Οσσο: Ο Κρισναμούρτι έχει τον τρόπο του, και είμαι χαρούμενος που υπάρχει στον κόσμο. Είναι στο άλλο άκρο. Όταν θα φύγει, θα μου λείψει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο.

 Ο ΟΣΣΟ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΥ…

Ο Κρισναμούρτι έχει δίκιο όταν λέει ότι δεν είναι απαραίτητος κανένας Δάσκαλος.

Ναι, μια μέρα θα γνωρίσετε επίσης ότι δεν είναι απαραίτητος κανένας Δάσκαλος, αλλά θα το μάθετε μόνο όταν κάποιος σας έχει ξυπνήσει ή έχετε ξυπνήσει με την παρουσία κάποιου. Τότε θα ξέρετε, θα πείτε ο «Κρισναμούρτι έχει δίκιο». Αλλά αν ακούσετε τον Κρισναμούρτι αυτή τη στιγμή και πιστέψετε ότι δεν απαιτείται κανείς Δάσκαλος, ποτέ δεν θα φθάσετε να γνωρίσετε ότι Κρισναμούρτι έχει δίκιο. Θα παραμείνετε κοιμισμένοι.

Ο Κρισναμούρτι συνεχίζει λέγοντας ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη να κάνετε τίποτε. Στην πραγματικότητα, ένας πρώτης τάξεως νους δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα. Μόνο με την σωστή παρατήρηση, με την καθαρή κατανόηση, το άτομο επιτυγχάνει. Αλλά πού να βρεθεί ένας πρώτης τάξεως νους ; Είναι πολύ σπάνιο. Εκτός από την περίπτωση, που ένας σαν τον Κρισναμούρτι έρχεται να ακούσει τον Κρισναμούρτι, δεν θα συμβεί. Αλλά γιατί θα πρέπει κάποιος σαν τον Κρισναμούρτι να πάει να ακούσει τον Κρισναμούρτι; Είναι παράλογο. Δεν έχει κανένα νόημα. Ένας άνθρωπος που έχει αυτού του είδους την οξυδέρκεια μπορεί να ξυπνήσει απλά ακούγοντας το τραγούδι ενός πουλιού, μόνο με το θρόισμα του αέρα μέσα από τα δέντρα, απλά ακούγοντας τον ήχο του νερού που ρέει - αυτό είναι αρκετό, γιατί παντού το Θείο μιλάει. Αν είστε συνειδητός, σε οτιδήποτε ακούτε, αναγνωρίζετε το Θείο.

Ο Τζ. Κρισναμούρτι είναι πολύ διαφορετικός στις αναλύσεις του. Στην αρχή των συζητήσεων είναι πάντα πολύ λογικός, πολύ ορθολογιστής. Μετά , σιγά-σιγά σας οδηγεί πέρα από το νου.

Η αλήθεια Είναι ! Δεν είναι ένα θέμα της επιλογής σας! Δεν έχει σημασία αν σας αρέσει ή όχι. Μπορείτε να επιλέξετε τα ψέματα, αλλά δεν μπορείτε να επιλέξετε την αλήθεια – η αλήθεια απλά είναι . Γι 'αυτό ο Κρισναμούρτι επιμένει τόσο πολύ στην χωρίς επιλογές συνειδητότητα. Η αλήθεια είναι ήδη εκεί! Δεν έχει τίποτε να κάνει με την επιλογή σας, τις προτιμήσεις, τις αντιπάθειες.

Θα πρέπει να γίνετε πιο προσεκτικοί σχετικά με τις σκέψεις, τα όνειρα, τις αναμνήσεις, που στροβιλίζονται γύρω σας. Θα πρέπει να επικεντρωθείτε περισσότερο στις σκέψεις. Οι σκέψεις είναι τα αντικείμενα και θα πρέπει να τα συνειδητοποιήσετε. Αυτή είναι η πρώτη συνειδητοποίηση. 

Ο Κρισναμούρτι μιλάει για αυτό, που ο ίδιος αποκαλεί συνειδητότητα χωρίς επιλογή («choiceless awareness»). Μην επιλέξετε. Μην κρίνετε οποιαδήποτε σκέψη περνά από το νου, απλά παρατηρείστε οτιδήποτε κινείται. Αν συνεχίσετε την ουδέτερη παρατήρηση , μια μέρα, οι σκέψεις δεν θα κινούνται τόσο γρήγορα. Η ταχύτητά τους θα επιβραδυνθεί. Στη συνέχεια, κάποια στιγμή, θα αρχίσουν να εμφανίζονται κενά: μια σκέψη φεύγει και μια άλλη δεν εμφανίζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στη συνέχεια, μετά από λίγο καιρό, οι σκέψεις απλά εξαφανίζονται για ώρες ... και ο δρόμος είναι απλώς άδειος από κυκλοφορία.

