Eίμαστε όντως αιχμάλωτοι, δεσμώτες?

 

 

Οι Βολαδόρες – Τα Αρπακτικά (Don Juan)

- Τι είναι αυτό, δον Χουάν, ρώτησα. Βλέπω παντού γύρω μου σκιές, σκιές που ξεγλιστρούν.

- Α, είναι το σύμπαν στην ολότητά του, απάντησε. Ασύγκριτο, μη γραμμικό, πέρα από το βασίλειο της σύνταξης.

Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού ήταν οι πρώτοι που διέκριναν αυτές τις φευγαλέες σκιές, κι έτσι παρακολούθησαν τις κινήσεις τους. Τις είδαν όπως τις βλέπεις κι εσύ, και τις είδαν επίσης σαν ενέργεια που ρέει στο σύμπαν. Και ανακάλυψαν κάτι υπερβατικό.

Σώπασε και με κοίταξε. Οι παύσεις του ήταν πολύ καίριες. Σώπαινε πάντα όταν εγώ ένιωθα να κρέμομαι από μια κλωστή.

- Τι ανακάλυψαν δον Χουάν; τον ρώτησα.

- Ανακάλυψαν πως έχουμε έναν ισόβιο σύντροφο, απάντησε με όση σαφήνεια μπορούσε. Ένα αρπακτικό, που ανέβηκε από τα βάθη του κόσμου και πήρε τον έλεγχο της ζωής μας. Τα ανθρώπινα όντα είναι αιχμάλωτοί του.

Τούτο το αρπακτικό, που είναι πολλοί άρπαγες μαζί, είναι κύριος και αφέντης μας. Μας έκανε υπάκουους, αβοήθητους. Οταν πάμε να διαμαρτυρηθούμε, καταπνίγει τις διαμαρτυρίες μας. Κι όταν θελήσουμε να δράσουμε ανεξάρτητα, απαιτεί να μη δράσουμε καθόλου. Το γυροφέρνω τόση ώρα για να σου πω ότι κάτι μας κρατά αιχμαλώτους. Κι είμαστε όντως αιχμάλωτοι, δεσμώτες! Αυτό ήταν ένα ενεργειακό γεγονός για τους σαμάνους του Μεξικού.

- Και γιατί μας κυρίευσε αυτό το αρπακτικό με τον τρόπο που μου περιγράφεις δον Χουάν; τον ρώτησα. Κάποια λογική εξήγηση πρέπει να υπάρχει.

- Υπάρχει μια εξήγηση, μου αποκρίθηκε τότε σοβαρά. Και είναι η απλούστερη εξήγηση στον κόσμο. Αυτές οι οντότητες μας κυρίευσαν επειδή είμαστε η τροφή τους και μας απομυζούν ανελέητα γιατί είμαστε τα μέσα συντήρησής τους. Κι όπως εμείς εκτρέφουμε κοτόπουλα σε ορνιθοτροφεία, έτσι και τα αρπακτικά εκτρέφουν εμάς σε ανθρωποτροφεία. Έτσι έχουν πάντα άφθονο φαγητό.

- Οχι, όχι, όχι, άκουσα τον εαυτό μου να κραυγάζει. Είναι παράλογο δον Χουάν. Είναι τερατώδες αυτό που λες. Απλώς δεν μπορεί να 'ναι αλήθεια, για τους μάγους τους κοινούς ανθρώπους ή οποιονδήποτε άλλο!

- Γιατί όχι; έκανε ήρεμα ο δον Χουάν. Γιατί όχι; επειδή σε εξοργίζει;

- Ναι, με εξοργίζει! απάντησα αμέσως. Αυτοί οι ισχυρισμοί είναι τερατώδεις!

- Καλά, μου είπε, όμως δεν τα άκουσες όλα ακόμη. Περίμενε λίγο, να δεις πως θα νιώσεις. Θα σε βομβαρδίσω. Θα κάνω δηλαδή στο μυαλό σου τρομακτικές επιθέσεις, ασύλληπτες εφόδους. Και μη θαρρείς πως μπορείς να σηκωθείς και να φύγεις, γιατί είσαι εγκλωβισμένος. Οχι γιατί σε κρατάω εγώ αιχμάλωτο, αλλά επειδή υπάρχει κάτι μέσα σου που θα σε εμποδίσει να φύγεις, ενώ ένα άλλο κομμάτι σου θα γίνει αληθινά έξω φρενών. Γι αυτό, θωράκισε τον εαυτό σου.

Κάνω έκκληση στο αναλυτικό σου μυαλό, είπε ο δον Χουάν. Σκέψου για μια στιγμή και πες μου: Πως εξηγείς την αντίφαση ανάμεσα στη νοημοσύνη του ανθρώπου που μηχανεύεται, οργανώνει και κατασκευάζει και την ηλιθιότητα των συστημάτων των πεποιθήσεων και δοξασιών του ή την ηλιθιότητα της αντιφατικής συμπεριφοράς του; Οι μάγοι πιστεύουν ότι τα αρπακτικά μας έχουν δώσει τα συστήματα πεποιθήσεων που ασπαζόμαστε, τις ιδέες μας για το καλό και το κακό, τα κοινωνικά μας ήθη.

Τα αρπακτικά είναι που δημιούργησαν τις ελπίδες, τις προσδοκίες μας, το όραμα της επιτυχίας, τον εφιάλτη της αποτυχίας. Αυτά τα αρπακτικά μας έδωσαν την πλεονεξία, την απληστία και τη δειλία μας. Είναι τα αρπακτικά αυτά που μας κάνουν αυτάρεσκους, κοινότοπους και εγωπαθείς.

