Κουνταλίνι: ένας υπεραγωγός της ενέργειας της Ύπαρξης. Ψύχωση ή Υπέρβαση; Ένα ψυχολογικό σχόλιο για την Κουνταλίνι.

Το 1930, όταν ο Καρλ Γιούνγκ έγραφε το « Ένα ψυχολογικό σχόλιο για την Κουνταλίνι», λίγοι στo Δυτικό κόσμο είχαν ακούσει για αυτήν και ακόμα λιγότεροι είχαν βιώσει σχετικές εμπειρίες. Σήμερα οι διάφορες σχολές Γιόγκα είναι η κύρια πηγή γνώσης για την Κουνταλίνι στη Δύση, ενώ ανάλογες αναφορές παρατηρούμε σε διάφορους πολιτισμούς. Στην ελληνική παράδοση η πιο διάσημη απεικόνιση της είναι το Κηρύκειο του Ερμή.

Η Κουνταλίνι είναι η πνευματική κοσμική ενέργεια ή Πράνα ή Σάκτι.

Όλο το σύμπαν δονείται και δημιουργείται από αυτήν. Είναι η ενέργεια που συμπυκνώνεται για να δημιουργήσει την ύλη. Αντίστοιχες περιγραφές υπάρχουν σήμερα στην Κβαντική Φυσική με άλλους όρους βεβαίως, (Πεδίο Μηδενικού Σημείου, ενέργεια Τάχυον, Ταχυόνια).

Έπειτα από την δημιουργία της υλικής μορφής, ένα μέρος της κοσμικής ενέργειας παραμένει στο σώμα και ονομάζεται Σάκτι Κουνταλίνι. Από αυτή ένα μέρος της τροφοδοτεί το σώμα για της καθημερινές του λειτουργίες ενώ το υπόλοιπο περιμένει τις κατάλληλες συνθήκες να ξεδιπλωθεί και να ενεργοποιήσει νευρικά και ενεργειακά κέντρα. Γι αυτό και ενέργεια της Κουνταλίνι στη Γιόγκα απεικονίζεται συχνά ως δικέφαλο φίδι με έδρα το πρώτο τσάκρα κοντά στη βάση της σπονδυλικής στήλης, υποδηλώνοντας τις δύο όψεις της.

Η διαφορά ανάμεσα στην εν δυνάμει και στην πλήρως αφυπνισμένη Κουνταλίνι αντιπροσωπεύει δύο στάδια συνειδητότητας-εξέλιξης. Το πρώτο είναι αυτό που γνωρίζουμε οι περισσότεροι στο μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας: Βιώνουμε τον κόσμο μέσω τις ταύτισής μας με το Εγώ σε κατάσταση διαχωρισμού από την Ύπαρξη. Το δεύτερο στάδιο είναι μια όλο και πιο παγιωμένη αίσθηση ευδαιμονίας, γαλήνης, πληρότητας στην οποία το Θείο δεν είναι μία αφηρημένη έννοια αλλά μία θετική πραγματικότητα. Όλοι μας έχουμε έστω και φευγαλέες εμπειρίες μέσω του διαλογισμού της προσευχής ή της επαφής μας με τη φύση.

Έχει ενδιαφέρον να δούμε το πώς αυτές οι Γιογκικές θεωρίες ενσωματώνονται στην επιστήμη.

Το 1976 στις Η.Π.Α. μια ομάδα ιατρών και επιστημόνων ίδρυσε την Κλινική χειρισμού κρίσεων της Κουνταλίνι (Kundalini Crisis Clinic). Σκοπός της ήταν να ερευνήσει τη διαφορά από κλασσικές ψυχώσεις και παράλληλα να υποστηρίξει έναν όλο και αυξανόμενο αριθμό δυτικών που βίωναν φαινόμενα αφύπνισης της Κουνταλίνι είτε έπειτα από άσκηση είτε αυθόρμητα.
(Δρ.Σανέλλα: «Κουνταλίνι: Ψύχωση ή Υπέρβαση;»).

Αναπτύχθηκε δε από τον φυσικό Ι.Μπέντοβ, ένα επιστημονικό μοντέλο του φαινομένου από τη σκοπιά της φυσιολογίας και κλινικής παρατήρησης. Διαπιστώθηκε ότι εκατοντάδες ήταν ικανοί να βιώσουν έναν πρώτο κύκλο αφύπνισης διάρκειας ενός ή δύο ετών που υποστηριζόταν με τακτούς διαλογισμούς και αφοσίωση στα Θεία, ζώντας μία αρμονική και ισορροπημένη ζωή και ακολουθώντας μία ανάλογη διατροφή.

Κανείς όμως στο πλαίσιο της κλινικής δεν παρατηρήθηκε να περάσει στον δεύτερο ολοκληρωμένο κύκλο αφύπνισης, δηλαδή να μεταμορφώσει και να παγιώσει πλήρως τη συνειδητότητά του.

Ο ιατρός Dr . Gabriel Cousens (Δρ. Γκάμπριελ Κάζενς) 63 ετών, που υπήρξε ενεργά αναμεμιγμένος στην παραπάνω έρευνα, είναι παγκόσμια αυθεντία στην ολιστική διατροφή. Η επαφή του με τη Γιόγκα ξεκίνησε τη δεκαετία του 70 ως μαθητής του Γιόγκι Μουκτανάντα και εξακολουθεί να αποτελεί μέρος της καθημερινής του ζωής.

Έχοντας ένα τέτοιο υπόβαθρο βιωμάτων που συνδυάζουν παραδόσεις Ανατολής και Δύσης, οδηγήθηκε στο να αναθεωρήσει το ισχύον μηχανιστικό μοντέλο διατροφής και να το επανεξετάσει από μια ολιστική-ενεργειακή βάση. Με λίγα λόγια πώς αντί του να ζούμε για να τρώμε ή να τρώμε για να ζούμε, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις έτσι ώστε το σώμα μας να έχει την δυνατότητα να γίνει ένας υπεραγωγός της ενέργειας της Ύπαρξης.

Από τη σκοπιά της Γιόγκα, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για την αρμονική αφύπνιση της Κουνταλίνι. Για τον Δρ Κάζενς αυτή είναι η φυσική εξελικτική πορεία των ανθρώπων.

Ως προετοιμασία για το πλήρες αρμονικό ξεδίπλωμα της Κουνταλίνι ο Δρ. Κάζενς προτείνει τα "Εξι θεμέλια για την Πνευματική Ζωή" που εξισορροπούν το σώμα το νου και το πνεύμα:

1. Διατροφή: Βιολογική, ωμή , χορτοφαγική, χωρίς ζωικά με λίγα σάκχαρα, υψηλή περιεκτικότητα μετάλλων , χωρίς υπερβολές στις ποσότητες, με λήψη υψηλής καθαρότητας νερού. Η δίαιτα πρέπει να είναι εξατομικευμένη και να συμπεριλαμβάνει περιόδους Πνευματικής Νηστείας.

2. Αυξηση της Πράνα (ζωτικής ενέργειας): Τεχνικές γιόγκα ( asanas ), αναπνοές ( pranayama ), Τάι Τσι, Ρέικι, Τάχυον ή άλλες ενεργειακές πρακτικές

3. Υπηρεσίες και Φιλανθρωπία: Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις προσκολλήσεις μας αλλά και να αισθανθούμε την σύνδεσή μας με όλη την οικογένεια της ανθρωπότητας .

4. Πνευματική καθοδήγηση και έμπνευση: Το να βρίσκεται κανείς δίπλα στην παρουσία ενός ζώντος Πνευματικού Δασκάλου, να είναι σε επαφή με πνευματικούς δασκάλους ή κοινότητες . Εκλεπτύνοντας το πνεύμα με την ανάγνωση ιερών κειμένων και μυστών ποιητών. Σημαντικό ρόλο έχει και η επαφή με τη φύση

5. Σιωπή: Διαλογισμός, προσευχή, μάντρας. Η πηγή της πνευματικής σοφίας πηγάζει από τη σιωπή του Θείου.

6. Αφύπνιση της Κουνταλίνι: Εναρμόνιση (Shaktipat). Συνήθως συμβαίνει μέσω ενός ζώντος αφυπνισμένου πνευματικού δασκάλου χωρίς να αποκλείεται να συμβεί και αυθόρμητα.

Ο Δρ. Κάζενς δηλώνει ότι τα παραπάνω δεν αποτελούν αυτοσκοπό, απλώς μπορούν να μας προετοιμάσουν για την μαζική αλλαγή συνειδητότητας που έχει ξεκινήσει στον πλανήτη. Κινητήρια δύναμη, για να μην παραμείνουν τα έξι θεμέλια για την Πνευματική ζωή (αλλά και όποιες άλλες τεχνικές ακολουθούμε) στείρες πρακτικές, είναι η Αγάπη για το Θείο, όπως ο καθένας μας το αισθάνεται.


http://treeoflife.org.il/greece/
Michalis Paribodha Christopoulos

Κάθε τι θετικό είναι σιωπηρά αρνητικό και αντιθέτως. Το διπολο σκέψης-συναισθηματος. / David Bohm «Thought as a System»

Προσπαθεια διευθετησης των λειτουργιων του νου και του αισθήματος με στοχο την κατανόηση του εαυτού.

