Η Διαδικασία της Υλοποίησης μέσω του Δημιουργικού Οραματισμού.

Να τι πρέπει να κάνετε για να αλλάξετε τη ζωή σας:

Εστιαστείτε σε καθημερινή βάση, στην ανάκτηση της γαλήνης και της ισορροπίας που υποτίθεται πως συνοδεύει τη φώτισή σας. Για να γίνει αυτό εφικτό, σταματήστε να δημιουργείτε τις δικές σας αρνητικές δίνες! Η καθημερινή σας ζωή είναι γεμάτη ακατάλληλες αντιδράσεις σε γεγονότα και άλλους ανθρώπους. 

Συγκεντρωθείτε και μην αντιδράτε στα "κουμπιά" που εσείς αφήνετε να πατιούνται στο μυαλό σας όλα αυτά τα χρόνια. Μήπως κάποιος άλλος σας προκάλεσε πόνο ή προσβολή; Μήπως κάποιος σας απογοήτευσε; Ελέγχετε σε καθημερινή βάση αυτά τα πράγματα. Μπορείτε να τα εξαφανίσετε εντελώς! Όταν το κάνετε, θα το ξέρετε, πιστέψτε με! Θα αισθανθείτε εντελώς διαφορετικά.

ΚΡΥΩΝ

Να θυμάστε πάντα ότι οι επιθυμίες σας πρώτα εκπληρώνονται μέσα στη συνειδητότητα και μετά μπορούν να εκδηλωθούν στον εξωτερικό κόσμο ντυμένες με ύλη - οπότε το μυστικό είναι να ευχαριστείτε ενόσω ακόμα το καλό σας είναι αόρατο! Δεν πρέπει να περιμένετε μέχρι να κατέχετε την υλική εκδήλωση για να εκφράσετε την ευγνωμοσύνη σας, γιατί θα καθυστερήσετε όλη τη διαδικασία ή ίσως τη ματαιώσετε παντελώς.

Θυμηθείτε ότι ο Θεός μάς συναντά πάντα στο επίπεδο της συνειδητότητας που έχουμε, το οποίο σημαίνει ότι ανεξαρτήτως του πού βρισκόμαστε στην πνευματική μιας εξέλιξη, ο Θεός μπορεί και θα εκπληρώσει τις ανάγκες μας. Όμως έχουμε και εμείς το δικό μας ρόλο που πρέπει να εκπληρώσουμε ως συνδημιουργοί. Και όσο μεγαλύτερη είναι η αίσθηση του αποχωρισμού από το Πνεύμα του Θεού μέσα μας, τόσο μεγαλύτερη πρέπει να είναι η δραστηριότητα στο υλικό επίπεδο - με κάθε πράξη αφιερωμένη στο να ευχαριστούμε το Θεό-Εαυτό.

Ακούγεται σχεδόν άδικο, αλλά, φυσικά, δεν είναι. Είναι ένας συμπαντικός νόμος. Τόσο η αφθονία όσο και η ανεπάρκεια είναι εσωτερικές καταστάσεις που εκδηλώνονται ως πραγματικότητά σου. …

Δοκίμασε αυτό για μια δυο βδομάδες και δες πώς αλλάζει την πραγματικότητά σου:

 Ό,τι πιστεύεις ότι σου στερούν οι άνθρωποι - έπαινο, εκτίμηση, βοήθεια, στοργική φροντίδα κ.λπ. - δίνε το σ' αυτούς. Δεν το έχεις; Κάνε απλώς σαν να το έχεις. Έπειτα, λίγο αργότερα από τότε που άρχισες να δίνεις, θα αρχίσεις να λαβαίνεις. Δεν μπορείς να λάβεις αυτό που δε δίνεις. Η εκροή καθορίζει την εισροή. Ό,τι νομίζεις ότι σου στερεί ο κόσμος το έχεις ήδη, αλλά, αν δεν του επιτρέψεις ν' αρχίσει να ρέει προς τα έξω, δε θα ξέρεις καν ότι το έχεις. Αυτό περιλαμβάνει και την αφθονία.

ΤΡΟΠΟΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΕΙΣΑΚΟΥΣΤΕΙ Η `ΠΡΟΣΕΥΧΗ`...

