Μιμηση. Η ληψη γνωσης είναι μια μορφη μιμητισμου. ( Krishnamurti: Who are you? )

Ιδεες που μπορουν να επηρεασουν, συνηθως γινονται αντικειμενο μιμησης.
Η ιστορια του κοσμου, η ιστορια του πολιτισμου, είναι η ιστορια της μιμησης.

Mιλτον Γκλειζερ

Ο Ιησους, ο Γκουρτζιεφ, ο Οσσο, ο Κρισναμουρτι, ο Μαχαβιρα, ο Καμπιρ, ηταν αυτό που ηταν… Εσυ τι κανεις και τι εισαι και ποιες είναι οι επιλογες στην καθημερινοτητα σου?

Χρησιμοποιουμε σαν αλλοθι τσιτατα του Αριστοτελη, του Πλατωνα, του Σωκρατη , εδαφια από την Βιβλο κτλ., για να κρυψουμε την γυμνια μας και για να τεκμηριωσουμε τα λεγομενα μας.

Είναι πολύ παράξενο όταν οι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι είναι, προσπαθούν να γίνουν κάτι. Δεν κάνουν καμιά προσπάθεια να γνωρίσουν τι είναι αυτή τη στιγμή, ποια είναι η ουσία τους και κάνουν μια μεγάλη προσπάθεια για να γίνουν κάτι. Το να γίνεις κάτι είναι η ασθένεια της ψυχής. « Το να γίνεσαι είναι αρρώστια, το να είσαι είναι υγεία », ειχε πει ο Οσσο.


Σοφία σημαίνει να έχεις επίγνωση της συνειδητότητάς σου και του γεγονότος ότι δεν είσαι ο νους σου. Ο άνθρωπος όμως, είναι δεδομενο ότι είναι διχασμένος και η ζωη του είναι μια κολαση. Η ενοτητα είναι ανυπαρκτη. Ο αδιαίρετος, ενοποιημένος, συγκροτημένος, αποκρυσταλλωμένος ανθρωπος είναι Απων. Η διχασμενη προσωπικοτητα διαρκως παρουσα.

Σιγουρα δεν ηταν έτσι στον πρωτόγονο κόσμο, αλλά αιώνες διαπαιδαγώγησης, πολιτισμού, παράδοσης και θρησκείας μετέτρεψαν τον άνθρωπο από Ένα, σε πλήθος κομματιων: μοιρασμένος, διχασμένος, αντιφατικός...

Φθασαμε πλεον να θεωρουμε την διαιρεση, τον διχασμο, την σχιζοφρενεια, σαν μια φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου στις μερες μας. Ενα παζάρι, γεμάτο με πολλές φωνές. Αν θέλεις να πεις "ναι," αμέσως εμφανίζεται το "όχι." Δεν μπορείς να ξεστομίσεις ούτε ένα συνολικό "ναι"... Με τον τρόπο αυτό η ευτυχία είναι αδύνατη.

Η δυστυχία είναι η φυσική συνέπεια της διχασμένης προσωπικότητας. Πρέπει να χάσει κανεις τα παντα, για να γίνει απλός. Το να είσαι απλός είναι «δαπανηρο», γιατί το να είσαι απλός στοιχίζει όλα όσα έχεις. Γι' αυτό οι άνθρωποι επέλεξαν να είναι περίπλοκοι κι έχουν ξεχάσει πώς να είναι απλοί.

Ο Θεός δημιουργεί μόνο πρωτότυπα. Δεν του αρέσουν τα αντίγραφα.
Η κοινωνία σε θέλει πάντα ένα φωτοαντίγραφο, ποτέ ένα πρωτότυπο!

Οσσο

Απολαυστε τον αγαπημενο μου (από τα παιδικα ακομη χρονια μου) Τζιντου Κ.
Ευχαριστω τον Ιπταμενο για την εξαιρετικη αποδοση του λογου του Κ στην μεταφραση.

Ένας ακροατής ρώτησε τον Κρισναμούρτι: "Ποιος είστε;"
Το σημαντικό, του απάντησε, είναι ποιος είσαι εσύ.

Να θυμάσαι ότι η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορείς να δώσεις σε κάποιον είναι να τον αφυπνίσεις, να του θυμίσεις Ποιος πραγματικά Είναι. Μερικές φορές χρειάζεται μόνο μια μικρή βοήθεια (ένα σκούντημα, μια σπρωξιά, μια ώθηση) , κι άλλες φορές πάλι χρειάζεται να πάρεις την απόφαση να τους αφήσεις να τρέξουν την "κούρσα" τους, ν' ακολουθήσουν το μονοπάτι τους, να πάρουν το δρόμο τους, χωρίς καμιά παρεμβολή ή παρέμβαση από τη μεριά σου.