Ο Κρισναμούρτι έχει δίκιο όταν ξανά και ξανά τονίζει την μη επιλογή. Αυτή είναι και η γεύση του Ζεν.

Η παρατήρηση μου είναι αυτή: ότι Κρισναμούρτι είναι περιτριγυρισμένος από τους πιο εγωιστές ανθρώπους του κόσμου, και ο λόγος είναι επειδή εκεί υπάρχει ένα ασφαλές μέρος – όπου δεν χρειάζεται να παραδοθούν, δεν χρειάζεται να πέσει το εγώ τους, δεν χρειάζεται να ακολουθήσουν κανέναν. Το εγώ σας αισθάνεται πολύ ενισχυμένο καθώς του δίνονται πολλές εκλογικεύσεις, που το προστατεύουν.

- Ο Τζ.Κρισναμούρτι υπήρξε πολύ σοβαρός - δεν νομίζω ότι χαμογέλασε ποτέ. Έζησε ενενήντα χρόνια. Η φήμη του άρχισε πολύ νωρίς, στα δεκατρία του χρόνια. Έτσι είχε πραγματικά μια μεγάλης διάρκειας ζωή, γεμάτη εργασία και απογοητεύσεις. Ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα τον πρόδωσαν. Ολόκληρη η ζωή του μοιάζει να είναι απλώς μια σειρά από προδοσίες, και εκείνοι που παρέμειναν πιστοί δεν κατάφεραν να καταλάβουν τι έλεγε. Τον άκουσαν για μισό αιώνα, αλλά δεν μπόρεσαν να διασχίσουν τα πυκνά  μυαλά τους και να προσεγγίσουν την ύπαρξή τους. 

Και κάθε μέρα ... αν δει κανείς τη ζωή του, στην αρχή ήταν πολύ ελπιδοφόρα, πολύ αισιόδοξος ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει, ότι ένας νέος άνθρωπος μπορεί να εμφανιστεί . Αλλά σιγά-σιγά, αυτή η ελπίδα χάθηκε, αυτός ο ενθουσιασμός διαλύθηκε. Και όσο μεγάλωνε τόσο γινόταν πιο θλιμμένος.

- Ο Τζ. Κρισναμούρτι μιλάει με αφηρημένες έννοιες. Η όλη προσέγγισή του φαίνεται να είναι νοητική, σαν να πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο το μυαλό. Το σώμα δεν χρειάζεται να συμμετέχει σ’ αυτήν, τα συναισθήματα δεν πρέπει να εμπλέκονται σ’ αυτήν: μόνο ο αφηρημένος νους, σαν ο Θεός (Brahman)να είναι ένα μαθηματικό πρόβλημα. Δεν είναι, είναι ένα οργανικό πρόβλημα.

Ακούγοντας τον Κρισναμούρτι ακούτε τον νου – τον καθαρότερο νου. Θα αισθανθείτε καλά. Ακούγοντας, θα νιώσετε ότι κατανοείτε. Ακούγοντας, θα νιώσετε ότι φτάνετε κάπου . Αλλά στην πραγματικότητα μαθαίνετε μόνο νέες λέξεις.

Θα μάθετε τη λέξη «επίγνωση» - και όχι την ίδια την επίγνωση. Θα μάθετε την φράση «χωρίς επιλογή» - και όχι την μη επιλογή . Και θα συνεχίσετε να κινείστε μέσα στο νου και θα γίνετε μόνο νους , ένα εγκεφαλικό κέντρο. Τα συναισθήματά σας δεν θα έχουν αγγιχτεί. Το σώμα σας θα παραμένει αμέτοχο. Μόνο το μυαλό σας εμπλέκεται. Αυτός είναι ο λόγος που ο Κρισναμούρτι υπήρξε μια αποτυχία. Ο ίδιος είναι φωτισμένος, αλλά απέτυχε να φωτίσει τους άλλους. Όλη του η ζωή εργάζεται με το νου και ενώ οτιδήποτε λέει είναι αλήθεια, εντούτοις δεν μπορεί να εφαρμοστεί γιατί δεν είστε μόνο ο νους : είστε πολύ περισσότερο. Και αυτό το "πολύ περισσότερο" πρέπει να μεταμορφωθεί με νου. Πρέπει να μεταμορφωθείτε στην ολότητά σας.

