Συνδυασμός δυσλειτουργιών σε μυριάδες γονίδια τα γενετικα αιτια της σχιζοφρενειας.

Η καταστροφική ψυχική ασθένεια της σχιζοφρένειας ίσως να προκαλείται από πολλές διαφορετικές μεταλλαγές διαφορετικών γονιδίων, που παρεμποδίζουν βιολογικές διεργασίες, αναγκαίες για την ομαλή εγκεφαλική ανάπτυξη, σύμφωνα με επιστημονική έκθεση.

Η σχιζοφρένεια είναι περίπλοκη πάθηση, που χαρακτηρίζεται από παραισθήσεις, ψευδαισθήσεις και διαταραγμένη σκέψη, από την οποία υποφέρει περίπου το 1% των ενηλίκων. Οι ειδικοί προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να εντοπίσουν τα αίτια της εμφάνισής της, αλλά και το ρόλο που παίζουν σε αυτή οι γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Δύο ομάδες μελετητών δημοσίευσαν τις τελευταίες ημέρες νέες γονιδιακές μελέτες στην επιστημονική επιθεώρηση Nature. Τα συμπεράσματα των μελετών έδειξαν ότι η σχιζοφρένεια ίσως να οφείλεται σε συνδυασμό δυσλειτουργιών σε μυριάδες γονίδια κι όχι στη δράση ενός και μόνου γονιδίου.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια εμφανίζουν πολύ περισσότερες διαταραχές του DNA. Τα ελαττωματικά αυτά γονίδια σχετίζονται συχνά με την ανάπτυξη του εγκεφάλου, σχηματίζοντας τις δομές, μέσω των οποίων επικοινωνούν μεταξύ τους οι νευρώνες, αλλά και εκείνες που ελέγχουν τη νευρική ανάπτυξη και τον κυτταρικό θάνατο.

Οι ιατρικές ομάδες του Πανεπιστημίου της πολιτείας της Ουάσιγκτον και του Εργαστηρίου Κολντ Σπρινγκς της Νέας Υόρκης μελέτησαν το DNA 150 σχιζοφρενών και εκείνο 268 υγιών ανθρώπων. Οι παραπάνω γενετικές ανωμαλίες ήταν παρούσες στο 15% των σχιζοφρενών και μόλις στο 5% των υγιών ατόμων. Η σχιζοφρένεια που εμφανίζεται κατά την παιδική ηλικία, σε αντίθεση με αυτή που εκδηλώνεται σε ενήλικες, θεωρείται πιο σοβαρή και γενετικά υποκινούμενη μορφή της ασθένειας.

Τα δεδομένα των ερευνών μπορεί, όμως, να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων, με στόχο τη σταθεροποίηση των εγκεφαλικών διεργασιών, που διαταράσσονται από τις γενετικές ανωμαλίες. «Ο εντοπισμός γονιδίων, επιρρεπών σε τέτοιες μεταλλαγές της εγκεφαλικής ανάπτυξης, δημιουργεί βάσιμες ελπίδες για ανακάλυψη θεραπείας και μεθόδων πρόληψης της σχιζοφρένειας και άλλων νευρολογικών διαταραχών», λέει ο δρ Τόμας Ίνσελ, του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας των ΗΠΑ, που συμμετείχε στην έρευνα.

Ο ιατρικός κόσμος αντιμετωπίζει σήμερα τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας χορηγώντας φαρμακευτική αγωγή που καταπολεμά τις παραισθήσεις, αλλά δεν μπορεί να δώσει μόνιμη λύση στο δράμα των ασθενών.

Πηγη:www.kathimerini.gr

Μεταλλαγμένες κατάστασεις συνειδητότητας (ASC). Καταστάσεις διευρυμένης Συνείδησης και Κουνταλινι.

O Kρισναμουρτι και ο Frank Waters συζητουν για την Κουνταλινι.

Waters: Θα ήθελα να μιλήσουμε για την κουνταλίνι.

Κrishnamurti: Ξέρετε για την κουνταλίνι!

Waters: Ξέρω για την κουνταλίνι, ξέρω τι είναι.

Κrishnamurti: Ξέρετε τι είναι!

Waters: Ναι.

Κrishnamurti: Πρώτ' απ' όλα, κύριε, δε θα 'πρεπε να μιλάει κανείς ποτέ γι' αυτήν. [Παύση. Σκέφτεται.] Καλά… αν ενδιαφέρεστε, θα μιλήσω λίγο γι' αυτήν.

Waters: Ενδιαφέρομαι πάρα πολύ, πάρα πολύ.

Κrishnamurti: Όλη η ιδέα είναι ότι το σύνολο της ενέργειας είναι εγκαταστημένη εδώ γύρω [δείχνοντας το κάτω μέρος της σπονδυλικής του στήλης]. Και για να απελευθερωθεί αυτή η ενέργεια πρέπει, φυσικά, να έχει κανείς απολύτως σωστή συμπεριφορά: να είσαι καλός, να μην πληγώνεις ποτέ κανέναν, να μη θυμώνεις ποτέ, να μη σκέφτεσαι ποτέ τον εαυτό σου• διαφορετικά, αν αυτή απελευθερωθεί κι εσύ είσαι εγωιστής, θα καταστρέψεις και τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου. Εάν έχεις σεξουαλικότητα κι απελευθερωθεί εκείνη, θα γίνεις ένα σεξουαλικό τέρας. Και αν είσαι έστω και λίγο άπληστος, βίαιος, θα γίνεις βαθιά φαύλος.

Γι' αυτό, λοιπόν, δεν πρέπει να την αγγίζεις, δεν πρέπει να την πλησιάζεις ή να την σκέπτεσαι μέχρι να είσαι σωστός, μέχρι να είσαι πραγματικό ανθρώπινο πλάσμα, όπως λένε. (…)

Μην την αγγίζεις, λοιπόν, με οποιοδήποτε αντάλλαγμα, μέχρι αυτό εδώ [δείχνει το κεφάλι του] να είναι εντάξει, μέχρι να βαπτιστείς πραγματικά στην καλοσύνη, μέχρι να είσαι βαθιά μέσα στης καρδιά σου την καρδιά, πραγματικά καλός. Ίσως οι άλλοι να σου κάνουνε κακό, ίσως οι άλλοι να σε τρέχουν στα δικαστήρια, εσύ, όμως, είσαι ριζωμένος εκεί. Και τότε, το άλλο πράγμα ίσως να έρθει φυσικά. Αλλά αν κυνηγήσεις το άλλο, τότε ψάχνεις για φασαρίες. Και υπάρχουν άνθρωποι σήμερα, από τις Ινδίες, που γυρνάνε σαν μικροπωλητές και πουλάνε κουνταλίνι. Τι φριχτοί άνθρωποι!

Waters: Αυτή είναι η τραγωδία της ανθρωπότητας: εκείνοι που δεν είναι προετοιμασμένοι, είναι σε θέση να κινητοποιήσουν μεγάλες δυνάμεις. Κι αυτό είναι μαγεία.

Κrishnamurti: Ναι.

Waters: Έχω δει και τις διαφημίσεις: "ΚΟΥΝΤΑΛΙΝΙ ΓΙΟΓΚΑ."

Κrishnamurti: Πουφ!... Βλέπετε, κύριε, κάποιοι μοναχοί ή sannyasis στην Ινδία θέλουν να την ξυπνήσουν. Μερικοί απ' αυτούς το καταφέρνουν, εδώ βρίσκεται όλη η ιδέα. Παραδοσιακοί Ινδουιστές, παραδοσιακές τελετουργίες -όλα αυτά- κι εκείνη μεταμορφώνεται σε μια τερατώδη ενέργεια και την χρησιμοποιούν γι' αυτούς. Είναι σαν τους στρατηγούς που έχουν "υπερδυνάμεις.". Κι αυτοί οι άνθρωποι στις Ινδίες λένε: "Μόλις γίνεις καλός θα έχεις δυνάμεις: μαντικές ικανότητες και λοιπά, και λοιπά." Μην τ' αγγίζετε αυτά. Μπορεί και να τα έχετε μέσα σας, αλλά μην πηγαίνετε προς τα κει. Γυρίστε τους την πλάτη σας.

Από μια συζήτηση με τον Κρισναμούρτι και τον Frank Waters, συγγραφέα και υποψήφιο για το Βραβείο Νόμπελ, που ηχογραφήθηκε στο σπίτι της Mary Zimbalist στο Malibu στις 27 Μαρτίου, 1972.

Η Κουνταλίνι επιφέρει μια μεταλλαγμένη κατάσταση συνειδητότητας (ASC), δηλαδή, μας μεταφέρει σε περιοχές εσωτερικής εμπειρίας πέρα από αυτές που είναι κανονικά προσιτές στο σύγχρονο άνθρωπο. Ο Arnold Μ. Ludwig γράφει, "Κάτω από το λεπτό επίχρισμα της συνειδητότητας του ανθρώπου βρίσκεται μια σχετικά αχαρτογράφητη περιοχή νοητικής δραστηριότητας, η φύση και λειτουργία της οποίας δεν έχει εξερευνηθεί συστηματικά, ούτε έχει επαρκώς κατανοηθεί."

Ο Ludwig και άλλοι ερευνητές της ASC αναφέρουν σαν παραδείγματα ASC το ονειροπόλημα, τον ύπνο και τα όνειρα, την ύπνωση, την αισθητηριακή στέρηση, την ψύχωση, τις υστερικές καταστάσεις της ψυχοδιάσπασης κι αποπροσωποποίησης, τις φαρμακολογικά προκαλούμενες νοητικές παρεκκλίσεις, την αϋπνία, τη νηστεία και το διαλογισμό.

Μια ASC μπορεί να προκληθεί από οτιδήποτε, οποιοδήποτε μέρος ή γεγονός μπορεί να πυροδοτήσει μια αλλαγή στη συνειδητότητα, συνήθως όμως χρειάζεται να ενεργήσουμε βάσει σχεδίου ή να χρησιμοποιήσουμε κάποιον παράγοντα για να παρακάμψουμε τη λεγόμενη "κανονική" λειτουργία του εγκέφαλου. Μπορούμε να πούμε ότι η κανονική κατάσταση της συνειδητότητάς μας είναι εκείνη η κατάσταση στην οποία περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ξύπνιας ζωής μας.

Η εμπειρία της Κουνταλίνι βρίσκεται στην κορυφή της ανθρώπινης εξέλιξης. Είναι η απόλυτη και τελική κατάσταση που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος.

Υπάρχουν όμως πολλοί που πιστεύουν ότι η κατάσταση της συνειδητότητας στην οποία ζουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι πολύ περιορισμένη και παγιωμένη, μια κατάσταση καθυστερημένη, εκφυλισμένη κι ανθυγιεινή, που επιφέρει φόβο της αλλαγής, της νεύρωσης και της ασθένειας.

Όσον αφορά τις εσωτερικές μας εμπειρίες είμαστε σαν καθυστερημένοι νάνοι, σαν τον ψύλλο που είναι κάτω από ένα ποτήρι, ο οποίος αφού χτυπήσει το κεφάλι του στο γυαλί αρκετές φορές, σταματάει να πηδάει σε ύψη εκατοντάδες φορές το δικό του ύψος και ακόμη κι όταν το ποτήρι απομακρύνεται, συνεχίζει να πηδάει ελαφρά με μειωμένη ικανότητα, πολύ πιο κάτω από το έμφυτο δυναμικό του.