Η σκέψη και η κατανόηση των λειτουργιών της από την ίδια την σκέψη.

Το αίσθημα δίνει την δυνατότητα να μπορεί να διακρίνει κανεις ανάμεσα σε εκείνα που τον ευχαριστούν ή όχι.

Ανάμεσα στη σκέψη και το αίσθημα αναδύεται σύγκρουση όταν επεξεργαζόμαστε τα στοιχεία του ενός με τα δεδομένα του άλλου.

Θετικό και αρνητικό είναι δυο πλευρές του συστήματος. Κάθε τι θετικό είναι σιωπηρά αρνητικό και αντιθέτως. . .

Η απόλαυση συνεπάγεται άμεσα πόνο και ο πόνος συνεπάγεται απόλαυση.

« Κάπου στο μέσο του εγκεφάλου υπάρχουν κέντρα απόλαυσης-πόνου. Οι ερευνητές έχουν πρόσβαση σε αυτά τα κέντρα στα ζώα. Είδα ένα άρθρο που έδειχνε μια γάτα που φαινόταν πολύ ευχαριστημένη όταν άγγιζαν το κέντρο της απόλαυσης ηλεκτρικά ή χημικά. Όταν άγγιζαν το κέντρο λίγο πιο δυνατά η γάτα φαινόταν πολύ τρομαγμένη. Όταν το άγγιζαν ακόμη πιο δυνατά, η γάτα φαινόταν εξοργισμένη αλλά κάπως ευχαριστημένη ταυτόχρονα. Η οργή ήταν απόλαυση.

Αυτό που έλεγαν ήταν ότι κάθε φορά που προκαλείς την απόλαυση, όλα τα κέντρα του πόνου γύρω από αυτά συμμετέχουν εξισορροπητικά. Κάθε φορά που προκαλείς πόνο τα κέντρα της απόλαυσης συμμετέχουν. Υπάρχει πάντοτε μια ανάμιξη αυτών των δυο. Είναι ένα πολύ πολύπλοκο αίσθημα. Ας υποθέσουμε ότι κτυπάτε το δάκτυλο του ποδιού σας: αισθάνεστε πόνο, αλλά εν τω μεταξύ τα κέντρα της απόλαυσης εργάζονται για να το ξεπεράσουν. Και όταν ο πόνος φεύγει τότε αισθάνεστε απόλαυση – αυτό απομένει.

Με άλλα λόγια, ο πόνος έχει εξασθενήσει και τα κέντρα του πόνου είναι ήρεμα για μια στιγμή. Αλλά τα κέντρα της απόλαυσης χρειάζονται λίγο περισσότερο για να ηρεμήσουν διότι ενεργοποιήθηκαν λίγο αργότερα, έτσι το ένα μετατρέπεται στο άλλο. Παρόμοια, η αίσθηση του φόβου και η αίσθηση της ασφάλειας μετατρέπονται η μια στην άλλη.

Τότε η διεργασία γίνεται πιο πολύπλοκη διότι χρησιμοποιούμε λέξεις γύρω από αυτό λέγοντας «αυτό είναι απόλαυση, εκείνο είναι πόνος». Έχουμε εισαγάγει με αυτή την διατύπωση την ιδέα ότι τα πράγματα είναι είτε απολαυστικά είτε επώδυνα. Αν κάτι δεν είναι απολαυστικό, το συμπέρασμα είναι ότι θα πρέπει να είναι επώδυνο. Ή αν χάνετε την απόλαυση που είχατε προηγουμένως, τότε υπάρχει μια επακόλουθη απώλεια – έχετε πόνο. Από την άλλη, αν σκέπτεστε ότι ο πόνος τέλειωσε τότε είστε ευχαριστημένοι γι’ αυτό. Έτσι η απόλαυση συνεπάγεται άμεσα πόνο, και ο πόνος συνεπάγεται απόλαυση. Δεν μπορείτε να τα ξεχωρίσετε – είτε στο επίπεδο της χημείας είτε στο επίπεδο της διάνοιας, ή οπουδήποτε αλλού.

Η προσπάθεια να έχετε διαρκή απόλαυση θα αποτύχει, διότι τα κέντρα της απόλαυσης εξαντλούνται. Και τα κέντρα του πόνου, που έχουν διεγερθεί για να εξισορροπήσουν τότε θα αρχίσουν να εμπλέκονται δυνατά. Δεν υπάρχει τρόπος να έχετε απόλαυση σταθερά. Εάν επρόκειτο να το δοκιμάσετε νομίζω ότι θα ανακαλύπτατε ότι θα γινόταν επώδυνο. Η απόλαυση είναι πάντοτε ένα παροδικό φαινόμενο.

Η αντίδραση απόλαυσης – πόνου ταιριάζει γενικά στο ζώο, αλλά μπορείτε να δείτε ότι δεν ταιριάζει στη σκέψη. Το κριτήριο της συνεκτικής σκέψης είναι ότι είναι αληθινή και σωστή. Αλλά, αν μπορείτε να έχετε απόλαυση ή πόνο στη σκέψη, η συνεκτική σκέψη δεν λειτουργεί πλέον. Μάλλον κριτήριο γίνεται το κατά πόσον η σκέψη δίνει απόλαυση ή πόνο, και κατά συνέπεια η σκέψη γίνεται καταστροφική. Διότι, αν η σκέψη μπορεί να καθοριστεί από απόλαυση και πόνο, αυτό είναι ήδη η αρχή μεγάλων προβλημάτων».

David Bohm «Thought as a System»

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ Η ΑΥΤΑΠΑΤΗ / TZINTOY KΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ

Το πραγματικό είναι αυτό που συμβαίνει, άσχετα αν είναι αυτό που μπορεί να ονομαστεί καλό, κακό, ή αδιάφορο. Είναι αυτό που πραγματικά γίνεται, που τρέχει.

Οταν κανείς είναι ανίκανος ν' αντιμετωπίσει αυτό που πραγματικά συμβαίνει στον ίδιο, τότε δημιουργεί αυταπάτες για να ξεφύγει απ' αυτό. Αν είναι πρόθυμος ή φοβάται ν' αντιμετωπίσει οτι πραγματικά συμβαίνει, αυτή η ίδια η φυγή δημιουργεί την αυταπάτη, την φαντασία, τη ρομαντική κίνηση, μακριά απ' αυτό που ΕΙΝΑΙ.

Η λέξη αυταπάτη εμπεριέχει την απομάκρυνση απ' αυτό που είναι.
Μπορεί κανείς να μην κάνει αυτή την κίνηση, αυτή την διαφυγή απ' την πραγματικότητα? Ποιό είναι το πραγματικό?

Το πραγματικό είναι εκείνο ακριβώς που συμβαίνει, που συμπεριλαμβάνει τις αντιδράσεις, τις ιδεές, τις πίστεις και τις γνώμες που έχει κάποιος.
Το να τις αντιμετωπίσεις σημαίνει να μην δημιουργείς αυταπάτες.

Οι αυταπάτες παρουσιάζονται μόνο όταν υπάρχει απομάκρυνση απο το γεγονός, απ' αυτό που γίνεται, που πραγματικά είναι, ενώ οταν κατανοούμε αυτό που είναι, δεν το κρίνει η << προσωπική μας >> γνώμη, αλλά η πραγματική παρατήρηση.

Ο ''ελεύθερος'' ''καθαρός'' ανώτερος νους μας.

Δεν μπορεί κανείς να παρατηρήσει αυτό που πραγματικά συμβαίνει αν η πίστη του ή η διαμορφωσή του χαρακτήρα του, χρωματίζει την παρατήρηση. Τότε αυτή η παρατήρηση είναι η αποφυγή της κατανόησης αυτού που είναι.


TZINTOY KΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ ( Questions and answers)

Η σημερινή κρίση ως εγκλωβισμός του φωτός στην ύλη

Είναι απίστευτη η αντίληψη των ανθρώπων ότι η οποιαδήποτε κρίση στις μέρες μας εξαρτάται από την πορεία “του χρήματος” και οφείλεται σ’ αυτήν.

Ίσως γιατί έχει φτάσει στο μέγιστο η απληστία, η οποία οφείλεται στην πλάνη των ανθρώπων να θεωρούν το “έχω” ως “είμαι”.

Αυτή η πλάνη οδηγεί τον άνθρωπο στην λανθασμένη εκτίμηση της πραγματικότητάς του και της πραγματικότητας γύρω του, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιεί τις δυνατότητές του καταστροφικά.

Όλοι θέλουν να αλλάξουν το εξωτερικό, τους άλλους, αλλά κανένας δεν θέλει να αλλάξει τον εαυτό του, προσαρμοζόμενος στις ανάγκες και τα δεδομένα της εποχής.

Με αυτή τη νοοτροπία, ο άνθρωπος, προκαλεί την ανισορροπία των ενεργειών στο περιβάλλον και στην ανθρωπότητα.

Με αυτή τη νοοτροπία, ο άνθρωπος, δεν μπορεί να στοχεύσει με ακρίβεια τις επιλογές του και οι πράξεις του, μη γνωρίζοντας γιατί, φέρνουν ως αποτέλεσμα τη δυστυχία, σ’ αυτόν και στο περιβάλλον του.

Έτσι από έκπληξη σε έκπληξη, ο άνθρωπος, περνάει από τη ζωή και φεύγει χωρίς να καταλάβει το τί συμβαίνει.