Ο Κρισναμούρτι μιλάει με πολύ έξυπνο τρόπο. Προσέξτε , δεν λέω λογικό, αλλά έξυπνο. Αναλύει οποιοδήποτε πρόβλημα, όσο βαθιά είναι ανθρωπίνως δυνατό. Αλλά αυτός δεν είναι καν φιλόσοφος. Όλες του οι ομιλίες είναι ακριβώς όπως το ξερίζωμα ζιζανίων από τον κήπο. Καταστρέφει τα προβλήματά σας μέσω της ανάλυσής του. Δεν σας δίνει τίποτα! Απομακρύνει απλά όλα αυτά που ζαλίζουν το μυαλό σας. Για μια στιγμή είστε εντελώς χαμένοι - και σ’ αυτήν ακριβώς τη στιγμή μπορείτε να δείτε την πραγματικότητά του. Η εμπειρία του αρχίζει να ρέει μέσα σας. Οι άνθρωποι συνήθως χάνουν αυτή την ευκαιρία…

Ο Κρισναμούρτι έχει τον τρόπο του, και είμαι χαρούμενος που υπάρχει στον κόσμο. Είναι στο άλλο άκρο. Όταν θα φύγει, θα μου λείψει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο. Αλλά μπορώ να καταλάβω την ερώτησή σας, Henk Faassen. Αυτό δεν είναι το μόνο ερώτημα. Έχετε ερωτήσει πολλά περισσότερα για το ίδιο πράγμα. 

Φαίνεται σας έχει πληγώσει βαθιά ότι άσκησα κριτική στον Κρισναμούρτι. Δεν με έχετε ακόμη καταλάβει. Αυτός είναι ο τρόπος μου να υποβάλω τον σεβασμό μου! Αυτός είναι ο τρόπος μου να δηλώσω ότι υπάρχει άλλο ένα φωτισμένο πρόσωπο στον κόσμο.

Εάν η ορχήστρα μου δεν σας ταιριάζει, τότε η μόνη εναλλακτική δυνατότητα είναι το σόλο φλάουτο που παίζει ο Κρισναμούρτι. Δεν υπάρχει κανένας άλλος, κανένα τρίτο πρόσωπο που μπορεί να σας βοηθήσει. Ο Κρισναμούρτι είναι υποχρεωμένος να μου ασκήσει κριτική. Μπορώ να το καταλάβω. Η σκοπιά του είναι απλή και σαφής, η δική μου άποψη  είναι λίγο πιο ασαφής. 

Μερικές φορές, θα τον εκτιμώ παρά πολύ, γιατί θα ήθελα να γίνει επίσης μέρος της ορχήστρας μου. Και μερικές φορές θα τον επικρίνω, επειδή η δική μου προτίμηση δεν  είναι για σόλο φλάουτα.

Μόλις χθες το βράδυ έλαβα το τελευταίο βιβλίο του Τζ.Κρισναμούρτι , στο οποίο δεν μιλάει σε κανέναν - μιλάει μόνο στον εαυτό του. Οι λέξεις καταγράφηκαν, αλλά δεν υπήρχε ακροατήριο, και ίσως σε αυτό το βιβλίο έρχεται πιο κοντά στην αλήθεια από ό, τι σε οποιαδήποτε από τα άλλα βιβλία του.

Το κοινό είναι ένας περιορισμός. Αυτό υπήρξε και η δική μου εμπειρία . Εάν μιλάω με τους δικούς μου ανθρώπους , τότε δεν υπάρχει κανένας περιορισμός. Τότε δεν νιώθω  την ανάγκη να πω ή να μην πω κάτι. Τότε απλά μιλάω σαν να μιλώ στον εαυτό μου.

Όταν μιλώ με τους ανθρώπους που δεν με γνωρίζουν, που δεν με καταλαβαίνουν - άλλωστε αυτοί συχνότερα με παρεξηγούν - υπάρχει ένα μεγάλος περιορισμός. Τότε , δεν μπορώ να μιλήσω ελεύθερα. Τα ίδια τους τα πρόσωπα, τα μάτια τους, οι χειρονομίες τους, δεν μου επιτρέπουν να πω κάτι που μπορεί να τους πληγώσει.

Όταν λέω ότι ο Κρισναμούρτι μπορεί να θυμώσει, δεν εννοώ, Henk, ότι μπορεί να θυμώσει όπως θυμώνεις εσύ. Ο θυμός του είναι από συμπόνια. Η κατάσταση αυτή είναι απίστευτη! Θέλει να βοηθήσει αυτή την κυρία και ο ίδιος αισθάνεται τόσο ανήμπορος. Προσπαθεί με όλους τους τρόπους. 