Οι Γιόγκις ισχυρίζονται ότι είμαστε σαν τον ψύλλο, παθητικές σκιές του προηγούμενου εαυτού μας, πολύ πιο κάτω από το δυναμικό μας, φυλακισμένοι από αόριστους φόβους κι αυταπάτες, φαντάσματα κι αναμνήσεις στο νου. Είμαστε πολύ περισσότερο από αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε.

Η εμπειρία της Κουνταλίνι βρίσκεται στην κορυφή της ανθρώπινης εξέλιξης. Είναι η απόλυτη και τελική κατάσταση που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος, η εμπειρία στην οποία συνειδητοποιεί και συγχωνεύεται με την αρχέγονη δόξα του, η υπέρτατη ASC. Όλες οι άλλες εμπειρίες ωχριούν μπροστά της και είναι απλώς σκαλοπάτια στο δρόμο, συνθέτοντας το ρεπερτόριο των μικρών ανθρώπινων ζωών μας.

Ο αληθινός Γιόγκι είναι κύριος όλων των Βασιλείων της συνειδητότητας και μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει κατά βούληση σε οποιαδήποτε κατάσταση, ανάλογα με το βαθμό ικανότητας και κυριαρχίας του. Οι διάφορες κουλτούρες έχουν αναπτύξει τρόπους και μέσα για να φτάνουν σε αυτά τα διαφορετικά βασιλεία της συνειδητότητας, με ποικίλους βαθμούς ικανότητας στο να το πετυχαίνουν.

Σύμφωνα με την Erica Bourguignon, ανθρωπολόγο στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας του Οχάιο, το 90°/ο των ανθρώπινων κοινωνιών εφαρμόζει κάποιο είδος θεσμοποιημένων τελετουργικών πράξεων, για να πετύχουν μεταλλαγμένες καταστάσεις συνειδητότητας.

Για παράδειγμα, στους πολεμιστές Σιού υπάρχει η αναζήτηση ενός μοναχικού οράματος, στους Νοτιαμερικανούς Σαμάνους υπάρχουν οι πτήσεις με τη βοήθεια παραισθησιογόνων, στους Σένοι της Μαλαισίας υπάρχουν οι ονειρικοί χρησμοί, στους Σάμο της Νέας Γουινέας υπάρχουν οι πρωτόγονοι χοροί της φυλής, και στους δερβίσηδες των Σούφις υπάρχουν οι στροβιλιζόμενοι χοροί, για να αναφέρουμε μερικές μόνο από τις γνωστότερες κοινωνίες.

Στη Δύση χρησιμοποιούμε αλκοόλ και ναρκωτικά, συναντήσεις αναζωογόνησης, συναυλίες ροκ και ντισκοτέκ με θορυβώδη μουσική και πρωτόγονους χορούς, που παραλύουν το νου και τη λογική, και φέρνουν έκσταση. Είμαστε άραγε τόσο μακριά από τις "πρωτόγονες" κοινωνίες; αναρωτιέται ο Bourguignon. "Το γεγονός ότι αυτά γίνονται σχεδόν σε παγκόσμια κλίμακα πρέπει να σημαίνει ότι τέτοιες καταστάσεις είναι πολύ σημαντικές για τους ανθρώπους." Η ανάγκη για την επίτευξη ανώτερων καταστάσεων συνειδητότητας φαίνεται να είναι τόσο βασική όσο και η ανάγκη για φαγητό ή ύπνο.

Κατά κάποιο τρόπο έχουμε ξεχάσει στο συνειδητό, κανονικό επίπεδο της συνειδητότητας, ότι έχουμε τεράστιο δυναμικό κι ότι μπορούμε να αποκτήσουμε ευδαιμονία, γνώση κι εσωτερικές εμπειρίες που είναι πιο ικανοποιητικές από τη μονότονη, ανιαρή ύπαρξη που κάνουμε επί του παρόντος. Κάπου στον υποσυνείδητο νου μας, σε ένα άλλο επίπεδο της συνειδητότητας, γνωρίζουμε ότι κάτι λείπει κι αυτή η γνώση μας τυραννάει. Θέλουμε να ξεφύγουμε από όλα αυτά, να κάνουμε διακοπές.

Από αυτό προέρχεται μια ενστικτώδης κι ακατανίκητη παρόρμηση να εκπληρώσουμε τον εαυτό μας και να αποκτήσουμε ανώτερες και καλύτερες καταστάσεις κι εμπειρίες, αν και μπορεί συχνά να αποτυγχάνουμε να τις αποκτήσουμε ή να έχουμε αληθινή εσωτερική ικανοποίηση. Το τελετουργικό του αλκοόλ είναι ένα παράδειγμα αυτοκαταστροφικής απόπειρας για να φθάσουμε στην αληθινή χαρά και την εσωτερική ευδαιμονία.

Φαίνεται ότι οι μέθοδοι μας είναι λανθασμένες για την επίτευξη της εσωτερικής εκπλήρωσης, ικανοποίησης κι ασφάλειας. Έχουμε χάσει τα κλειδιά και δεν μπορούμε πια να έχουμε πρόσβαση στα ανώτερα και τα υπερβατικά. Μας έχουν πετάξει έξω από τον κήπο της Εδέμ. Αυτός είναι ο λόγος που τόσο πολλοί άνθρωποι έχουν στραφεί στη Γιόγκα, το διαλογισμό και τις υπερβατικές επιστήμες για να βρουν μέσα και τεχνικές που θα διευρύνουν το ρεπερτόριο της εμπειρίας τους και θα τους προσφέρουν ενόραση στη φύση του εαυτού τους και της πραγματικότητας.

Απόσπασμα από την «Κουνταλίνι Τάντρα» του Παραμαχαμσα Σατυανάντα.

http://lumiere-energieamour.forumzen.com/divers-f5/leveil-de-la-kundalini-t145.htm

Από τη συνείδηση στη συνειδητότητα

Η υιοθέτηση και η ενσωμάτωση του πρωταρχικού για τον άνθρωπο ζητήματος της διάκρισης καλού και κακού, στην έννοια της συνείδησης, την έφερε στο προσκήνιο πολλών φιλοσοφικών και ψυχολογικών συζητήσεων, γεγονός το οποίο στη συνέχεια οδήγησε στην αποδοχή ότι η συνείδηση είναι η έδρα και το περιέχον των τύψεων αλλά και πολλών άλλων ηθικών διεργασιών, με τελικό αποτέλεσμα να συνδέεται και πολλές φορές να ταυτίζεται με την περί ηθικής αντίληψη του ανθρώπου.

Από πολλούς συγγραφείς και φιλοσόφους θεωρείται η συνείδηση ως η αίσθηση της υποχρέωσης που απορρέει από τις συναισθηματικές μας προσκολλήσεις, και φέρεται ως μια έννοια άμεσα συνδεδεμένη με το ορθώς πράττειν, περιλαμβάνοντας κατά τον τρόπο αυτό αποκρυσταλλωμένες και ολοκληρωμένες σε κάποιο βαθμό τοποθετήσεις και απόψεις.

Σε αντίθεση με αυτή την αποκρυστάλλωση μπορούμε να διακρίνουμε ένα γίγνεσθαι που άμεσα σχετίζεται, σε ένα επίπεδο, με τις ανώτερες λειτουργίες του εγκεφάλου και αποσκοπεί στον συσχετισμό ερεθισμάτων σε συνδυασμό με συναισθήματα, που ως απαρχή τους έχουν την σχέση του ανθρώπου με τον εαυτό του και το στενότερο ή ευρύτερο περιβάλλον, και το οποίο συντελείται σε μεγάλο βαθμό από τις αισθήσεις και στηρίζεται στην προσοχή και την εγρήγορση.

Αυτό το γίγνεσθαι η νευροεπιστήμη το χαρακτηρίζει ως συνειδητότητα, μια πορεία και ένα γίγνεσθαι μιας λειτουργίας εξελισσόμενης με τον άνθρωπο που εξελίσσεται, ενώ παραμένει στάσιμη στον άνθρωπο που δεν εξελίσσεται.

Έτσι γίνεται αποδεκτή η άποψη του William James ότι η συνειδητότητα δεν είναι ένα πράγμα, αλλά μάλλον μια διεργασία η οποία αναδύεται από αλληλεπιδράσεις του εγκεφάλου, του σώματος και του περιβάλλοντος.

Τα δεδομένα της νευροεπιστήμης δείχνουν ότι η συνειδητότητα δεν είναι ιδιότητα μιας μόνο εγκεφαλικής περιοχής ή ενός τύπου νευρώνων, αλλά μάλλον είναι το αποτέλεσμα δυναμικών αλληλεπιδράσεων ανάμεσα σε διάσπαρτες στον εγκέφαλο ομάδες νευρώνων.

Σε γενικές γραμμές η συνειδητότητα διακρίνεται σε πρωτόγονη και ανώτερη. Τα ζώα με την πρωτόγονη συνειδητότητα μπορούν να επεξεργαστούν αντιληπτικά και κινητικά γεγονότα που σε συνδυασμό με την μνήμη οικοδομούν ένα πολύπλευρο σκηνικό στο παρόν τους. Η ανώτερη συνειδητότητα εμφανίζεται αργότερα στην εξέλιξη και χαρακτηρίζει ζώα με ανώτερες λειτουργίες και στην πιο ολοκληρωμένη μορφή της στα ανθρώπινα είδη και είναι μοναδική στην επεξεργασία γλώσσας με σύνταξη και σημειολογία.

Διακρίνοντας την συνείδηση από την συνειδητότητα θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνείδηση είναι να γνωρίζεις μια σειρά δραστηριοτήτων και πράξεων ως προς την σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητά τους, ενώ συνειδητότητα είναι η λειτουργία που απαιτείται ώστε κατά την εκτέλεση της πράξης να έχεις επίγνωση των μερών της πράξης, δηλαδή του συνδυασμού σκέψης, λόγου και κίνησης που απαρτίζουν την δράση και να μπορείς συνειδητά να παρεμβαίνεις σε αυτές.

Συνείδηση για παράδειγμα είναι το σύνολο των κριτηρίων και των μέσων που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η κλοπή είναι μια πράξη που δεν βρίσκεται στα πλαίσια μιας ορθής συμπεριφοράς, την ίδια στιγμή συνειδητότητα είναι η ανάλυση και επεξεργασία όλων των δεδομένων της κάθε στιγμής σε συνδυασμό με την εγρήγορση, ώστε να μπορείς να γνωρίζεις την κίνηση του κλέφτη που σε πλησιάζει και να αποφεύγεις τις μεθόδους που χρησιμοποιεί.

Συνείδηση μπορεί να είναι η επιλογή ή μη του καπνίσματος, ενώ συνειδητότητα είναι η αναγνώριση, κατανόηση και η εφαρμογή όλων εκείνων των διαθέσιμων μηχανισμών και γνώσεων που αιτιολογούν και τεκμηριώνουν την βλαβερότητα του καπνίσματος μαζί με την ικανότητα του να το αποφεύγεις.

Γιώργος Τσαντάκης

Τα πως και τα γιατί του φόβου, από την πλευρα της επιστημης.

Τι είναι πιο τρομακτικό; Ένα θανατηφόρο φίδι να γλιστρήσει μπροστά στα πόδια σου την ώρα που διασχίζεις ένα μονοπάτι, ή το να παρακολουθείς μια κατακόρυφη πτώση 1,000 μονάδων στο χρηματιστήριο; Παρόλο που και οι δυο περιπτώσεις προκαλούν τον φόβο, οι ερευνητές διαφωνούν σχετικά με τη φύση και την αιτία αυτού του τόσο δυνατού συναισθήματος.