Συζήτηση με το Θεό / Neale Donald Walsch

Ελευθερία σημαίνει κίνηση προς το άγνωστο χωρίς να ξέρεις που πας,
χωρίς να ξέρεις τι θα συμβεί την επόμενη στιγμή.
Η ελευθερία υπάρχει στην αρχή, όχι στο τέλος.

Kρισναμουρτι:

«Είχε έρθει από μακρυά, κι ήταν ανήσυχος να βρει πως να υποτάξει το νου....

Για να βρείτε το θεό προσπαθείτε να υποτάξετε το νου... Μπορείτε να εξαγοράσετε το Αιώνιο με την αρετή, την απάρνηση, την κυριαρχία, τις κακουχίες ; Νομίζουμε πως αν κάνουμε ορισμένα πράγματα, αν εξασκούμε την αρετή, αν αναζητούμε την αγνότητα, αν αποσυρθούμε από τον κόσμο, ότι θα μπορέσουμε να μετρήσουμε το απροσμέτρητο. Επομένως είναι απλά μια συναλλαγή, δεν είναι; ....

Χρησιμοποιείτε την πειθαρχία, τον έλεγχο, σαν μέσον για να κερδίσετε τη γαλήνη, αυτό δεν κάνετε ; Η πειθαρχία συνεπάγεται συμμόρφωση σ' ένα υπόδειγμα. Ελέγχετε για να είστε αυτό ή εκείνο. Δεν είναι η ίδια η πειθαρχία, στην ίδια της τη φύση, βία ; Μπορεί να σας δίνει ευχαρίστηση να πειθαρχείτε τον εαυτό σας, μα αυτή η η ίδια ευχαρίστηση δεν είναι μια μορφή αντιστάσεως που τρέφει μονάχα περισσότερη σύγκρουση ; Δεν είναι η εξάσκηση της πειθαρχίας η καλλιέργεια της άμυνας ;

Κι εκείνο που προασπίζεται, πάντα δέχεται επιθέσεις. Δεν συνεπάγεται η πειθαρχία την καταπίεση εκείνου που είναι για την επίτευξη κάποιου επιθυμητού σκοπού ; Η καταπίεση, η αντικατάσταση και η εξευγένιση αυξάνουν μόνον την προσπάθεια και φέρνουν περισσότερη σύγκρουση. Μπορεί να επιτύχετε να καταπιέσετε μια αρρώστια, μα θα συνεχίσει να εμφανίζεται με διάφορες μορφές μέχρις ότου να ξεριζωθεί.

Η πειθαρχία είναι η καταπίεση, η υπερνίκηση αυτού που είναι. Η πειθαρχία είναι μια μορφή βίας. Πώς μπορεί να υπάρξει το ελεύθερο, το αληθινό, με την αντίσταση ;

Η ελευθερία υπάρχει στην αρχή, όχι στο τέλος.

Το πρώτο βήμα πρέπει να είναι ελεύθερο, κι όχι το τελευταίο.

Η πειθαρχία συνεπάγεται τον εξαναγκασμό, λεπτό ή κτηνώδη, που του επιβάλλουν απ' έξω ή που ο ίδιος άνθρωπος έχει επιβάλλει στον εαυτό του, κι όπου υπάρχει εξαναγκασμός υπάρχει φόβος ».

Giannis Doganis / Faos satori - faos samadhi - Faos art Ianis

Τα δέντρα είναι αισθανομενες ζωντανες οντοτητες. Δεν είναι αντικείμενα, δεν είναι «ξύλα».

Τα δάση δεν είναι ακατοίκητα αλλά ασφυκτικά γεμάτα από τίμια πνεύματα .

Αυτό που ονομάζουμε άγρια φύση, είναι ένας πολιτισμός διαφορετικός από τον δικό μας.

Henry David Thoreau, 1817-1862, Αμερικανός συγγραφέας

Με αφορμη την αναρτηση μου στο Φαος σατορι: “ Έχεις αγκαλιάσει ποτέ σου δέντρο; “ , την βιωματικη εμπειρια του Ευρυνοου με τον φιλο του Πλατανο, αλλα και τις συναφεις εμπειριες της Πεταλουδας και της Ειρηνης (Με τα φτερα της ψυχης), σκεφτηκα να δωσω συνεχεια στο εν λογω θεμα... :


Ο Antony Hopkins στο ‘The World’s Fastest Indian’ έχει μία λεμονιά που της ‘μιλάει’…


Αυτή η αίσθηση της ψυχικης επαφης, της επικοινωνιας και της αγάπης για ότι ζει και κινείται πάνω στη γη, είναι ισως ότι πιό σημαντικό μπορεί να συμβεί σε ένα ανθρώπινο πλάσμα. Είναι πραγματικη ευλογια για τους ανθρωπους που εχουν αυτό το χαρισμα… Τους ευχαριστώ που υπάρχουν!