Η ανθρωπότητα σήμερα διαθέτει τεράστια τεχνολογικά μέσα, αλλά χαρακτηρίζεται και από φοβερές ανισότητες.

Κι όμως είναι κοινή πλέον η πληροφορία ότι, από τη στιγμή που το φως απελευθερώνεται από την ύλη, αρχίζει να φαίνεται αυτό που μέχρι τότε ήταν αόρατο.

Αρχίζουμε να βλέπουμε!

Απουσιάζει όμως από τον άνθρωπο η σύνθεση, η συνεργασία!

Η κινητική ποιότητα αυτής της στιγμής, του απεγκλωβισμού του φωτός από την ύλη, απ’ όποια οπτική γωνία κι αν την δούμε, πηγάζει από το γεγονός ότι ενσωματώνει μία γέννηση, ένα πέρασμα από ένα κατώφλι που διαχωρίζει ένα σταθερό, προστατευμένο, αλλά περιορισμένο καταφύγιο, από την δυνατότητα και το ρίσκο ενός κόσμου πέραν αυτού.

Η είσοδος στο φως αποτελεί μία δυνατή μεταφορά για την συνειδητότητα, για την γέννηση της γεμάτης επίγνωση διάνοιας, για το απλό αλλά στιγμιαίο πέρασμα της αίσθησης της ατομικότητας στη συλλογική σφαίρα.

Η παράξενη ένωση των αντιθέτων, την οποία αξιώνει η κβαντική θεωρία, δεν είναι απλώς μία φιλοσοφική αρχή. Αυτά καθαυτά τα φαινόμενα του μικρόκοσμου επιζητούν την ένωση των αντιθέτων. Φανερώνεται έτσι η συμπληρωματικότητα, η ιδέα ότι τα ζεύγη των αντιθέτων είναι αναγκαία προκειμένου να κατανοηθεί το ευρύτερο όλον, που συνθέτουν τα αντίθετα.

Αν εφαρμόσουμε τη θεωρία αυτή στα καθολικά θέματα της κοινωνικής ζωής, θα δούμε διαφορετικά τα φαινόμενα, τα γεγονότα, τις σχέσεις, τα προβλήματα, τις λύσεις τους.

Ήρθε ο καιρός που χρειαζόμαστε μία τέτοια όραση, πέραν από προκαταλήψεις και δισταγμούς, οποιουδήποτε περιεχομένου.

Η εποχή μας απαιτεί νέα θεώρηση του κόσμου, νέες μορφές ενέργειας, δικαιότερες ανακατανομές, καλύτερους συνδυασμούς ελευθερίας και δικαιοσύνης.

Το συναίσθημα του τι συμβαίνει μας οδηγεί ακόμα πιό μπροστά, στην γραμμή των ανακαλύψεων, δείχνοντάς μας πως:

« Tο φως, η συνειδητότητα είναι το κλειδί στην εξέταση της ζωής, η άδεια εισόδου μας στις εμπειρίες που μας κάνουν ανθρώπους ».

Σταμάτης Τσαχάλης

stsahalis1@ath.forthnet.gr

Η ευτυχία δεν εξαρτάται από τα γεγονότα, εξαρτάται από την κατάσταση του νου. / Καταθλιψη.

Ο νους ζει στο δικό του κόσμο
και μόνος του μπορεί να μετατρέψει
την κόλαση σε παράδεισο
και τον παράδεισο σε κόλαση.

Όποτε νιώθεις κατάθλιψη, περίμενε τη στιγμή που θα φύγει. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Η κατάθλιψη θα φύγει. Κι όταν σε αφήνει, να είσαι συνειδητός και ξυπνητός, επειδή μετά την κατάθλιψη, μετά τη νύχτα, θα έρθει η αυγή και θα ανατείλει ο ήλιος. Αν μπορείς να είσαι ξυπνητός εκείνη τη στιγμή, θα είσαι ευτυχισμένος που ένιωθες κατάθλιψη. Θα είσαι ευγνώμων που ένιωθες κατάθλιψη, επειδή αυτή η ευτυχία ήταν εφικτή μόνο μέσα από την κατάθλιψη.

osho

Η στενοχώρια πετάει με τα φτερά του πρωινού
και μέσα απ’ την καρδιά του σκοταδιού έρχεται
το φως.

Δεν πειράζει καθόλου να νιώθετε καλά
όταν όλα τα πράγματα πάνε στραβά!

Προειδοποίηση: Μακριά από το χιούμορ γιατί υπάρχει κίνδυνος να θεραπευθείτε..

Χαρείτε την ζωή, αυτή δεν είναι πρόβα!

Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη που να συνηγορεί
στην άποψη ότι η ζωή είναι σοβαρή.

Τι είναι μια τηλεοπτική συσκευή
για τον άνθρωπο,όταν αρκεί να κλείσει
τα μάτια του για να δει τις πιο απρόσιτες
περιοχές του ορατού,όταν αρκεί να
φανταστεί για να διαπεράσει τοίχους,
προκαλώντας όλες τις πλανητικές
βαγδάτες των ονείρων του
να υψωθούν από τη σκόνη.
-Στο εγγύς μέλλον, η πραγματικότητα
θα θεωρείται αποκλειστικά
ώς σκετη κατάθλιψη και
ώς αδράνεια του μυαλού...

SALVADOR DALI(1904-1989)

Κάνετε το κβαντικό άλμα στη συνειδητότητα, συνειδητοποιώντας ότι όλα είναι ΕΝΑ.

Κάθε ειδους πραγμα θα παει καλα
Όταν οι γλωσσες της φλογας
αναδιπλωθουν
Μες της φωτιας την εστεμμενη ενωση
Κι η φωτια και το ροδο γινουν ένα.

T.S. Eliot

Καμία παρηγοριά δεν μπορεί να προέλθει, από δω και μπρος, από τις διπλωματικές προσπάθειες της ανθρωπότητας και μόνο.

Όλες οδηγούν στο τίποτα.

Καμία οικονομική ειρήνη και ευημερία δεν μπορούν να προσεγγιστούν από την εμφάνιση νέων συστημάτων, επιστημονικών ανακαλύψεων και νέων τεχνολογιών.

Όλα οδηγούν στο τίποτα.

Είμαστε κολλημένοι και θα παραμείνουμε σε συνεχώς αναπτυσσόμενο τέλμα, εάν δεν δεχτούμε τη μόνη Αλήθεια να διαπεράσει ΟΛΟΥΣ, μέσα από τις καρδιές μας, το νου, και τις ενέργειές μας.

Η άρνηση της μόνης αλήθεια - Η Αλήθεια του Ενός, θα εμποδίσει όλα τα όνειρα και θα διασκορπίσει όλες τις προσπάθειες.

Το Όλον είναι μέσα μας και έξω από μας, σε κάθε τι που έχουμε, είμαστε και θα είμαστε μάρτυρες τους επόμενους μήνες, χρόνια και δεκαετίες.

Οποιος συμμετεχει σε κάποιο πρόγραμμα, λύση, ή η προσπάθεια βασισμένη στη μόνη Πραγματικότητα που υπάρχει - Την Πραγματικότητα ότι όλοι Είμαστε Ένα και μέσα στο Όλον - θα πετύχει.

Συζητήστε και εστιάστε μόνο στο Ένα, ότι όλοι βρισκόμαστε μέσα στο γιγαντιαίο Νου του Ενός, και ότι είμαστε όλοι Ένα.

Ένα είναι ΟΛΑ, και οι καλές σκέψεις και ενέργειες... και οι κακές.

Όταν ο άνθρωπος περιήλθε στην αντίληψη της ξεχωριστότητας, είδε και αντιλήφθηκε το κακό έξω από αυτόν, και το αντιμάχεται.

Πολλοί ρωτουν εάν θα ήταν ασφαλεις αν μετακόμιζαν εδώ ή εκεί, ή πώς είναι καλύτερο να επενδύσουν τις αποταμιεύσεις τους.

Η απάντησή είναι :

θα είστε ασφαλείς και προστατευμένοι μόνο αν δεχτείτε στην καρδιά σας, με όλη την καρδιά σας, το νου σας, τη ψυχή σας, και σε όλες τις στιγμές, την αντίληψη του ΕΝΟΣ.

Εάν δεν κάνετε αυτό, τίποτα και κανένα σχέδιο δεν θα σας κρατήσουν ασφαλή και υπό την προστασία του Ενός.

Και δεδομένου ότι πιστεύετε στην ξεχωριστότητα - διαίρεση και στη μάχη του καλού ενάντια στο κακό, θα μάχεστε αυτή την αντιπαλότητα για πάντα, έως ότου κάνετε το κβαντικό άλμα στη συνειδητότητα, συνειδητοποιώντας ότι όλα είναι ΕΝΑ.

Ο,τιδήποτε μπορεί να επιτευχθεί
με μικρά αποφασιστικά βήματα.
Αλλά υπάρχουν φορές που χρειάζεται
το θάρρος να κάνεις ένα μεγάλο άλμα.
Δεν μπορείς να περάσεις μια άβυσσο
με δύο μικρά πηδήματα.

Οι αιτίες της κατάθλιψης βρίσκονται στο πνευματικό / ενεργειακό αλλά και στο φυσικό επίπεδο του ατόμου.