"Εάν δεις το χρηματιστήριο να πέφτει 1,000 μονάδες, είναι το ίδιο σα να βλέπεις μπροστά σου ένα φίδι," λέει ο Joseph LeDoux, καθηγητής νευροεπιστήμης και ψυχολογίας στο Νευροεπιστημονικό Κέντρο Φόβου και Ανησυχίας (Center for the Neuroscience of Fear and Anxiety) που έχει την έδρα του στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. "Ο φόβος είναι η αντίδραση σε ένα άμεσο ερέθισμα. Η αίσθηση του κενού στο υπογάστριο, η αύξηση των καρδιακών παλμών, η εφίδρωση των παλαμών και η νευρικότητα αποτελούν την προγραμματισμένη αντίδραση του εγκεφάλου για μια πολύ συγκεκριμένη απειλή."

Ο LeDoux προσθέτει: "Δεδομένου του γεγονότος ότι οι εγκέφαλοί μας είναι φτιαγμένοι ώστε να είναι όμοιοι στη δομή τους, μπορούμε να υποθέσουμε ότι αυτό που βιώνω όταν κάτι με φοβίζει μοιάζει με αυτό που βιώνεις κι εσύ."

Ο φόβος επηρεάζει ακόμα και διαφορετικά είδη με παρεμφερείς τρόπους. "Ερχόμαστε στον κόσμο γνωρίζοντας πώς να εκφράσουμε τον φόβο μας, γιατί οι εγκέφαλοί μας έχουν εξελιχθεί για να συναλλάσσονται με τη φύση," αναφέρει ο LeDoux, σημειώνοντας ότι οι εγκέφαλοι των ποντικιών και των ανθρώπων αντιδρούν με όμοιους τρόπους σε απειλές, ακόμα και όταν η ίδια η απειλή μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική.

Κάποιοι άλλοι ερευνητές όμως, πιστεύουν ότι ο φόβος είναι μια απόλυτα προσωπική εμπειρία. Ενώ κάποιοι άνθρωποι τρομοκρατούνται ενώ παρακολουθούν ένα θρίλερ, κάποιοι άλλοι μπορεί να φοβούνται περισσότερο καθώς επιστρέφουν με το αυτοκίνητό τους στο σκοτεινό πάρκινγκ, πολύ ώρα μετά το τέλος της ταινίας.

Εάν ζητούσαμε σε μια ομάδα ανθρώπων να κάνει μια λίστα από τα πράγματα που τους προκαλούν φόβο, οι λίστες πιθανότατα θα διέφεραν πολύ ανάμεσα στα άτομα, λέει ο Michael Lewis, διευθυντής του Ινστιτούτου Μελέτης της Παιδικής Ανάπτυξης (Institute for the Study of Child Development) στην ιατρική σχολή Robert Wood Johnson στο New Brunswick, N.J. "Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε τον τρόπο να κάνουμε μια καλή φυσιολογική μέτρηση του φόβου ή κάποιου άλλου αισθήματος" αναφέρει ο Lewis, θίγοντας το εξαιρετικά δύσκολο πρόβλημα της υποκειμενικότητας του συνειδητού βιώματος.

Σημειώνει, ότι η συμπεριφορά άλλων ανθρώπων που μας περιτριγυρίζουν μπορεί να επηρεάζει τις αντιδράσεις μας σε περιστάσεις που μας προκαλούν φόβο.

"Μαθαίνουμε να φοβόμαστε με τη βίωση του γεγονότος που προκαλεί φόβο, ή μαθαίνοντας από τους ανθρώπους του στενού μας περιβάλλοντος όπως τους γονείς μας, τα αδέλφια μας, τους συμμαθητές ή τους συναδέλφους μας. Ο φόβος έχει μια μεταδοτική ιδιότητα, έτσι ο φόβος άλλων ανθρώπων μπορεί να μετατραπεί σε δικό μας φόβο. Είναι εξαρτημένος, σαν τα εξαρτημένα αντανακλαστικά που μελετούσε ο Pavlov με τον περίφημο σκύλο του."

(Η αναφορά αυτή σχετίζεται με το γνωστό πείραμα του ρώσου γιατρού, φυσιολόγου και ψυχολόγου, Ivan Pavlov, ο οποίος είχε κλείσει έναν σκύλο σε ένα δωμάτιο και κάθε φορά που τον τάιζε χτύπαγε ένα κουδούνι. Μετά από κάποιο διάστημα διαπίστωσε μέσα από τη μέτρηση της έκκρισης σιέλου του σκύλου ότι ο σκύλος αντιδρούσε όταν άκουγε το κουδούνι σα να επρόκειτο να φάει, ακόμα και αν δεν του παρουσιαζόταν φαγητό μαζί με το κουδούνι).

Άλλοι ερευνητές στρέφονται στην τεχνολογία για να κατανοήσουν τον φόβο. "Είναι πολύ δύσκολο να καθορίσεις αυτό το συναίσθημα με βάση το αίσθημα που προκαλεί," λέει η Joy Hirsch, καθηγήτρια της λειτουργικής νευροραδιολογίας, νευροεπιστήμης και ψυχολογίας και διευθύντρια του προγράμματος για την Απεικόνιση και τις Γνωσιακές Επιστήμες (Imaging and Cognitive Sciences) στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης.

"Μπορείς να προσδιορίσεις τι είναι ο πόνος; Μπορείς να προσδιορίσεις τι είναι το κόκκινο χρώμα; Αυτές είναι οι θεμελιώδεις αισθήσεις που αναπαριστούν το δυσκολότερο πρόβλημα στη νευροεπιστήμη." (Αναφέρεται εδώ στο πολυσυζητημένο πρόβλημα της υποκειμενικότητας του συνειδητού βιώματος, ένα ζήτημα που ονομάστηκε 'Το Δύσκολο Πρόβλημα της Συνείδησης'- The Hard Problem από τον καθηγητή φιλοσοφίας David Chalmers).

Για να βρουν περισσότερα στοιχεία σχετικά με το τι μας κρατάει ξάγρυπνους τη νύχτα, η Hirsch και η ομάδα της χρησιμοποιούν λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI functional magnetic resonance imaging) για να εξετάσουν συστηματικά τις δικτυώσεις του εγκεφάλου μας.

"Το κύκλωμα που υπόκειται της αίσθησης του φόβου ανταποκρίνεται σχετικά άμεσα εάν υπάρξει κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα," λέει η Hirsch. Στην έρευνά της, στους ανθρώπους που λαμβάνουν μέρος στο πείραμα τους δείχνεται η φωτογραφία του προσώπου ενός άλλου ανθρώπου με μια έκφραση τρόμου.

Στην έρευνα με τη λειτουργική μαγνητική τομογραφία, η αντίδραση στο ερέθισμα που προκαλεί φόβο δείχνει ενεργοποίηση της αμυγδαλής, μια εγκεφαλική περιοχή με μέγεθος αμυγδάλου που βρίσκεται κάτωθεν του κροταφικού λοβού και είναι γνωστή επίσης ως το κέντρο του φόβου. Η Hirsch λέει ότι η αμυγδαλή είναι το πρώτο μέρος που αντιδράει σε ένα φοβιστικό ερέθισμα. Ο σαρωτής του fMRI ανιχνεύει το ίχνος της ροής του αίματος στην αμυγδαλή.

"Ψάχνουμε για διακριτές αλλαγές σε συγκεκριμένα τμήματα του εγκεφάλου," λέει η Hirsch, "οι αλλαγές αυτές σημαίνουν αυξημένη νευρωνική δραστηριότητα." Κάτι τέτοιο στην λειτουργική μαγνητική τομογραφία σημαίνει την ανίχνευση της ποσότητας του αίματος που κυκλοφορεί σε μια περιοχή. Η φωτογραφία ενός προσώπου με μια έκφραση τρόμου προκαλεί μεγαλύτερη ροή αίματος στις εξεταζόμενες περιοχές απ' όση προκαλεί η θέαση μιας φωτογραφίας με ουδέτερη έκφραση.

Όσοι ασκούν κριτική σ' αυτή την ερευνητική μεθοδολογία επισημαίνουν ότι δεν είναι πάντοτε ξεκάθαρο τι σημαίνει η αύξηση της αιματικής ροής σε μια εγκεφαλική περιοχή. Αλλά η Hirsch απαντάει στους επικριτές, "χρησιμοποιούμε πολύ προσεκτικά επιλεγμένα ερεθίσματα που δεν είναι αναγκαίο ότι τρομάζουν τους ανθρώπους που βρίσκονται στον σαρωτή, αλλά που διεγείρουν συστήματα τα οποία σχετίζονται με τη δραστηριότητα του φόβου στην περίπτωση που κάποιος φοβηθεί."

Η Hirsch σημειώνει πως η αμυγδαλή αντιδρά και σε άλλα ερεθίσματα εκτός από τις εκφράσεις του προσώπου. "Εάν βρισκόσουν σε ένα σκοτεινό δρόμο και κάτι τρομακτικό πηδούσε επάνω σου, θα ήταν η αμυγδαλή εκείνη που θα συνεισέφερε στην απόφασή σου να το βάλεις στα πόδια."

Ο φόβος είναι μια θεμελιώδης ανθρώπινη διαδικασία, όπως η αναπνοή και η πέψη, αλλά η ικανότητα της επιστήμης να τον καταλάβει και να τον περιγράψει πλήρως παραμένει ελλιπής.

Μετάφραση - Απόδοση - Σχολιασμός: ESOTERICA.gr

Προσεγγίζοντας ολιστικά τον ασθενή.

Παραδείγματα ολιστικής προσέγγισης από την καθημερινή ζωή.

Συχνά, γυναίκες πηγαίνουν στον γιατρό τους αναφέροντας ως πρόβλημα υγείας ένα δερματικό έκζεμα. Για πολύ καιρό προσπαθούν να «θεραπευτούν» με διάφορες αλοιφές. Οι εκδηλώσεις της δερματίτιδας εξαφανίζονται προσωρινά, αλλά επανέρχονται.

Όταν ο γιατρός πάρει ένα πλήρες ιστορικό και διαθέσει περισσότερο χρόνο με τους ασθενείς, θα ανακαλύψει κι άλλα θέματα υγείας που οι ασθενείς δεν τα αναφέρουν. Υπάρχουν, λοιπόν, ενοχλήσεις προεμμηνορυσιακού συνδρόμου, τις οποίες θεωρούν φυσιολογικές, γιατί τις έχουν και οι φίλες τους. Έχουν δυσκοιλιότητα, αλλά, επειδή την έχουν πολλά χρόνια, την έχουν αποδεχτεί. Έχουν, πότε πότε, υγρά στον κόλπο, αλλά έχουν βολευτεί χρησιμοποιώντας σερβιέτα. Για τις αιμορροϊδες τους δεν κάνουν λόγο, γιατί έχουν βρει μία αλοιφή και ανακουφίζονται. Είναι συχνά μπουκωμένη η μύτη τους, όμως δεν τους νοιάζει, γιατί έχουν βρει ένα «καλό» σπρέι και αισθάνονται καλύτερα. Τα σπυριά που έχουν στην πλάτη δεν τα συζητούσαν, μιας και τα κρύβουν τα ρούχα.