- Μα πως μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά, δον Χουάν; τον ρώτησα, ενώ τα λόγια του μ' είχαν θυμώσει ακόμη περισσότερο. Τι κάνουν δηλαδή; Τα ψιθυρίζουν στ' αυτί μας όλα αυτά όταν κοιμόμαστε;

- Όχι δεν το κάνουν έτσι. Αυτό είναι βλακώδες! Απάντησε χαμογελώντας ο δον Χουάν. Είναι απείρως πιο ικανά και συγκροτημένα. Για να μας κρατούν υπάκουους, μειλίχιους κι ανίσχυρους, τα αρπακτικά χρησιμοποιούν ένα καταπληκτικό τέχνασμα – καταπληκτικό από άποψη στρατηγικής φυσικά. Είναι ένα φρικτό τέχνασμα για όσους το υφίστανται. Μας έδωσαν το μυαλό τους! Μ' άκουσες; Τα αρπακτικά μας έδωσαν το μυαλό τους, που έγινε και δικό μας.

Το μυαλό των αρπακτικών είναι ταραγμένο, αντιφατικό, σκυθρωπό, πλημμυρισμένο από το φόβο μην αποκαλυφθεί από στιγμή σε στιγμή. Ξέρω πως μολονότι δεν πείνασες ποτέ, συνέχισε, ανησυχείς για το πως θα εξασφαλίσεις την τροφή σου, κάτι που δεν είναι παρά η ανησυχία του αρπακτικού που φοβάται μήπως ανά πάσα στιγμή αποκαλυφθεί το τέχνασμά του και του αρνηθούν την τροφή που έχει τόση ανάγκη. Μέσω του ανθρωπίνου νου, που άλλωστε είναι ο δικός τους νους, τα αρπακτικά εισάγουν στη ζωή των ανθρώπινων όντων οτιδήποτε τα εξυπηρετεί. Με τον τρόπο αυτό κατορθώνουν να αποκτήσουν λίγη ασφάλεια, που λειτουργεί σαν ασπίδα απέναντι στο φόβο τους.

- Δεν είναι ότι δεν μπορώ να δεχτώ τη φαινομενική αξία όσων λες δον Χουάν, είπα. Θα μπορούσα, αλλά υπάρχει κάτι τόσο αηδιαστικό σ' αυτό τον ισχυρισμό, που με απωθεί και με αναγκάζει να κρατήσω αντίθετη στάση, να επιχειρήσω να σε αντικρούσω. Αν είναι αλήθεια πως μας τρώνε πως το κάνουν;

Μου εξήγησε ότι οι μάγοι βλέπουν τα ανθρώπινα όντα σαν παράξενες, φωτεινές σφαίρες ενέργειας, που καλύπτονται ολόκληρες από ένα λαμπερό περίβλημα, κάτι σαν λούστρο, σαν επίχρισμα, ένα κάλυμμα που εφαρμόζει σφιχτά στο κουκούλι της ενέργειάς τους. Συνέχισε λέγοντας πως αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι που καταναλώνουν τα αρπακτικά, και πως όταν ένα ανθρώπινο ον φτάσει στην ενηλικίωση, το μόνο που απομένει από αυτό το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης είναι μια στενή λωρίδα που φτάνει από το έδαφος ως τις άκρες των δαχτύλων των ποδιών.
Αυτή η λωρίδα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να επιζήσει, μόλις και μετά βίας.
Σαν να 'βλεπα όνειρο, άκουσα τον δον Χουάν Μάτους να μου εξηγεί ότι, απ' όσο ήξερε, ο άνθρωπος είναι το μοναδικό είδος που διαθέτει το λαμπερό περίβλημα της επίγνωσης έξω από το φωτεινό του κουκούλι. Γίνεται επομένως εύκολο θύμα μιας διαφορετικής επίγνωσης όπως είναι η σκληρή επίγνωση του αρπακτικού.

Στη συνέχεια έκανε την πιο δυσοίωνη δήλωση που είχα ακούσει ποτέ από τα χείλη του. Μου είπε ότι αυτή η στενή λωρίδα επίγνωσης αποτελεί τον πυρήνα της αυτοανάκλασης, όπου εγκλωβίζεται αμετάκλητα ο άνθρωπος. Με τον επιδέξιο χειρισμό της αυτοανάκλασης, της μοναδικής λάμψης επίγνωσης που αφήνουν στον άνθρωπο τα αρπακτικά δημιουργούν αναλαμπές επίγνωσης, τις οποίες στη συνέχεια καταναλώνουν με αδίστακτο, ληστρικό τρόπο. Μας φορτώνουν με ανόητα προβλήματα που αναγκάζουν εκείνες τις αναλαμπές επίγνωσης να γεννηθούν, και κατορθώνουν μ' αυτό τον τρόπο να μας κρατούν ζωντανούς, ώστε να μπορούν να τρέφονται από την ενεργειακή αναλαμπή των ψευδοανησυχιών μας.