Κατάθλιψη – Αιτίες και θεραπεία .

Στο φυσικό επίπεδο, ένα σώμα γεμάτο τοξίνες είναι λογικό να δυσφορεί και να κάνει τον άνθρωπο ‘βαρύ’ και δυστυχισμένο. Επίσης κάποιες διατροφικές ή άλλες αλλεργίες προκαλούν κατάθλιψη, όπως η αλλεργία στη γλουτένη – δυστυχώς όμως οι θεραπευτές της ορθόδοξης ιατρικής δεν δίνουν βάση σε τέτοια πράγματα και απλά προτιμούν να ξεμπερδεύουν με τους ασθενείς τους συνταγογραφόντας χημικά δηλητήρια που όχι μόνο τοξινώνουν περισσότερο το σώμα, αλλά πιέζουν και την ασθένεια πιο βαθιά στη φυσιολογία, προκαλώντας σοβαρότερα και χρόνια προβλήματα.

Έτσι λοιπόν για να ελευθερώσουμε το σώμα μας από τις σωματικές αιτίες της κατάθλιψης, πρέπει να μπούμε σε μια διαδικασία αποτοξίνωσης. Αυτό μπορεί να γίνει είτε με νηστεία, ή με ωμοφαγία ή με άλλες φυσικές μεθόδους. Αν ελευθερωθεί το σώμα μας από τα διάφορα δηλητήρια, είτε αυτά προέρχονται από τις λάθος τροφές, τα κρέατα, τις πολυμαγειρεμένες κι επεξεργασμένες τροφές, τα συντηρητικά, τα φυτοφάρμακα, ή από άλλα χημικά στις τροφές, στον αέρα, στα καλλυντικά, στα απορρυπαντικά κλπ (στην εποχή μας δυστυχώς υπάρχει σοβαρό πρόβλημα τοξίνωσης) τότε ο οργανισμός μας αρχίζει και ‘αναπνέει’, κι έχουμε έτσι αφαιρέσει τη βασική αιτία για το ‘βάρος’ και τη κατάθλιψη.

Βέβαια ο άνθρωπος δεν είναι μόνο το σώμα, έχει και μια σύνθετη ψυχοφυσιολογία. Από μόνη της η σωματική κάθαρση μπορεί να φέρει μια απελευθέρωση αλλά επειδή η βασική φύση του ανθρώπου είναι η ψυχή, για να βιώσουμε ξανά την φυσική ευδαιμονία πρέπει να καθαρίσουμε και να θρέψουμε και το ψυχικό μέρος μας.

Επαναλαμβάνω ότι η φυσική μας κατάσταση είναι η ευδαιμονία. Η ταύτιση όμως του ανθρώπου με το σώμα, με το νεκρό μέρος του δηλαδή, την ύλη, προκαλεί μπλοκάρισμα στη Ροή του Φωτός και της Ενέργειας. Για να επαναφέρουμε την φυσική ευδαιμονική ψυχική κατάσταση, πρέπει να ενεργοποιήσουμε τα ανώτερα σημεία του είναι μας, και φυσικά, να ευθυγραμμιστούμε με τη Ροή της Ενέργειας.

Κάθε σκέψη εγωιστική, που αφορά το σώμα με τις επιθυμίες του, κάθε σκέψη, δράση και συναίσθημα που προέρχεται από φόβο, απληστεία κι εγωισμό, μπλοκάρει τη Ροή της Ενέργειας και σταματά να μας τρέφει. Έτσι καταλήγουμε να πεινάμε ψυχικά και να βιώνουμε κατάθλιψη, η οποία πολύ απλά είναι έλλειψη ενέργειας.

Όπου είναι το focus μας, αυτό γινόμαστε.

Αν το focus μας είναι στην ύλη, που είναι από τη φύση της αδρανής, τότε και η φυσιολογία μας γίνεται βαριά, πυκνή και αργή, με όλα όσα αυτό συνεπάγεται. Αν ζούμε σαν σώματα, χωρίς να δίνουμε σημασία στη Ψυχή, είναι λογικό να αργοπεθαίνουμε. Αν όμως καθημερινά έχουμε την προσοχή μας στο Θείον, στο Φως, τότε η ψυχοφυσιολογία μας και το σώμα μας μεταλλάσσονται και γίνονται ταχύτερα σε κραδασμό, μέχρις ότου καταστούν και αυτά Φως . Γινόμαστε ότι σκεφτόμαστε*. Περιττό να πω ότι μια φωτισμένη ψυχοφυσιολογία είναι μια ευδαιμονική ψυχοφυσιολογία.

Έτσι λοιπόν η απαλλαγή από το θάνατο της κατάθλιψης έρχεται πρώτον με την κάθαρση του φυσικού σώματος και δεύτερον με την κάθαρση και φώτιση/ενεργοποίηση της ψυχής μέσω του διαλογισμού, της προσευχής, της υπηρεσίας και μιας υψηλής εστίασης στη καθημερινότητα. Ας διασπάσουμε τα σκοτάδια της κατάθλιψης, ας ανοιχτούμε στο Φως, και με δυναμισμό, ήθος και αγνή πρόθεση ας κατακτήσουμε την Χαρά που μας αξίζει.


*Οι Άγιοι των οποίων το σώμα δεν έλιωσε μετά θάνατον, ουσιαστικά κατάφεραν μέσα από την συνεχή εστίασή τους στο Φως, να καταστήσουν ολόκληρη τη φυσιολογία τους Φως, δηλαδή αθάνατη. Τα μόρια των σωμάτων τους πάλλονταν με τέτοια ταχύτητα, όμοια με του Πνεύματος, δηλαδή της Αθανασίας, γι’ αυτό και δεν φθείρονται.

Έτσι όλοι μας καλούμαστε να ευθυγραμμιστούμε με το Πνεύμα, να γίνουμε ομοούσιοι του Πνεύματος, του Φωτός, το οποίο θα φέρει μετάλλαξη και φώτιση σε όλο μας το είναι. Η αγιότητα –και γιατί όχι, η αθανασία- είναι ο στόχος και το πεπρωμένο μας.

Πηγη: Elena

http://www.elenastral.com/

Ασθενεια ειναι η νοσταλγια μιας χαμενης αρμονιας.

Η αρρώστια είναι απλά η δυσαρμονία που έχει ήδη εκδηλωθεί σε άλλα επίπεδα της ύπαρξης μας αλλά δεν έχουμε αντιληφθεί.

Μαθαίνουμε μέσα από την αρρώστια και τον σωματικό πόνο γιατί δεν είμαστε πρόθυμοι να μάθουμε διαφορετικά.

Είναι μια εκδηλωμένη δυσαρμονία σε ολόκληρη της ύπαρξή μας – σε όλα τα επίπεδα – που υλοποιείται με σκοπό να δώσουμε την προσοχή μας σε αυτή τη δυσαρμονία και να ανακαλύψουμε τα αίτια της.

Αυτό που πρέπει να μάθουμε βρίσκεται πάντα με πολύ απλό τρόπο ακριβώς μπροστά μας, και βρίσκεται στο επίπεδο της ελεύθερης βούλησης μας να δράσουμε διαφορετικά.

Όλα όσα χρειαζόμαστε μας φανερώνονται, αλλά πρέπει να είμαστε εδώ, πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να βλέπουμε τα σημάδια γιατί ο εσωτερικός μας εαυτός μιλάει τη γλώσσα των συμβόλων και εμείς πρέπει να μάθουμε να την αποκωδικοποιούμε.

Η λογική και οι πεποιθήσεις μας εμποδίζουν τη θέαση.

Αυτό που πιστεύεις ότι ξέρεις είναι συνήθως αυτό που χρειάζεται να αλλάξεις.

Η μάθηση συμβαίνει μέσα από κύκλους και όχι γραμμικά.

Αντιλαμβάνεσαι κάτι και το αλλάζεις αλλά το επόμενο στάδιο είναι να αντιληφθείς το ίδιο πράγμα σε άλλο επίπεδο, κάτι σαν σπιράλ.

Τα μαθήματα είναι συγκεκριμένα, αλλά υπάρχουν επίπεδα μάθησης. Ποτέ δεν προχωράς στο επόμενο επίπεδο, αν δεν έχεις πρώτα κατακτήσει το προηγούμενο.

Εκεί που βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή είναι ακριβώς εκεί που πρέπει να βρίσκεσαι για να πάρεις τα μαθήματα που έχεις επιλέξει (υποσυνείδητα) να πάρεις.

Το μέρος του σώματος που προσβάλλεται λειτουργεί ως κλειδί για να εντοπίσεις μέσα στον ψυχισμό σου το «λάθος» και να το διορθώσεις. Μπορείς να ανακουφίσεις τα συμπτώματα αλλά δεν θεραπεύεσαι ποτέ εντελώς αν δεν ανακαλύψεις την αιτία που τα δημιούργησε.

Το σύμπτωμα θα εμφανιστεί ξανά ή θα δημιουργήσεις μια άλλη δυσαρμονία στο σώμα σου μέχρι να είσαι πρόθυμος να δεις την αιτία.

Όλα τα συμπτώματα και όλες οι αρρώστιες που σε ταλαιπωρούν αυτή τη στιγμή δημιουργούν ένα μοτίβο που σου δείχνει την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κοιτάξεις.