Το μήνυμά του είναι πολύ απλό, μοναδικό, μονοδιάστατο. Για πενήντα χρόνια συνέχισε να λέει μόνο μια λέξη. Στην ουσία όλη η διδασκαλία του μπορεί να εκτυπωθεί στη μία πλευρά μιας καρτ-ποστάλ. Έλεγε τα ίδια με κάθε δυνατό τρόπο, που μπορεί κανείς να εφεύρει, αλλά πολιορκούσε πάντα την ίδια ακρόπολη από το βορρά, από το νότο, από τα δυτικά και από την ανατολή. Και οι άνθρωποι ακόμα πηγαίνουν να τον ακούσουν και συνεχίζουν να κάνουν τις ίδιες παλιές ανόητες ερωτήσεις.

Σίγουρα θυμώνει. Και όταν ένας άνθρωπος σαν τον Κρισναμούρτι θυμώνει, είναι καθαρός θυμός. Πολλοί στην Ινδία έχουν νιώσει πολύ απογοητευμένοι με τον Κρισναμούρτι γιατί θυμώνει. Έχουν μια ορισμένη πεποίθηση ότι ένας Βούδας δεν θα πρέπει να θυμώνει. Έχουν προκαταλήψεις . Και όταν βλέπουν ότι ο Κρισναμούρτι μπορεί να θυμώσει απογοητεύονται, και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι «αυτός ο άνθρωπος δεν έχει ακόμα φωτιστεί».

Ο J. Κρισναμούρτι δεν έχει λάβει ένα βραβείο Νόμπελ - και αυτός είναι ένας από τους σπάνιους ανθρώπους, αυτους τους λίγους Βούδες, που αποτελούν τα πραγματικά θεμέλια για την παγκόσμια ειρήνη. Και η Μητέρα Τερέζα έλαβε το βραβείο Νόμπελ για την παγκόσμια ειρήνη. Τώρα, δεν καταλαβαίνω τι έχει κάνει για την παγκόσμια ειρήνη! Ο Γεώργιος Γκουρτζίεφ δεν έλαβε ένα βραβείο Νόμπελ, και εργαζόταν σκληρά για να μετατρέψει το εσωτερικό πυρήνα των ανθρώπων. Ο Raman Maharshi δεν έλαβε το βραβείο Νόμπελ - επειδή η εργασία τους είναι αόρατη: το έργο τους υπήρξε η αύξηση της συνειδητότητας των ανθρώπων.

Όταν δίνετε ψωμί στους ανθρώπους, αυτό είναι ορατό, όταν φέρνετε τα ρούχα, φάρμακα στους ανθρώπους είναι επίσης ορατό. Όταν όμως φέρνετε τον Θεό στους ανθρώπους, είναι απολύτως αόρατο.

Το μονοπάτι της επιβεβαίωσης φαίνεται να είναι η οδός της μεγάλης προσπάθειας: κάποιος πρέπει να καταβάλει υπερπροσπάθειες, να ξεπεράσει τα όριά του, να διακινδυνεύσει τα πάντα, για να φτάσει τον Θεό. Στη σύγχρονη εποχή, ο Γκουρτζίεφ και ο Ραμακρίσνα, ακολούθησαν τον καταφατικό δρόμο , την « VIA AFFIRMATIVA». Ο άλλος δρόμος είναι η αρνητική οδός η «Via NEGATIVA», μέσω της άρνησης, μέσα από το «όχι». Ο Λάο Τσου, ο Βούδας, ο Nagarjuna - ακολούθησαν το δρόμο της άρνησης. Στη σύγχρονη εποχή, ο Ramana Maharshi, και ο J. Krishnamurti - ακολουθούν επίσης τη διαδρομή του «όχι».

Ο Κρισναμούρτι είναι η πιο αγνή μαρτυρία της αρνητικής πορείας, τόσο καθαρής όσο του Λάο Τσου, τόσο αγνής όσο του Ashtavakra. Μια πολύ καθαρή δήλωση, αλλά οι καθαρές δηλώσεις έχουν γίνει πολύ δύσκολες, επειδή δεν μπορείτε να τις καταλάβετε . Έτσι παρεξηγήθηκε. Μπορείτε να παρανοειτε μόνο αυτούς.