- Τον ρώτησα: γιατί οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού, όπως και όλοι οι σύγχρονοι σαμάνοι, μολονότι βλέπουν τα αρπακτικά δεν κάνουν τίποτα γι' αυτό;

- Δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσαμε να κάνουμε γι' αυτό εσύ ή εγώ, μου απάντησε θλιμμένα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποκτήσουμε αυτοπειθαρχία και να τη φτάσουμε σ' ένα σημείο όπου δε θα μπορούν να μας αγγίξουν. Πως μπορείς να ζητήσεις από τους συνανθρώπους σου να ακολουθήσουν μια τόσο αυστηρή αυτοπειθαρχία; Θα σε περιγελάσουν και θα σε γελοιοποιήσουν, ενώ οι πιο επιθετικοί θα σε μαυρίσουν στο ξύλο. Κι όχι τόσο επειδή δεν θα σε πιστέψουν.

Κάπου στα βάθη κάθε ανθρώπινου όντος υπάρχει η προγονική γνώση της ύπαρξης των αρπακτικών. Το ξέρουν τα σπλάχνα σου....

Οι σαμάνοι του αρχαίου Μεξικού είδαν τα αρπακτικά. Τα ονόμασαν ιπτάμενους επειδή κάνουν βουτιές στον αέρα. Δεν είναι όμορφο θέαμα. Μεγάλες, αδιαπέραστες σκιές που σκίζουν τον αέρα. Μετά προσγειώνονται βαριά στο έδαφος.

Οι σαμάνοι προβληματίστηκαν πολύ για το πότε εμφανίστηκαν στη γη. Είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος ήταν κάποτε ένα τέλειο ον, ικανό να επιτελέσει με θαυμαστή διορατικότητα άθλους επίγνωσης που στις μέρες μας έχουν τη μορφή μύθων και θρύλων. Κι έπειτα όλα χάθηκαν κι έχουμε τώρα έναν άνθρωπο σε καταστολή.

Τι λες τώρα, δον Χουάν; τον ρώτησα άψυχα.

- Αυτό που λέω είναι πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάποια συνηθισμένα αρπακτικά. Είναι πολύ έξυπνα, πολύ συγκροτημένα. Χρησιμοποιούν πολύ μεθοδικά το σύστημα που θα μας εξουδετερώσει. Ο άνθρωπος, το μαγικό ον που προορίζεται να γίνει, παύει να είναι πλάσμα μαγικό. Δεν είναι παρά ένα κομμάτι κρέας. Δεν υπάρχουν πια άλλα όνειρα γι' αυτόν, πέρα από τα όνειρα ενός ζώου αναθρεμμένου για να γίνει κάποτε ένα κομμάτι κρέας, κοινότοπα, συμβατικά, ηλίθια.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Carlos Castaneda "Η Ενεργός Πλευρά του Απείρου", εκδόσεις Λιβάνη.

.

. 

Μόνο το να ζεί κανείς στην Ελλάδα, είναι καθοριστικός παράγοντας εμφάνισης ψυχικών διαταραχών και κατάθλιψης.

 

Η Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη θέση παγκοσμίως στον αριθμό των επίσημα εγγεγραμμένων ατόμων με κατάθλιψη και ψυχικές διαταραχές μετά τη Γροιλανδία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας:

Ποσοστό καταθλιπτικών: 6,52%

Ποσοστό όλων των ψυχικών διαταραχών: 17,67%

Είναι μόνο επίσημα στοιχεία, τα ανεπίσημα δεν μπορούμε να ξέρουμε.

.

Οι περισσότερες έρευνες και στατιστικές για την κατάθλιψη καταλήγουν ότι πρόκειται για μία πολυπαραγοντική υπόθεση, στην οποία καθοριστικό ρόλο παίζουν τα γονίδια του κάθε ατόμου που υποφέρει.

Όμως μία έρευνα που έγινε στο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο Northwestern Feinherg School of Medicine έδειξε ότι η κατάθλιψη δεν μπορεί να αποδοθεί μόνο στα γονίδια, αλλά εξίσου σημαντικός παράγοντας για την εμφάνισή της είναι και το περιβάλλον στο οποίο ζει και δραστηριοποιείται ο πάσχων.

Οι ερευνητές εντόπισαν ότι οι αρουραίοι των πειραμάτων τους οι οποίοι είχαν συμπτώματα κατάθλιψης, όταν άλλαξαν το περιβάλλον τους έδειξαν να αλλάζουν εντελώς συμπεριφορά, καθώς έγιναν πιο ενεργητικοί ενώ παράλληλα ανιχνεύθηκαν στο αίμα τους χαμηλότεροι δείκτες από εκείνους που σχετίζονται με την κατάθλιψη.

Η εργασία τους η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature Journal Translational Psyciatry» αυξάνει τις ελπίδες των ανθρώπων που πάσχουν από κατάθλιψη οι οποίοι έχουν μοιρολατρικά αποδεχθεί ότι η εμφάνιση της ασθένειας οφείλεται στα γονίδιά τους και το ιστορικό της οικογένειάς τους σχετικά με αυτή την αρρώστια.

Σύμφωνα με την δημοσίευση, τα ποντίκια-πειραματόζωα είχαν ανατραφεί έχοντας πίσω τους 33 γενιές ποντικών τα οποία έπασχαν από κατάθλιψη. Η πρόθεση των επιστημόνων ήταν να δουν αν τα γενετικά τροποποιημένα καταθλιπτικά ποντίκια θα μπορούσαν να αλλάξουν την συμπεριφορά τους μεταβάλλοντας το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούσαν.