Μπορείς να έχεις εξωτερική βοήθεια στην αναζήτηση σου αυτή αλλά έχει σημασία να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις.

Λαμβάνει όποιος ζητά αλλά σημαντικό είναι να γνωρίζεις τι θέλεις να λάβεις για να είσαι σε θέση να το αναγνωρίσεις όταν έρθει.

Το ξέρεις ότι έχεις «λάβει» γιατί το αισθάνεσαι μέσα σου ως σωστό. Αισθάνεσαι μια βαθιά αίσθηση ευγνωμοσύνης για αυτό, μια εκστατική αίσθηση ότι «γνωρίζεις» η οποία συνοδεύεται πάντα με την ανάλογη ταπεινότητα, ενέργεια και διάθεση να επανατοποθετηθείς και να αλλάξεις τις λειτουργίες σου και τις σκέψεις σου.

Δεν έχει σημασία πόσο καιρό έχεις ένα σύμπτωμα ή μια αρρώστια. Έχεις τη δύναμη να θεραπεύσεις τη δυσαρμονία στην ψυχή σου στο εδώ και τώρα. Ο χρόνος δεν υπάρχει ως γραμμική έννοια παρά μόνο μέσα στο μυαλό σου. Τα πάντα συμβαίνουν τώρα, παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι όλα ένα.

Το αν θα συνεχίσεις να έχεις το σωματικό σύμπτωμα ή όχι, εξαρτάται από το Θεό, όχι από σένα. Κάνε ότι καλύτερο μπορείς και άσε τα αποτελέσματα στο Θεό.

Εσύ είσαι υπεύθυνος για τη δυσαρμονία μέσα στον ψυχισμό σου. Αιτία είναι πάντα ένας φόβος που εμποδίζει τη ροή της αγάπης και της υπηρεσίας.

Ταυτιζόμαστε με τους ρόλους μας και γινόμαστε ένα με το εγώ μας. Αυτό δημιουργεί υπερηφάνεια, την απαίτηση να πάρουμε ενέργεια από τους άλλους μέσα από την εκδήλωση του πόνου μας.

Εμπιστεύσου την ιατρική να σε ανακουφίσει από το σύμπτωμα αλλά πάρε την ευθύνη της πραγματικής θεραπείας σου στα χέρια σου αναζητώντας μέσα σου την αιτία.

Εμπιστεύσου έναν εξωτερικό δάσκαλο να σου δείξει τους τρόπους να βρεις την αιτία αυτή μέσα σου αλλά ανέλαβε μόνος σου την ευθύνη να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις. (Οι ερωτήσεις πάντα αφορούν δικές σου λειτουργίες και όχι τους άλλους και τη δική τους συμπεριφορά).

Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από σένα τη θέληση της ψυχής σου αλλά πρέπει να είσαι πρόθυμος να συντονιστείς και να εναρμονιστείς με αυτήν, όσο και αν αυτό ξεβολεύει το εγώ σου.

Δεν μπορείς να γίνεις αυτό που είσαι πραγματικά αν δεν απαλλαγείς από αυτό που πιστεύεις ότι έχεις ανάγκη.

Το εγώ έχει ανάγκες και ποτέ δεν ικανοποιείται, όσες και αν του προσφέρεις. Πάντα θα αναζητεί περισσότερο και θα είναι αμείλικτο στο να τις πάρει.

Ότι σε δυσκολεύει τώρα στη ζωή σου (οι περιστάσεις, οι άνθρωποι, η αρρώστια κ.λ.π.), είναι τα σημεία που θα σου δείξουν τι πρέπει να αλλάξεις μέσα σου, πού πρέπει να δώσεις την προσοχή σου.

Η εμπιστοσύνη δεν είναι στατική, ούτε δεδομένη.

Συνεχίζεις να ποδηλατείς και χρησιμοποιείς κάθε πέσιμο σαν μέσον για να ξανασηκωθείς και να συνεχίσεις να ποδηλατείς.

Αυτό είναι ζωή, αυτό είναι εμπιστοσύνη σε ότι σου συμβαίνει στο εδώ και τώρα.

Μη βιαστείς να ξανασηκωθείς και να συνεχίσεις να ποδηλατείς προτού δεις μια μια τις κινήσεις που σε οδήγησαν στο πέσιμο, πότε αυτό συνέβη και πώς λειτούργησες όταν έπεσες.

Η γνώση βρίσκεται στο ίδιο το βίωμα σου και όχι στην αναζήτηση έξω από αυτό.

Φοβόμαστε το θάνατο γιατί δεν έχουμε μάθει να ζούμε. Φοβόμαστε να ζήσουμε γιατί ξέρουμε ότι θα πεθάνουμε.

Πεθαίνουμε καθημερινά όταν δεν ανοιγόμαστε στην αγάπη και όταν δεν προσφέρουμε αγάπη στους άλλους που είναι δίπλα μας.

Ζούμε πραγματικά μόνο μέσα από τα έργα μας, μόνο μέσα από την προσφορά μας. Ζούμε όταν καταφέρνουμε να έχουμε κάνει τον κόσμο μας λίγο καλύτερο προσφέροντας τον εαυτό μας.

Η προσφορά δεν θέτει όρους. Οι αμοιβές έρχονται σαν αποτέλεσμα και όχι ως προϋπόθεση, όταν βρίσκεσαι πλήρως εναρμονισμένος με τον ανώτερο σκοπό σου.

Μην κοιτάς τα αποτελέσματα, κοίτα πάντα την πρόθεση σου. Ο στόχος είναι πάντα η αγάπη και η αγάπη δεν ζητάει ποτέ τίποτα για τον εαυτό της.

Η αφθονία (όπως και η υγεία) είναι πάντα διαθέσιμη αν δεν την αναζητάς σαν ανάγκη και ως προϋπόθεση.

Ζωή είναι να συνεχίζεις να ποδηλατείς, όχι να καταναλώνεις ενέργεια παραμένοντας στο έδαφος.

Τα παράπονα, ο θυμός, η μνησικακία, η πικρία, οι ενοχές, είναι σημάδια υπερηφάνειας που κρύβει το φόβο για τη ζωή.

Η γελωτοθεραπεία στα πλαίσια της ολιστικής ιατρικής.

Γέλιο, το σίγουρο παυσίλυπο. Φάρμακο που δεν γίνεται ποτέ φαρμάκι.

Φανταστείτε έναν κόσμο με γέλιο…Φανταστείτε μωρουδιακά γελάκια και παρέες ενηλίκων να ξεκαρδίζονται στα γέλια. Φανταστείτε κωμωδίες, ανέκδοτα, σάτιρες και αστεία διηγήματα. Έναν κόσμο γεμάτο Αριστοφάνη, Τσάπλιν, Καραγκιόζη, Αυλωνίτη, Βασιλειάδου… Γέλιο, το σίγουρο παυσίλυπο. Η μαγική συνταγή της ευζωίας. Ελιξίριο. Φάρμακο που δεν γίνεται ποτέ φαρμάκι.

1. Γιατί γελάμε;

Οι άνθρωποι με το γέλιο τους εκφράζουν συναισθήματα και μπορούμε να πούμε ότι γελώντας δίνουν ήχο στις μύχιες σκέψεις τους. Γι’ αυτό μπορεί να έχουμε γέλιο ευχάριστο, αυθόρμητο, ξεκαρδιστικό, «γάργαρο», σαρκαστικό, ειρωνικό, βεβιασμένο, «σκληρό». Κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί διάφορες θεωρίες σχετικά με τις αιτίες του γέλιου.

Οι κυριότερες απ’ αυτές είναι :

α) της αποφόρτισης/ανακούφισης,
β) της ανωτερότητας και
γ) του άτοπου.

Εν συντομία, η πρώτη θεωρία συνδέει τις αιτίες του γέλιου με τον βαθμό αποφόρτισης μίας «καταπιεσμένης» ψυχονοητικής μας κατάστασης. Σύμφωνα με τη δεύτερη θεωρία ο άνθρωπος γελάει, γιατί τη δεδομένη στιγμή αισθάνεται να πλημμυρίζει από συναισθήματα ανωτερότητας σε σχέση με αυτό που επικρατεί γύρω του ή…‘αντηχεί’ στα αυτιά του. Τέλος, η τρίτη θεωρία μάς λέει ότι γελάμε, όταν δύο καταστάσεις, ενώ είναι αντίθετες μεταξύ τους, συμβαίνουν ταυτόχρονα. Όπως και να έχει, το γέλιο είναι μία παγκόσμια… γλώσσα, που «μιλιέται», άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο, απ’ όλους τους ανθρώπους αυτού του πλανήτη.

2. Μήπως το γέλιο είναι πολυτέλεια στην εποχή που ζούμε;

Όχι, σίγουρα δεν είναι πολυτέλεια, είναι ανάγκη ζωής. Πολλοί θα σκεφτούν ότι με τα προβλήματα που έχουν δεν τους κάνει καρδιά να γελάσουν. Αυτό που έχω να σας προτείνω είναι να γελάσετε ακόμα και άνευ λόγου! Τότε, θα αλλάξει η εσωτερική βιοχημεία του οργανισμού σας και θα δείτε τα προβλήματα με άλλο μάτι. Εξάλλου, η ψυχολογία μάς διδάσκει πως για όσα «τραβάμε» δεν φταίνε τα γεγονότα. Φταίει η γνώμη που έχουμε για τα γεγονότα. Δέκα διαφορετικοί άνθρωποι μπορεί να νιώσουν διαφορετικά για το ίδιο γεγονός. Το σύνθημα μπορεί να είναι: «Γελάτε γιατί χανόμαστε».