ΜΕΣΑ Σ`ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ, ΜΙΛΑΜΕ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΔΙΟ, ΤΟ ΚΒΑΝΤΙΚΟ  ΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ...

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΟΛΑ...ΕΙΝΑΙ NA ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΟΤΙ ΗΔΗ ΤΑ ΕΧΕΙΣ...

Ο Gregg Braden, επιστήμονας, φιλόσοφος και συγγραφέας, αναφερει ένα τροπο προσευχης που συναντάται στα Θιβετιανά μοναστήρια, στα προχριστιανικά κείμενα και στις παραδόσεις των Σαμάνων τις Αμερικανικής Ηπείρου. 

Αυτή η προσευχή βασίζεται στο συναίσθημα. Αυτός που προσεύχεται οραματίζεται ότι το αίτημά του έχει ήδη γίνει και βιώνει το αίσθημα πληρότητας από την πραγματοποίησή του. Αυτή η μορφή προσευχής εμπεριέχει τη δύναμη της υλοποίησης των επιθυμιών μας, των στόχων μας.

Πώς όμως γίνεται αυτό;

Σύμφωνα με την Κβαντική Θεωρία, η παρατήρηση του κόσμου από τον άνθρωπο δίνει μορφή στο σύμπαν. Δεν ελέγχουμε το σύμπαν, αλλά, συμμετέχουμε στη δημιουργία του. Η προσδοκία είναι πράξη δημιουργίας. «Δεν είμαστε απλώς θεατές που βρέθηκαν τυχαία σε μια κοσμική σκηνή, είμαστε διαμορφωτές και δημιουργοί που ζούμε σε ένα συμμετοχικό σύμπαν [John Wheeler, από τους πρωτοπόρους της Κβαντικής Φυσικής].

Η Lynne McTaggart, δημοσιογράφος και συγγραφέας, το περιγράφει με απλά λόγια:

 «Υπάρχει μια μεγάλη ποσότητα λάσπης εκεί έξω, που είναι η δυνητική ζωή μας. Κι εμείς, με την ίδια την πράξη της εμπλοκής, με την πράξη της προσοχής μας και την παρατήρησή μας κάνουμε αυτό το ζελέ να σταθεροποιηθεί. Η εμπλοκή μας δημιουργεί την πραγματικότητα».

Αν λοιπόν η δύναμη της δημιουργίας, της υλοποίησης βρίσκεται στη σκέψη και στο συναίσθημά μας, τότε ίσως η διαδικασία μπορεί να συμπτυχθεί σε τέσσερα στάδια:

1. Βάλτε στόχο

Ζητήστε, ονειρευτείτε, δοκιμάστε χωρίς περιορισμούς από πεποιθήσεις και προκαταλήψεις.

2. Οραματιστείτε.

Φανταστείτε τη ζωή σας όπως επιθυμείτε, αφήστε να σας κατακλύσει το αίσθημα πραγματοποίησης του στόχου σας και νοιώστε τον ενθουσιασμό της επίτευξης.

«Η φαντασία είναι τα πάντα, είναι η ανεπισημη πρώτη προβολή του κινηματογραφικού έργου της ζωής» [Άλμπερτ Αϊνστάιν].

3. Ασχοληθείτε με το τι επιδιώκετε και όχι με το πώς θα επιτευχθεί.

Το πώς αφήστε το στη σοφία της ζωής. Κι εδώ είναι που χρειάζεται η πίστη. Πίστη στη σοφία της Δημιουργίας και εμπιστοσύνη στις διαδικασίες της.

4. Απεμπλακείτε από το αποτέλεσμα.

Όσο κι αν ακούγεται οξύμορο να βάζουμε στόχο, αλλά, να αδιαφορούμε για το αποτέλεσμα, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να κρατήσουμε ψηλά το ηθικό και θετική τη διάθεσή μας.

Νιώστε ευγνωμοσύνη γι’ αυτά που ήδη έχετε και αποφύγετε να εστιάζετε σ΄ αυτά που σας λείπουν.