Για να θεραπευτεί αυτή η δερματίτιδα, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να συνυπολογίσουμε κι ό,τι άλλο απασχολεί αυτές τις γυναίκες, στο σώμα, στον νου και στο συναίσθημα, και να βρούμε από πού ξεκίνησε να δημιουργείται το πρόβλημα.

Η επιβολή αλοιφών στη δερματική γλώσσα του σώματος μπορεί να είναι ανακούφιση του συμπτώματος, αλλά δεν είναι θεραπεία. Το πρόβλημα θα εξαφανιστεί από την επιφάνεια, αλλά θα πάει στο βάθος, θα μετατεθεί, αντί να λυθεί. Η εξαφάνιση του συμπτώματος δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην και θεραπεία.

Φανταστείτε ένα μηχάνημα στο οποίο ανάβει ένα κόκκινο λαμπάκι, όταν χαλάει. Ποιος από εσάς πιστεύει πως βγάζοντας ή καλύπτοντας το λαμπάκι λύνεται και το πρόβλημα; Κι όμως πολύ συχνά οι γιατροί περιορίζονται στο να βγάζουν ή να σκεπάζουν το λαμπάκι. Πολύ συχνά φροντίζουν με φάρμακα να ξεμπουκώνουν ό,τι μπούκωσε, να ξεβουλώνουν ό,τι βούλωσε κι ό,τι πόνεσε να το ανακουφίζουν.

Ξεχνάνε όμως ότι συνήθως τα φάρμακα απλώς αναστέλλουν τα συμπτώματα. Και ότι, αργά ή γρήγορα, θα προκαλέσουν δυο ή τρία επιπλέον προβλήματα. Όταν η δερματίτιδα κάποιου ασθενή εξαφανιστεί προσωρινά με κάποιες αλοιφές και στη συνέχεια τύχει να παρουσιάσει βρογχικό άσθμα, θα πουν τη σοφή κουβέντα:

«Αυτό τώρα είναι άλλο. Να πάτε στον πνευμονολόγο».

Κι αν στη συνέχεια με κορτιζονούχο ‘επίθεση’ εξαφανιστεί το βρογχικό άσθμα και τύχει να παρουσιάσει ο ασθενής κατάθλιψη με αϋπνία, θα ακούσει πάλι τη σοφή κουβέντα:

«Αυτό τώρα πάλι είναι άλλο. Να πάτε στον ψυχίατρο».

Και καθώς περνάνε τα χρόνια, αν ο άνθρωπός μας παρουσιάσει τη νόσο του Πάρκινσον ή τη νόσο του Αλτσχάιμερ; Τότε οι δικοί του θα ακούσουν τη σοφή κουβέντα:

«Αυτό σίγουρα είναι άλλο. Να πάτε στον νευρολόγο».

Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Τρέχα γύρευε, δηλαδή. Επειδή αλλάζουν τα συμπτώματα της παθολογίας τους, οι άνθρωποι νομίζουν ότι πάσχουν κάθε φορά από μια καινούργια ασθένεια. Ξεχνάνε ότι όλα ξεκίνησαν από μια πρώτη αιτία και σαν αλυσίδα το ένα έφερε το άλλο.

Μέσω του τρόπου που τοξινώνουμε το σώμα, τον νου και τα συναισθήματά μας, μπορούμε να φροντίζουμε εγκαίρως για τη νόσο του Πάρκινσον, το εγκεφαλικό επεισόδιο, την υπέρταση, τον καρκίνο που θα μας παρουσιαστεί στα εβδομήντα ή στα ογδόντα μας χρόνια. Χρειάζεται κάποιος να προσπαθήσει πολύ και πολλά χρόνια για να καταφέρει να αρρωστήσει.

Ο άνθρωπος λειτουργεί ως ένα σύνολο, όπου το σώμα, ο νους και το συναίσθημα είναι τρία συγκοινωνούντα μέρη εκ των οποίων το ένα επηρεάζει το άλλο. Αν κάτι δεν πάει καλά σε κάποιο σημείο του οργανισμού, σίγουρα το πρόβλημα θα ανακλαστεί παντού. Εάν σε ένα σπίτι βρομίσει ένα από τα πέντε δωμάτια, σε λίγο να περιμένουμε ότι θα μυρίσουν και τα υπόλοιπα. Εάν μάλιστα τύχει και βουλώσει η κεντρική αποχέτευση του σπιτιού (βλέπε δυσκοιλιότητα), σε λίγο κανένας δεν θα αντέχει να μείνει εκεί μέσα.

Όταν λοιπόν βουλώσει ο ‘υπόνομος’ που έχουμε στην κοιλιά μας, δηλαδή το έντερο, ένα πράγμα μπορούμε να πούμε με σιγουριά, χωρίς να χρειάζεται να ξέρουμε γράμματα ή να έχουμε τελειώσει πανεπιστήμιο: αυτός ο οργανισμός σίγουρα δηλητηριάζεται από τοξίνες. Αν τύχει μάλιστα αυτός ο άνθρωπος να δηλητηριάζεται και από τις σκέψεις του και να μην εκφράζει τα συναισθήματά του, σίγουρα κοιμάται αγκαλιά με μια ‘βόμβα’.

Κάποια μέρα, αργά ή γρήγορα, αυτή η βόμβα θα σκάσει. Αν τύχει και παρουσιάσει καρκίνο, για την «κλασική ιατρική» η αιτία του είναι άγνωστη. Όμως, για την ιατρική της απλής λογικής, από τη στιγμή που ένας οργανισμός είναι γεμάτος δηλητήρια, είναι προφανές τι φταίει. Αντί, λοιπόν, ο γιατρός να ψάχνει την αιτία μιας παθολογίας στα απίθανα, ας κοιτάξει τα προφανή που έχει μπροστά του.

Όλα αυτά τα αναφέραμε, για να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι να προσεγγίζουμε ολιστικά τον ασθενή μας. Δεν είναι δυνατόν να διαχωρίζουμε την υγεία μας σε τομείς, γιατί δεν είναι άλλοι οι νόμοι της υγείας για τα δόντια, άλλοι οι νόμοι της υγείας για το στομάχι και άλλοι οι νόμοι της υγείας για το κυκλοφορικό. Όλος μας ο οργανισμός υπακούει στους ίδιους νόμους υγείας. Αυτό που κάνει καλό στα δόντια, κάνει καλό και στο στομάχι, κάνει καλό και στο κυκλοφορικό κ.ο.κ. Θα πρέπει ο κάθε γιατρός να βλέπει τον ασθενή του ολόπλευρα.

Ανθρώπινη Αρμονία - Tόμος 1 Φυλλάδιο αρ. 15

από τον Αλέξανδρο Λουπασάκη, Γιατρό Βελονισμού & Ολιστικής Θεραπευτικής .
Δημιουργό του ψυχοσωματικού προγράμματος "Χαρούμενη Φυσική Ιατρική"
Συγγραφέα του βιβλίου Γέλιο, η καλύτερη θεραπεία (Εκδόσεις Κέδρος)
Τηλ: 210 8219278 – Κιν: 6978 328888

(H επιμέλεια και ή αναδημοσίευση του άρθρου είναι μια προσφορά από το φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικό και μορφωτικό σωματείο Αρμονική Ζωή, Γρίβα 23, Χαλάνδρι - 210 6818220, 210 6818151)

Τα οφέλη των αναψυκτικών τύπου cola

 

Tα πρώτα 10 λεπτά:

10 κουταλιές ζάχαρης εισχωρούν στο σύστημά σας. Είναι το 100% της προτεινόμενης ημερήσιας δόσης. Ο λόγος που δεν κάνετε αμέσως εμετό από την υπερβολική δόση ζάχαρης είναι το φωσφορικό οξύ, που κόβει τη γεύση και σας επιτρέπει να κρατήσετε το αναψυκτικό στο στομάχι σας.

20 λεπτά:

Το ζάχαρό σας προκαλεί μια έκρηξη ινσουλίνης.. Το συκώτι σας ανταποκρίνεται σε αυτό, μετατρέποντας όση ζάχαρη μπορεί σε λίπος (και υπάρχει πολύ ζάχαρη αυτή τη στιγμή).

40 λεπτά:

Η απορρόφηση καφεΐνης έχει ολοκληρωθεί. Οι κόρες σας διαστέλλονται, η πίεση του αίματος αυξάνεται και το συκώτι συνεχίζει να ρίχνει ζάχαρη στο αίμα. Οι δέκτες αδενοσίνης στον εγκέφαλό σας φράζουν αποτρέποντας την υπνηλία.

45 λεπτά:

Το σώμα σας ανεβάζει την παραγωγή ντοπαμίνης, ερεθίζοντας τα κέντρα ευχαρίστησης στον εγκέφαλό σας. Είναι ο ίδιος τρόπος που λειτουργεί και η ηρωίνη.

60 λεπτά:

Το φωσφορικό οξύ δεσμεύει το ασβέστιο, το μαγνήσιο και τον ψευδάργυρο στο έντερό σας, παρέχοντας μιας περαιτέρω ώθηση στο μεταβολισμό. Αυτό γίνεται από τις υψηλές δόσεις της ζάχαρης και των τεχνητών γλυκαντικών ουσιών που αυξάνουν επίσης τη νεφρική αποβολή του ασβεστίου.

70 λεπτά:

Οι διουρητικές ιδιότητες της καφεΐνης κάνουν παιχνίδι (σας κάνει να πρέπει να κατουρήσετε). Τώρα βεβαιώνεται ότι θα εκκενώσετε το συνδεμένο ασβέστιο, μαγνήσιο και ψευδάργυρο που διαφορετικά θα πήγαινε στα κόκκαλά σας, καθώς επίσης το νάτριο, τον ηλεκτρολύτη και το νερό...

80 λεπτά:

Δεδομένου ότι η αναστάτωση μέσα σας πεθαίνει, θ' αρχίσετε να έχετε στέρηση ζάχαρης. Μπορεί να γίνετε οξύθυμοι ή και αργόστροφοι. Έχετε επίσης τώρα, κυριολεκτικά, κατουρήσει όλο το νερό που περιείχε η Coke , μαζί με τις πολύτιμες θρεπτικές ουσίες που το σώμα σας θα μπορούσε να έχει χρησιμοποιήσει για να ενυδατώσει το σύστημά σας ή να χτίσει ισχυρά κόκκαλα και δόντια.

Πως τα αναψυκτικά τύπου cola μας "ΒΟΗΘΟΥΝ"

Μπορεις να καθαρίσεις μια τουλέτα:

Καταβρέξτε με ένα κουτάκι αναψυκτικό την λεκάνη της τουλέτας. 1 ώρα μετά θα λάμπει από καθαριότητα. Το κιτρικό οξύ της εξαφανίζει όλες τις χρωστικές κιλήδες από τις πορσελάνες.

Μπορείτε να αφαιρέσετε την σκουριά από τον προφυλακτηρα του αυτοκινήτου σας:

Τρίψτε τον προφυλακτήρα με ένα τσαλακωμενο αλουμινοχαρτο, βουτηγμένο σε αναψυκτικό.

Καθαριστε τους πόλους της μπαταριας του αυτοκινητου από την διάβρωση:

Ρίξτε ένα κουτάκι αναψυκτικό πάνω στους πόλους της μπαταρίας για να εξαφανίσετε την διάβρωση.

Η σκουριά φεύγει με την πρωτη:

Απλώστε ένα πανί βουτηγμένο στο αναψυκτικό στη σκουριά για λίγο χρονικό διάστημα.