3. Μιλώντας για την «εσωτερική βιοχημεία του οργανισμού» και την νευροφυσιολογία, τι μπορεί να προσφέρει το γέλιο στην υγεία μας;

Είναι πολλά τα θετικά που προσφέρει το γέλιο στην υγεία μας. Είναι το γιατρικό που χαίρεσαι να σε γιατρεύει. Είναι οι μικρές, θεραπευτικές ανάσες στην καθημερινότητά μας.

Το γέλιο έχει άμεση επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Βοηθάει στη δημιουργία περισσότερων Τ-κυττάρων του αμυντικού μας συστήματος. Αυτά είναι απαραίτητα για την αποτελεσματική εξάλειψη των λοιμώξεων. Το ανοσοποιητικό σύστημα επηρεάζεται από το γέλιο, σε γενικές γραμμές, με δύο τρόπους:

α) αυξάνει την συγκέντρωση των κυκλοφορούντων αντισωμάτων στο αίμα, και

β) αυξάνει την συγκέντρωση των λευκών αιμοσφαιρίων. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο γίνεται περισσότερο ανθεκτικό στις λοιμώξεις.

Επίσης, με το γέλιο «βαθαίνει» η αναπνοή μας και έχουμε καλύτερη οξυγόνωση. Όμως, και στο «καθαρά» βιοχημικό περιβάλλον του οργανισμού μας συμβαίνουν αλλαγές. Οι πιο αξιοσημείωτες αλλαγές είναι στα επίπεδα των ενδογενών οπιοειδών (ενδορφίνες, εγκεφαλίνες). Αυτά είναι ουσίες, που έχουν καταπληκτική παυσίπονη δράση, δημιουργώντας παράλληλα ατμόσφαιρα ευφορίας και ηρεμίας στον άνθρωπο. Έτσι, συμβάλλουν πολύ σε μία αίσθηση αισιοδοξίας και εξάλειψης της θλίψης.

Φυσικά δεν θα πρέπει να αμελούμε και τα υπόλοιπα συστήματα, όπως είναι το πεπτικό και το μυϊκό. Το γέλιο, λοιπόν, και μάλιστα το ξεκαρδιστικό, κινητοποιεί τον πεπτικό σωλήνα. Είναι πολύ αποτελεσματικό για την αεροφαγία και τη χώνεψη. Μας προσφέρει ένα καταπληκτικό εσωτερικό μασάζ στη σπλαχνική κοιλότητα. Καταπολεμά τη δυσκοιλιότητα, αιτία δεκάδων προβλημάτων υγείας.







Ένα λεπτό ξεκαρδιστικού γέλιου ισοδυναμεί με πολλά λεπτά χαλάρωσης. Το γέλιο μάς γυμνάζει, αφού 100-200 γέλια την ημέρα ισοδυναμούν με 10 λεπτά κωπηλασίας ή τρεξίματος. Επιπλέον, μία ώρα γέλιου αρκεί για το «κάψιμο» 500 θερμίδων, αφού όλοι οι μύες του σώματος κινούνται. Επίσης, κάποιες φορές (ξεκαρδιστικού, «ξέφρενου» γέλιου) είναι τέτοια η χαλάρωση, που προκαλείται στο μυϊκό σύστημα, που πέφτουμε… κάτω από την καρέκλα! Ας μην ξεχνάμε και αυτό που λέει ο λαός: «κατουρηθήκαμε στα γέλια»

4. Πως θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το γέλιο με μία λέξη;

Απελευθερωτικό. Αν μπορούμε να γελάσουμε με μία δύσκολη κατάσταση, τότε, σίγουρα μπορούμε και να την ξεπεράσουμε! Η ζωή δεν παύει να είναι διασκεδαστική ακόμα και όταν κάτι «κακό» συμβαίνει σε μας. Σίγουρα, δεν παύει να είναι σοβαρή, όταν εμείς γελάμε. Όσο περισσότερο σοβαρό είναι ένα θέμα, τόσο η ανάγκη για χιούμορ (με την έννοια του αστείου και του γέλιου) είναι μεγαλύτερη. Η ζωή δεν είναι όλο διασκέδαση και παιχνίδια, όμως από την άλλη πλευρά, δεν είναι μόνο φόβος και πόνος.

Η ζωή είναι ένα ταξίδι επιλογών, που μπορούμε να κάνουμε όλοι. Αρκεί να έχουμε το εισιτήριο της ελπίδας και της αισιοδοξίας στις αποσκευές μας. Γελάτε «άνευ αιτίας», όσο και αν σας φαίνεται τρελό αυτό που διαβάζετε.

5. Ποια είναι τα βασικά βήματα της… πρακτικής γελωτοθεραπείας;

Πρώτα, θα χρειαστεί να μάθουμε να αισθανόμαστε άνετα με το χιούμορ. Μετά, να ανακαλύψουμε αυτά που σε μας φαίνονται αστεία και να αρχίσουμε να τα μοιραζόματε με τους άλλους. Αλλά, πάνω απ’ όλα και κυρίως μαθαίνουμε να γελάμε «χωρίς λόγο». Η γελωτοθεραπεία εντάσσεται στα πλαίσια της ολιστικής ιατρικής, δηλαδή της ιατρικής που «βλέπει» τον άνθρωπο σαν σύνολο (σώμα, νου, συναίσθημα). Μπορεί να συμπληρώσει με την αισιοδοξία, που δίνει το γέλιο μας ή το χαμόγελό μας, οποιαδήποτε θεραπεία κάνουμε, της κλασσικής ή εναλλακτικής ιατρικής. Μαθαίνοντας να γελάμε και να χαμογελάμε, συμβάλλουμε (κατά ένα μεγάλο ποσοστό) στην καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής μας και κατά προέκταση στην «πρόληψη».





Πρότυπο της γελωτοθεραπείας είναι… τα παιδιά. Όλα τα παιδιά γελούν, σε όλες τις φυλές, έστω και αν έχουν γεννηθεί τυφλά ή με προβλήματα ακοής. Τα παιδιά, αν ενθαρρυνθούν, δεν σταματούν να γελούν και να χαίρονται όλη την ημέρα. Έτσι, η βασική συνταγή περιλαμβάνει την «απελευθέρωση» του παιδιού που έχουμε (και πολύ συχνά κρύβουμε) μέσα μας.

6. Τι είναι η «Κλινική Γέλιου»;

Στην Ελλάδα, ξεκίνησε το πρόγραμμα "Ελληνική Κλινική Γέλιου" τον Ιανουάριο του 1998. Μία δυνατότητα του προγράμματός μας είναι το εργαστήριο γελωτοθεραπείας, το οποίο δουλεύει σε ομαδική βάση. Όσοι συμμετέχουν σ’ αυτό το εργαστήριο, μπορούν να παρακολουθήσουν θεωρία, ασκήσεις, βιωματικές πρακτικές και προπαντός θα γελάσουν πολύ. Άλλη επιλογή είναι η εφαρμογή του προγράμματος σε ατομική, προσωπική βάση, όπου πλέον η συνολική προσέγγιση υπακούει στα δεδομένα της ολιστικής θεραπευτικής. Δουλεύουμε κυρίως σε προληπτικό ή θεραπευτικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας συνδυασμούς φυσικών θεραπειών ανάλογα τις ιδιαιτερότητες του κάθε ανθρώπου.

7. Ποια είναι η σχέση του γέλιου με την Ολιστική Ιατρική;

Ο άνθρωπος συναποτελείται από σώμα, νου και συναίσθημα. Για να έχουμε υγεία, θα πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά και τα τρία αυτά συστατικά μέρη. Το σώμα μας χρειάζεται σωστή διατροφή, αποτοξίνωση, άσκηση, σωστή οξυγόνωση και ενυδάτωση, στα πλαίσια μίας στοιχειώδους προληπτικής βάσης. Τα συναισθήματά μας έχουν ανάγκη από έκφραση και επικοινωνία. Φόβοι που δεν μοιράζονται, λύπη που δεν εκφράζεται, θυμός που δεν βγαίνει, με τον καιρό θα μεταφερθούν στη γλώσσα του σώματος σαν παθολογία. Έτσι, θα ‘αναλάβει’ το στομάχι μας, δημιουργώντας μια γαστρίτιδα ή ένα έλκος, να πει ότι λυπάται, ότι φοβάται ή ότι θυμώνει. Ανάλογα τις προδιαθέσεις και το κληρονομικό ιστορικό του καθενός μας μπορεί να δούμε τη συγκινησιακή γλώσσα του σώματός μας να εκφράζεται με κολίτιδα, με αλλεργίες, με υπέρταση, με αρθριτικά, με πονοκεφάλους, με αϋπνίες και άλλα πολλά.