Ένα εύλογο ερώτημα είναι: αν ορίζουμε την πραγματικότητά μας, τότε γιατί δεν επιδρούμε άμεσα στο παρόν μας και δεν επηρρεάζουμε μεγάλα γεγονότα, όπως πχ την παγκόσμια ειρήνη;

Ο Δρ Joe Dispenza, ειδικευμένος στη νευροφυσιολογία του εγκεφάλου, εξηγεί:

Ο υπατομικός κόσμος ανταποκρίνεται στην παρατήρησή μας, αλλά η προσοχή του μέσου ανθρώπου αποσπάται κάθε 6-10 δευτερόλεπτα. Οπότε πώς να μπορέσει το πολύ μεγάλο να ανταποκριθεί σε κάποιον που δεν μπορεί να εστιάσει και να συγκεντρωθεί; Ίσως να είμαστε απλώς κακοί παρατηρητές. Ίσως να μην έχουμε αποκτήσει την τεχνική της παρατήρησης. Αν είμαστε πρόθυμοι να αφιερώνουμε ένα κομμάτι της μέρας μας στην παρατήρηση, να σχεδιάζουμε ένα νέο πιθανό μέλλον για μας, και αν το κάνουμε σωστά και το παρατηρούμε σωστά,θα πρέπει να έχουμε την ευκαιρία να το δούμε να εμφανίζεται στη ζωή μας.

Χρειάζεται λοιπόν συνεχή εξάσκηση και τότε οι δυνατότητες του Σύμπαντος ξεδιπλώνονται άπειρες μπροστά μας, ή καλύτερα μέσα μας.

.

 

Θεραπευτικος Οραματισμος. Το υποσυνείδητο δεν μπορεί να κάνει διάκριση ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα.

Η ουσία του δημιουργικού οραματισμού. 

Η πραγματική ιστορία της Adrian.

Το υποσυνείδητο είναι το μέρος του νού μας που κατασκευάζει την εμπειρία μας.

Οι ψυχολόγοι μας λένε ότι το υποσυνείδητο δεν μπορεί να κάνει διάκριση ανάμεσα στην φαντασία και στην πραγματικότητα. 

Αν διατηρήσεις μια εικόνα στο νού σου για αρκετό διάστημα και τη νοιώσεις σαν αληθινή, τότε μπορείς να την κάνεις πραγματικότητα.

Αυτή είναι η ουσία του δημιουργικού οραματισμού.

Για παράδειγμα αν σε ενδιαφέρει η ανωτέρω εικόνα να γίνει μέρος της ζωής σου, απεικόνιζέ την καθημερινά στο νού σου μέχρι να σου γίνει εμμονή. Ταυτόχρονα νοιώσε την, ότι είναι αληθινή και πάρε το συναίσθημα. Αυτό το συναίσθημα είναι η δύναμη της εκδήλωσης. Μη σκοτίζεις το μυαλό σου με το πως θα γίνει ,εσένα σε ενδιαφέρει το αποτέλεσμα.

Αν σκεφτόμαστε ή ανησυχούμε για κάτι για αρκετό διάστημα, τότε μπορεί να έλξουμε αυτή την εμπειρία προς τον εαυτό μας. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την ίδια αρχή για να φέρουμε κοντά μας αυτο που θέλουμε.

Κράτα στο νού σου εικόνες της ζωής που επιθυμείς και αρνήσου να τον τροφοδοτείς με σκέψεις εκείνων που δεν θέλεις. Πρόσεχε τα λόγια σου. Πρόσεχε τι λές στα μικρά παιδιά ( η στο μικρό παιδί μέσα στους ενηλίκους), γιατί τα παιδιά αφομoiώνουν ιδέες ακόμα και όταν λέγονται στ'αστεία ή πάνω στο θυμό μας. Τροφοδότησε το νου και την καρδιά σου με τις πιο θετικές, τις πιο ενεργητικές, και τις ποιο αναζωογονητικές ιδέες και συναισθήματα που μπορείς να φανταστείς.

Και τότε δεν θα ζείς σε ένα κόσμο που σου επιβλήθηκε, αλλά σε εκείνον που εσύ επιλέγεις.

Υπαρχει μια πραγματική ιστορία μιας κοπέλλας με σχετικά καλή υγεία που υποβλήθηκε σε μια θεραπευτική απόξεση.