Τα δέντρα είναι αισθανομενα ζωντανα οντα, ζωντανές υπάρξεις. Δεν είναι αντικείμενα, δεν είναι «ξύλα», είναι οντοτητες, πλασματα με συνειδηση, που νιωθουν πονο όταν καιγονται, που νιωθουν πονο όταν τα καρφωνεις η τα κοβεις με το πριονι η το τσεκουρι. Τα φυτά ξέρουν και καταλαβαινουν ότι τα χαϊδεύεις ή ότι τα χτυπάς.

Παμπολλες επιστημονικες ερευνες αποδεικνυουν, ότι αυτού του είδους η εντυπωσιακή απόκριση στα εξωτερικα ερεθίσματα υποδεικνύει την ύπαρξη ενός κεντρικού νευρικού συστήματος στα φυτά, όπως αυτό ενός ζώου. Αυτά τα πράγματα είναι γνωστά από το 1960, ότι τα φυτά νιώθουν.

Ρίξτε μια ματιά στο συνταρακτικό σύγγραμμα The Secret Life of Plants (Η Μυστική Ζωή των Φυτών) των Peter Tompkins και Christopher Bird.


Πήτερ Κόνγουει / Τα θεραπευτικά Μυστικά των Δέντρων. Εκδ. Κυβέλη.
Πήτερ Τομπκινς / Μυστική ζωή των φυτών. Εκδ. Χατζηνικολή.








Κάποια απ’ τα πειράματα κατέδειξαν ότι τα φυτά παράγουν μικρούς υπέρηχους ή υπόηχους όταν κόβονται, όπως ένα ζώο φωνάζει όταν το σκοτώνουν, ή εκπέμπουν ένα σήμα που καταγράφεται όταν ξεριζώνονται ή τους κόβεται ένα κλαδί.

Υπαρχει ένα διήγημα φαντασίας του Roald Dahl, στο οποίο ο αφηγητής κατασκευάζει ακουστικά με τα οποία μπορεί να ακούει τα φυτά να «μιλούν» και ακούει ένα δέντρο να βογκάει βαριά και συρτά όταν χτυπιέται από ένα τσεκούρι…

Ποτε δεν ακούμε τους ήχους που είναι μέρος του δέντρου. Όχι τον ήχο του ανέμου ανάμεσα στα φύλλα που τα κάνει να τρεμουλιάζουν, αλλά το δικό του ήχο, τον ήχο του κορμού και το σιωπηλό ήχο της ρίζας. Αυτός ο ήχος δεν είναι ο ήχος του κόσμου ούτε ο ήχος της φλυαρίας του νου, ούτε η βαρβαρότητα των ανθρώπινων καβγάδων και των ανθρώπινων συγκρούσεων, αλλά ένας ήχος που είναι μέρος του σύμπαντος.

Αν έχεις μια αληθινή σχέση με ένα δέντρο, αν μπορεις να νιωσεις την γεμάτη αξιοπρέπεια μοναχικότητά του, τότε νιωθεις ότι εισαι μερος του Ολου και ότι όλα είναι Ένα. Η σχεση σου με το δεντρο , με το φυτο, με το ζωακι, αντικατοπτριζει την σχεση σου με ολη την ανθρωποτητα. Είσαι υπεύθυνος γι’ αυτό το δέντρο και για όλα τα δέντρα της γης.

Μόνον όταν μπορέσουμε να δεχτούμε την ευθύνη για το Ολο μπορούμε να επιτύχουμε την δύναμη να αλλάξουμε ένα μέρος του.

Ένα δέντρο είναι ενας ζωντανος οργανισμος κι αν δεν έχεις σχέση με καθετί ζωντανό πάνω σ’ αυτή τη γη, τοτε είναι πολύ πιθανο να χάσεις κάθε σχέση που έχεις με τα ανθρώπινα πλάσματα.

Αν μπορούσαμε να εδραιώσουμε μια βαθιά, παντοτινή, μόνιμη σχέση με τη φύση, τα δέντρα, τους θάμνους, τα λουλούδια, τη χλόη, τα ζώα και τα σύννεφα που τρέχουν, τότε δεν θα σκοτώναμε ποτέ ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα για κανένα λόγο.

Πειράματα που έχουν γίνει στην Ινδία, στον Καναδά και στις Η.Π.Α., ανακαλυψαν ότι τα φυτά φυτρώνουν και αναπτύσσονται γρηγορότερα, ή παράγουν περισσότερη σοδειά ή καρπούς, υπό την παρουσία ήχων όπως τα ινδικά μουσικά Ragas (εκπεμπόμενα από μεγάφωνα πάνω από ορυζώνες).