Ο νους, για να συμβάλλει θετικά στην υγεία μας, χρειάζεται ένα θετικό πλαίσιο σκέψης. Όταν για πολλά χρόνια είμαστε παγιδευμένοι σε μία επώδυνη ιδιωτική-προσωπική λογική, με πολλά περιοριστικά πιστεύω, τα θύματα θα είμαστε (τελικά) εμείς. Εάν αποφασίσουμε να αλλάξουμε την ιδιωτική-προσωπική μας λογική, θα αποκτήσουμε και μία διαφορετική «ματιά» για να βλέπουμε και να ερμηνεύουμε τα γεγονότα.

Όπως έλεγε και ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Επίκτητος:

‘Για όσα ζούμε και βιώνουμε, δεν φταίνε τα γεγονότα, αλλά η γνώμη, η άποψη και η ματιά με την οποία βλέπουμε τα γεγονότα.’

Θέλοντας να δράσουμε προληπτικά αλλά και θεραπευτικά, όπου αυτό ενδείκνυται, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις θεραπευτικές πρακτικές της Ολιστικής Ιατρικής. Θεραπευτικές τεχνικές, όπως ο βελονισμός, η φυτοθεραπεία, η μαγνητοθεραπεία, η ηλεκτροθεραπεία, η χρωματοθεραπεία, η μουσικοθεραπεία, η θεραπεία μέσω της τέχνης κ.ά., δένουν αρμονικά με τη σύγχρονη ιατρική και στηρίζουν την υγεία μας.



Πηγή Προέλευσης :

Γέλιο, η καλύτερη θεραπεία.
Ανθρώπινη Αρμονία - Tόμος 1 Φυλλάδιο αρ. 14
από τον Αλέξανδρο Λουπασάκη,
Γιατρό Βελονισμού και Ολιστικής Θεραπευτικής,
Δημιουργό του ψυχοσωματικού προγράμματος "Χαρούμενη Φυσική Ιατρική".
Συγγραφέα του βιβλίου Γέλιο, η καλύτερη θεραπεία (Εκδόσεις Κέδρος).
Τηλ: 210 8219278 – Κιν: 6978 328888

(H επιμέλεια και ή αναδημοσίευση του άρθρου είναι μια προσφορά από το φιλανθρωπικό μη κερδοσκοπικό και μορφωτικό σωματείο Αρμονική Ζωή, Γρίβα 23, Χαλάνδρι - 210 6818220, 210 6818151)

Iστοσελίδες σχετικές με το θέμα:http://www.humor.gr/modules.php? name=Forums&file=viewtopic&p=108086

Η ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ. Αυτοβοήθημα για το Άγχος και την Κατάθλιψη.

"Αν δεν εκδηλώνεις όσα βρίσκονται μέσα σου, αυτά που δεν εκδηλώνεις θα σε καταστρέψουν."
Γνωστικό Ευαγγέλιο του Θωμά

Το άγχος, ο νευρωτικός φόβος, οι κρίσεις πανικού, οι ψυχαναγκαστικές σκέψεις, είναι κρίσεις αποτοξίνωσης και είναι ευκαιρίες απελευθερωσης και ανακατευθυνσης του θυμου.


Η αλληλεξάρτηση είναι η κύρια έξη μας.
Όταν μάθετε αυτήν την απλή βιολογία, τα μέτρα αυτοβοήθειας θα σας έρθουν φυσικά.

Όταν οι γονείς μας κακομεταχειρίζονται ή μας παραμελούν συναισθηματικά, ακόμη και χωρίς πρόθεση, συνήθως μας οδηγούν στο να καταστείλουμε τον δικαιολογημένο θυμό μας. Κανένας γονιός δεν είναι τέλειος, αλλά πρέπει να μας επιτρέπεται να θυμώνουμε. Η καταστολή του θυμού είναι πιο καταστροφική από το ίδιο το τραύμα. Ακόμη και το νανούρισμα “Σώπα Μωράκι μου, Μην Κλαις” ('Hush Li'l Baby Now Don't You Cry') εξυπηρετεί το γονιό, κι όχι το παιδί.

Όμως οι γονείς μας, πιθανώς να έπρεπε να καταστείλουν το θυμό τους ως παιδιά, και η ανάνηψη αυτή ισχύει και για εκείνους. Ασυνείδητα, διαμορφώνουμε σχέσεις αλληλεξάρτησης, οι οποίες είναι αναπαραστάσεις των σχέσεων της παιδικής ηλικίας, με σκοπό την απελευθέρωση του καταπιεσμένου θυμού και της λύπης. Πολλοί από εμάς έχουμε αναζητήσει συντρόφους, εργοδότες και φίλους που μας θυμίζουν τους γονείς μας και έχουμε υπάρξει δυστυχείς σε αυτές τις σχέσεις.

Η τοξίκωση στον εγκέφαλο προκαλεί συναισθηματικές διαταραχές και έξεις.

Όταν καταστέλλεται ο θυμός, τοξικές ποσότητες νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο φράζουν τις νευρικές οδούς όπου αποθηκεύονται οι αναμνήσεις μας από τους γονείς μας. Δεν θυμόμαστε το τραύμα της παιδικής μας ηλικίας. Κατά τη διάρκεια περιοδικών κρίσεων αποτοξίνωσης, οι τοξίνες αυτές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν τον καταπιεσμένο θυμό, ξαφνικά πλημμυρίζουν τις διόδους και προκαλούν διεγερτικά νευρικά συμπτώματα, τα οποία κυμαίνονται από το ήπιο άγχος στη μανία, ακόμη και σε κακώς κατευθυνόμενη οργή.

Επειδή ορισμένες περιοχές είναι περισσότερο φραγμένες από άλλες, ο θυμός συχνά κατευθύνεται εσφαλμένα μέσω εσφαλμένων νευρώνων, κατά κάποιο τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι ο θυμός μπορεί να κατευθύνεται προς λάθος πρόσωπα ή να διοχετεύεται προς τα μέσα ως ενοχή, ακόμη και αυτοκτονική σκέψη. Όταν οι σκέψεις και τα συναισθήματα έχουν λάθος κατεύθυνση, η σκέψη γίνεται παραληρηματική, ακόμη και ψυχωτική.

Τα διεγερτικά όμως νευρικά συμπτώματα είναι κρίσεις αποτοξίνωσης και είναι θεραπευτικά συμβάντα - το άνοιγμα των πυλών για την απελευθέρωση θυμού που έχει κατασταλεί . Και αν κατευθύνουμε εκ νέου το θυμό στο μυαλό μας προς όσους μας κακομεταχειρίστηκαν στο παρελθόν κατά τη διάρκεια αυτών των συμπτωμάτων, περισσότερες πύλες μπορούν να ανοίξουν κι αυτό επιταχύνει την ανάνηψη. Η ανάνηψη είναι μια διεργασία περιοδικής αποτοξίνωσης.

Η λαχτάρα για διεγερτικούς παράγοντες και οι έξεις που ενυπάρχουν σε αυτήν δεν θα σταματήσουν μέχρι να ολοκληρωθεί η διεργασία αποτοξίνωσης. Επειδή, όπως στην ομοιοπαθητική, οι διεγερτικοί παράγοντες προκαλούν τις απαραίτητες κρίσεις αποτοξίνωσης.

Τα μέτρα αυτοβοήθειας επιταχύνουν την ανάνηψη. Στις συναντήσεις Ανήλικων Παιδιών Αλκοολικών ή σε εμπειρικές θεραπείες, απελευθερώνουμε και επανακατευθύνουμε το θυμό μας καθώς μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας για γονείς ή κηδεμόνες που μας κακομεταχειρίζονταν. Η ανάνηψη μπορεί να επιταχυνθεί αν κατά τη διάρκεια της ημέρας, αναγνωρίζουμε διεγερτικά νευρικά συμπτώματα ως σήματα θυμού που αναδύεται.

Αντί να καταστέλλουμε τα συμπτώματα, πρεπει να αισθανόμαστε τον φόβο, να τον αναγνωρίζουμε ως υποβόσκοντα θυμό, να τον απελευθερώνουμε και να τον επανακατευθύνουμε. Το χτυποκάρδι στο στήθος όταν αντιμετωπίζουμε κάποιον σε μια σύγχρονη αλληλεπίδραση είναι ένδειξη καταπιεσμένου θυμού που σχετίζεται με τους γονείς μας.

Ο θυμός αυτός μπορεί να ελευθερωθεί όταν πέσουμε σε ένα κρεββάτι και φωνάξουμε στους γονείς μας ενώ τους φανταζόμαστε ή τους σκεπτόμαστε. Δεν επιτιθέμεθα σε αυτούς αλλά στην αρρώστια που υπάρχει σε αυτούς. Αν είναι πολύ θορυβώδες το να φωνάξουμε δυνατά, ο θυμός μπορεί να αναδιοχετευθεί μιλώντας αθόρυβα στους γονείς μας με τη σκέψη μας. Οι φωνές των γονιών μας μένουν στο μυαλό μας λέγοντας πράγματα όπως “Θα έπρεπε να ντρέπεσαι για τον εαυτό σου” και το να λέμε “Βγείτε από το μυαλό μου”, βοηθά.