Μετά την επέμβαση όμως η Adrian δεν εννοούσε να αναρρώσει και καθημερινά βυθιζόταν όλο και βαθύτερα σε μιαν άβυσσο. Οι γιατροί τα είχαν χαμένα, γιατί όλες της οι εξετάσεις έδειχναν, ότι σωματικά ήταν υγιής.

Τελικά κάποιος πρότεινε ύπνωση. Κατά την διάρκεια της ύπνωσης ανακαλύφτηκε πως την ώρα της επέμβασης είχε ακούσει έ να απο τα μέλη της χειρουργικής ομάδας να ρωτάει τον γιατρό της "Λες να τα καταφέρει": Ο γιατρός είχε απαντήσει: "Μπα, αποκλείεται." "Της δίνω λίγες ημέρες ζωής το πολύ". Αυτό που δεν κατάλαβε η Adriαn ήταν ότι η συζήτηση αφορούσε μια άλλη ασθενή.

Αν και ο συνειδητός νούς της Andrian ήταν κοιμισμένος, το υποσυνείδητό της άκουσε την κάθε λέξη , αλλά μη γνωρίζοντας που πραγματικά αναφερόταν δέχτηκε ότι αυτή η δήλωση ίσχυε για την ίδια και προχώρησε στην εκδήλωση της εικόνας πού είχε υιοθετήσει το υποσυνείδητό της.

Η υπνωτική αναδρομή της Andrian τη βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι η πρόγνωση δεν αφορούσε την ίδια κι έτσι ανάρρωσε.

.

 

.

 

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ο Δημιουργικός Οραματισμός είναι μια τελετουργία υλοποίησης των επιθυμιών μας , η οποία σιγά σιγά και με την κατάλληλη εξάσκηση μας οδηγεί στο να ζούμε εντός της, θέτοντας τον Εαυτό μας συνειδητό ρυθμιστή των ενεργειών μας, άρα και της καθημερινότητάς μας. Μας βοηθά να εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας, να βάζουμε εμείς τούς δικούς μας στόχους και σκοπούς και με αυτόν τον τρόπο να  κυριαρχούμε στήν αντιφατική και πολύπλοκη προσωπικότητά μας, στήν αντεξελικτική και ανελεύθερη καθημερινότητά μας.

Οπως λοιπόν κάθε τελετουργία, έτσι και ο Οραματισμός έχει κάποιες βασικές αρχές και κανόνες που συντελούν μαζί με την πάντα απαραίτητη συνειδητή μας πρόθεση, ώστε με τις εξωτερικές συνθήκες δεδομένες, να έχουμε πάντα τα καλλίτερα δυνατά αποτελέσματα.

Για λόγους καλλίτερης εκμάθησης της διαδικασίας του Δημιουργικού Οραματισμού θα χωρίσουμε την όλη διαδικασία σε τρία σταδια.

•             Το Στάδιο του Σχεδιασμού 

•             Το Στάδιο της Εκτέλεσης

•             Το Στάδιο της Αποταύτισης

Στάδιο προετοιμασίας ή στάδιο συσσώρευσης τής ενέργειας

Ο στόχος μας σε αυτό τό στάδιο είναι να συγκεντρώσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσό ενέργειας, που είναι το απαραίτητο καύσιμο που θα ζωντανέψει την σκεπτομορφή μας και θα την καταστήσει ισχυρή πρός υλοποίηση.

Γι' αυτόν τόν λόγο, λίγες μέρες ή τουλάχιστον λίγες ώρες πρίν την εκτέλεση του οραματισμού, καλό είναι να φροντίσουμε ώστε να έχουμε μία κατά το δυνατόν ήρεμη καθημερινότητα. 

Διευκρινίζουμε εδώ, ότι ήρεμη δεν σημαίνει χωρίς δραστηριότητες, αλλά σημαίνει αποχή από δραστηριότητες που σπαταλούν και υποκλέπτουν την ενέργεια μας, και ταυτόχρονα, συμμετοχή σε δραστηριότητες που εφελκύουν υψηλές ενεργειακές ποιότητες, δραστηριότητες πού μας ανεβάζουν ενεργειακά .

