε αυτά τα πρώτα πρότυπα, δείγματα μιας νέας ανθρωπότητας, η πραγματικότητα δεν μοιάζει πια μονοσήμαντη, καθορισμένη απατηλά από πολικότητες και αντιθέσεις, αλλά φτιαγμένη από επίπεδα. Με την καινούργια τους αίσθηση, το σύμπαν δεν φαίνεται πλέον χωρισμένο σε αντίθετα αλλά φτιαγμένο από υποστρώματα πραγματικότητας. Ένα πράγμα δεν είναι αληθινό ή ψεύτικο αλλά, ταυτόχρονα, αληθινό και ψεύτικο, ούτε αληθινό ούτε ψεύτικο, ούτε μη αληθινό ούτε μη ψεύτικο...».

Σημείωσα προσεκτικά τις λέξεις Του, αν και η κατανόησή τους αργούσε να εμπεδωθεί μέσα μου. Με βοήθησε ένα παράδειγμα που μου έδωσε πάνω στην πιο κλασσική αντινομία, εκείνη που αντιπαρατάσσει το καλό με το κακό. Σε αντίθεση με αυτό που φαίνεται στην κοινή οπτική, την οριζόντια οπτική του κόσμου, δεν υπάρχει κάτι που από μόνο του, αντικειμενικά και αμετάβλητα, είναι καλό ή κακό. 

«Το κακό του σήμερα είναι το καλό του χθες που δεν ξεπεράστηκε» δήλωσε, και με παρακολουθούσε καθώς κατέγραψα τις λέξεις Του, όπως έκανε συνήθως όταν ήθελε να βεβαιωθεί ότι τις κατέγραψα με απόλυτη ακρίβεια. Η παύση κράτησε λίγο ακόμα και έπειτα ανήγγειλε: 

«Εκείνο που ο άνθρωπος καταδεικνύει ως κακό στη ζωή του, είναι η επανάπαυσή του στο καλό τού χθες. Yesterday’s perfection is but a steppingstone towards a new perfection».

«Αλλά θα πρέπει να ομολογήσουμε - υποστήριξα, στην προσπάθειά μου να κρατήσω όρθιο κάποιο από τα χαλάσματα των βεβαιοτήτων μου - ότι τουλάχιστον μια αντίθεση υπάρχει σίγουρα... η ζωή και ο θάνατος είναι αντιθετικές πραγματικότητες... δυο αληθινές αντιθέσεις».

«Έτσι τα βλέπει ο οριζόντιος άνθρωπος» συμφώνησε ο Dreamer. Έπειτα, χαμηλώνοντας τη φωνή και πλησιάζοντας, σαν να ήθελε να μου εκμυστηρευτεί κάτι, είπε: 

«Στην πραγματικότητα ο θάνατος δεν υπάρχει... Είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε αιώνια! Η πιο ζωντανή απόδειξη της παντοδυναμίας του ανθρώπου βρίσκεται στη δύναμη του να μετατρέψει το αδύνατο σε δυνατό: ο θάνατος... το σώμα είναι άφθαρτο. Μονάχα η απουσία της θέλησης... μια ακούσια θέληση, μια ασυνείδητη παντοδυναμία, μπορεί να το καταστρέψει.

Ο θάνατος είναι η αθανασία με γυρισμένες σ' εμάς τις πλάτες της!».

Άκουγα κι έτρεμα. Ήμουν ένα φοβισμένο πλάσμα, αιωρούμενο στο χείλος της αβύσσου, μια στιγμή λίγο πριν γκρεμιστεί στο κενό που σηματοδοτεί ταυτόχρονα το τέλος του και την αναγέννηση του.

Τότε πρόφερε τις λέξεις που θα με καθοδηγούσαν και θα απορροφούσαν κάθε στιγμή της ζωής μου.

«Τα κύτταρα της νέας αυτής ανθρωπότητας πρέπει να εκπαιδευτούν, ένα προς ένα. Η εναρμόνιση πρέπει να υλοποιηθεί σε κάθε άνθρωπο — είπε έντονα -Στην οικονομία, όπως και στην πολιτική, πρέπει να προετοιμαστεί μια νέα γενιά ηγετών, μια αριστοκρατία λήψης αποφάσεων... άντρες και γυναίκες που να γνωρίζουν την τέχνη του ονείρου', την τέχνη τού 'πιστεύω και δημιουργώ '»

.

Κβαντικος Εναγκαλισμός

Μια από τις πιο παράξενες προβλέψεις της θεωρίας της Κβαντομηχανικής είναι ότι τα σωματίδια μπορούν να εναγκαλιστούν με τρόπο που ακόμα και μετά το διαχωρισμό τους στο χώρο, όταν συμβεί μια δράση στο ένα σωματίδιο το άλλο σωματίδιο αντιδρά άμεσα.

Προσφατα επιστήμονες ανακοίνωσαν πως μέτρησαν εναγκαλισμό σε ένα νέο είδος συστήματος, δύο διαχωρισμένα ζεύγη από δονούμενα σωματίδια. Προηγούμενα πειράματα είχαν πετύχει εναγκαλισμό σε εσωτερικές ιδιότητες σωματιδίων, όπως καταστάσεις spin, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που επιστήμονες πέτυχαν εναγκαλισμό στο πρότυπο κίνησης των σωματιδίων, κάτι που αποτελεί ένα σύστημα που προσομοιάζει τον μεγαλύτερης κλίμακας κόσμο, αυτόν που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας.

.