Τα φυτά δειχνουν να γερνουν προς την ηχητική πηγή, κατά το άκουσμα: ινδικής μουσικής από sitar, δυτικής κλασσικής μουσικής, έγχορδες εκτελέσεις 18ου και 19ου αιώνα, κλασσικης Jazz. Τα φυτά είναι αδιάφορα προς την ηχητική πηγή, κατά το άκουσμα: σιωπής, αμερικανικής μουσικής Country, κουαρτέτων για έγχορδα των Schoenberg, Berg, Webern. Τα φυτά αποτραβιούνται όσο πιο μακριά μπορούν από την ηχητική πηγή, κατά το άκουσμα: τυμπάνων, μουσικής Pop, Hard Rock και Heavy Metal.

Από την άλλη, η νότα Λα (F) συνεχώς ακουστή για οκτώ ώρες την ημέρα, ή ο τυχαίος έντονος θόρυβος (όπως τα παράσιτα του ραδιοφώνου), είναι γνωστό ότι έχουν την ικανότητα να ανακόψουν την ανάπτυξη των φυτών, ή και να τα σκοτώσουν.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα φυτά «ακούνε»;

Βεβαια, κανένας αφοσιωμένος κηπουρός δεν χρειάζεται στατιστικές για να ξέρει ότι τα φυτά έχουν συναισθήματα, ότι με κάποιο τρόπο το καταλαβαίνουν αν τα αγαπάς ή αν τους μιλάς με γλυκό τόνο ή αν τα χαϊδεύεις, ή αν τα κακομεταχειρίζεσαι…

Η ανθρωπολογική έρευνα σε κουλτούρες κοινωνιων τις οποίες χαρακτηρίζουμε «πρωτόγονες», κρύβουν αρχές, θεραπευτικές προσεγγίσεις και μυστικά, που μόλις σήμερα αρχίζει να ανακαλύπτει η δυτική επιστήμη. Στις παραδόσεις σαμανιστικού χαρακτήρα, η φύση ( στοιχεία και φυσικό περιβάλλον ) έχει καθοριστικό ρόλο. Σ' αυτο τα πλαίσιο μπορούμε να εντάξουμε και την επιλογή των «φιλικών» αντικειμένων και ιδιαίτερα φυτών, που ευνοούν την έκβαση ορισμένων σαμανιστικών πρακτικών.

Για παράδειγμα είναι γνωστό ότι - συμφωνα με τέτοιες θεωρήσεις - ένας άνθρωπος μπορεί να συνδεθεί ισχυρά με ένα δένδρο. Η παραμονή έκτοτε στη σκιά του, ή και απλά το αγκάλιασμα του κορμού του, μπορούν να φορτίσουν τις "ενεργειακές του μπαταρίες", να εξαφανίσουν το άγχος και την ένταση. Έχει μάλιστα καταγραφεί η ικανότητα των φυτών να "αντιλαμβάνονται" άμεσα ένα ατύχημα λχ. του «φίλου» τους, ακόμη κι αν αυτό συμβεί χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά!

Στη δεκαετία του 1960, ο Dr. Burdon Sanderson έκανε πολλά πειράματα με φυτά, όπως το να συνδέσει ηλεκτρόδια με τέτοιες ίνες ή απολήξεις φυτών, με σκοπό να καταγράψει τυχόν ηλεκτρική δραστηριότητα στα φυτά.

Μέχρι σήμερα, η ευαισθησία απόκρισης στο άγγιγμα έχει εντοπιστεί σε πάνω από 1.000 διαφορετικά είδη φυτών. Έχει επίσης διαπιστωθεί, ότι πολλά φυτά είναι ικανά να αντιδρούν απέναντι σε όντα που πρόσφατα έχουν καταστρέψει φυτικό ή ζωικό υλικό, δηλαδή είναι σαν να μπορούν να εντοπίσουν στα χέρια σου π.χ. το γεγονός ότι πρόσφατα κούρεψες το γρασίδι! Επιπλέον, το ηλεκτρικό πεδίο διαφόρων ειδών φυτών αντιδρά μετρήσιμα, όταν βάζουμε δίπλα τους ζωντανές γαρίδες και τις πετάμε μέσα σε βραστό νερό, όπως έχει αποδειχθεί με πειράματα.

Γιατί η σφαγή ενός βοδιού ή ενός προβάτου να θεωρείται μεγαλυτερο κακό από το κόψιμο μιας φτέρης η μιας βελανιδιάς, ενώ πιστεύεται ότι η ψυχή ενυπάρχει και στα δέντρα?

Πορφύριος

Ακολουθει μια βιωματικη ιστορια του γνωστου παραμυθα(tv), Νικου Πιλαβιου.(paramithas.gr)

...γιατι είναι αποδεδειγμένο, πως η αγάπη γιατρεύει την ζωή την ίδια…

Κάπου δεκατέσσερα χρόνια πριν, αγόρασα για τα Χριστούγεννα ένα μικρό αληθινό έλατο σε γλάστρα και όταν πέρασαν οι γιορτές, με τη βοήθεια του κηπουρού που υπήρχε τότε, το βγάλαμε προσεκτικά από τη γλάστρα ώστε να μην κοπούν οι ρίζες και να μπορέσουμε να το φυτέψουμε.