Πρακτικά αποφεύγουμε τις υπερβολικές σκέψεις, τις πάσης φύσεως εντάσεις, τίς συναισθηματικές εκρήξεις, φροντίζουμε το σώμα μας ώστε να είμαστε σχετικά ξεκούραστοι, φροντίζουμε να έχουμε μία ήπια συμπεριφορά, και φυσικά απέχουμε απο ξενύχτια και αλκοόλ

Στόν αντίποδα, ενισχύουμε και αυξάνουμε όλα όσα μας διατηρούν σε υψηλό ενεργειακό επίπεδο, όπως οι όμορφες αισιόδοξες σκέψεις και εικόνες, οι αρμονικοί ήχοι και μουσικές, η επαφή με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν, η ισοροπημμένη διατροφή, μιά βόλτα στη φύση, λίγο περπάτημα, και γενικά όλα αυτά τα μικρά αλλα σπουδαία πράγματα που μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα.

Προσπαθούμε, με λίγα λόγια, να έχουμε επαφή με το «μέσα μας», με τον Εαυτό μας, με την καρδιά μας, κρατώντας ό,τι μας ανεβάζει, συνειδητά εγκαταλείποντας ό,τι μάς ρίχνει ενεργειακά.

Στην αρχή αυτή η διαδικασία μπορεί να ακούγεται λίγο περίεργη και δύσκολη, αλλά σταδιακά, όσο ασκούμαστε στο να είμαστε εστιασμένοι στον εσωτερικό μας εαυτό, η καθημερινότητά μας αλλάζει πρός το καλλίτερο. Αυτό συμβαίνει γιατί εμείς πλέον αναλαμβάνουμε την ευθύνη του εαυτού μας, εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι τής ενέργειας μας, και όλη μας η δύναμη γίνεται και πάλι δική μας, για να την χρησιμοποιούμε εμείς σύμφωνα με την δική μας βούληση. Είμαστε εμείς που έχουμε διαθέσιμο όλο το ενεργειακο μας καύσιμο που απαιτείται για να δρομόλογήσουμε τις απαραίτητες για την εξέλιξή μας αλλαγές στή ζωή μας.

Δείτε λοιπόν το στάδιο της προετοιμασίας σάν ένα καινούργιο παιχνίδι, σαν έναν ευγενή αγώνα, και όπως κάθε αθλητής πρίν από κάθε αγώνα προετοιμάζεται ώστε να δώσει τόν καλλίτερο εαυτό του, έτσι κι εμείς  προετοιμαζόμαστε για ένα γεγονός σημαντικό, και κάθε φορά μοναδικό, κάνοντας πάντα με βάση τίς συνθήκες της καθημερινότητάς μας, ότι καλλίτερο μπορούμε.

Σταδιο αποταύτισης ή απόσπασης

Το στάδιο τής αποταύτισης ξεκινά αμέσως μετά τό πέρας τής εκμπομπής της σκεπτομορφής και η φράση-κλειδί που το διακρίνει είναι η  ΩΣ ΕΑΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.

Θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε σαν τόν κηπουρό που φυτεύει τόν σπόρο, τον σκεπάζει, και τόν αφήνει στην ησυχία της γής να γονιμοποιηθεί και να καρπίσει. Η μόνη σκέψη, εικόνα, συναίσθημα και συμπεριφορά που επιτρέπεται στο στάδιο αυτό, είναι αυτή της υλοποιημένης πλέον σκεπτομορφής μας, του φυτού που δυνατό, όμορφο και υγιές προβάλλει από το χώμα όταν έρχεται η ώρα του.

Παράλληλα, για μια αποτελεσματική αποταύτιση, συνίσταται, αμέσως μετά το τέλος της εκπομπής σκεπτομορφής, να ασχοληθούμε με πράγματα πρακτικά και τετριμμένα, υποχρεώσεις της καθημερινότητας κ.λ.π., ώστε η προσοχή μας να μετατεθεί μακριά από το εσωτερικό έργο που συντελέσαμε..

http://www.padisy.gr/

.
 

Η θεραπευτική μέθοδος "Σίμονσον" μέσω δημιουργικού οραματισμού.