Για να γίνει αυτό πήραν τα καταθλιπτικά ποντίκια και τα έβαλαν σε μεγαλύτερα κλουβιά με πολλά παιχνίδια για να μασούν και μέρη ώστε να μπορούν να κρύβονται ή να σκαρφαλώνουν. Στην ουσία τα έβαλαν σε μία... Ντίσνεϊλαντ για ποντίκια για διάστημα ενός μηνός.

Μετά το τέλος του πειράματος, τα ποντίκια είχαν αλλάξει δραματικά συμπεριφορά παρουσιάζοντας σαφώς λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης. Στην συνέχεια τα τοποθέτησαν μέσα σε ένα δοχείο με νερό για να δουν πως συμπεριφέρονταν.

Τα ποντίκια που δεν είχαν κατάθλιψη κολυμπούσαν έντονα προσπαθώντας να βρουν έναν τρόπο να ξεφύγουν και να βγουν έξω από το νερό. Από την άλλη εκείνα που έπασχαν από κατάθλιψη απλά επέπλεαν χωρίς κανένα ενδιαφέρον, δείχνοντας απελπισμένα και υποτονικά.

Μετά από τον ένα μήνα «θεραπείας» στη ψυχοθεραπευτική Ντίσνεϊλαντ, τα ίδια ποντίκια έδειξαν μία εντελώς διαφορετική συμπεριφορά, αντίστοιχη με τα υγιή, καθώς αυτή τη φορά προσπαθούσαν να κολυμπήσουν σαφώς πιο ενεργητικά και να ξεφύγουν από το νερό.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν επίσης ότι στην μη καταθλιπτική ομάδα των ποντικών, όταν υποβλήθηκαν σε μία ψυχολογικά αγχωτική κατάσταση που περιελάμβανε να συγκρατούνται δύο ώρες την ημέρα για δύο εβδομάδες στο τεστ του νερού, μεταβλήθηκαν σε υποτονικοί χωρίς να θέλουν να ξεφύγουν.

Μάλιστα στον αιματολογικό έλεγχο που έγινε, ορισμένοι από τους δείκτες του αίματος για την κατάθλιψη μεταβλήθηκαν μέσα σ' αυτό το ελάχιστο χρονικό διάστημα, φθάνοντας στα επίπεδα τα οποία συναντώνται στους καταθλιπτικούς ποντικούς.

Οι επιστήμονες της συγκεκριμένης έρευνας υποστηρίζουν ότι η καλύτερη μελέτη και τα ακόμα πιο εξελιγμένα πειράματα μπορούν να οδηγήσουν σε μία διαφορετική αντίληψη για την συγκεκριμένη πάθηση.

.

 

O τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα, καθορίζει και την πραγματικότητα του καθένα μας.

 

 

Για να διεισδύσουμε μεσα στην αλήθεια των πραγμάτων, θα πρέπει απλά ν’αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα. Το κάθε θέμα μπορεί να ειδωθεί με περισσότερους από ένα τρόπους.

 

Στην κβαντική φυσική λέμε πως δεν υπάρχει μια και μόνη αλήθεια, μια και μόνη πραγματικότητα. Πως ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα, καθορίζει και την πραγματικότητα του καθένα μας. Σ ΄ένα θάλαμο υποατομικών σωματιδίων, η φύση του παρατηρούμενου σωματιδίου, εξαρτάται από την συνειδησιακή κατάσταση του παρατηρητή.

 

« Όι χάρτες φτιάχνουν τις περιοχές και όχι οι περιοχές τους χάρτες».

 

Αρκεί ν' αλλάξουμε την οπτική μας γωνία και θα αποκαλυφθεί μπροστά ένας καινούργιος κόσμος.

 

Eχουμε την ρήση του Επίκτητου:

"Ου τα πράγματα ταράττει άνθρωπον, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα".

Δηλαδή, δεν είναι τα πραγματικά γεγονότα που ταράζουν τους ανθρώπους, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τα ερμηνεύουν.

 

Επίσης το απόφθεγμα του Πρωταγόρα:

"Τότε δοκούν εκάστω, τούτω και είναι"

Δηλαδή, αν κάποιος θεωρεί κάτι σαν υπαρκτό, αυτό θα είναι και η δική του πραγματικότητα.

 

Η εμπειρία που έχουμε από τον εαυτό μας και τον κόσμο, δεν καθορίζεται από τα εξωτερικά ερεθίσματα- γεγονότα, αλλά από τον τρόπο που αντιδρούμε σ' αυτά. Και ο τρόπος αντίδρασης εξαρτάται από τον τρόπο ερμηνείας των συμβάντων.Δηλαδή από το Γνωστικό μας σύστημα, που αποτελείται από το σύνολο των πιστεύω μας, τον τρόπο σκέψης, την νοοτροπία μας, όλο δηλαδή το σύνολο των νοητικών και συγκινησιακών μας προγραμματισμών.

 

Επίσης, στα πλαίσια της Ελληνικής ορθόδοξης παράδοσης,

η Μετάνοια και η Προσευχή αποτελούν το βασικό κορμό της ορθόδοξης χριστιανικής άσκησης.

Μετανοώ (από το μετά και νόηση ) σημαίνει "αλλάζω τρόπο σκέψης", δηλαδή νοοτροπία.

Και η προσευχή, δεν σημαίνει απλά παράκληση (Θεέ κάνε με καλά), αλλά σημαίνει κυρίως

"στρέφω το νου μου προς εκείνο που εύχομαι να μου συμβεί".