Άλλα συμπτώματα που ειδοποιούν για θυμό που κάνει την εμφάνισή του είναι το άγχος, ο νευρωτικός φόβος, οι κρίσεις πανικού, οι ψυχαναγκαστικές σκέψεις ή συμπεριφορά, η μανία, η παράνοια και η εχθρότητα. Όλες αυτές είναι κρίσεις αποτοξίνωσης και ευκαιρίες να απελευθερώσετε και να ανακατευθύνετε το θυμό.

Περάστε από το φόβο και τα άλλα συμπτώματα στο θυμό και ανακατευθύνατέ τον. Είναι σημαντικό να ανακατευθύνετε νοητικά το θυμό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι η λαχτάρα για διεγερτικούς παράγοντες, χημικούς ή ψυχολογικούς. Μπορεί να είναι ενοχές ή χαμηλή αυτοεκτίμηση ή αυτοκτονικές σκέψεις. Αυτά
προκαλούνται όταν ο θυμός διοχετεύεται προς τα μέσα.

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι επίσης θυμός προς λάθος κατεύθυνση, οργή ή επιθετική συμπεριφορά προς κάποιον που μπορεί να είναι αθώος ή εν μέρει αθώος. Αν ο θυμός είναι έντονος και υπερβολικός σε μια τρέχουσα αλληλεπίδραση, μεγάλο μέρος του είναι καταπιεσμένος θυμός από ένα προηγούμενο τραύμα και χρειάζεται να ανακατευθυνθεί προς εκείνους που σας κακομεταχειρίστηκαν στο παρελθόν.

Είναι σημαντικό να το κάνετε αυτό σα να ήσασταν σε μια συνάντηση ή μια θεραπεία και να μην κατευθύνετε το θυμό σας προς άλλους δια ζώσης. Αν υπάρξει έναυσμα για έντονο θυμό σε μια τρέχουσα αλληλεπίδραση, ο κατάλληλος θυμός μπορεί να εκφραστεί ήρεμα, αφού κανείς έχει απελευθερώσει μεγάλο μέρος του θυμού αυτού, πέφτοντας σε ένα κρεββάτι και κτυπώντας το. Δεν είναι αναγκαίο να θυμάστε το τραύμα του παρελθόντος με λεπτομέρειες.

Χαρακτηριστικά παρόμοιων ανθρώπων που σας έχουν κακομεταχειριστεί, για παράδειγμα εικόνες εξουσίας ανδρών ή γυναικών, τοποθετούνται σε κοινές νευρικές οδούς και το να σκέφτεστε όλους όσους σας κακομεταχειρίστηκαν στο παρελθόν επιταχύνει τη διεργασία αποτοξίνωσης, κατά τη διάρκεια μιας κρίσης αποτοξίνωσης. Σε αυτούς μπορεί να περιλάβετε συγγενείς, εργοδότες, άτομα με εξουσία, συντρόφους ή φίλους. Ακόμη και οι έννοιες του Θεού ως γονική εξουσία αποθηκεύονται μαζί με τα χαρακτηριστικά όσων σας καταπίεσαν στο παρελθόν και βοηθά το να θυμώνετε και με το Θεό. Ο πραγματικός Θεός μας βοηθά να θεραπευτούμε.

Οι εναλλαγές διάθεσης μπορεί να επιδεινωθούν αλλά είναι προσωρινές. Συχνά υπάρχει ένα “ανέβασμα” μετά από μια απελευθέρωση θυμού, που έχει μια ταχεία αντικαταθλιπτική δράση. Αυτό δε σημαίνει ότι κάποιος έχει θεραπευθεί. Το “ανέβασμα” μπορεί να ακολουθείται από κατάθλιψη ή από έναν ύπνο που να μοιάζει με εκείνον που έχετε όταν παίρνετε ηρεμιστικά. Η επόμενη κρίση αποτοξίνωσης θα φέρει ανακούφιση από την κατάθλιψη. Είναι σημαντικό να κλάψετε και να απελευθερώσετε αισθήματα θλίψης, που μπορεί να είναι έντονα και να διαρκούν για πολλούς μήνες. Πονοκέφαλοι, εφίδρωση και πυρετός είναι συνηθισμένα. Η κατάσταση μετά τον κατακλυσμό μπορεί να επιτευχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η κατάσταση μετά τον κατακλυσμό είναι όταν το μεγαλύτερο μέρος του καταπιεσμένου θυμού έχει απελευθερωθεί. Δεν είναι μια ξαφνική ίαση αλλά μπορεί να είναι μια μάλλον δραματική απελευθέρωση από το άγχος και την κατάθλιψη, και οι μεγάλες εναλλαγές διάθεσης θα έχουν παύσει. Εκείνοι που νοητικά επανακατηύθυναν το θυμό τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, βρίσκονταν στην κατάσταση μετά τον κατακλυσμό σε λίγους μήνες.

Οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση, μοιράζονται τα χαρακτηριστικά των φυσιολογικών ανθρώπων όπως περιγράφεται από τον Arthur Janov. Αισθάνονται ζωντανοί αλλά και γεμάτοι, είναι φιλικοί αλλά τους αρέσει να είναι μόνοι τους, είναι υπομονετικοί αλλά δεν τους αρέσει να τους κάνουν ότι θέλουν, αισθάνονται λυπημένοι αλλά δεν έχουν κατάθλιψη και αισθάνονται χαρά. Δημιουργούν υγιέστερες σχέσεις, δεν έχουν πλέον καταναγκασμούς και είναι ανίκανοι να βιαιοπραγήσουν εκτός αν βρεθούν σε άμυνα. Έχουν χαλαρή στάση, κοιμούνται εύκολα και δεν έχουν πλέον ύπνο βαρύ σαν να έπαιρναν ηρεμιστικά.

Εργάζονται αποτελεσματικά και αναζητούν την ευχαρίστηση όταν δεν εργάζονται. Η βραχεία μνήμη τους και η συγκέντρωσή τους βελτιώνονται. Το I.Q τους ανεβαίνει στα ύψη. Πολλές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας επανέρχονται χωρίς να επανέρχονται μαζί με αυτές οδυνηρά συναισθήματα. Η συγχώρεση δεν είναι μια συνειδητή πράξη αλλά προκύπτει φυσικά όταν ο κατακλυσμός του θυμού εξαφανιστεί τελείως και οι σχέσεις με τους γονείς, που μπορεί να είχαν χαλάσει, συχνά είναι φιλικές.

Ο θυμός σχετίζεται περισσότερο με τις τρέχουσες αλληλεπιδράσεις, αν και ίσως να είναι αναμεμειγμένος με παλαιότερο θυμό, επειδή, όπως μετά τον κατακλυσμό, υπάρχει μια λασπερή λίμνη η οποία μπορεί να υφίσταται για πολύ καιρό. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι αναγκαίο να συνεχίσετε να επανακατευθύνετε το θυμό σας ίσως για έναν χρόνο. Είναι βασικό να συνεχίσετε να αισθάνεστε θυμό και να το αντιμετωπίζετε ήρεμα και κατάλληλα στις τρέχουσες σχέσεις καθώς οι νευρώνες μπορούν να φράξουν πάλι και να επανεμφανιστούν οι εναλλαγές διάθεσης.

Η φυσική υγεία βελτιώνεται.

Η τοξίκωση στον εγκέφαλο προκαλεί περιοδικά υποδιέγερση αλλά και υπερδιέγερση της υπόφυσης και των άλλων οργάνων ελέγχου, οδηγώντας σε περιφερική νόσο. Όταν ολοκληρωθεί η διεργασία αποτοξίνωσης, εξαφανίζονται οι ψυχοσωματικές διαταραχές ή καλύτερα οι νευρογενείς διαταραχές. Η φυσική υγεία βελτιώνεται σημαντικά επειδή οι νευρικοί οδοί είναι ανοικτοί και το νευρικό σύστημα μπορεί να κάνει την καθημερινή του εργασία αποτοξίνωσης.

Εκτός αν υπάρχει μη αναστρέψιμη οργανική βλάβη, οι φυσικές διαταραχές είναι πιθανό να εξαφανιστούν, ιδίως αν γίνουν αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στην κατάσταση μετά τον κατακλυσμό, συνήθως δεν μπορούν να ανεχτούν τα πρόχειρα φαγητά ή τα διεγερτικά και συνήθως αλλάζουν φυσικά σε υγιείς δίαιτες με φυσικές τροφές κυρίως.

Η αποφυγή των διεγερτικών, της επεξεργασμένης ζάχαρης, του ψωμιού και των γαλακτοκομικών μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της κατάθλιψης και των νευρικών συμπτωμάτων στο μέλλον. Η απελευθέρωση από όλες τις έξεις και η πραγματική ευφορία είναι μόνιμες.

Μετά την περίοδο της λίμνης με λάσπες, τα συνήθη συναισθήματα αποκαθίστανται. Παύουν οι έξεις. Τελικά υπάρχει διαρκής ευφορία, που δεν είναι η κατάσταση του “ανεβάσματος”, αλλά ορίζεται καλύτερα ως ελευθερία από άγχος και θλίψη. Ξαναγεννιόμαστε με την ικανότητα να αγαπούμε και να αγαπηθούμε.

Elnora Van Winkle
Ερευνητικός Επιστήμονας, Εργαστήρια Millhauser
Τμήμα Ψυχιατρικής - Πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης. Σχολή Επιστημών Υγείας.
Murray Hill Station, P.O. Box 893 New York, NY 10156 USA