Παρηγοριά στην ψυχή των δελφινιών.

Η φύση μιας ομαδικής ψυχής φαίνεται μέσα από τις εκδηλώσεις της. Η φύση της ψυχής των δελφινιών, για παράδειγμα εκφράζεται μέσα από τα δελφίνια. Το ίδιο ισχύει για το είδος μας. Η φύση της ψυχής της ανθρωπότητας φαίνεται μέσα από τη φύση των ανθρώπων.

Η ψυχή των δελφινιών έχει αρχίσει να αφήνει τη Γη, δηλαδή το είδος των δελφινιών αρχίζει να εξαφανίζεται. Τα δελφίνια βγαίνουν από μόνα τους στις ακτές. Δημιουργούν ασθένειες μέσα τους. Με αυτό τον τρόπο αρνούνται να συνεχίσουν να ζουν πάνω στη γη. Νιώθουν ότι δεν μπορούν να εκπληρώσουν το σκοπό για τον οποίο γεννήθηκαν. Επομένως, φεύγουν. Ο θάνατός τους δεν αποτελεί αυτοκτονία, γιατί δεν φοβούνται. Απλώς έχουν εξαντληθεί.

Η ψυχή των δελφινιών εκδηλώνεται —ή με άλλα λόγια τα δελφίνια γεννιούνται— για να φέρουν αγάπη και ζωή κ δημιουργικότητα στους ωκεανούς. Εκδηλώνονται για να δημιουργήσουν μια γέφυρα χαράς και αγάπης και νόημα ανάμεσα στο υγρό βασίλειο και το ανθρώπινο βασίλειο. Αλλά δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Το είδος μας αντιμετωπίζει την ψυχή των δελφινιών μόνο με βαναυσότητα.

Πόσο υποφέρει το πνεύμα του δελφινιού! Αυτή είναι μια περίοδος μεγάλης θλίψης. Είναι μια περίοδος όπου πρέπει να κοιτάξουμε σοβαρά και βαθιά τις αξίες και τις συμπεριφορές που προκύπτουν από την αντίληψη της δύναμης ως εξωτερικής. Είναι ώρα να λυπηθούμε μαζί με την ψυχή των δελφινιών να της προσφέρουμε παρηγοριά.

Αν θέλετε να προσφέρετε παρηγοριά στην ψυχή των δελφινιών, απεικονίστε από την καρδιά της συνειδητότητας των δελφινιών ότι η ενέργειά σας κινείται μέσα σε βαθύ ζεστό καθαρό καταπραϋντικό νερό. Καθώς νιώθετε τον εαυτό σας να αναδύεται μέσα στο υγρό βασίλειο, αρχίστε να ακτινοβολείτε τις σκέψεις σας προς αυτά τα πλάσματα που μοιράζονται το πλανητικό μας σπίτι. Απεικονίστε ότι τους στέλνετε αγάπη καθώς συνεχίζουν την εξέλιξή τους και αφήνουν το γήινο σχολείο, ότι πενθείτε μαζί τους αλλά ταυτόχρονα ξέρετε ότι, όπως κι εσείς, είναι κι αυτά αθάνατα.

 Στείλτε αυτές τις σκέψεις. Δείξτε τους ότι δεν φεύγουν από τη Γη χωρίς να καταλάβουν τίποτα οι άνθρωποι. Πείτε τους, "Είμαι κάποιος που καταλαβαίνει".

Μπορείτε να το κάνετε αυτό;

Θα δώσει αξία στο ταξίδι της θλίψης τους.

Από το βιβλίο: ‘’Η έδρα της ψυχής’’ Gary Zukav

.

 

Oι ιδιότητες της γιόγκα είναι θεραπευτικές σε μοριακό - γενετικό επίπεδο.

Μια νέα έρευνα που έρχεται από τη Νορβηγία δείχνει πως ένα εκτενές πρόγραμμα γιόγκα επιδρά θετικά σε γενετικό επίπεδο. Τα αποτελέσματα της έρευνας εξηγούν τα (εκτενώς καταγεγραμμένα) ευεργετικά αποτελέσματα που έχει η γιόγκα στην υγεία. «Τα δεδομένα δείχνουν πως οι ιδιότητες της γιόγκα είναι θεραπευτικές σε μοριακό επίπεδο και ξεκινούν αμέσως κατά την άσκηση», λέει ο Fahri Saatcioglu του Πανεπιστημίου του Όλο.

Πριν από πέντε χρόνια, οι ερευνητές τόνιζαν πως πρακτικές σαν τη γιόγκα, που δημιουργούν την «αντίδραση χαλάρωσης», μια κατάσταση βαθιάς ξεκούρασης, μπορούν να επηρεάσουν μακροπρόθεσμα τη γονιδιακή έκφραση. Αυτό είναι ένας επιστημονικός όρος για την «ενεργοποίηση» ενός συγκεκριμένου γονιδίου, που σημαίνει ότι το γονίδιο μεταφέρει πληροφορίες στο λειτουργικό του προϊόν (RNA). Η έρευνα δείχνει πως αυτή η διαδικασία συνδέεται με το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος και πως μπορεί να πραγματοποιείται άμεσα.

Το πείραμα του Πανεπιστημίου του Όσλο εξέτασε 10 συμμετέχοντες που παρακολούθησαν γιόγκα σε ένα ησυχαστήριο στη Γερμανία επί 7 μέρες. Τις πρώτες 2 μέρες, οι συμμετέχοντες διέθεσαν 2 ώρες για να κατανοήσουν το εκτενές πρόγραμμα γιόγκα που περιλάμβανε γιογκικές στάσεις (ασάνες), γιογκικές ασκήσεις αναπνοής και αυτοσυγκέντρωση. Για τις επόμενες 2 μέρες, διέθεταν 2 ώρες ημερησίως για βόλτες στην εξοχή και στη συνέχεια άκουγαν κλασική μουσική ή τζαζ.