Είναι μια εξαιρετικά δραστική τεχνική ελέγχου του νου. (Ελεγχος των λογισμών 24 ώρες το 24 ωρο).

 

Αλλά και ο ανθρωπολόγος Καστανέντα αναφέρει σαν βασική αρχή της διδασκαλίας του Δον Χουάν ότι

" Tα πράγματα δεν αλλάζουν, αλλάζεις απλώς τον τρόπο που τα κοιτάς. Αυτό είναι όλο".

 

Γινόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Τα συναισθήματα μας δεν εξαρτώνται από τα γεγονότα, αλλά από τον τρόπο που τα ερμηνεύουμε.

Είναι σημαντική η εξάσκηση στην απλή επίγνωση των συναισθημάτων και των σκέψεων μας χωρίς να τα κρίνουμε ή να προσπαθούμε να τ’αλλάξουμε. Το να έχουμε επίγνωση των σκέψεων μας , είναι σημαντικό, γιατί επηρεάζουν απόλυτα τα συναισθήματα που έχουμε.

 

Για να εφαρμόσει κανείς την απλή αυτή επίγνωση πρακτικά , ίσως θα βοηθούσε να πεί

«Αυτό είναι μία σκέψη και οι σκέψεις δεν αντιπροσωπεύουν την πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να κάνω τίποτα γι’αυτή τη σκέψη. Θα την αφήσω ήσυχη. Δεν θα προσπαθήσω να ελέγξω ή ν’αποφύγω αυτή τη σκέψη. Δε θα ανησυχήσω γι’αυτή. Δεν χρειάζεται ν’αντιδράσω με κανέναν τρόπο».

 

Ίσως επίσης θα βοηθούσε να δεί κανείς τις σκέψεις του σαν σύννεφα στον ουρανό. Τα σύννεφα έρχονται και φεύγουν και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι’αυτό. Είναι μέρη ενός αυτορρυθμιζόμενου συστήματος και δεν είναι δυνατό ή απαραίτητο να τα σταματήσουμε ή να τα διώξουμε. Ακόμα κι αν μπορούσαμε, αυτό θα κατέστρεφε την ισορροπία της φύσης. Πρέπει να τα αφήσουμε στο χώρο τους και να τα βλέπουμε παθητικά, καθώς αλλάζουν και κινούνται ανεξάρτητα από εμάς και τις πράξεις μας».

 

Το να θέλουμε να σταματήσουμε το νου μας να κάνει σκέψεις και να συνεχίσουμε να ζούμε, μοιάζει σαν να θέλουμε να σταματήσουμε τη καρδιά μας και να θέλουμε να ζούμε, ή τα νεφρά μας, ή το έντερό μας.  Δεν γίνεται να σταματήσει να εργάζεται ο νους μας, όσο είμαστε ζωντανοί.

 

Μπορούμε όμως να σταματήσουμε τη φλυαρία του, απασχολώντας τον με σκέψεις που αφορούν το παρόν, ώστε να μην έχει το περιθώριο να κινείται ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον που κρύβουν φόβους. Μπορούμε να σταματήσουμε τη φλυαρία του νου μας, δηλαδή, με την αυτοσυγκέντρωση. Τη συγκέντρωση της προσοχής μας, όλης, σε αυτό που κάνουμε κάθε στιγμή. Πώς τρώμε, πώς κινούμαστε, πώς εκφραζόμαστε κ.λπ

 

Η άσκηση στον διαλογισμό και την προσευχή, επίσης, μπορεί να λειτουργήσει σαν άσκηση αυτοσυγκέντρωσης. Κατ΄ αυτήν κάποιος, επαναλαμβάνοντας μια προσευχή, ή ένα μάντρα, καταφέρνει να κρατάει τον νου του συγκεντρωμένο στο παρόν (στα λόγια που επαναλαμβάνει) και σταματάνε, έτσι, οι άσκοπες σκέψεις.

 

Ένας άλλος τρόπος απαλλαγής από την άσκοπη φλυαρία του νου είναι η εξάσκηση σε τεχνικές διαλογισμού που προάγουν την αποστασιοποίηση και παρατήρηση των σκέψεών μας σαν να είμαστε ουδέτεροι παρατηρητές.

 

Οσο πιο μακριά βρισκόμαστε από μια πηγή θορύβου, τοσο λιγότερο ενοχλητική γινεται.

 

Ασκούμαστε να παρατηρούμε τις σκέψεις μας νιώθοντας πως δεν είμαστε ταυτισμένοι με αυτές. 

Έτσι, όλο και λιγότερο αυτές θα μπορούν να μας αναστατώνουν.

 .

Γ.Δ. / 28 Σεπτεμβρίου 2021  

.

TΑ ΕΧΘΡΙΚΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.

 

(Είναι και αυτό μία ενδιαφέρουσα εξήγηση που συγκλίνει με πληροφορίες και από άλλες πηγές).

.

Το άγχος, η κατάθλιψη και ο φόβος αφανίζουν τόσους πολλούς ανθρώπους σήμερα, αλλά ελάχιστοι σταματούν για λίγο να σκεφτούν ότι εκτός από τις υλικές επιρροές στη ζωή μας, μπορεί επίσης να είμαστε υπό την επήρεια όντων που υπάρχουν σε διαστάσεις έξω από τη συνηθισμένη αντίληψή μας.

 

Αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα στην πραγματικότητα από ό, τι μπορούμε να δούμε, να νιώσουμε, να ακούσουμε, να γευτούμε και να αγγίξουμε. 