- Τζάμπα ο κόπος μας, είπε ο κηπουρός μόλις το βγάλαμε από τη γλάστρα.
- Γιατί; τον ρωτάω.
- Δεν βλέπεις που δεν έχει καθόλου ρίζες, δεν πρόκειται να πιάσει.
- Όχι, θα το φυτέψουμε, επέμενα εγώ. Θα του μιλάω κάθε μέρα και θα πιάσει.
- Χα, χα, χα… γέλασε ο κηπουρός ειρωνικά. Έλα ρε «Παραμυθά», αυτά να τα λες στις ιστορίες που λες στα παιδιά, αλλά όχι και ν’ αρχίσεις να τα πιστεύεις κι ο ίδιος.
- Δεν μου λες; τον ρωτάω. Εσύ που ‘σαι και κηπουρός, έχεις διαβάσει ένα βιβλίο που λέγεται: «Η μυστική ζωή των φυτών»;

- Έλα τώρα… Χρειάζεται να διαβάσω αυτά τα «ούφο» που διαβάζεις εσύ για να ξέρω ότι ένα δεντράκι από γλάστρα χωρίς ρίζες, δεν πρόκειται να πιάσει;

Αδιαφόρησα για την άποψή του και τον έβαλα να το φυτέψει.

- Σε καμιά δεκαριά μέρες θα έχει μαραθεί, μου είπε με αυτοπεποίθηση και το φύτεψε.

Από κείνη την ημέρα άρχισα κάθε μέρα να ποτίζω ο ίδιος το ελατάκι και να του… μιλάω. Του έλεγα ότι είμαστε φίλοι κι ότι αν πεθάνει θα στενοχωρηθώ πολύ. Κάποιες φορές του χάιδευα την κορφή του, ενώ άλλοτε το αγκάλιαζα. Ναι, τι γελάτε; Μου έφτανε τότε μέχρι τη μέση μου και χωρούσε όλο στην αγκαλιά μου.

Στις δέκα μέρες δεν είχε μαραθεί, όπως είχε προφητέψει ο κηπουρός. Και όχι μόνο στις δέκα μέρες, αλλά ούτε στις δέκα εβδομάδες, ούτε στους δέκα μήνες. Τώρα πια δεν του μιλούσα κάθε μέρα – αυτό το είχα κάνει τον πρώτο μήνα μόνο – αλλά το είχα στο νου μου συνέχεια και που και που πήγαινα και του χάιδευα κάποιο κλαρί.

- Να το σκίσεις το δίπλωμα του γεωπόνου σαχλαμάρα, πείραζα τον κηπουρό που ήταν και σπουδαγμένος όχι μόνο εμπειρικός κηπουρός.
- Τι να σου πω βρε παιδάκι μου, έλεγε με απορημένο βλέμμα, πρώτη φορά πέφτω έξω. Αλλά δεν έχει να κάνει με το που του μιλάς…
- Ναι, μωρέ – απαντούσα εγώ ειρωνικά – είναι επειδή το χώμα είναι πολύ καλό…
Να, όμως, που στο χρόνο πάνω ο κηπουρός βρήκε την ευκαιρία να θριαμβεύσει: η κορφή του έλατου μαράθηκε!
- Ε, τώρα πάει, μου είπε χαιρέκακα ο κηπουρός δεν υπάρχει περίπτωση έλατο που μαραίνεται η κορφή του να ζήσει.

Πήγα να σκάσω από τη στενοχώρια μου. Σαν να αρρώστησε το παιδί μου. Κάθε πρωί πριν φύγω το πότιζα και το χάιδευα και τα απογεύματα του μιλούσα: «Γιατί βρε μωρό μου; Τι σ’ έπιασε τώρα και θέλεις να μαραθείς;»

- Να το ξεριζώσω, να βάλω αυτή τη λεύκα που έφερα, με ρώτησε μετά από καμιά εβδομάδα ο κηπουρός, καθώς είχε το έλατο αρχίσει να μαραίνεται όλο και πιο κάτω.

- Τη λεύκα να τη βάλεις εκεί που ξέρεις, του είπα. Κι άρχισα να μιλάω πιο πολύ στο ελατάκι και να το χαϊδεύω. Ύστερα από καμιά εβδομάδα, πρόσεξα ότι είχε σταματήσει να κατεβαίνει η αρρώστια της κορφής προς τα κάτω. Και κοιτάζοντας προσεκτικά τις επόμενες μέρες, πρόσεξα ότι άρχισαν να βγαίνουν μικρές τρυφερές πράσινες βελόνες στον κορμό. Σε μία εβδομάδα οι ανοιχτοπράσινες βελόνες είχαν γίνει ένα τρυφερό κλαράκι. Το έλατο, λες και έκανε μόνο του «μπάι πας», έφτιαξε μια άλλη κορφή.