Έτσι έχει παρεξηγηθεί. Είναι ο πιο παρεξηγημένος άνθρωπος. Κανείς δεν τον καταλαβαίνει, ούτε καν εκείνοι που λένε ότι τον ακολουθούν. Αυτοί επίσης, δεν μπορούν να καταλάβουν, γιατί λέει «Δεν επιτρέπεται να ακολουθείς. Δεν θα πρέπει να γίνεστε μιμητές. " Και έχουν γίνει μιμητές. Λέει «Δεν μπορείτε να μάθετε από μένα». Και έχουν μάθει από αυτόν. Γι 'αυτό μερικές φορες  χτυπά το ίδιο του το κεφάλι…

Ο Κρισναμούρτι έπεσε στα χέρια μιας πολύ φανατικής ομάδας – των Θεοσοφιστών. Ήταν μια νέα θρησκεία. Κάθε φορά που μια θρησκεία είναι νέα, είναι πολύ φανατική. Σιγά σιγά χαλαρώνει, συμβιβάζεται και γίνεται απλά ένα κοινωνικό φαινόμενο. Τότε δεν είναι πλέον θρησκεία. Η Θεοσοφία ήταν μόλις στο ξεκίνημά της, και ο Κρισναμούρτι ήταν μόλις εννέα ετών, όταν έπεσε στα χέρια αυτών των φανατικών. Προσπάθησαν σκληρά. Δεν επέτρεπαν στον Κρισναμούρτι να συναντηθεί και να αναμειγνύεται με συνηθισμένα παιδιά, επειδή είχαν ως στόχο να τον κάνουν Παγκόσμιο Δάσκαλο, Τζαγκαντ γκουρού JAGADGURU. Έπρεπε να γίνει ο επόμενος Βούδας. Έπρεπε να γίνει η ενσάρκωση του Μαϊτρέγια.

Δεν του επιτρεπόταν να κυκλοφορεί με οποιοδήποτε κορίτσι, γιατί θα μπορούσε να ερωτευθεί και  όλα τα όνειρα των Θεοσοφιστών θα μπορούσαν να καταρρεύσουν. Ήταν συνεχώς υπό παρακολούθηση. Δεν του επιτρεπόταν να κυκλοφορεί μόνος . Κάποιος ήταν πάντα μαζί του, επιβλέποντάς τον. Και αναγκάστηκε να ακολουθεί πολύ αυστηρούς κανόνες: στις τρεις το πρωί έπρεπε να σηκώνεται και να κάνει ένα κρύο μπάνιο. Και στη συνέχεια είχε να μάθει σανσκριτικά και αναγκάστηκε να μάθει γαλλικά, αγγλικά και είχε να μάθει λατινικά και ελληνικά - επειδή ένας Παγκόσμιος Δάσκαλος θα πρέπει να είναι πολύ καλλιεργημένος, μορφωμένος. Μόλις εννέα ετών παιδί!

Όταν ήταν δώδεκα χρονών, άρχισαν να τον πιέζουν να γράψει ένα βιβλίο. Τώρα τι μπορεί ένα δωδεκάχρονο παιδί να γράψει ; Στην πραγματικότητα, ο δάσκαλός του, ο Leadbeater, το έγραψε στο όνομά του. Ο Κρισναμούρτι έγραφε καθ’υπαγόρευση και ο Leadbeater το διόρθωσε και  το τελειοποίησε . Το βιβλίο εξακολουθεί να υπάρχει. Ένα όμορφο βιβλίο, αλλά δεν μπορείτε να το περιμένετε από ένα αγοράκι μόλις δώδεκα ετών. Δεν είναι δικό του. Ακόμα και ο Κρισναμούρτι δεν μπορεί να το θυμηθεί. Όταν ερωτήθηκε σχετικά είχε πει, «δεν θυμάμαι πότε το έγραψα. Δεν θυμάμαι καθόλου πώς δημιουργήθηκε" .

Και ήταν ανοησίες - απόκρυφες ανοησίες: «Στα όνειρά του, πηγαίνει στον έβδομο ουρανό, και ο ίδιος ο Θεός τον διδάσκει." Και ήταν μόλις δώδεκα χρονών παιδί - πολύ ευάλωτο, τρυφερό ,δεκτικό. Έπρεπε να εμπιστευθεί. Και αυτοί οι άνθρωποι ήταν παγκοσμίου φήμης. Είχαν μεγάλα ονόματα. Και το κίνημα ήταν πραγματικά μεγάλο σε όλο τον κόσμο. Χιλιάδες και χιλιάδες κέντρα άνοιξαν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ένα μόλις δωδεκάχρονο αγόρι είχε γίνει παγκοσμίως διάσημη προσωπικότητα. Όπου πήγαινε, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονταν για να το τον δούν.