 

Στην πραγματικότητα, η καταγραφή της ύλης που συνθέτει το σύμπαν αποκαλύπτει ότι περίπου το 73% αποτελείται από σκοτεινή ενέργεια και ένα άλλο 23% αποτελείται από σκοτεινή ύλη, τις οποίες ούτε μπορούμε να δούμε ούτε να καταλάβουμε. Επιπλέον, το ανθρώπινο μάτι είναι ικανό να δει μόνο γύρω στο 0.0035% του συνολικού φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας (EM). Όταν κοιτάζουμε τους ουρανούς, το 96% είναι αόρατο για μας. Περιλάβετε σε αυτό και το πνευματικό πεδίο και θα καταλάβετε αμέσως ότι υπάρχει ένα ολόκληρο σύμπαν δυνατοτήτων που υφίσταται πέρα από τις πέντε αισθήσεις μας.

 

Πολύ λίγοι επιστήμονες σήμερα είναι πρόθυμοι να διερευνήσουν τη μεταφυσική για να εξετάσουν τη ζωή πέρα από τη συνηθισμένη αντίληψη, προκειμένου να δημιουργήσουν μια σύνδεση μεταξύ του ορατού και του αόρατου.

 

Ο Ρούντολντ Στάινερ, ένας από τους πιο παραγωγικούς και προικισμένους επιστήμονες, φιλοσόφους και εσωτεριστές της εποχής του, αφιέρωσε μεγάλο μέρος της δουλειάς του στην προσπάθεια να ‘’βλέπει’’ πίσω από το πέπλο, μοιράζοντας την επίγνωσή του για τη βαθύτερη φύση της ζωής και του κόσμου πιο πέρα.

 

Όσον αφορά το άγχος και την κατάθλιψη, ο Στάινερ μίλησε για εχθρικά όντα στον πνευματικό κόσμο που επηρεάζουν και τρέφονται από τα ανθρώπινα συναισθήματα, μια έννοια που είχε μέχρι πρότινος σχεδόν απορριφθεί πλήρως μέχρι που "ξανα-ανακαλύφθηκε" πρόσφατα.

 

Ωστόσο, αυτή η ενέργεια ήταν και είναι γνωστή στους σαμάνους και όλους τους άλλους που έχουν πρόσβαση στις πνευματικές διαστάσεις με σκοπό να ανακουφίσουν την ψυχική ταλαιπωρία των ασθενών τους.

 

Πολλοί είναι εξοικειωμένοι με την έννοια των ενεργειακών βαμπίρ, ή ανθρώπων αρνητικών που πιπιλίζουν την ενέργειά σας και τροφοδοτούν τα αρνητικά συναισθήματά σας. Σχετικά με την ύπαρξη παρόμοιων οντοτήτων που υπάρχουν σε άλλες διαστάσεις, ο Rudolf Steiner έγραψε:

 

"Υπάρχουν όντα στα πνευματικά πεδία για τα οποία το άγχος και ο φόβος που προέρχονται από τα ανθρώπινα όντα προσφέρουν ευπρόσδεκτη τροφή. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν άγχος και φόβο, τότε αυτά τα πλάσματα λιμοκτονούν. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ακόμη πειστεί αυτή η αναφορά μπορεί να είναι ‘άχρηστη’, αλλά για εκείνους που είναι εξοικειωμένοι με αυτό το φαινόμενο, είναι πραγματικότητα.

 

Εάν φόβος και άγχος εκπέμπεται από τους ανθρώπους και ξεσπάσουν σε πανικό, τότε αυτά τα πλάσματα θα βρουν άφθονη τροφή και θα γίνονται όλο και πιο ισχυρά. Αυτά τα όντα είναι εχθρικά προς την ανθρωπότητα.

 

Οτιδήποτε τρέφεται με τα αρνητικά συναισθήματα, με άγχος, φόβο ή δεισιδαιμονίες, απελπισία ή αμφιβολία, στην πραγματικότητα είναι εχθρικές, σκοτεινές δυνάμεις ευρισκόμενες σε λεπτοφυείς κόσμους (πεδία), οι οποίες εξαπολύουν σκληρές επιθέσεις σε ανθρώπους, ενώ συγχρόνως τρέφονται.

 

Ως εκ τούτου, είναι πρωτίστως απαραίτητο να ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το άτομο που εισέρχεται στη γνώση ενός πνευματικού κόσμου, ξεπερνά τον φόβο, τα συναισθήματα της αδυναμίας, την απελπισία και το άγχος, δηλαδή αυτά ακριβώς τα συναισθήματα που ανήκουν στον σύγχρονο πολιτισμό και τον υλισμό, τα οποία αποξενώνουν τους ανθρώπους από τον πνευματικό κόσμο, και είναι ιδιαίτερα κατάλληλα να προκαλούν απελπισία και φόβο για το άγνωστο στους ανθρώπους, προσκαλώντας έτσι τις προαναφερθείσες εχθρικές δυνάμεις εναντίον τους. "

.

.

 ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΩΣ ΤΡΟΦΗ ΕΧΘΡΙΚΩΝ ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ.