Και ακόμα και σήμερα, δεκατέσσερα χρόνια μετά, όταν προσέξεις από μια ορισμένη πλευρά τον κορμό του, θα δεις ότι από ένα σημείο και μετά είναι σαν να στραβώνει και μετά συνεχίζει προς τα πάνω, λίγα χιλιοστά πιο ‘κει. Ο κηπουρός ακόμα δεν μπορεί να το χωνέψει και δεν θέλει να παραδεχτεί ότι έπαιξαν ρόλο τα χάδια μου, οι κουβέντες και οι αγκαλιές που έκανα στο δέντρο, για να φτιάξει μια καινούργια κορφή και να ζήσει.

Καθώς προχθές παρακολουθούσα την Πάρνηθα που καιγόταν, γύρισα και κοίταξα το έλατο δίπλα μου που πια το ύψος του έχει ξεπεράσει κατά πολύ το σπίτι μας.
Π.

Σ'ενα εξαιρετικης ευαισθησιας κειμενο, ο Παντελης Γιαννουλακης γραφει:

Για να σε βοηθήσω να το εμπεδώσεις ακόμη καλύτερα και να θυμάσαι ότι τα φυτά και τα δέντρα είναι οντότητες, σου ζητώ να θυμάσαι ότι κανονικα, όπως εμείς, τα δέντρα θα έπρεπε να έχουν ονόματα, θα έπρεπε να τους δίνεις ονόματα (στο κάτω-κάτω το κάνεις στον σκύλο και την γάτα σου).

Αυτό το ψηλό δέντρο εκεί πέρα είναι ο Γιάννης. Εκείνος ο νεαρός είναι ο Κώστας. Αυτή η πανέμορφη λυγερή είναι η Μαρία. Εκείνη η καμπουριασμένη είναι η Ζωζώ. Εκείνος ο γέρος με τα κομμένα κλαδιά και την κουφάλα είναι ο Θανάσης. Αυτή η κυπαρισσένια είναι η Τζένη. Εκεί ψηλά στην κορυφή είναι μαζεμένη η παρέα η ωραία του Ελάτου. Τα δέντρα είναι πρόσωπα, είναι άτομα, είναι χαρακτήρες, είναι ζωντανά, είναι οντότητες. Μην γυρνάς αλλού το βλέμμα μπροστά στην καταστροφή τους, στις μαζικές δολοφονίες τους χωρίς λόγο, στον αφανισμό των ευγενών αυτών οντοτήτων, που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή να το βάλουν στα πόδια. (Το ίδιο συμβαίνει και και με ένα αθώο μωρό). Τι σόι άνθρωπος είσαι; Έκαψες την Ζωζώ άτιμε; Την έκαψες ζωντανή; Έκαψες τα παιδάκια της; Έριξες στις φλόγες τον Θανάση και ξεκλήρισες όλη του την οικογένεια; Πονάνε και υποφέρουν μέσα στις φλόγες, πεθαίνουν φριχτό και αργό θάνατο! Καταλαβαίνεις τώρα;; Τα δέντρα πονάνε όταν καίγονται…

Γερο-πλατανος / Στ. Σιολας






Γιαννης Δογανης / Faos satori - faos samadhi - Faos art Ianis

Πρωτοδημοσιευθηκε στο Ξανθη φιλοσοφειν

Οι Δάσκαλοι έχουν ένα δικό τους τρόπο να διδάσκουν και ενιοτε να …θεραπευουν.

Με αφορμη τo κειμενο του φιλου Πλατωνα “ O ποιητης και ο γιατρος ”, θυμηθηκα ένα αποκαλυπτικο γεγονος που εζησα πριν πολλα χρονια. Τοτε ζουσα ως μαθητευομενος της επιστημης της γιογκα σ’ένα γιογκικο αγροτικο ασραμ. Ασραμ, είναι ένα ειδος κοινοβιου εργασιας, οπου ο δασκαλος ζει μαζι με τους μαθητες. Στο συγκεκριμενο ασραμ περαν της εσωτερικης εκπαιδευσης των μαθητευομενων, γινοντουσαν διαφορα σεμιναρια με αντικειμενο τεχνικες της γιογκα που απευθυνονταν σε εξωτερικους επισκεπτες. Επισης υπηρχε δυνατοτητα διαμονης σε ατομα με διαφορες παθησεις για εφαρμογη θεραπευτικων τεχνικων της γιογκα.

Καποια στιγμη επισκεφτηκε το ασραμ κατοπιν συνεννοησης μια κυρια που ταξιδεψε από την πρωην Γιουγκοσλαβια με διαγνωση καρκινου. Εφερε μαζι της ολες τις διαγνωστικες εξετασεις των γιατρων της και τις αγωγες που ακολουθησε κατά καιρους προς ενημερωση του ασραμ. Ηταν μια εξαιρετικη κυρια πολύ ευγενικου προφιλ, χαμηλων τονων, που μετεδιδε μια αισθηση ανθρωπου καλλιεργημενου, σεβασμιου, με λεπτοτητα στην συμπεριφορα της και στους τροπους της.