Μπορείτε να αφαιρέσετε το γράσσο από τα ρούχα:

Ρίξτε ένα κουτάκι αναψυκτικό πάνω στον λεκε από γράσσο, μαζί με απορρυπαντικό, και τρίψτε το κυκλικά. Το υγρό θα βoηθήσει να εξαφανιστεί ο λεκές.

Μπορεί επίσης να εξαφανίσει την θολούρα από το παρμπρίζ σας!

Αυτό το κατασκεύασμα το πίνουμε!

Φυσικά το χρησιμοποιούμε για να καθαρίζουμε και τους λεκέδες μας.

Και πληρώνουμε γι' αυτό!

Σωστά;

Πληροφοριακά:

Ο μέσος όρος pH των αναψυκτικών τύπου cola είναι 3.4. Αυτή η ποσότητα οξύ είναι αρκετά δυνατή να διαλύσει δόντια και κόκαλα! Το σώμα μας σταματάει να χτίζει τα κόκαλα περίπου! στην ηλικία των 30. Μετά από αυτή την ηλικία αρχίζει να διαλύει τα κόκαλα κάθε χρόνο μέσα από τα ούρα μας, εξαρτώμενο όμως πάντα από την οξύτητα του φαγητού που λαμβάνει. Το διαλυμένο ασβέστιο καταλήγει από τις αρτηρίες, τα αιμοφόρα αγγεία, το δέρμα, τους ιστούς και τα διάφορα όργανα, στα νεφρά με αποτέλεσμα την δημιουργία της πέτρας στα νεφρά.

Τα αναψυκτικά δεν έχουν καθόλου φυσικά στοιχεία (σε αντίθεση με τις βιταμίνες και το φυσικό νερό). Έχουν περισσότερη ζάχαρη, υψηλότερη οξύτητα και χρωστικά. Μερικοί άνθρωποι προτιμούν να πίνουν ένα αναψυκτικό μετά από κάθε γεύμα.

Φαντάζεστε ποιο είναι ο αντίκτυπος;

Ο αντίκτυπος;!

Το σώμα μας έχει μία ενδεικτική θερμοκρασία 37 βαθμών γι α την λειτουργία της χώνευσης των ενζύμων. Η θερμοκρασία των αναψυκτικών είναι κατά πολύ μικρότερη από 37, μερικές φορές είναι πολύ κοντά στο 0. Αυτή η διαφορά θερμοκρασίας έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεάζεται η διαδικασία των ενζύμων και να δημιουργεί stress στο χωνευτικό μας σύστημα κι αυτό να χωνεύει λιγότερο φαγητό. Στην πραγματικότητα το φαγητό ζυμώνεται. Το ζυμωμένο φαγητό προκαλεί δυσοσμία, αέρια, αποσύνθεση και δημιουργεί τοξικά, τα οποία απορροφούνται από τα έντερα, κι έτσι περνάνε μέσα στο αίμα απ' όπου διοχετεύεται σε ολόκληρο το σώμα. Αυτή η εξάπλωση των τοξικών βοηθάει στην δημιουργία διαφόρων αρρωστιών.

Μερικά παραδείγματα:

Πριν μερικούς μήνες, έγινε ένας διαγωνισμός στο πανεπιστήμιο Delhi 'Ποιος θα πιεί την περισσότερη Coke?' Ο νικητής ήπιε 8 μπουκάλια και πέθανε επί τόπου από την υπερβολική δόση «μελανικής διοξινης» στο αίμα του και μη επαρκής οξυγονώσεως. Από τότε, ο πρύτανης απαγόρεψε τα αναψυκτικά από την καντίνα του πανεπιστημίου.

Κάποιος έβαλε ένα σπασμένο δόντι σε ένα μπουκάλι Pepsi όπου μετά από 10 ημέρες αυτό διαλύθηκε!

Τα δόντια και τα κόκαλα είναι τα μόνο ανθρώπινα όργανα που μένουν άθικτα αρκετό καιρό μετά από τον θάνατο μας.

Φανταστείτε τι μπορεί να κάνει αυτό το αναψυκτικό στα ευαίσθητα έντερα σας και στο εσωτερικό του στομάχου σας που καταλήγει!

Αλκοολ και εγκεφαλικα κυτταρα.

ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ "ΧΑΛΑΕΙ" ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ

Έξι μόλις λεπτά αρκούν για να φθάσει το αλκοόλ στον εγκέφαλο, σύμφωνα με μια νέα γερμανική επιστημονική έρευνα, που επίσης διαπίστωσε ότι στο συγκεκριμένο θέμα δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ των δύο φύλων: οι εγκέφαλοι ανδρών και γυναικών αντιδρούν με τον ίδιο γρήγορο τρόπο στην κατανάλωση αλκοόλ.

Η έρευνα, με την χρήση μαγνητικής φασματοσκοπίας, έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Χαϊδελβέργης υπό τον Αρμίν Μπίλερ και δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό "Journal of Cerebral Blood Flow and Metabolism".

Όπως διαπίστωσαν οι γερμανοί επιστήμονες, μόνο έξι λεπτά μετά την κατανάλωση μιας ποσότητας αλκοόλ ισοδύναμης με τρία ποτήρια μπίρας ή δύο ποτήρια κρασιού, που οδηγούν σε επίπεδο αλκοόλ στο αίμα της τάξης του 0,05% - 0,06%, έχουν ήδη λάβει χώρα αλλαγές στα εγκεφαλικά κύτταρα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο εγκέφαλος "αξιοποιεί" το αλκοόλ αντί για τη συνήθη γλυκόζη που χρησιμοποιεί για τις μεγάλες ενεργειακές ανάγκες του. Παράλληλα, παρατηρήθηκε ότι η επιβλαβής επίδραση του αλκοόλ αρχίζει σχεδόν αμέσως μετά την κατανάλωση, καθώς εξαιτίας του μειώνονται ουσίες όπως η κρεατίνη (εμπλέκεται στο μεταβολισμό της ενέργειας και στην προστασία των κυττάρων) και η χολίνη (συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών), μια ένδειξη ότι το αλκοόλ πυροδοτεί μεταβολές στη σύνθεση των μεμβρανών των κυττάρων.

Είναι τελικά επιβλαβής για τον εγκέφαλο όλη η κατανάλωση αλκοόλ; Σύμφωνα με τη γερμανική έρευνα, την επόμενη μέρα μετά από μέτρια κατανάλωση αλκοόλ, οι αλλαγές στο μεταβολισμό των εγκεφαλικών κυττάρων των υγιών ατόμων έχουν πλήρως αποκατασταθεί. Όμως όσο αυξάνεται σε ποσότητα και με το πέρασμα του χρόνου η κατανάλωση αλκοόλ, μειώνεται σταδιακά η ικανότητα του εγκεφάλου να αποκαθιστά τις συνέπειες του αλκοόλ, ενώ στις ακραίες περιπτώσεις των χρόνιων αλκοολικών ο εγκέφαλος υφίσταται μόνιμες βλάβες.


Πηγή:http://ypotheto.blogspot.com/2009/06/blog-post_2395.html

Dolphin Αssisted Τherapy (Δελφινοθεραπεία)

Η δελφινοθεραπεία είναι ένα νέο σχετικά πρόγραμμα αποκατάστασης ατόμων με νοητικές και κινητικές δυσκολίες, το οποίο χρησιμοποιεί φυσικά μέσα: νερό, κολύμπι, κίνηση, επαφή, ήχος, παιχνίδι και εκμεταλλεύεται τις κοινές ιδιότητες ανθρώπου - δελφινιού: επικοινωνία - άγγιγμα.

Όπως όλα τα προγράμματα έτσι και η δελφινοθεραπεία είναι εξατομικευμένη στις δυνατότητες και τις ανάγκες κάθε παιδιού.

Βασίζεται σε τρεις αποδεδειγμένες ιδιότητες των δελφινιών οι οποίες είναι:

Cavitation (σπηλαιώσεις): Έντονα ηχητικά κύματα προκαλούν εναλλασσόμενες περιοχές συμπίεσης και διαστολής στο νερό με αποτέλεσμα να δημιουργούνται φυσαλίδες ανά εκκατομυριοστό του μέτρου. Αυτές προσκρούουν δυναμικά στο ανθρώπινο σώμα αυξάνοντας την θερμοκρασία και εξομαλύνοντας τον μυικό τόνο. Με την πρόσκρουση δημιουργούνται κοιλότητες στις κυτταρικές μεμβράνες και έτσι αυξάνεται η διαπερατότητά τους σε ορμόνες που συμβάλλουν στην μείωση της σπαστικότητας.

Echolocation- Sonophoresis: Οι υπέρηχοι του δελφινιού (Sonar) υπερκαλύπτουν τους διαγνωστικούς και θεραπευτικούς υπέρηχους που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος με τα μηχανήματα. [Ο θεραπευτικός υπέρηχος έχει μια μέση τιμή στα 2 W/cm2, ενώ ο υπέρηχος του δελφινιού έχει ένταση 8,3 W/cm2].

Interaction (αλληλεπίδραση): Αποτελέσματα ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος σε δείγμα 40 ατόμων κατά την διάρκεια συνεύρεσης τους με δελφίνια έδειξαν ότι:

α) Στο 80% (32 άτομα) παρατηρήθηκε 4 Ηz μείωση της επικρατούσας μυικής συχνότητας.

β) Στο 75% (30 άτομα) παρατηρήθηκε απόκλιση φάσης μεταξύ των δύο ημισφαιρίων.

γ) Στο 60% (24 άτομα) παρατηρήθηκε κανονικοποίηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας).

[Παρατηρήθηκε ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα σε κάποιες στιγμές της συνεύρεσης με το δελφίνι είναι παρόμοια με αυτή κατά την φάση της αναισθησίας].

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

- Επηρεάζεται η δραστηριότητα των νευροδιαβιβαστών.

- Ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα.

- Μειώνεται η εγκεφαλική δραστηριότητα.

- Συγχρονίζεται η δραστηριότητα των εγκεφαλικών ημισφαιρίων.

- Αυξάνεται η μεταφορά και η διαπερατότητα των ορμονών δια των κυτταρικών μεμβρανών.

- Παρατηρούνται ηλεκτροχημικές αλλαγές στην κυτταρική μεμβράνη.

- Επηρεάζεται η εισροή ιόντων Na, Ca και η εκροή ιόντων Κ στον μετασυναπτικό νευρώνα.

- Διεγείρονται ποικίλα ψυχοσωματικά μοτίβα.

To Πρόγραμμα δελφινοθεραπείας διαχωρίζεται σε 2 μέρη:

α) Θεραπεία έξω από το νερό που περιλαμβάνει:

- Αξιολόγηση.

- Κινησιοθεραπεία.

- Λογοθεραπεία.

- Εργοθεραπεία.

- Προετοιμασία για την είσοδο στο νερό και την συνεύρεση με το δελφίνι.

β) Θεραπεία μέσα στο νερό που περιλαμβάνει:

- Κινησιοθεραπεία και θεραπευτική κολύμβηση.

- Επαφή με το δελφίνι.

- Κολύμπι με το δελφίνι.

- Επικοινωνία ( εκμάθηση σινιάλων καθοδήγησης).

Βασικά κριτήρια επιλογής για την συμμετοχή σε πρόγραμμα δελφινοθεραπείας:

Τα παιδιά πρέπει να έχουν:

- Ηλικία 4-13 χρόνων.