Αμέσως πριν και μετά τις 4 συνεδρίες, οι ερευνητές πήραν δείγματα από το αίμα κάθε συμμετέχοντα. Στη συνέχεια, απομόνωσαν και ανέλυσαν τα περιφερικά μονοπύρηνα κύτταρα του αίματος, που παίζουν βασικό ρόλο στο ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως οι περίπατοι στην εξοχή και η χαλάρωση λόγω μουσικής άλλαξε την «έκφραση» 38 γονιδίων στα κύτταρα αυτά. Αντίστοιχα, η γιόγκα προκάλεσε αλλαγές σε 111 γονίδια.

Οι ερευνητές σημείωσαν πως «οι δύο αγωγές επηρεάζουν παρόμοιες βιολογικές διαδικασίες ως ένα βαθμό», παρατηρώντας πως 14 από τα γονίδια επηρεάστηκαν και από τις δύο ασκήσεις. «Ωστόσο, παρατηρήθηκε πως ο αντίκτυπος της γιόγκα ήταν μακράν ευρύτερος. Αυτό σημαίνει πως η γιόγκα έχει μεγαλύτερη επίδραση στην υγεία [μέσω των αλλαγών στο μοριακό επίπεδο] σε σχέση με το συνδυασμό άσκησης-απλής χαλάρωσης».

Οπότε, αν το στρώμα γιόγκα μας μαζεύει σκόνη, η έρευνα αυτή μας δίνει ένα κίνητρο να το χρησιμοποιήσουμε ξανά. Επίσης μας ξεκαθαρίζει πως, όσον αφορά το ανοσοποιητικό σύστημα, μια βόλτα στην εξοχή είναι καλή αλλά η γιόγκα ίσως αποδειχθεί ουσιωδώς καλύτερη.

.

 

.

 

Αλλαζοντας τις περιοριστικες πεποιθησεις με τη μεθοδο Theta Healing

. . .



















.
...

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΤΟΛΕΚ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ.

(MIΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΕΠΑΦΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ, ΤΟ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΙΣ 21-12-12, ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΩΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΤΟΥΣ ΕΡΠΕΤΟΕΙΔΕΙΣ, ΤΗΝ ΓΑΛΑΞΙΑΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΗΣ).

 www.andromedacouncil.com




.. .















.

H ταύτιση με την ελλειμματική ψυχική δομή ( «Εγώ»), βασικη αιτια του έντονου ψυχικου πόνου, των συναισθηματων κενού, απουσίας νοήματος κτλ.

Στα πρώτα παιδικά μας χρόνια ο ψυχικός οργανισμός δομείται με βαση τις εξωτερικές εικόνες των αγαπημένων & αναγκαίων για την επιβίωση μας προσώπων (γονείς – κηδεμόνες), τα οποία εσωτερικεύουμε, δηλαδή υιοθετούμε τα χαρακτηριστικά, τις στάσεις και τις συμπεριφορές αυτών των προσώπων, ταυτιζόμενοι μαζί τους.

Στηριζόμενος λοιπόν σ’ αυτην την διαδιακασία εσωτερίκευσης ο αναπτυσσόμενος ψυχικός οργανισμός χτίζει αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «προσωπικότητα», ή αλλιώς «Εγώ».

Μ’ αυτή την «Εγωϊκή» δομή συνήθως τείνουμε να ταυτιζόμαστε για τα υπόλοιπα χρόνια της «ενήλικής» μας ζωής.

Αυτό το προσωπικό μας «Εγώ», διαμορφώθηκε στη βάση συγκεκριμένων προσώπων (μαμά, μπαμπάς, γιαγιά, παππούς, κ.λ.π.), τα οποία, με τη σειρά τους, «κουβαλάνε» εύθραυστα, τεμμαχισμένα, τραυματισμένα, ασθενή, κι ανολοκλήρωτα «Εγώ», κληρονομιά κι αυτά από σημαντικά πρόσωπα προηγούμενων γενεών, κ.ο.κ.

Έτσι, κι εμείς, απόγονοι των παραπάνω «τεμαχισμένων» ανθρώπων, συνήθως βιώνουμε την «προσωπικότητά» μας μέσα από τον προβληματικό τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους, μέσα από τις ασυνεπείς εκφράσεις του συναισθήματος & της συμπεριφοράς μας.

Βιώνουμε δηλαδή το «Εγώ» μας ως μια αλλοπρόσαλη και ασταθή οντότητα που μοιάζει να είναι ατελής, τραυματισμένη, και διασπασμένη σε κομμάτια.

Επίσης, εξαιτίας της ταύτισής μας με αυτήν την ελλειμματική κι ανολοκλήρωτη ψυχική δομή (το «Εγώ») πολύ συχνά βιώνουμε συναισθήματα κενού, ματαίωσης, απουσίας νοήματος, έντονο ψυχικό πόνο, κουραστικά εσωτερικά διλήμματα, κι αναποφασιστικότητα.

Η βαθιά αίσθηση της ψυχικής μας ανεπάρκειας μας οδηγεί σε συναισθηματική ευαλωτότητα, κρίσεις ενοχής, οργής, κι επιθετικότητας, που, κατά περίπτωση, στρέφεται εναντίον των ατόμων με τα οποία σχετιζόμαστε, ή εναντίον αυτού που συνηθίζουμε να τον/ την αποκαλούμε «εαυτό» μας.

Dr. Γρηγόρης Βασιλειάδης

M.Sc. Ph.D. Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής

www.aftognosia.gr

lovepeaceangelhapiness.blogspot.gr

http://alttherapy.blogspot.gr

.

 

.