Οι μερες περνουσαν και ενώ η κυρια περιμενε να μπει σε προγραμμα θεραπειας, οι υπευθυνοι της ρεσεψιον του ασραμ, περαν του ότι της κρατησαν μονο το διαβατηριο και της επεστρεψαν τις ιατρικες γνωματευσεις, την αγνοουσαν παντελως. Ηταν φυσικο η κυρια σταδιακα ν’αρχισει να χανει την ψυχραιμια της και η αρχικη αδημονια και δυσφορια της αρχισε να μετατρεπεται με την παροδο των ημερων σε εκνευρισμο και εντονο θυμο. Όχι μονο ζεστο και φιλοξενο περιβαλλον δεν βρηκε για την θεραπεια της, αλλα ειχε να αντιμετωπισει και τον παραλογισμο ως εγκλειστη σ’ ένα περιβαλλον που το μονο που της ελεγαν είναι: παρε την σκουπα και σκουπισε… Και φυσικα πληρωνε για ολες τις μερες της διαμονης της.

Ηταν ηδη ταλαιπωρημενη από το ταξιδι και την παθηση της και αυτος ο παραλογισμος στην αντιμετωπιση της, την εβγαλε εξω από τα ρουχα. Ακομη και όταν ζητησε να δει τον δασκαλο, αυτος αρνηθηκε να την δεχτει. Εμεις οι υπολοιποι δεν μπορουσαμε να καταλαβουμε τι συμβαινει. Για να μην τα πολυλογω, όταν αρνηθηκαν από το ασραμ να της δωσουν το διαβατηριο της για να σηκωθει να φυγει-δεν αντεχε άλλο, η ευγενικη κυρια μετατραπηκε σ’ένα αγριο θυμωμενο θηριο που για μερες, από το πρωι μεχρι το βραδυ, ουρλιαζε και εβριζε με βρισιες απειρου καλλους τους υπευθυνους του ασραμ και την ολη κατασταση εκει. Συνολικα αυτή η ιστορια κρατησε 20 μερες.

Στο τελος την καλεσαν ευγενικα στην ρεσεψιον και της παρεδωσαν το διαβατηριο και της ευχηθηκαν καλο ταξιδι. Το ωραιο στην ολη ιστορια είναι ότι όταν επεστρεψε στην πατριδα της, οι γιατροι διαπιστωσαν ότι ο καρκινος δεν υπηρχε πλεον…ειχε φυγει μαζι με τα καταπιεσμενα αρνητικα συναισθηματα που κουβαλουσε μεσα της και που χρειαστηκε να βγαλει στην διαρκεια της παραμονης της στο ασραμ….Κατι που ειχε δει ο δασκαλος μεσα της, γι’αυτό και εστησε ολο αυτό το σκηνικο…

Στο ιδιο μηκος κυματος και η πιο κατω zen ιστορια:

Ένας μαθητευόμενος ζήτησε από το δάσκαλό του να του πει τι πρέπει να κάνει για να αποκτήσει Γνώση. Τότε ο δάσκαλος τον πήγε σε μια μικρή λίμνη και του ζήτησε να κοιτάξει μέσα της και να πει τι έβλεπε.

"Βλέπω τον εαυτό μου", απάντησε ο μαθητής. "Είσαι τούβλο", τον επέπληξε ο δάσκαλος. "Δάσκαλε, τι έκανα λάθος;" "Όταν κοιτάξεις την αντανάκλαση αλλά δεν δεις τον εαυτό σου, τότε ίσως, αρχίσεις να βαδίζεις προς τη Γνώση", αποκρίθηκε ο δάσκαλος. "Μα, πώς γίνεται αυτό;" ρώτησε πάλι ο μαθητής. "Πού κοιτάζεις;" ρώτησε ο δάσκαλος. "Ακριβώς εκεί", έδωσε την απάντηση ο μαθητής. "Κοίτα πιο κοντά, πολύ πιο κοντά, βαθειά μέσα στην αντανάκλαση", τον διέταξε ο δάσκαλος και καθώς ο μαθητής είχε σκύψει το κεφάλι του, του έδωσε μια δυνατή σπρωξιά, τον πέταξε μέσα στη λίμνη και του κρατούσε το κεφάλι στο νερό, χωρίς εκείνος να μπορεί να πάρει ανάσα. Ο μαθητής άρχισε να παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, τελικά κατόρθωσε να ακουμπήσει κάπου και παίρνοντας φόρα έβγαλε το κεφάλι του από το νερό, λίγο πριν πνιγεί.