Στην Αγγλία, πριν μερικά χρόνια, ένας ασθενής είχε καρκίνο σε προχωρημένη φάση. Οι γιατροί του έδιναν ελάχιστους μήνες ζωή. Αλλά η φύση είχε θελήσει αλλιώς. Χωρίς ούτε και ο ίδιος να ξέρει από πού εμπνεύστηκε τον οραματισμό του - που έγινε κλασσικός - οραματιζόταν τους όγκους σαν ...γρασίδι. Πράσινο, εγγλέζικο γρασίδι. Και προβατάκια, πολλά προβατάκια έρχονταν κάθε φορά που έκανε τον οραματισμό του και το έτρωγαν! Το έτρωγαν, το έτρωγαν, ώσπου κάποτε το έφαγαν όλο. Τότε ακριβώς οι εξετάσεις έδειξαν στους κατάπληκτους γιατρούς αυτό που ο ίδιος ο ασθενής αισθανόταν ήδη. Δεν υπήρχε καρκίνος. 

Άλλη μία μέθοδος είναι να οραματίζεται ο Ασθενής, το μέλος που πάσχει ως υγιές. Παίρνετε μια εικόνα του οργάνου που σας ενδιαφέρει από έναν άτλαντα φυσιολογίας που δείχνει τα ανθρώπινα όργανα - για να ξέρετε πώς είναι ένα υγιές όργανο, ένα νεφρό ας πούμε - και αρχίζετε με τον οραματισμό να σχηματίζετε το πάσχον σε υγιές.

Άλλος τρόπος που επιστρατεύει τις απίστευτες θεραπευτικές ιδιότητες του πνεύματος, είναι ο οραματισμός του Χριστού ή ενός αγγελικού όντος, από πάνω σας, να λούζει με ακτίνες φωτός το σημείο που πάσχει. Η πανίσχυρη ακτινοβολία αποκαθιστά τη βλάβη σε μέρες. Σαν προσθήκη βοήθειας, οραματιστείτε ένα χρυσόλευκο φως να καλύπτει το χώρο που βρίσκεστε, γιατί το χρυσόλευκο είναι το κατ' εξοχήν θεραπευτικό χρώμα που εκφράζει υγεία, αρμονία, ισορροπία και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάθε είδους ασθένεια.

Να τονίσουμε εδώ ότι δεν πρέπει να έχετε αρνητική διάθεση ή αισθήματα αμφιβολίας προς το γιατρό σας. Αν έχετε, αλλάξτε τον. Πρέπει να εμπιστεύεστε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας. Αναφορές στην συντεχνιακή ιατρική πραγματικότητα ή το ιατρικό κατεστημένο δεν βοηθούν στην ενεργειακή τόνωση της θεραπείας, παράγοντας πολύ πιο σημαντικός. Στόχος σας είναι η επιστράτευση του κρυμμένου ανθρώπινου δυναμικού και όχι η κριτική.

Οραματίζεστε το γιατρό που σας φροντίζει ή θα σας χειρουργήσει με την πιο θετική εικόνα. Μπορείτε να τον φανταστείτε φωτεινό να συμπυκνώνει πάνω του όλη τη δύναμη και την ευλογία του Πνεύματος, να εμπνέει εμπιστοσύνη, αγάπη και συμπόνια, να αποτελεί ένα θεϊκό απεσταλμένο που παρουσιάστηκε ειδικά για να σας θεραπεύσει! Το ίδιο πρέπει να κάνετε και για τα φάρμακα που σας χορηγούνται. Η κριτική στάση απέναντί τους για τους γνωστούς λόγους, είναι τώρα άστοχη. Αντίθετα, τα φαντάζεστε φωτεινά και ακτινοβόλα, να ισχυροποιούν τον οργανισμό σας και να εξαφανίζουν την αρρώστια. Να θυμάστε πάντα: "Όλα παίζονται μέσα στο πνεύμα!"

Προικισμένοι επιστήμονες ή τσαρλατάνοι, ενεργειακές θεραπείες ή φαρμακοβιομηχανίες, τίποτε δεν είναι ικανό να σας βλάψει ή να σας γιάνει, αν εσείς δεν το επιτρέψετε. Να θυμάστε επίσης τον Λουί Παστέρ που τόνιζε: "Τα μικρόβια δεν είναι τίποτα! Το βιολογικό περιβάλλον είναι το παν!" Εδώ προχωράμε στην Βιολογία της Ελπίδας. 