- Κάποιες ικανότητες αντίδρασης στο φως, χρώμα, ήλιο.

- Κάποιες δυνατότητες εκμάθησης.

- Να έχουν άνεση στο υδάτινο περιβάλλον.

Ενδεικτικά, ως προς την ομάδα-στόχο, μέχρι το 2003 στο πρόγραμμα δελφινοθεραπείας στο Κέντρο Dolphin assisted therapy του Key Largo, στο Miami της Florida συμμετείχαν:

Διάγνωση: Αριθμός Παιδιών

Εγκεφαλική παράλυση: 473

Αυτισμός: 461

Σύνδρομο Down: 319

Καθυστέρηση Ανάπτυξης: 256

Τραυματικές Διαταραχές: 166

Διαταραχές λόγου-ομιλίας: 91

Νοητική καθυστέρηση: 43

Μικροκεφαλία: 43

Επιληψία: 25

Υδροκεφαλία: 16

Δυσπραξία: 16

Απραξία: 14

Χανδόλιας Κων/νος

Φυσικοθεραπευτής NDT-SI

Halliwick Instructor

Dolphin Αssisted Τherapy (Δελφινοθεραπεία)

Τελευταία υπάρχει ένα σημαντικό ενδιαφέρον απέναντι σε αυτούς που κολυμπάνε με τα δελφίνια και μετά την εμπειρία τους αυτή βρίσκονται αλλαγμένοι. Μερικοί μάλιστα θεωρούν την εμπειρία αυτή ώς "θεραπεία". Προς το παρόν, φαίνεται να υπάρχουν πολλοί τομείς στους οποίους το δελφίνι επιδρά άμεσα στον ανθρώπο, όπως η επίδραση τους σε άτομα που είναι άρρωστα. Μια άλλη περίπτωση είναι μέσω της ικανότητας τους παραγωγής υπερήχων και μια άλλη έχει να κάνει με τον τρόπο αναπνοής τους. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις θα αναφερθούμε αναλυτικά στα επόμενα κεφάλαια και κυρίως θα εξετάσουμε τη γενική επίδραση που ασκούν πάνω στη ψυχολογία του ανθρώπου.

Πάρα πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν από διάφορες σοβαρές αρρώστιες, από κατάθλιψη μέχρι AIDS και καρκίνο, έχουν αναφέρει σημαντικές αλλαγές, κυρίως στο συναισθηματικό επίπεδο, μετά την επαφή τους με τα δελφίνια. Για πολλούς, η επαφή αυτή τους βοηθάει στο να απελευθερώσουν τα συναισθήματα τους και να ζήσουν έστω και για ένα μόνο λεπτό τη χαρά. Αλλά αυτό το λεπτό μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Σε αντίθεση με αυτούς που θα εκφράσουν συναισθήματα χαράς, άλλοι μπορεί να ξεσπάσουν σε κλάμματα. Ακόμα και αν μόνο παρακολουθούν ή ακούνε δελφίνια στο video ή την τηλεόραση, μπορεί να είναι αρκετό για να τους προκαλέσει τέτοιου είδους συναισθήματα. Για κάποιο λόγο, που θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε παρακάτω, τα δελφίνια έχουν την ιδιότητα να εκμαιεύουν συναισθήματα που κρύβουμε βαθιά μεσα μας.

Η φυσική ικανότητα του δελφινιού να παράγει υπερήχους, τώρα αρχίζει να γίνεται γνωστή στους ερευνητές. Αυτή η ικανότητα είναι ανάλογη με το υπερηχογράφημα που χρησιμοποιούμε σήμερα στα νοσοκομεία για να εξετάσουμε τομείς στη μήτρα και να διαγνώσουμε κάποια αρρώστεια. Υποθέτουμε ότι με κάποιο παρόμοιο τρόπο το δελφίνι ανιχνεύει το σώμα και το "είναι" μας. Οταν ένας άνθρωπος βρίσκεται στο νερό μαζί με ένα δελφίνι, μπορεί πραγματικά να νιώσει τον εαυτό του να εξετάζεται ακούγοντας τα διάφορα κλικς γύρω του. Αυτοί οι ήχοι δεν είναι απλοί και στεγνοί παρά κρύβουν μέσα τους συναίσθημα και νόημα. Είναι το μέσο επικοινωνίας τους. Μέσω των ήχων αυτών τα δελφίνια μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους σε απόσταση μέχρι και οχτώ μιλίων

ΜΕΘΟΔΟΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ

Στο κεφάλαιο αυτό θα αναφερθούμε σε ορισμένες επιστημονικές μεθόδους που υποστηρίζουν την αλληλεπίδραση της σχέσεως άνθρωπος-δελφίνι. Η έρευνα κυρίως έχει αφοσιωθεί στην επίτευξη καινούργιων μεθόδων και θεραπευτικών αγωγών και στην δημιουργία μέσων και μηχανημάτων για να βοηθήσει το είδος μας απέναντι σε μια υγιή εξέλιξη για το μέλλον. Ελπίζουμε μέσα από την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τη βελτίωση των μέσων ερευνών πάνω στο χώρο αυτό να οδηγηθούμε σε νέες τεχνικές , οι οποίες θα είναι η αρχή για μια σειρά μαθημάτων στο αποκαλούμενο Κ12 επίπεδο, που θα ενθαρύνουν τον νέο κόσμο να συμμετέχει στα προγράμματα κολύμβησης με δελφίνια, να δεχτεί την ιδέα ότι τα δελφίνια είναι νοήμοντα όντα και τελικά να οδηγηθεί στην αυτοίαση μέσω αυτής της πολύτιμης επαφής.

Για το σκοπό αυτό έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλοί οργανισμοί και ινστιντούτα, τα οποία πραγματικά έχουν αφιερώσει χρόνια έρευνας και προσπάθειας να αποδείξουν στον υπόλοιπο κόσμο ότι πέρα από τα γνωστά όρια της ιατρικής και των φαρμάκων και πέρα από το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας, κάπου κοντά μας μας περιμένει να γνωρίσουμε έναν πολύ διαφορετικό μα και τόσο γνώριμο κόσμο.

Θεωρείται ότι η επαφή με τα δελφίνια παρέχει έναν μεγάλο αριθμό από θετικές, ψυχοσωματικές επιδράσεις για τους ανθρώπους συμπεριλαμβανομένων γυναικών σε ενδιαφέρουσα, ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη, νοητικά καθυστερημένων ατόμων, παράλυτων , ατόμων με καρκίνο, AIDS και άλλες παθήσεις. Αυτό δεν αποκλείει φυσικά τα υγιή άτομα, ανεξάρτητα ηλικίας και φύλου. Πολλοί πιστεύουν επίσης ότι το ηχοεντοπιστικό σύστημα και οι υπέρηχοι που παράγει το δελφίνι προκαλούν αλλαγές στη δομή των κυτάρρων και στους σωματικούς ιστούς. Υποστηρίζουν επίσης ότι τα ηχητικά κύματα που παράγει το δελφίνι κατά την επικοινωνία του, προκαλούν αλλαγές στα κύματα του εγκεφάλου του ακροατή και ενισχύουν την διαδικασία της θεραπείας.

Ο σκοπός της έρευνας είναι να εξετάσουμε την διαδικασία αλλαγής στην εγκεφαλική δράση των ατόμων που συμμετέχουν στα προγράμματα επαφής με τα δελφίνια και τελικά στον σχεδιασμό και την τελειοποίηση μιας μεθόδου ελέγχου των ακουστικών και υπερηχητικών σημάτων στα οποία είναι εκτεθημένα τα άτομα κατά τη διάρκεια της επαφής. Απότερος σκοπός της έρευνας αυτής είναι η συσχέτιση των αποτελεσμάτων της ψυχολογικής κατάστασης του πειραματιζόμενου ατόμου με τους παραγόμενους ήχους. Οι μέθοδοι που θα ακολουθηθούν είναι σε γενικές γραμμές αναλύσεις των ηλεκτροεγκεφαλογραφημάτων (EEG) μετά από την επαφή με τα δελφίνια.  

Αναφορικά παραθέτουμε μερικές από τις μεθόδους οι οποίες αποδίδονται με τη βοήθεια κομπιούτερ: νευρολογικές αναλύσεις, τηλεμετρικός έλεγχος των βιοανιχνευτικών κυμάτων, παλμικές και αισθητικές αντιχήσεις και έλεγχος των ορμονών του πλάσματος σε σχέση με την ανακούφιση του πόνου. Επιπρόσθετα, ένα τριδιάστατο γράφημα στο κομπιούτερ που σχεδιάστηκε για την παρουσίαση ενός υδάτινου περιβάλλοντος στο οποίο συζεί ο άνθρωπος με το δελφίνι. 

Αναλυτικά θα αναφερθούμε στη μέθοδο του EEG, στις αναλύσεις του, τα γραφήματα και στα αποτελέσματα που εκρέουν από την όλη διαδικασία. Θα γνωρίσουμε από κοντά τις τεχνικές που χρησιμοποιούν πολλοί ερευνητές όπως στο πρόγραμμα ΑΡΙΟΝ, που έχει ως έδρα την Γερμανία. Επίσης θα δούμε τεχνικές που ξεπερνάνε τα καθιερωμένα και που μόνο με τη δύναμη της σκέψης μπορούμε να υλοποιήσουμε, όπως αυτή του David E.Black. Θα γνωρίσουμε πραγματικές μαρτυρίες ανθρώπων που μέσα από τα πειράματα αυτά βρήκαν μια τρομερή αλλαγή στη ζωή τους αλλά και περιγραφές από την πλευρά των επιστημόνων και της επίδρασης που άσκησαν τα δελφίνια στο έργο τους και την προσωπική τους ζωή.

Η επιστήμη θέλει τους ερευνητές της στυγνούς επαγγελματίες χωρίς να επιτρέπουν στο συναίσθημα να παρεμβάλλεται στη δουλειά τους. Αυτό όμως είναι δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να διατηρηθεί όταν έχεις να συνεργαστείς με κάποια ζωντανή ύπαρξη και μάλιστα κάποια σαν το δελφίνι. Η διαδικασία προκαλεί συναισθήματα ευτυχίας με το να το κοιτάς, πόσο παραπάνω με το να έρχεσαι σε άμεση επαφή μαζί του. Αλλωστε, προς απάντηση σε εκείνους που ακολουθούν την πρώτη μέθοδο, λογικά θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα αν μπορέσουμε να εκμηδενίσουμε τις διαφορές στις συνθήκες του τεχνικού περιβάλλοντος σε σχέση με το φυσικό τους. Κάτι τέτοιο ακολούθησαν και οι προαναφερόμενοι επιστήμονες και όπως θα δούμε τα αποτελέσματα ήταν πραγματικά εκπληκτικά.

EEG-ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ

Ενας από τους πιο αξιόλογους οργανισμούς που συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της έρευνας μας και μια βασική πηγή των πληροφοριών μας, είναι το Aqua Thought Foundation, του οποίου ιδρυτής είναι ο David Cole ή αλλιώς Dr.Dolphin! Ο οργανισμός αυτός ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG). Η έρευνα γύρω από τη νευρολογική θεωρία, οδήγησε στη δημιουργία του MindSet, ενός χαμηλού κόστους νευρο-ηλεκτροεγκεφαλογράφου που έφερε την πρόοδο στο χώρο τέτοιου είδους αναλύσεων.