Αν δει κανείς τις φωτογραφίες ,θα αισθανθεί οίκτο γι 'αυτόν, συμπόνια. Ήταν συνεχώς σε ένα κλουβί. Και ήταν φυσικό, νομίζω ότι μπορούσε να είχε συμβεί σε οποιονδήποτε- δεν είχε καμία σχέση με τον Κρισναμούρτι. Ο καθένας στη θέση του, αν του είχε περισσέψει λίγη νοημοσύνη, θα είχε παραιτηθεί από όλες αυτές τις ανοησίες, και θα έβγαινε απ’ αυτό. Ήταν κάτι περισσότερο από μια φυλακή. Δεν μπορούσε να γράψει επιστολές σε κανέναν, γιατί μπορούσε να συνάψει κάποια σχέση μέσα από τα γράμματα. Ένας Παγκόσμιος Δάσκαλος πρέπει να είναι εντελώς αγνός.

Άρχισε να αισθάνεται λίγο έρωτα για μια γυναίκα που ήταν αρκετά μεγάλη για να είναι μητέρα του, αλλά ακόμη και αυτό σταμάτησε. Δεν ήταν τίποτα το σεξουαλικό ή κάτι παρόμοιο. Είχε μόλις αρχίσει να αισθάνεται ερωτευμένος μ’αυτή τη γυναίκα που ήταν ήδη μητέρα τριών παιδιών - αλλά οι θεοσοφιστές δεν το επέτρεψαν . Το σταμάτησαν..

Ήταν εντελώς στην απομόνωση, ποτέ δεν του επιτρεπόταν να κυκλοφορήσει στον έξω κόσμο. Δεν του επετράπει να φοιτήσει σε οποιοδήποτε σχολείο, σε οποιοδήποτε κολέγιο, γιατί εκεί θα συναντούσε τους κοινούς ανθρώπους και θα γινόταν και ο ίδιος συνηθισμένος. Έτσι προσέλαβαν ειδικούς εκπαιδευτικούς. Σπούδασε κατ’οίκον. Μόλις εννέα χρονών αγόρι, και γύρω του τόσο μεγάλα λόγια – όπως οι επιστολές των Δασκάλων, γράμματα που έπεφταν από την οροφή! Ήταν όλα σκηνοθετημένα. Οι Θεόσοφοι πιάστηκαν αργότερα να εξαπατούν : η οροφή ήταν ειδικά κατασκευασμένη και μια επιστολή έπεφτε ξαφνικά, και ήταν για τον Κρισναμούρτι - ένα μήνυμα που είχε έρθει από το άγνωστο….

Αρκεί να σκεφτούμε ότι ήταν ένα μικρό αγόρι .... Η μεγάλη στέρηση της ελευθερίας, του προκάλεσε μια τεράστια επιθυμία να σπάσει τα δεσμά. Μια μέρα - κανείς δεν το περίμενε, ότι θα απαρνηθεί το ρόλο του – οι Θεοσοφιστές είχαν συγκεντρωθεί από όλο τον κόσμο για την πρώτη δήλωση, στην οποία Κρισναμούρτι αναμενόταν να δηλώσει ότι ήταν ο Παγκόσμιος Δάσκαλος και ότι ο Θεός είχε συγχωνευθεί μαζί του.

Ξαφνικά, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν .... Δεν μπορούσε να κοιμηθεί όλη τη νύχτα.. Προβληματίστηκε : είχε γίνει σκλάβος, και είναι όλοι «καλοπροαίρετοι» άνθρωποι,  τον φυλάκισαν για το καλό του; Η αγάπη τους έγινε αηδιαστική. Και όλες οι καλές προθέσεις τους έγιναν γι αυτόν δηλητήριο. Όλη τη νύχτα το πάλεψε μέσα του: τι έπρεπε να κάνει; Να συνεχίσει και να γίνει μέρος αυτής της ανοησίας, ή να βγει από αυτό;

Και το πρωί, όταν είχαν συγκεντρωθεί και περίμεναν το Θεό να κατέβει σ 'αυτόν και να δηλώσει ότι δεν είναι τώρα πια ο Κρισναμούρτι, αλλά ο Κύριος Μαϊτρέγια – ότι ο Βούδας έχει εισέλθει σ' αυτόν - ξαφνικά υποχώρησε και είπε , "Είναι όλα ανοησίες. Κανείς δεν κατεβαίνει σε μένα. Είμαι απλά ο Κρισναμούρτι και δεν είμαι Δάσκαλος κανενός. Και δεν είμαι Jagadguru, δεν είμαι ένας Παγκόσμιος Δάσκαλος. Και διαλύω αυτές τις ανοησίες και αυτή την οργάνωση και όλη αυτή την ιστορία που έχει δημιουργηθεί γύρω μου. "

Ήταν ένα σοκ για όλους ! Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν : «Έχει τρελαθεί ;» Είχαν εναποθέσει πολλές ελπίδες σ 'αυτόν, πολλά χρήματα. Ήταν μια μεγάλη επένδυση, χρόνια εκπαίδευσης. Αλλά δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. . Αν ήταν ένα απολύτως νεκρό άτομο, τότε μόνο θα μπορούσε να το αποδεχθεί. Ήταν όμως ζωντανός! Δεν μπορούσαν να σκοτώσουν τη ζωή του και αυτή η ζωντάνια εξερράγη. Αν είχε ένα θαμπό, μέτριο μυαλό, ίσως θα είχε αποδεχθεί - αλλά έχει μια νοημοσύνη, μια τεράστια συνειδητότητα. Βγήκε έξω από αυτό.