 

 Μια τέτοια ιδέα δεν είναι άμεσα αποδεκτή στην καθημερινή συζήτηση που κατευθύνεται από τον άκαμπτο σκεπτικισμό και τον επιστημονικό υλισμό. Οι σημερινές παραδόσεις έχουν επιδιώξει να αποκλείσουν την αρχαία μεταφυσική σοφία και την πρακτική εφαρμογή της από τη ζωή μας και παρόλο που η επιστημονική έρευνα είναι εξαιρετικά πολύτιμη, η πνευματική αντίληψη αποτελούσε πάντα μέρος της εμπειρίας μας.

 

Οι σχέσεις με όντα άλλων διαστάσεων που γίνονται αντιληπτά διαισθητικά ή άλλες έξτρα αισθήσεις είναι από αιώνες μέρος της ιστορίας μας και είναι άμεσα προσβάσιμα σε όλους μας με σωστή πρακτική και προσοχή επί του θέματος.

 

Με τον φυτοθεραπευτικό σαμανισμό  είναι εξ ολοκλήρου δυνατό να εισέλθει κάποιος σε καταστάσεις συνείδησης όπου υπάρχουν ολόκληρες, διαφορετικές κοσμολογίες ζωής που είναι διαθέσιμες για αλληλεπίδραση.

 

Βρίσκοντας κανείς τον εαυτό του στη σφαίρα της σπειροειδούς αρνητικής κατάθλιψης, του εξουθενωτικού άγχους ή του ανεξέλεγκτου, παράλογου φόβου, είναι σημάδι, όπως επισημαίνει ο Στάινερ, μιας αποσύνδεσης από την αληθινή πνευματική του φύση, που επιδεινώνεται από τα όντα που λειτουργούν στις πνευματικές σφαίρες.

 

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι θεωρούν ότι τέτοιες διαταραχές είναι πνευματικές ασθένειες και μέχρι να θεραπευτεί η ρωγμή με την κατάλληλη προσοχή που δίδεται στην ανάπτυξη του πνεύματος, τα συναισθήματα τείνουν να επιδεινώνονται και να οδηγούν το άτομο σε περισσότερη απελπισία..

.

 

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ 'Loosh''.

 

Στη σύγχρονη εποχή η έννοια της ενέργειας ‘loosh’ αναφέρθηκε από τον Ρόμπερτ Μονρόε του Monroe Institute, αν και αυτή η ενέργεια είναι γνωστή εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

 

Η ενέργεια loosh είναι η ζωική ενέργεια που υπάρχει μέσα σε κάθε ζωντανό οργανισμό, είναι απλά και μόνο ενέργεια και σ’ αυτήν περιλαμβάνεται και η συναισθηματική ενέργεια.

 

(Η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους στις 11/9/01 έγινε για τη συλλογή μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας loosh καθώς τρομοκρατήθηκε ένα τεράστιο τμήμα της ανθρωπότητας).

 

Πιο συγκεκριμένα, ο σπάνιας χρήσης όρος "loosh" είναι η λέξη που επινόησε ο R. Monroe αναφερόμενος στη συναισθηματική ενέργεια που εκπέμπουν τα ζώα και οι άνθρωποι και η οποία αυξάνεται σε δύσκολες συνθήκες που συνεπάγονται έντονο, δυνατό σωματικό πόνο αλλά επίσης και έντονο ψυχικό πόνο.

 

Πολλούς αιώνες πριν, ίσως και χιλιετίες, η γνώση της αρνητικής ζωικής ενέργειας αναπτύχθηκε και εκμεταλλεύτηκε ως σκοτεινή, πολυδιάστατη απόκρυφη τέχνη και δεξιότητα, που χρησιμοποιείτο από τις μυστικές κοινωνίες για τον κοινωνικό προγραμματισμό και τον έλεγχο του νου - σήμερα στην ηλεκτρονική μας εποχή η χρήση της έχει φτάσει σε ένα ζενίθ.

 

Με την ύπαρξη του Ινστιτούτου Monroe, οι επιστήμονες άρχισαν έναν εξαιρετικά εξειδικευμένο πειραματισμό και έρευνα ώσπου στο τέλος αυτές οι πολύ εκλεπτυσμένες δραστηριότητες και τεχνικές έγιναν κτήμα των μυστικών υπηρεσιών που μέσα από το Montauk Project της Area 51 στη Νεβάδα, άρχισαν να την "αρμέγουν" από βασανιζόμενα άτομα για ‘’στρατιωτικούς’’ και ‘’αμυντικούς’’ σκοπούς (υποτίθεται) αλλά και για την επιρροή των ατόμων που ασχολούνται με την μουσική ποπ, τη βιομηχανία του θεάματος και την γενικευμένη παιδοφιλία της σύγχρονης εποχής.

 

Η χρήση της ενέργειας loosh έγινε τελικά η κύρια απασχόληση μυστικών υπηρεσιών, σκοτεινών επιχειρήσεων (black-ops) και οργανώσεων. Την ενέργεια αυτή την εκμεταλλεύονται επίσης ως μέσο χειραγώγησης οι Αρνητικοί από άλλες διαστάσεις καθώς την αντλούν από τα άτομα που απάγονται – κυρίως παιδιά – τα οποία τρομοκρατούν και βασανίζουν ώστε να αποκομίσουν την τραυματική ενέργεια που εξέρχεται από το ανθρώπινο συναισθηματικό σώμα.

