Η έλλειψη πνευματικού προσανατολισμού, δηλαδή εσωτερικού προσανατολισμού προς το Θείον ή τον Εαυτό ή τη Πηγή, είναι εκείνη που προκαλεί σύγχυση στη ψυχή του ανθρώπου και τον οδηγεί να προσπαθεί να ‘πιαστεί’ από υλιστικές αξίες, από αποκτήματα, απολαύσεις, από το φαγητό, τις σχέσεις, το σεξ, τα χρήματα κλπ, δηλαδή από τις λεγόμενες προσκολλήσεις.
Αυτό άλλωστε είναι και ο υλισμός, η ταύτιση με τα εξωτερικά φαινόμενα και η εντύπωση ότι αυτά είναι η ‘πραγματικότητα’.
Έτσι αν επιχειρήσει κάποιος να μας πάρει ένα αντικείμενο, μια εξάρτησή μας, μια κατάσταση ή έναν άνθρωπο στον οποίο είμαστε προσκολλημένοι, βιώνουμε ένα χάος, καθώς νιώθουμε ότι δεν έχουμε από πού να ‘πιαστούμε’. Αν η προσωπικότητα του ατόμου είναι πιο συγκροτημένη και θέσει νέους στόχους και έχει ιδανικά, θα ξεπεράσει πιο γρήγορα και εύκολα το τραύμα της διάλυσης της προσκόλλησης. Αν όμως για κάποιους λόγους η προσωπικότητα δεν είναι συγκροτημένη, διατρέχει το κίνδυνο να εισέλθει στη χαοτική κατάσταση της ψυχασθένειας.
Αργά ή γρήγορα ΟΛΕΣ μας οι προσκολλήσεις θα πρέπει να διαλυθούν, γιατί η εξέλιξη και η ανανέωση της ζωής είναι νόμος της δημιουργίας.
Οι προσκολλήσεις μας αντιτίθονται στο νόμο αυτό, καθώς είναι παγιωμένες ενέργειες ή θέσεις ή αντιλήψεις ή συναισθήματα που προσπαθούν κατά κάποιο τρόπο να σταματήσουν τη ροή της ενέργειας και να την παγιώσουν. Προσπαθούμε δηλαδή μέσα από την εξάρτησή μας σε ανθρώπους, καταστάσεις, σχέσεις, αποκτήματα, δουλειές, ιδεολογίες, εξαρτήσεις κλπ, να εξασφαλίσουμε μια επίπλαστη αίσθηση σταθερότητας, που όμως δεν μπορεί να υπάρξει.
Αργά ή γρήγορα κάποιες σχέσεις θα τελειώσουν, κάποια αγαπημένα μας πρόσωπα θα πεθάνουν, το πολύ ή το λάθος φαγητό θα μας φέρει ασθένεια και θα πρέπει να αλλάξουμε, και θα ανακαλύψουμε ότι σε τίποτα δεν μπορούμε να ‘πιαστούμε’ – τότε είναι που έρχεται το αίσθημα ματαιότητας σε όσους δεν έχουν σαφές πνευματικό όραμα και προσανατολισμό.
Αλλά αυτή η συνειδητοποίηση μπορεί να γίνει και η απαρχή μιας επιτυχημένης πνευματικής πορείας. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι τελικά είναι τυχεροί όσοι βιώνουν απώλειες στη ζωή τους, σε αντίθεση με όσους είναι ‘βολεμένοι’ στην υλική πραγματικότητα, γιατί έχουν τη δυνατότητα να συνειδητοποιήσουν το μάταιο του υλισμού πιο γρήγορα και να επαναπροσανατολίσουν τον εαυτό τους προς το Αληθινό.
Ειδικά στις μέρες μας όπου η αναβίβαση της ενέργειας γίνεται με πιο ταχείς ρυθμούς (το λεγόμενο shift) υπάρχει αυξανόμενος κίνδυνος για εμφάνιση ψυχικών ασθενειών, καθώς όλο και πιο πολύς κόσμος νιώθει ότι δεν μπορεί να κρατηθεί από πουθενά, ενώ του λείπει ο πνευματικός προσανατολισμός που θα δώσει διέξοδο από τη σύγχυση. Και στα επόμενα χρόνια οι ψυχικές ασθένειες θα παρουσιάσουν ραγδαία αύξηση, καθώς οι ενέργειες της γης επιταχύνονται ενώ ο προσανατολισμός των κοινωνιών παραμένει υλιστικός.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ψυχασθένεια είναι το σχίσμα μεταξύ του υλιστικού εαυτού (του εγώ) και της υπερβατικής τάσης του ανθρώπινου πνεύματος.
Στον εσωτερικό μας ορίζοντα, ψηλά πάνω από το κεφάλι μας, υπάρχει ένα Αστέρι. Ας κλείσουμε τα μάτια και ας προσπαθήσουμε να το προσεγγίσουμε. Ας καθοδηγήσουμε το πνεύμα μας προς το Θείον, προς τη Πηγή. Με την εξάσκηση στο διαλογισμό αργά ή γρήγορα θα βρούμε τον τρόπο να κατευθυνόμαστε προς τη Πηγή του Φωτός, που είναι το μόνο πράγμα στο οποίο μπορούμε πραγματικά να ‘πιαστούμε’.
http://www.elenastral.com/