Η Νοημοσύνη δεν έχει άλλη επιλογή. Γι 'αυτό ο Κρισναμούρτι ορίζει την εξυπνάδα ως συνειδητότητα χωρίς επιλογή.

http://osholand.blogspot.com/

.

Ολες οι ασκήσεις του Φάλουν Νταφα στην Ελλάδα

.



























.

Tai Chi 24 Form

.

























.

TaiJi Qi Gong of 18 movements

.



Find more videos like this on Yogaclub













.

Ο διαλογισμος του Ένα.

(διαρκεια 20 λεπτά)

Κάθισε σε μια καρέκλα και χαλάρωσε.

Άφησε όλο σου το σώμα να νιώσει άνετα.

Κλείσε τα μάτια σου.

Χαλάρωσε την αναπνοή σου.

Ανέπνεε με φυσικότητα.

Με κάθε εκπνοή λέγε : “EΝΑ”.

Καθώς βγαίνει έξω η αναπνοή, πες "ΕΝΑ".

Εισέπνευσε και μην πεις τίποτα.

Σε κάθε εκπνοή απλώς θα λες "ΕΝΑ... ΕΝΑ... ΕΝΑ..."

Και όχι μόνο να το λες, αλλά και να αισθανθείς πως ολόκληρη η ύπαρξη είναι ΕΝΑ, ότι αποτελεί ενότητα.

Μην το επαναλαμβάνεις μόνο, να το νιώθεις κιόλας.

.

Φυσικοι τροποι αντιμετωπισης της καταθλιψης – Περιπατος, Περπατημα.

.

Μπορεί μια βόλτα να καταπραΰνει την κατάθλιψη; Το ερώτημα αυτό απασχολούσε τον δρα Μαντουκάρ Τριβέντι, καθηγητή Ψυχιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο του Νοτιοδυτικού Πανεπιστημίου του Τέξας, στο Ντάλας, από τότε που αρκετοί ασθενείς του με σοβαρή κατάθλιψη του είπαν πως ένιωθαν πιο καλά έπειτα από κάθε περίπατο που έκαναν.

Οι ασθενείς αυτοί έπαιρναν αντικαταθλιπτικά της οικογένειας των αναστολέων επαναπρόσληψης σεροτονίνης (ή SSRI’s), αλλά η ανταπόκρισή τους σε αυτά δεν ήταν απόλυτη. Με άλλα λόγια, παρά τη φαρμακευτική αγωγή εξακολουθούσαν να είναι καταθλιπτικοί.

Ο δρ Τριβέντι και οι συνάδελφοί του άρχισαν να αναρωτιούνται εάν η προσθήκη μιας «δόσης» άσκησης στην αγωγή τους μπορούσε να αυξήσει τις πιθανότητές τους να γίνουν καλά.

Η κλινική κατάθλιψη μπορεί να είναι εξαιρετικά επίμονη. Ακόμα και στους ασθενείς που παίρνουν επί μήνες αντικαταθλιπτικά, τα ποσοστά ανάρρωσης είναι μικρότερα από 50%.

Για να αυξήσουν τις πιθανότητες βελτιώσεως, οι γιατροί πολλές φορές προσθέτουν μια δεύτερη θεραπεία (συχνά ένα άλλο φάρμακο, όπως το λίθιο ή ένα αντιψυχωσικό) στη συνήθη αγωγή με τα SSRI’s, κατά τον δρα Τριβέντι. «Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται τελικά τουλάχιστον δύο συνεχόμενους κύκλους θεραπείας για να παρουσιάσει η νόσος τους ύφεση», λέει.

Μελέτες έχουν δείξει πως με τη δευτερεύουσα φαρμακευτική αγωγή, βελτιώνεται η κατάσταση επιπλέον 20%-30% των ασθενών, αλλά και πάλι αυτό δεν αρκεί.