 

Ως αρνητική συναισθηματική ενέργεια, η ενέργεια του πόνου, του τραύματος, του άγχους, της κακοποίησης και της ταλαιπωρίας, περιέχει το αυξημένο μοριακό περιεχόμενο και τις ομαδικές αθροιστικές αδρεναλίνης-κορτιζόλης μέσω της κβαντικής δυναμικής του αίματος, του σώματος και των εγκεφαλικών συστημάτων. Κάτω από το έντονο στρες του τραύματος, το αίμα και η σάρκα είναι για τις Αρνητικές Οντότητες άκρως "εμπλουτισμένα" και ως εκ τούτου εξαιρετικά προϊόντα κατανάλωσης.

 

(Υπάρχει ένα απόσπασμα στην Παλαιά Διαθήκη, όπου οι θεοί εκστασιάζονται από το άρωμα της καύσης της ανθρώπινης σάρκας. Οι αποκαλούμενοι «θεοί» στην Παλαιά Διαθήκη ήταν κυρίως Αρνητικές Οντότητες).

 

Όχι μόνο αυτό το αρνητικό φορτίο ενέργειας είναι εξαιρετικά πολυπόθητο, αλλά πιο σημαντικό από όλα, είναι απολύτως απαραίτητο για τη διευκόλυνση της ύπαρξης στα γήινα πεδία των Αρνητικών Οντοτήτων, καθώς και για την ικανότητα να κρατάνε την ανθρώπινη μορφή τους και να μην ‘κυλούν’ σε αλλαγή σχήματος του σώματός τους (shapeshifting).

 

Προφανώς, λόγω της διαφοράς δόνησης της συχνότητας των διαφορετικών επιπέδων, υπάρχει μια θεμελιώδης φυσιολογική ασυμβατότητα, την οποία η αρνητική ενέργεια loosh εξουδετερώνει ενισχύοντας παράλληλα ακόμη περισσότερο την δική τους ενεργειακή αντοχή και λειτουργία στη Γη και στις χαμηλότερες διαστάσεις.

.

 

ΠΗΓΗ:Dylan Charles / Waking Times

MΕΤΑΦΡΑΣΗ: Αγγελική Σ. Νατσούλη

 

* Ο Ρούντολφ Ζόσεφ Λόρενς Στάινερ (Rudolf Joseph Lorenz Steiner, 27 Φεβρουαρίου 1861 - 30 Μαρτίου 1925) ήταν Αυστριακός φιλόσοφος και αρχιτέκτονας. Σχεδίασε συνολικά 17 κτίρια εκ των οποίων τα πιο γνωστά είναι το Πρώτο και το Δεύτερο Γκαιτεάνουμ. Έγινε ιδιαίτερα γνωστός, κατά τις αρχές του 20ου αιώνα, με την ίδρυση του πνευματικού κινήματος της Ανθρωποσοφίας.

.

 

 ΣΗΜΕΙΩΣΗ.

Ανά τους αιώνες χρησιμοποιήθηκαν διάφορες ονομασίες για να περιγράψουν αυτές τις αρνητικές οντότητες. Ερπετοειδείς, Σαυροειδείς , Δρακονιανοί, Γκρίζοι, Αρχοντες, Ανουννάκι, Βολαδόρες κτλ..

 .

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι σκέψεις τους είναι δικές τους.

 

Oύτε που υποψιάζονται ότι ο εγκέφαλος τους δεν τους ανήκει πλέον. Χρησιμοποιείται ως ξενιστής «νοητικών ιών», που εθίζουν στο φόβο, στον εγωκεντρισμό, στον ναρκισσισμό, στην αλλοτρίωση, στην υποταγή, στην ψευδαίσθηση.

 

Βασική τους τροφή αυτών των οντοτήτων ? Ο ανθρώπινος φόβος.

 .

Η ανθρωπότητα και ο πλανήτης μας κυριαρχείται και κυβερνάται από ένα ακραίο σενάριο, το οποίο δεν είναι καθόλου φανταστικό, ούτε καν συνωμοσιολογικό. Είναι πραγματικό.

 

Στις παραδόσεις όλων των λαών υπάρχουν αναφορές για ερπετοειδή όντα.

 

Στον Ησίοδο στην ( Θεογονία), στις Ικέτιδες του Αισχύλου, στον Απολλόδωρο, στους Μάγια, στις παραδόσεις των Χόπι στην Αμερική. Στα πρόσφατα (1945) γνωστικά κείμενα, γνωστά ως Χειρόγραφα Ναγκ Χαμαντί. Στην Αποκάλυψη του Ιωάννη ο Διάβολος και Σατανάς περιγράφεται ως ερπετοειδής: « Ο δράκοντας, ο όφις ο μεγάλος, ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και Σατανάς ».

 

Η «εισβολή» έγινε πριν πολλά –πολλά χρόνια και απενεργοποίησαν το DNA μας, η κοσμική μνήμη μας διαγράφηκε. Κρυπτογράφησαν το κυτταρικό αλφάβητό μας. Αισθάνονται ότι έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν υποδουλωμένους εμάς τους υπόλοιπους, γιατί δεν μπορούμε να κυβερνήσουμε τον εαυτό μας.

 

Εντέχνως προωθήθηκε μια ψεύτικη ιστορία και μια πιό απλοϊκή εκπαίδευση στα πρότυπα εκπαίδευσης που παράγουν υπάκουους εργάτες κι όχι ανεξάρτητους στοχαστές.

 

Ευτυχώς η μνήμη, η συχνότητα και η ενέργεια έχουν αρχίσει να επανέρχονται τώρα και τίποτα δεν μπορεί να τις σταματήσει.

 

Γ.Δ. 28/9/2021

.