"Γιατί το έκανες αυτό;" φώναξε στο δάσκαλό του μόλις ξαναβρήκε την αναπνοή του.
Και τότε ο Δάσκαλος του απάντησε ήρεμα:

" Όταν θελήσεις να βαδίσεις στο μονοπάτι προς τη Γνώση τόσο απεγνωσμένα, όπως όταν ήθελες να βγάλεις το κεφάλι σου από το νερό, τότε θα είσαι έτοιμος για εκείνο το ταξίδι".

Γιαννης Δογανης / Faos satori-Faos samadhi-Faos art Ianis

Πρωτοδημοσιευθηκε στο Ξανθη φιλοσοφειν

Orthodox music C

Orthodox music Β

Orthodox music Α

Εκχυλισμα σπορων γκρειπφρουτ / Grapefruit Seed Extract (GSE). Απο τα καλυτερα φυσικα αντιβιοτικα ευρεως φασματος της φυσης.

Πρόκειται για ένα εκχύλισμα το οποίο παράγεται από τους σπόρους, του γνωστού σε όλους μας γκρέιπφρουτ. Οι σπόροι αποξηραίνονται θρυμματίζονται και αναμειγνύονται με αποσταγμένο νερό και φυτική γλυκερίνη και ειδική επεξεργασία. Πρόκειται για μια διαφανή παχύρρευστη ουσία με έντονη πικρή γεύση.

Θεραπευτικη δραση.

Το εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ είναι ένα ευρέως φάσματος, βακτηριοκτόνο, μυκητοκτόνο, μικροβιοκτόνο και αντιπαρασιτικό. Είναι αποτελεσματικό σε 800 είδη βακτηριδίων και ιών και σε 100 είδη παθογόνων μυκήτων, παρασίτων και ζυμών. Σε τεχνητά πειράματα in vitro, έχει αποδειχθεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα των βακτηριδίων, συμπεριλαμβανομένου του χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου, στρεπτόκοκκου πυογόνου (Streptococcus pyogenes), τυφικής σαλμονέλας (Salmonella typhi), κολοβάκιλλος (Escherichia coli), pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae, pneumoniae Shigella dysenteriae, πνευμονία Legionella, τετάνου (tetani clostridium), πνευμονιόκοκκου (pneumoniae Diploccus) και πολλών άλλων.

Το εκχύλισμα σπόρων γκρέιπφρουτ εμποδίζει επίσης πολλούς τύπους παθογόνων μυκήτων και ζυμών. Το ινστιτούτο Pasteur της Γαλλίας , διεξάγει έρευνες σχετικά με την δραστικότητα του ως προφυλακτικό μέσο έναντι του ιού HIV καθώς επίσης και ορισμένων δευτερευόντων λοιμώξεων συσχετιζόμενων με την ασθένεια του AIDS . Ενώ παράλληλα η χρήση του επεκτείνεται όλο και περισσότερο για την αντιμετώπιση παθογόνων μικροοργανισμών. Είναι ένα από τα καλύτερα φυσικά αντιβιοτικά της φύσης.

Μελέτες έχουν δείξει πως η συστηματική χρήση του σκευάσματος, συνήθως 3 σταγόνες 3 φορές τη μέρα πριν το φαγητό, ενισχύει σημαντικά την άμυνα του οργανισμού. Βοηθά σημαντικά στις αλλεργίες και στην καλή κατάσταση του εντέρου. Για την αντιμετώπιση της διάρροιας των ταξιδιωτών συστήνεται η προληπτική χορήγηση 1-2 σταγόνων σε ένα ποτήρι νερό.

Είναι πολύ αποτελεσματικό σε μυκητιάσεις νυχιών και δέρματος μετά από συστηματική τοπική εφαρμογή για διάστημα περίπου ενός μήνα. Είναι πιο δυνατό στην απολύμανση από την κοινή χλωρίνη. Απολυμαίνει το νερό από μύκητες και βακτήρια, στρεπτόκοκκο, σταφυλόκοκκο, σαλμονέλα. 

Στις μέρες μας χρησιμοποιείται σε όλο τον κόσμο, από εναλλακτικούς κυρίως γιατρούς, ως ένα φυσικό αντιβιοτικό, αντισηπτικό, απολυμαντικό και συντηρητικό τροφίμων και καλλυντικών.

Ακόμα και όταν ληφθεί καθημερινά, παράγει σπάνια μια σημαντική αλλεργική αντίδραση. Εντούτοις, οι άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στα εσπεριδοειδή πρέπει να προσέξουν τη χρήση του εκχυλίσματος σπόρων γκρέιπφρουτ.

 Πηγες

http://www.gseinformation.com/

http://www.nutriteam.com/faq.htm

http://www.answers.com/topic/grapefruit-seed-extract?cat=healthttp://

www.healthline.com/galecontent/grapefruit-seed-extract