Το γεγονός αυτό ώθησε τον δρα Τριβέντι να εξετάσει το θέμα της άσκησης. Η έρευνά του εντάσσεται σε ένα διογκούμενο κίνημα γιατρών και ειδικών στην ψυχική υγεία, οι οποίοι έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν τη γυμναστική ως κανονικό φάρμακο, με τους ασθενείς να λαμβάνουν μία «συνταγή» για άσκηση και την πορεία της υγείας τους να παρακολουθείται προσεκτικά, σαν να παίρνουν ένα αληθινό χάπι.

Ο δρ Τριβέντι και συνάδελφοί του από διάφορα ερευνητικά κέντρα των ΗΠΑ επιστράτευσαν 126 ασθενείς με κατάθλιψη που έπαιρναν SSRI’s επί τουλάχιστον δύο μήνες, δίχως να έχουν παρουσιάσει ύφεση της νόσου. Κανένας από τους ασθενείς δεν γυμναζόταν.

Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία άρχισε ήπια αεροβική άσκηση, δηλαδή περπάτημα για 10 λεπτά την ημέρα (σε διάδρομο στο γυμναστήριο ή γύρω από το σπίτι τους) ή πολύ χαλαρό ποδήλατο.

Η δεύτερη ομάδα έκανε πιο έντονη γυμναστική: περπάτημα με γρήγορο βήμα για 30 λεπτά την ημέρα ή αρκετά δυναμική ποδηλασία.

Οι ασθενείς γυμνάζονταν επί 4 μήνες, χρονικό διάστημα κατά το οποίο έπαιρναν και το αντικαταθλιπτικό. Στο τέλος των τεσσάρων μηνών, το 29,5% εξ αυτών είχε ύφεση της κατάθλιψης – «ποσοστό ιδιαίτερα σημαντικό», κατά τον δρα Τριβέντι, καθώς «είναι ίσο ή καλύτερο με τα ποσοστά που θα είχαμε εάν τους συστήναμε αντί για γυμναστική ένα δεύτερο αντικαταθλιπτικό».

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση Κλινικής Ψυχιατρικής» (JCP) και, όπως προσθέτει ο δρ Τριβέντι, «τα ευρήματά μας υποδηλώνουν πως η γυμναστική αποτελεί πολύ καλή θεραπευτική επιλογή για ασθενείς που δεν επιτυγχάνουν ύφεση της κατάθλιψης μόνο με τα SSRI’s».

Η μελέτη έχει ορισμένα μειονεκτήματα. Οι περισσότεροι ασθενείς που βελτιώθηκαν προέρχονταν από την ομάδα της έντονης γυμναστικής – και από αυτή την ομάδα ήταν περισσότεροι οι ασθενείς που εγκατέλειψαν τελικά τη μελέτη.

Ενθάρρυνση

«Πρέπει να βρούμε τρόπους για να υποστηρίξουμε την προσπάθεια των ασθενών να γυμναστούν», λέει ο δρ Τριβέντι. «Δεν επαρκεί να λες σε κάποιον “περπάτα κάθε μέρα” και να περιμένεις πως εκείνος θα το κάνει. Πρέπει να τον παρακολουθείς και να τον ενθαρρύνεις να συνεχίζει».

Επιπλέον, η ερμηνεία των ευρημάτων της μελέτης είναι δύσκολη, διότι δεν συμπεριέλαβε μια ομάδα ελέγχου – δηλαδή ασθενείς με τα ίδια χαρακτηριστικά, οι οποίοι απλώς θα συνέχιζαν τα αντικαταθλιπτικά. Η ομάδα αυτή είναι απαραίτητη, διότι κάποιοι ασθενείς μπορεί να παρουσίασαν βελτίωση όχι εξαιτίας της γυμναστικής, αλλά επειδή έπαιρναν επί τέσσερις ακόμα μήνες φάρμακα, κατά τον δρα Τζέιμς Α. Μπλούμενθαλ, καθηγητή Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, αλλά ασχολείται επισταμένως με το θέμα άσκησης και κατάθλιψης.

«Ολοένα περισσότερα στοιχεία δείχνουν πως η άσκηση μπορεί να βοηθήσει τους καταθλιπτικούς ασθενείς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι οριστικό», τονίζει.

Αν και όντως απαιτούνται περισσότερες μελέτες, οι ασθενείς δεν έχουν κανέναν λόγο να μην αρχίσουν να γυμνάζονται, αντιτείνει ο δρ Τριβέντι.

«Οι παρενέργειες της γυμναστικής είναι σχεδόν ανύπαρκτες, θα ωφελήσουν και άλλες παραμέτρους της υγείας τους, όπως η καρδιά, και το κόστος είναι μηδαμινό», λέει. Και συνιστά στους ασθενείς να συμβουλευτούν τον γιατρό τους για τη δυνατότητα να αρχίσουν να γυμνάζονται.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία

.