Σήμερα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι και το πιο θανατηφόρο μικρόβιο δεν έχει ισχύ, αν ο άνθρωπος έχει ισχυρό ψυχολογικό υπόβαθρο και πιστεύει στη ζωή. 

Το θέμα είναι τεράστιο, όμως, επιγραμματικά "αυτά που σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε επηρεάζουν την ψυχική μας διάθεση και αυτή η ψυχική διάθεση κάνει το σώμα να λειτουργεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Το σώμα μας ακολουθεί τις σκέψεις μας". Όταν λέμε "είμαι χαρούμενος", αυτή η σωματική ζωτικότητα που εκδηλώνεται μέσα από τη χαρά, εκφράζεται με συγκεκριμένες σωματικές αλλαγές, που εκδηλώνονται βασικά μέσα από το αυτόνομο νευρικό σύστημα και το ανοσοποιητικό σύστημα.

 Π.χ. αλλιώς λειτουργεί η καρδιά όταν είστε θυμωμένοι, αλλιώς όταν είστε ήρεμοι. Αν κάποιος σκεφτεί πως συμβαίνει ένα ατύχημα, το σώμα αντιδρά με μια σειρά από βιοχημικές αλλαγές που προετοιμάζουν τον οργανισμό να αντιμετωπίσει το ατύχημα. Έτσι και η ψυχική σας διάθεση επιδρά στο ανοσοποιητικό σύστημα. Όταν αυτό λειτουργεί κανονικά, καθαρίζει το σώμα από τα παθογόνα και νεκρά σώματα. Κάθε ξένο σώμα, γύρη, μικρόβιο, καταστρέφεται.

Ο Παστέρ το υποπτεύθηκε αυτό καθώς σκεφτόταν πως από το λοιμό της Αθήνας, όταν οι περισσότεροι πέθαιναν, κάποιοι κουβαλούσαν τα πτώματα, τα έσερναν και τα έκαιγαν χωρίς να νοσούν. Ο Παράκελσος βοηθούσε τους ασθενείς με πανώλη χωρίς να αρρωσταίνει. Κάτι κρυβόταν, λοιπόν, στο ανοσοποιητικό σύστημα. Έτσι εμβολίασε δέκα κότες με τον ιό του άνθρακα - που είναι θανατηφόρος - και έβαλε πέντε σε ένα συνηθισμένο κοτέτσι και πέντε σε κοτέτσι με χαμηλή θερμοκρασία. Η ψύξη λειτουργούσε ως παράγοντας στρες. Οι πέντε πρώτες κότες παρέμειναν υγιείς, οι δεύτερες πέντε ψόφησαν  όλες. 

Στρες δεν είναι μόνο τα ψυχολογικά προβλήματα. Όταν δεν έχεις να φας, όταν φοβάσαι, όταν βρίσκεσαι σε συνθήκες πολέμου, οι μεγάλες μαζικές καταστροφές, οι βομβαρδισμοί, οι αγχωτικές ειδήσεις, η δημιουργία απόγνωσης, η καταστροφή της ελπίδας ... αποτελούν βασικές συνθήκες στρες. Στρες ακόμα είναι να μην προλαβαίνεις να φτάσεις έγκαιρα κάπου, να ετοιμάζεσαι για εξετάσεις και να μην είσαι επαρκώς προετοιμασμένος, να σου αρέσει ερωτικά κάποιος και να μην μπορείς να τον προσεγγίσεις. Η κατάθλιψη ειδικά δημιουργεί το μεγαλύτερο κακό στο ανοσοποιητικό σύστημα, γιατί ο άνθρωπος με κατάθλιψη δεν επιθυμεί να ζει. Η αϋπνία, πάλι, είναι από τους ισχυρότερους παράγοντες στρες και επιδρά κατευθείαν στο ανοσοποιητικό.

Το ζευγάρι Σίμονσον (Καρλ και Στεφανί) επινόησαν μια μέθοδο που είχε σαν στόχο να δώσουν κίνητρα σε όλους τους ασθενείς για να ζήσουν. Να βγάλουν δηλαδή τον ασθενή από την παθητικότητα και να τον κάνουν ενεργητικό απέναντι στην αντιμετώπιση της νόσου.