Σκοπός του οργανισμού είναι:

Να προδιορίσει τις φαινομενολογικές επιδράσεις της επαφής με τα δελφίνια, πάνω στον άνθρωπο.

Να κατανοήσει γιατί και πώς τα δελφίνια προκαλούν τέτοιες αλλαγές στον άνθρωπο.

Να διαμορφώσει μια μεθοδολογία ηλεκτρονικής αναπαραγωγής των επιδράσεων του δελφινιού για παγκόσμια χρήση.

Το AquaThought διεξάγει μια εκτεταμένη προσπάθεια συλλογής ηλεκτροεγκεφαλικων δεδομένων από διάφορες πειραματικές ομάδες. Συχνά δεν υπάρχουν κατάλληλες μέθοδοι συλλογής δεδομένων και πρέπει να εφευρεθούν. Πολλές από τις ηλεκτροεγκεφαλικές εξετάσεις λαμβάνουν χώρα στις τρείς από τις τέσσερις διαθέσιμες πηγές που διατίθονται στον Αμερικανικό χώρο.

Στη διαδικασία που περιέχεται στη διαμόρφωση των διαφόρων ηλεκτροεγκεφαλικών δοκιμών, ακολουθούνται κατά κανόνα τα εξής :

Συλλογή βασικών δεδομένων. Αυτό γίνεται σε κολυμβητικούς χώρους που είναι βέβαια αναγκαίο για την επαφή

Τοποθέτηση του εθελοντή σε άμεση επαφή με το δελφίνι. Αυτό συμπεριλαμβάνει την κατάδυση, το άγγιγμα, την ελεύθερη κολύμβηση και τέλος το παιχνίδι

Συλλογή των μετα-επαφής δεδομένων. Αυτό γίνεται επίσης στους χώρους κολύμβησης αμέσως μετά την επαφή.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Παρόλο που δεν έχουν ολοκληρωθεί όλες οι αναλύσεις των δεδομένων,μερικά συμπεράσματα αξίζει να σημειωθούν και να αναλυθούν. Παρατηρείται μια περιόδος συγχρονισμού των ημισφαιρίων (τα κύματα του εγκεφάλου εναρμονίζονται και στα δύο ημισφαίρια στην ίδια συχνότητα και στην ίδια φάση ) κάτι που θεωρείται νευρολογικά ασυνήθιστο. Τα στατιστικά που ακολουθούν είναι αντιπροσωπευτικά άρρωστων και υγιεινών υποκειμένων, ανεξαρτήτου φύλου, ηλικίας και φυσικής κατάστασης.

Βασικές μετρήσεις στο κυρίαρχο ΒΗΤΑ 92%

Μετρήσεις μετά την επαφή στο κυρίαρχο ΑΛΦΑ 81%

Μετρήσεις μετά την επαφή στο κυρίαρχο ΘΗΤΑ 10%

Μετρήσεις μετά την επαφή στο κυρίαρχο ΒΗΤΑ 9%

Ημισφαιρικός συγχρονισμός μετά την επαφή 75%

Για να κατανοήσουμε τα τελευταία αποτελέσματα της έρευνας, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε με πιο τρόπο αυτά τα νευρολογικά δεδομένα μπορούν να συνδιαστούν με τα καταγραφόμενα αποτελέσματα. Ο επηρεαζόμενος ΑΛΦΑ νευρώνας, όπως αναφέρει η ψυχονευροανοσιολογία, μπορεί να είναι υπεύθυνος για την τόνωση του ανοσιοποιητικού μας συστήματος. Αυτό υποδεικνύεται σαν μια λειτουργική υπόθεση ως εναλλακτική θεραπεία κατά του καρκίνου.

Αλλά μια τόσο απλή απάντηση σε ένα τόσο φλέγον ζήτημα δεν θα μπορούσε να δωθεί και ειδικά από τους επιστήμονες. Περαιτέρω μελέτη επάνω στα νευρολογικά δεδομένα μπορεί να αποκαλύψει μια εντελώς καινούργια πορεία στην επιστήμη. Με την προσθήκη των ηλεκτροεγκεφαλικών δεδομένων, τώρα είμαστε ικανοί να προσδιορίσουμε τις συγκεκριμένες ανατομικές δομές που επηρεάζονται από την επαφή με τα δελφίνια.

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ AΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΕG MΕΘΟΔΟΥ

Αφού αναλύσαμε το ηλεκτρεγκεφαλογράφημα, θα δούμε τα αποτελέσματα που απορρέουν από την αλληλεπίδραση του ανθρώπου με τα δελφίνια. Μερικές από τις επιδράσεις περιλαμβάνουν τη σημαντική βελτίωση στις αντιδράσεις αντίληψης των νοητικά καθηστερημένων παιδιών και ανακούφιση του πόνου σε ανθρώπους που πάσχουν από σκλήρηνση κατά πλάκας από τρείς ώρες εώς τέσσερις ημέρες. Οι αναλύσεις μετά το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) υποδεικνύουν ότι εκτός από την αύξηση της συχνότητας του αριστερού ημισφαιρίου και την αύξηση της δράσης των χαμηλών κυμάτων Αλφα και Θήτα που αναλύσαμε παραπάνω έχουμε τις εξής αλλαγές:

Τελευταίες έρευνες πάνω στις επιδράσεις των κορτικοστεροιδών, έδειξαν μια σημαντική μείωση στο πλάσμα και στην cerebrospinal ενδορφίνη και στη ACTH. Επίσης, σε μια μελέτη πάνω στις επιδράσεις των εθιστικών ουσιών, στα EEG πρότυπα βρέθηκε ότι τα ναρκωτικά μειώνουν το συγχρονισμό της δράσης του αριστερού με το δεξί τμήματος του εγκεφάλου. Ο συγχρονισμός αυτός πιστεύεται ότι οφείλεται σε έκρειση ενδορφίνης. Τέτοιου είδους ενέργεια που να ελευθερώνει ενδορφίνη μπρεί να εξηγεί και την ανακούφιση του πόνου κατά και μετά την επαφή με τα δελφίνια. Οταν ερευνάται σε αυτιστικά παιδιά, η αναλογία της συνθετικής ACTH δείχνει να βελτιώνει την ποιότητα και τη ποσότητα των κοινωνικών τους αντιδράσεων σε κοινά, γνωστά πειράματα. Συνδιασμένη με την παραγωγή ενδορφίνης από το POMC PRECURSOR θα μπορούσε επίσης να παραχτεί ACTH, η οποία θα προωθούσε ένα μηχανισμό για την παρατήρηση της βελτίωσης στην διανοητική ικανότητα των παράλυτων παιδιών. Παρακάτω θα αναφέρουμε και άλλες επιδράσεις στον άνθρωπο από την επαφή με τα δελφίνια. Πρώτα όμως θα ήταν καλό να αναφερθούμε και σε άλλες μεθόδους θεραπείας όπως αυτή του προγράμματος APION.

ΑΡΙΟΝ

Τα Κανάρια νησιά δεν είναι ελκυστικά μόνο για τους τουρίστες αλλά και για τα κοιτώδη. Μέχρι σήμερα, 22 είδη από 4 οικογένειες έχουν εντοπιστεί στα νερά τους. Λίγες αναφορές έχουν γίνει μέχρι σήμερα για την παρακολούθηση των κοιτωδών με πλοία, αλλά η αυξανόμενη σημασία αυτής της επιχείρισης θέτει πολλά ερωτήματα για τον ρόλο του δελφινιού απέναντι στον άνθρωπο και αντίθετα. Από τη μια, παρακολουθώντας τα κοιτώδη και κολυμπώντας μαζί τους βλέπουμε να γίνεται ένα δυναμικό μέσο για την ανύψωση της ευσυνειδισίας του ανθρώπου απέναντι στη φύση και τις ανάγκες της και από την άλλη, οι άνθρωποι που παρακολουθούν τα κοιτώδη πρέπει να είναι πολύ προσεχτικοί για να μην διαταράξουν με τις ενέργειες τους αυτό που θεωρητικά καλείτε δικό τους έδαφος. Ενας συμβιβασμός πρέπει να βρεθεί μεταξύ των αναγκών των δελφινιών και της επιθυμίας των ανθρώπων να έρθουν σε επαφή μαζί τους. ( IFAW, TETHYS AND EUROPE CONSERVATION, 1995).

Σε συνεργασία με το πρόγραμμα προστασίας για τα δελφίνια ΑΡΙΟΝ, νέες μέθοδοι παρακολούθησης των δελφινιών προσφέρονται στους ενδιαφερόμενους. Δύο μικρά καράβια αναζητούνε τα κοιτώδη στο περιβάλλον τους . Μια επιφυλακτική προσέγγιση πρέπει να πραγματοποιηθεί, διατηρώντας το σεβασμό απέναντι στα κοίτη π.χ. τα δελφίνια θα αποφασίσουν για την ένταση και διάρκεια της επαφής. Ο χρυσός κανόνας που πρέπει να ακολουθηθεί είναι: Εμείς είμαστε απλά φιλοξενούμενοι στη θάλασσα.

Για να διαφωτίσουν τις βιολογικές και ψυχολογικές παραμέτρους της παρακολούθησης και της κολύμβησης με τα κοιτώδη κάνανε μια εκτεταμένη μελέτη που διέρκεσε τέσσερις μήνες (Σεπτ.-Δεκ. 1995). Σκοπός της έρευνας αυτής ήταν η συλλογή συστηματικών δεδομένων αναφορικά με την παρουσία των δελφινιών και τις αντιδράσεις τους απέναντι στις βάρκες και στους κολυμβητές που εισδύουν στο νερό. Επίσης θέλανε να μάθουνε εαν υπήρξαν αλλαγές στη συμπεριφορά των ατόμων που πήραν μέρος στο πρόγραμμα και ποιές ήταν αυτές.

Τα υλικά και οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν είναι οι εξής: Για τη συλλογή των δεδομένων συμπεριφοράς, οι βάρκες που συμμετείχαν έγιναν πλατφόρμες παρακολούθησης. Αυτές είναι βάρκες χωρητικότητας έξη με οχτώ ατόμων. Στην περίπτωση που εντοπιστεί μια τοποθεσία (με τη βοήθεια μιας πυξίδας), την μαρκάρουμε. Το βάθος υπολογίζεται με τη χρήση ενός Ισπανικού χάρτη. Επίσης καταμετρήτε ο αριθμός των κοιτωδών στο μέγιστο δυνατό, ο σχηματισμός του κοπαδιού και η κατεύθυνση ή διεύθυνση την οποία ακολουθούν. Κάθε τρία λεπτά μετριώταν η κατάσταση της συμπεριφοράς των κοιτωδών δηλαδή εάν πλησίαζαν τη βάρκα και πότε, πότε αυξομειωνόταν η ταχύτητα τους και ποιά η θέση τους σε σχέση με τη βάρκα.

Οταν οι άνθρωποι μπαίναν στο νερό, παίρναμε καινούργιες μετρήσεις για τη συμπεριφορά των δελφινιών. Εδώ επίσης καταμετρήθηκαν οι αποστάσεις, οι κινήσεις και ο αριθμός των ατόμων των δελφινιών που συμμετείχαν στην επαφή. Παράλληλα, στο στάδιο αυτό έγιναν και υποβρύχιες καταμετρήσεις των αντιδράσεων.