Η θεραπευτική μέθοδος Σίμονσον είναι:

Πέντε φορές την ημέρα βαθιά χαλάρωση και οραματισμός (καθοδηγούμενη σκέψη) μαζί με καλλιέργεια της ελπίδας/πεποίθησης ότι η μέθοδος θα λειτουργήσει. Η χαλάρωση συνιστάται για το "μη βίαιο" άδειασμα του νου από σκέψεις με μεθόδους παραπλήσιες της γιόγκα, ενώ με τον οραματισμό τα άτομα φαντάζονται το ανοσοποιητικό τους σύστημα να ενεργοποιείται και να διαλύει τους όγκους. 

Ο Σίμονσον διαπίστωσε πως 30% των καρκινοπαθών στο τελευταίο στάδιο γίνονταν εντελώς καλά, 30% σταθεροποιούσαν την εξέλιξη της νόσου και οι υπόλοιποι πέθαιναν. Έψαξε να βρει το γιατί. Διαπίστωσε πως όσοι ακολουθούσαν τη μέθοδο κατά γράμμα επειδή πίστευαν σε αυτή, γίνονταν καλά, όσοι ακολουθούσαν το πρόγραμμα αλλά καμιά φορά το αμελούσαν, ήσαν εκείνοι που σταθεροποιούσαν την κατάστασή τους κι εκείνοι που στην αρχή συμμετείχαν αλλά δεν πίστεψαν σε αυτήν και την παράτησαν, ήταν αυτοί που πέθαναν.

Έτσι φτάσαμε στο ποθητό συμπέρασμα. Η ελπίδα είναι εκείνη που καθοδηγεί τη σκέψη μας. Είναι η θετική προσδοκία, η πίστη σ' ένα επιθυμητό αποτέλεσμα που αλλάζει όλη την ψυχική μας διάθεση, οπότε μπαίνουμε σε ένα δρόμο αυτο-ίασης. Το θέμα είναι να πειστεί ο ασθενής για την όποια μέθοδο και να ελπίσει σε αυτή.

Δείτε τώρα το ίδιο πράγμα από μιαν άλλη σκοπιά. Προέρχεται από το βιβλίο "Διοχετευμένη Γνώση" του Ken Carey. Μιλάει το πνεύμα που του διοχέτευε τη γνώση:

 "Οι ασθένειες δεν προκαλούνται από μικρόβια, τοξίνες, ιούς, υπερβολική ραδιενέργεια, βακτηρίδια ή από άλλους παράγοντες. Αυτά τα πράγματα υπάρχουν πάντα και περνούν κατά χιλιάδες καθημερινά μέσα από κάθε υγιές ανθρώπινο σώμα. Αυτοί οι παράγοντες είναι καταστροφικοί μόνον όταν δεν περνούν από το ανθρώπινο σώμα, αλλά παραμένουν μέσα του. Υπάρχει μόνο ένα αίτιο που κάνει τα μικρόβια ή τις τοξίνες να παραμένουν μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό: η παρουσία ενός κακού πνεύματος μέσα σε αυτόν τον οργανισμό. Στο βαθμό που ο άνθρωπος διατηρεί και καλωσορίζει στη ζωή του ένα κακό πνεύμα, το σώμα του θα αρρωστήσει. 

Αυτός είναι ένας ρυθμιστικός μηχανισμός που έχει σκοπό να στερεί το υλικό σώμα από τα κακά πνεύματα. Ποια είναι τα κακά πνεύματα; Είναι οι αρνητικές στάσεις και νοοτροπίες, τα καταστροφικά συναισθήματα που είναι ριζωμένα στο φόβο. Μερικά από τα πιο συνηθισμένα είναι, η μνησικακία, η ντροπή, ο θυμός, η ενοχή, το άγχος, το μίσος, η απληστία, η εκδίκηση, η ζήλια... Όλα αυτά είναι μορφές φόβου και η παρουσία τους δίνει στους επιβλαβείς φυσικούς παράγοντες κάτι στο οποίο να προσκολληθούν".

 http://angelsmell.blogspot.gr/

.