Οι φωτογραφίες πάρθηκαν με μηχανή Canon T90 εξοπλισμένες με 50mm σε 70-120mm φακό. Ειδικά για τις υποβρύχιες φωτογραφίες ο 50mm φακός προσαρμόστηκε με ένα εύκαμπτο, πλαστικό προστατευτικό υλικό. Επίσης γίνανε υποβρύχιες καταγραφές ήχου με τη βοήθεια του υδροφώνου Neptun Sonar Hydrophone.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι είχαμε 46 επαφές, στα 37 (43%) από τα 86 πλοία που πήρανε μέρος στην έρευνα. Η μέση διάρκεια των ταξιδιών ήταν 3 ώρες και 30 λεπτά. Οι επαφές διέρκεσαν περίπου 54 λεπτά. Συνολικά είχαμε 301,5 ώρες παρακολούθησης με 41 ώρες και 36 λεπτά (13,8%) τελικής επικοινωνίας με τα δελφίνια. Σε 20 περιπτώσεις μόνο ένα πλοίο ήρθε σε επαφή με τα δελφίνια, ενώ σε 26 βρέθηκαν δύο και σε 2 περιπτώσεις μόνο βρέθηκαν 3 καράβια μαζί με ένα κοπάδι.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, οι 24 (52%) στους 46 παρευρισκόμενους ανθρώπους, βούτηξαν στο νερό. Ο μέσος αριθμός των κολυμβητών ήταν 2 και η μέση διάρκεια επαφής ήταν 3.86 λεπτά. Πάλι η αντίδραση των δελφινιών ποικίλει ακόμα και μεταξύ ατόμων του ίδιου είδους. Δεν υπάρχει κάποιος γενικός κανόνας για να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά τους. Γενικά τα δελφίνια φαίνονται να ενδιαφέρονται για μια σύντομη και ευχάριστη επαφή.

Οπτικά κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει μια αλλαγή στη συμπεριφορά των κολυμβητών μετά την επαφή με τα δελφίνια. Επιστημονικά όμως πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες μετρήσεις και καταγραφές των συμπτωμάτων. Μια ποιοτική μέθοδος χρησιμοποιήθηκε για τα εξεταζόμενα άτομα, γνωστή ως Κατασκευαστής Ρόλου-Αποθηκευτική Σχάρα (?) Role- construct - repertory Grid (REP - grid), η οποία αναπτύχθηκε από τον Αμερικανό ψυχολόγο G.A. Kelly το 1950. Αυτή η τεχνική της Ψυχολογίας της Κατασκευής Προσωπικότητας δίνει γνώσεις για τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, τις ιδέες του, τις αντιλήψεις του και την διανοητικότητα του σε σχέση με ένα συγκεκριμένο θέμα. Μέσα από ένα διάλογο, καταγράφονται συστηματικά οι απόψεις των εξεταζόμενων και μετά επεξεργάζονται από τους εξεταστές. Τελικά, συμπικνώνονται σε μια πιο κατανοητή γραφική παράσταση. Οι διάλογοι αυτοί από μόνοι τους διατηρούν την διαδικασία έκθεσης με το αντικείμενο περισσότερο από κάθε άλλη μέθοδο. Το αποτέλεσμα είναι μια ζωντανή αναπαράσταση της πραγματικής δομής των ατόμων. Για να διακρίνουμε τις αλλαγές στα πειράματα αυτά, γίνανε δύο συνεντεύξεις, μια πριν και μια μετά την παρακολούθηση των κοιτωδών.

Αλλαγές στη συμπεριφορά των ατόμων παρατηρήθηκαν με βεβαιότητα. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να ενδιαφέρουν για παράδειγμα την εξέλιξη ορισμένων θεμάτων όπως την θαλάσσια οικολογία, την βιομηχανία αλιείας κ.λ.π. Τελικά, συνδιάζοντας τα αποτελέσματα από τις ψυχολογικές εξετάσεις και τα βιολογικά δεδομένα μπορεί να βρεθεί μια σχέση μεταξύ των γεγονότων πάνω στη βάρκα/μέσα στο νερό και της αλλαγής στη συμπεριφορά των ανθρώπων που λάβανε μέρος στο πείραμα.

Ακόμα μια μέθοδος λοιπόν παρακολούθησης της συμπεριφοράς των ανθρώπων απέναντι στα υπέροχα αυτά πλάσματα της θάλασσας. Ισως η μόνη διαφορά από την προηγούμενη μέθοδο, και πιο βασική, ήταν ότι η επαφή έγινε μεν στο υδάτινο περιβάλλον, αλλά σε αυτή την περίπτωση εμείς ήμασταν επισκέπτες στο περιβάλλον τους. Χωρίς περιορισμούς, χωρίς την αίσθηση της αιχμαλωσίας, γνωρίσαμε και κολυμπίσαμε με τα δελφίνια ελεύθερα μέσα στο νερό και αισθανθήκαμε όπως πραγματικά αυτά αισθάνονται στο κόσμο τους :ΕΛΕΥΘΕΡΑ!

DOLPHIN ASSISTED THERAPY

Ενας άλλος οργανισμός γνωστός για την συνεισφορά του στο χώρο της έρευνας πάνω στην αλληλεπίδραση ανθρώπου- δελφινιού, είναι ο Dolphin Assisted Therapy, του οποίου ιδρυτής είναι ο Dr.David Nathanson με διδακτορικό στην ψυχολογία και τριάντα χρόνια δουλειάς με καθυστερημένα παιδιά. Η λογική της έρευνας πίσω από την θεραπεία με τα δελφίνια, είναι να αυξήσει την προσοχή των παιδιών ή των ενήλικων που παρουσιάζουν κάποιο πρόβλημα, σαν αποτέλεσμα της επιθυμίας τους να επικοινωνήσουν με τα δελφίνια. Σαν μια επιβράβευση της ανταπόκρισής τους είτε νοητικά, είτε σωματικά. Στοχεύει δηλαδή, μέσω του προγράμματος αυτού, να γίνει η κινητήριος δύναμη που θα βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τα προβλήματα τους.

O οργανισμός αυτός δρα από το 1978. Ο Dr.Nathanson ανέπτυξε μια σειρά από πειράματα πάνω σε ένα επιλεγμένο λεξιλόγιο για παιδιά που πάσχουν από το σύνδρομο Down και χρησιμοποίησε ώς δασκάλους, δελφίνια ! Το κλειδί για μάθηση όλων των ανθρώπων και ειδικά για τους διανοητικά καθυστερημένους, είναι να καταφέρεις να αυξήσεις την αισθησιακή τους ικανότητα π.χ.όραση, ακοή, γεύση κ.τ.λ. Επίσης αυτό που βοηθά είναι το κίνητρο της ανταμειβής στο τέλος που θα βουτήξουν μαζί με τα δελφίνια. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Τα παιδιά μάθαιναν τέσσερις φορές πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ένταση, όταν ερχόντουσαν σε επαφή με τα δελφίνια. Από το 1989 και μέχρι το τέλος του 1994, σε παραπάνω από 500 παιδιά και ενήλικες από όλο τον κόσμο παρείχαν βοήθεια με περίπου 5000 θεραπευτικές αγωγές να δώθηκαν. Σε κάθε περίπτωση ο σκοπός ήταν να βελτιώσει τις λειτουργίες της αντίληψης, είτε σωματικής, είτε ψυχικής. Από το 1994 και μετά, η μέθοδος αυτή ήταν τόσο επιτυχής που η λίστα αναμονής έφτανε μέχρι και τα εφτά χρόνια! Τώρα, ακολουθείται ένα πενθήμερο πρόγραμμα, με ένα προσωπικό των εφτά ατόμων σε μόνιμη βάση και εξυπηρετεί ένα ευρύ φάσμα περιπτώσεων όπως ανθρώπων διανοητικά καθυστερημένων, παράλυτων σωματικά και αισθητικά (τυφλών, κουφών κ.λ.π.), με νευρομυικές και μυοσκελετικές ανωμαλίες και πάρα πολλά ακόμα. Μόνο 5000 θεραπευτικές αγωγές έλαβαν χώρα μέσα στο 1995 !

Παρακάτω παραθέτουμε την μέθοδο που χρησιμοποιείται σαν θεραπευτική αγωγή για τη ζωή του ανθρώπου με τη συμβολή της παρουσίας του δελφινιού:

ΔΕΥΤΕΡΑ - ΜΕΡΑ 1η

Ο σκοπός της πρώτης ημέρας της ατομικής θεραπείας είναι ο "προσανατολισμός". Τα παιδιά γνωρίζονται με τα δελφίνια, τους θεραπευτές και το γύρω περιβάλλον. Αυτό το μέρος της θεραπείας κρατάει 20 λεπτά πάνω στη πλατφόρμα. Τα παιδιά δεν είναι στο νερό, αλλά απικοινωνούν με τα δελφίνια από την πλατφόρμα.

Μια συνάντηση προσανατολισμού γίνεται αργότερα, στο τέλος της ημέρας με όλους τους γονείς και καλύπτει αναφορά στις ημέρες αγωγής , στις προσδοκίες, στην ασφάλεια, στις εγκαταστάσεις και στις άλλες δραστηριότητες του οργανισμού.

ΤΡΙΤΗ - ΜΕΡΑ 2η

Η διάρκεια της θεραπείας αυξάνει σε 40 λεπτά. Ολη η δουλειά με τους θεραπευτές λαμβάνει χώρα επάνω στην πλατφόρμα ή μέσα στο νερό. Η ανταμειβή του παιδιού που ανταποκρίνεται σωστά στις ερωτήσεις που του γίνονται είναι μια βουτιά κοντά στα δελφίνια.

ΤΕΤΑΡΤΗ - ΜΕΡΑ 3η

Η διάρκεια της θεραπείας διατηρείται στα 40 λεπτά και σε μια επαφή μέσα στο νερό. Ο Dr. Nathanson συναντάει κάθε οικογένεια ξεχωριστά σε μια εκτός εγκαταστάσεων τοποθεσίας για να μιλήσει για την πρόοδο και την ασφάλεια του παιδιού τους. Οι συναντήσεις αυτές συνεχίζονται μέχρι το τέλος της εβδομάδος μέχρι και να μιλήσει και με την τελευταία οικογένεια.

Ακόμα μια συνάντηση γίνεται με την παρουσία όλων των γονέων. Οι συναντήσεις αυτές δίνουν την ευκαιρία στους γονείς να γνωριστούν μεταξύ τους και να βρουν από κοινού κάποιες λύσεις για τα θέματα που τους απασχολούν.

ΠΕΜΠΤΗ - ΜΕΡΑ 4^η

Η διάρκεια της αγωγής παραμένει στα 40 λεπτά και μέσα στο νερό.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΜΕΡΑ 5η

Αυτή είναι η τελευταία ημέρα της θεραπείας για τα παιδιά που φιλοξενήθηκαν για μια εβδομάδα. Η θεραπεία κρατάει 40 λεπτά, μέσα στο νερό.

http://www.noesi.gr/node/1688

http://www.dolphinwellness.com/

http://www.planetpuna.com/dolphin-paper-html/dolphin-paper.htm

http://www.dolphinassistedtherapy.com/index.htm

http://magda.livepage.gr/wiki/541/1080_%CE%98%CE%95%CE%A1%CE%91%CE%A0%CE%95%CE%99%CE%91_%CE%9C%CE%95_%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A6%CE%99%CE%9D%CE%99%CE%91

http://www.dolphinhumantherapy.com/Welcome/WelcomePage.htm

http://clubs.pathfinder.gr/mydolphins/275536?forum=33669&read=558

.